Add parallel Print Page Options

Ang Lingkod ng Panginoon

42 Sinabi ng Panginoon, “Narito ang lingkod ko na aking pinalalakas ang loob. Pinili ko siya at nagagalak ako sa kanya. Sumasakanya ang aking Espiritu, at papairalin niya ang katarungan sa mga bansa. Hindi siya sisigaw o magsasalita nang malakas sa mga lansangan. Hindi niya pababayaan ang mahihina ang pananampalataya[a] at hindi niya tatalikuran ang mga nawalan ng pag-asa. Matapat niyang papairalin ang katarungan. Hindi siya manghihina o mawawalan ng pag-asa hanggaʼt hindi niya lubusang napapairal ang katarungan sa buong mundo. Pati ang mga tao sa malalayong lugar[b] ay maghihintay sa kanyang mga turo.” Ito ang sinabi ng Dios, ang Panginoon na lumikha ng langit na iniladlad niyang parang tela. Nilikha niya ang mundo at ang lahat ng naroroon. Siya rin ang nagbibigay ng buhay sa mga tao at sa lahat ng nilikhang nabubuhay sa mundo. Sinabi niya sa kanyang lingkod, “Ako ang Panginoon na tumawag sa iyo para ipakita na akoʼy matuwid. Tutulungan at iingatan kita, at sa pamamagitan mo gagawa ako ng kasunduan sa mga tao. Gagawin kitang ilaw na magbibigay-liwanag sa mga bansa, para imulat ang mga mata ng mga bulag, at magpalaya sa mga binihag na ikinulong sa madilim na bilangguan. Ako ang Panginoon! Iyan ang aking pangalan! Hindi ko ibibigay kaninuman o sa mga dios-diosan ang aking karangalan at mga papuri na para sa akin. Ang mga propesiya koʼy natupad at sasabihin ko ngayon ang mga bagong bagay bago pa ito mangyari.”

Awit ng Papuri sa Panginoon

10 Umawit kayo ng bagong awit sa Panginoon! Umawit kayo ng mga papuri sa kanya, kayong lahat na nasa mundo. Purihin ninyo siya, kayong mga naglalayag, kayong lahat ng mga nilikha sa dagat at kayong mga nakatira sa malalayong lugar. 11 Purihin ninyo siya, kayong mga bayan na nasa ilang at kayong mga taga-Kedar. Umawit kayo sa tuwa, kayong mga taga-Sela. Humiyaw kayo ng pagpupuri sa tuktok ng mga bundok. 12 Parangalan ninyo at purihin ang Panginoon kayong mga nasa malalayong lugar. 13 Sasalakay ang Panginoon na parang isang sundalo na handang-handa nang makipaglaban. Sisigaw siya bilang hudyat ng pagsalakay; at magtatagumpay siya laban sa kanyang mga kaaway. 14 Sinabi ng Panginoon, “Sa mahabang panahon nagsawalang-kibo ako at pinigilan ko ang aking sarili. Pero ngayon, ipadarama ko ang aking galit. Sisigaw ako na parang babaeng nanganganak. 15 Gigibain ko ang mga bundok at mga burol, at malalanta ang mga tanim. Patutuyuin ko ang mga ilog at mga dakong may tubig. 16 Aakayin ko ang mga mamamayan kong bulag sa katotohanan, sa daan na hindi pa nila nadadaanan. Liliwanagan ko ang dinaraanan nilang madilim at papantayin ko ang mga baku-bako sa landas na kanilang dinadaanan. Gagawin ko ito at hindi ko sila pababayaan. 17 Pero ang mga nagtitiwala sa mga dios-diosan, at ang mga itinuturing na dios ang kanilang mga rebulto ay tatakas dahil sa malaking kahihiyan.”

Ang Israel ay Parang Bingi at Bulag

18 Sinabi ng Panginoon sa kanyang mga mamamayan, “Kayong mga bingi at bulag, makinig kayo at tumingin! 19 Kayoʼy mga lingkod ko at mga pinili. Isinugo ko kayo bilang aking mga tagapagsalita, pero walang makakapantay sa inyong pagbibingi-bingihan at pagbubulag-bulagan. 20 Marami na kayong nakikita pero hindi ninyo pinapansin. Nakakarinig kayo pero ayaw ninyong makinig!”

21 Nais ng Panginoon na parangalan ang kanyang kautusan para ipakita na matuwid siya.[c] 22 Pero ngayon, ang kanyang mga mamamayan ay ninakawan, sinamsaman ng ari-arian, inihulog sa hukay o ipinasok sa bilangguan, at walang sinumang tumulong sa kanila. 23 Mayroon ba sa inyong gustong makinig o magbigay halaga mula ngayon sa inyong narinig? 24 Sino ang nagbigay ng pahintulot na nakawan at samsaman ng ari-arian ang Israel? Hindi baʼt ang Panginoon, na siyang pinagkasalaan natin? Sapagkat hindi natin sinunod ang mga pamamaraan niya at mga kautusan. 25 Kung kaya, ipinadama ng Panginoon ang matindi niyang galit sa atin sa pamamagitan ng pagpapahirap sa atin sa digmaan. Ang galit niyaʼy parang apoy na nakapalibot at sumusunog sa atin, pero hindi natin ito pinansin o inisip man lamang.

Footnotes

  1. 42:3 mahihina ang pananampalataya: o, mga inaapi.
  2. 42:4 malalayong lugar: o, mga isla; o, mga lugar malapit sa dagat. Ganito rin sa talatang 10 at 12.
  3. 42:21 ipakita na matuwid siya: o, ililigtas niya ang kanyang mga mamamayan.

God’s Promise concerning His Servant

42 (A)Behold, My (B)Servant, whom I [a]uphold;
My (C)chosen one in whom My (D)soul delights.
I have put My (E)Spirit upon Him;
He will bring forth (F)justice to the [b]nations.
He will not cry out nor raise His voice,
Nor make His voice heard in the street.
A bent reed He will not break off
And a dimly burning wick He will not extinguish;
He will faithfully bring forth (G)justice.
He will not be (H)disheartened or crushed
Until He has established justice on the earth;
And the (I)coastlands will wait expectantly for His [c]law.”

This is what God the Lord says,

Who (J)created the heavens and (K)stretched them out,
Who spread out the (L)earth and its [d]offspring,
Who (M)gives breath to the people on it
And spirit to those who walk in it:
“I am the Lord, I have (N)called You in righteousness,
I will also (O)hold You by the hand and (P)watch over You,
And I will appoint You as a (Q)covenant to the people,
As a (R)light to the nations,
To (S)open blind eyes,
To (T)bring out prisoners from the dungeon
And those who dwell in darkness from the prison.
(U)I am the Lord, that is (V)My name;
I will not give My (W)glory to another,
Nor My praise to idols.
Behold, the (X)former things have come to pass,
Now I declare (Y)new things;
Before they sprout I proclaim them to you.”

10 Sing to the Lord a (Z)new song,
Sing His praise from the (AA)end of the earth!
(AB)You who go down to the sea, and (AC)all that is in it;
You (AD)islands, and those who live on them.
11 Let the (AE)wilderness and its cities raise their voices,
The settlements which (AF)Kedar inhabits.
Let the inhabitants of (AG)Sela sing aloud,
Let them shout for joy from the tops of the (AH)mountains.
12 Let them (AI)give glory to the Lord
And declare His praise in the (AJ)coastlands.
13 (AK)The Lord will go out like a warrior,
He will stir His (AL)zeal like a man of war.
He will shout, indeed, He will raise a war cry.
He will (AM)prevail against His enemies.

The Blindness of the People

14 (AN)I have kept silent for a long time,
I have kept still and restrained Myself.
Now like a woman in labor I will groan,
I will both gasp and pant.
15 I will (AO)lay waste the mountains and hills
And wither all their vegetation;
I will (AP)turn the rivers into coastlands
And dry up the ponds.
16 I will (AQ)lead those who are blind by a way they have not known,
In paths they have not known I will guide them.
I will (AR)turn darkness into light before them
And (AS)uneven land into plains.
These are the things I will do,
And I will (AT)not leave them undone.”
17 They will be turned back and be (AU)utterly put to shame,
Who trust in [e]idols,
Who say to cast metal images,
“You are our gods.”

18 (AV)Hear, you who are deaf!
And look, you who are blind, so that you may see.
19 Who is blind but My (AW)servant,
Or so deaf as My (AX)messenger whom I send?
Who is so blind as one who is [f](AY)at peace with Me,
Or so blind as the servant of the Lord?
20 (AZ)You have seen many things, but you do not retain them;
Your ears are open, but no one hears.
21 The Lord was pleased for His righteousness’ sake
To make the Law (BA)great and glorious.
22 But this is a people plundered and pillaged;
All of them are (BB)trapped in [g]caves,
Or are (BC)hidden away in prisons;
They have become plunder, with no one to save them,
And spoils with no one to say, “Give them back!”

23 Who among you will listen to this?
Who will pay attention and listen in the time to come?
24 Who gave Jacob up for spoils, and Israel to plunderers?
Was it not the Lord, against whom we have sinned,
And in whose ways they (BD)were not willing to walk,
And whose Law they did not (BE)obey?
25 So He poured out on him the heat of His anger
And the (BF)fierceness of battle;
And it set him aflame all around,
Yet he did not recognize it;
And it burned him, but he [h](BG)paid no attention.

Footnotes

  1. Isaiah 42:1 Or hold fast
  2. Isaiah 42:1 Or Gentiles
  3. Isaiah 42:4 Or instruction
  4. Isaiah 42:5 Or vegetation
  5. Isaiah 42:17 Or carved images
  6. Isaiah 42:19 Or the devoted one
  7. Isaiah 42:22 Or holes
  8. Isaiah 42:25 Lit did not lay it to heart