Isaias 24
Magandang Balita Biblia (with Deuterocanon)
Paparusahan ni Yahweh ang Sanlibutan
24 Ang daigdig ay wawasakin ni Yahweh,
sasalantain niya ang mga lupain at pangangalatin ang mga tao.
2 Iisa ang sasapitin ng lahat—mamamayan at pari,
alipin at panginoon;
alila at may-ari ng bahay,
nagtitinda't namimili,
nangungutang at nagpapautang.
3 Mawawasak ang daigdig at wala nang papakinabangin dito;
mangyayari ito sapagkat sinabi ni Yahweh.
4 Matutuyo at malalanta ang lupa,
manghihina ang buong sanlibutan.
Ang langit at ang lupa ay mabubulok.
5 Sinira na ang daigdig ng mga naninirahan dito
dahil sinuway nila ang katuruan ng Diyos;
at nilabag ang kanyang mga utos;
winasak nila ang walang hanggang tipan.
6 Kaya susumpain ng Diyos ang daigdig,
at magdurusa ang mga tao dahil sa kanilang kasamaan,
mababawasan ang mga naninirahan sa lupa;
kaunti lamang ang matitira sa kanila.
7 Mauubos ang alak,
malalanta ang ubasan,
ang mga nagsasaya'y daranas ng kalungkutan.
8 Ang masayang tugtog ng tamburin ay hindi na maririnig;
titigil na ang ingay ng mga nagsasaya;
mapaparam ang masayang tunog ng alpa!
9 Mawawala na rin ang pag-iinuman ng alak sa saliw ng awitan,
ang alak ay magiging mapait sa panlasa.
10 Magulo ang lunsod na winasak;
ang pintuan ng bawat tahanan ay may harang upang walang makapasok.
11 Sa mga lansangan ay sumisigaw sila dahil kulang ng alak,
nawala na ang kagalakan at nauwi sa kalungkutan;
lahat ng kasayahan ay napawi sa lupa.
12 Naguho na ang buong lunsod,
ang pinto nito'y nagkadurug-durog.
13 Ganyan din ang mangyayari sa lahat ng bansa sa buong daigdig;
parang puno ng olibo matapos lagasin ang bunga,
tulad ng ubasan matapos ang anihan.
14 Silang nakaligtas ay aawit dahil sa kagalakan,
mula sa kanluran ay kanilang dadakilain si Yahweh.
15 Pupurihin siya doon sa silangan,
at ipagbubunyi ang pangalan ni Yahweh,
ang Diyos ng Israel, sa baybayin ng dagat.
16 May awit ng pagpupuring maririnig, maging sa pinakamalalayong dulo ng daigdig,
bilang papuri sa Diyos na Matuwid.
Ngunit ang sabi ko naman, “Nalulungkot ako.
Nasasayang lamang ang panahon. Wala na akong pag-asa.
Patuloy ang panlilinlang ng mga taksil.
Palala nang palala ang kanilang pagtataksil.”
17 Mga tao sa daigdig, naghihintay sa inyo
ang matinding takot, malalim na hukay, at nakaumang na bitag.
18 Sinumang tumakas dahil sa takot,
sa balong malalim, doon mahuhulog.
Pag-ahon sa balon na kinahulugan,
bitag ang siyang kasasadlakan.
Sapagkat mabubuksan ang durungawan ng langit,
at mauuga ang pundasyon ng daigdig.
19 Ang daigdig ay tuluyang mawawasak,
sa lakas ng uga ito'y mabibiyak.
20 Ang lupa'y tulad ng lasenggong pasuray-suray
at kubong maliit na hahapay-hapay,
sa bigat ng kasalanang kanyang tinataglay,
tiyak na babagsak ang sandaigdigan at hindi na babangon magpakailanman.
21 Darating ang araw na paparusahan ni Yahweh
ang hukbo ng kasamaan sa himpapawid,
gayundin ang mga hari dito sa daigdig.
22 Tulad ng mga bilanggo,
ihuhulog silang sama-sama sa isang malalim na balon;
ikukulong sila sa piitang bakal,
at paparusahan pagkaraan ng maraming araw.
23 Mawawala ang liwanag ng araw at buwan,
at maghahari si Yahweh na Makapangyarihan sa lahat,
sa Bundok ng Zion, at sa Jerusalem.
Doo'y mahahayag ang kanyang kaluwalhatian, sa harap ng mga pinuno ng bayan.
Isaiah 24
King James Version
24 Behold, the Lord maketh the earth empty, and maketh it waste, and turneth it upside down, and scattereth abroad the inhabitants thereof.
2 And it shall be, as with the people, so with the priest; as with the servant, so with his master; as with the maid, so with her mistress; as with the buyer, so with the seller; as with the lender, so with the borrower; as with the taker of usury, so with the giver of usury to him.
3 The land shall be utterly emptied, and utterly spoiled: for the Lord hath spoken this word.
4 The earth mourneth and fadeth away, the world languisheth and fadeth away, the haughty people of the earth do languish.
5 The earth also is defiled under the inhabitants thereof; because they have transgressed the laws, changed the ordinance, broken the everlasting covenant.
6 Therefore hath the curse devoured the earth, and they that dwell therein are desolate: therefore the inhabitants of the earth are burned, and few men left.
7 The new wine mourneth, the vine languisheth, all the merryhearted do sigh.
8 The mirth of tabrets ceaseth, the noise of them that rejoice endeth, the joy of the harp ceaseth.
9 They shall not drink wine with a song; strong drink shall be bitter to them that drink it.
10 The city of confusion is broken down: every house is shut up, that no man may come in.
11 There is a crying for wine in the streets; all joy is darkened, the mirth of the land is gone.
12 In the city is left desolation, and the gate is smitten with destruction.
13 When thus it shall be in the midst of the land among the people, there shall be as the shaking of an olive tree, and as the gleaning grapes when the vintage is done.
14 They shall lift up their voice, they shall sing for the majesty of the Lord, they shall cry aloud from the sea.
15 Wherefore glorify ye the Lord in the fires, even the name of the Lord God of Israel in the isles of the sea.
16 From the uttermost part of the earth have we heard songs, even glory to the righteous. But I said, My leanness, my leanness, woe unto me! the treacherous dealers have dealt treacherously; yea, the treacherous dealers have dealt very treacherously.
17 Fear, and the pit, and the snare, are upon thee, O inhabitant of the earth.
18 And it shall come to pass, that he who fleeth from the noise of the fear shall fall into the pit; and he that cometh up out of the midst of the pit shall be taken in the snare: for the windows from on high are open, and the foundations of the earth do shake.
19 The earth is utterly broken down, the earth is clean dissolved, the earth is moved exceedingly.
20 The earth shall reel to and fro like a drunkard, and shall be removed like a cottage; and the transgression thereof shall be heavy upon it; and it shall fall, and not rise again.
21 And it shall come to pass in that day, that the Lord shall punish the host of the high ones that are on high, and the kings of the earth upon the earth.
22 And they shall be gathered together, as prisoners are gathered in the pit, and shall be shut up in the prison, and after many days shall they be visited.
23 Then the moon shall be confounded, and the sun ashamed, when the Lord of hosts shall reign in mount Zion, and in Jerusalem, and before his ancients gloriously.
Исаия 24
Священное Писание (Восточный Перевод)
Суд над миром
24 Вот, Вечный опустошает землю
и разоряет её;
Он искажает её лицо
и рассеивает её обитателей.
2 Что будет с народом, то и со священнослужителем;
что со слугой, то и с господином;
что со служанкой, то и с госпожой;
что с покупателем, то и с продавцом;
что с берущим взаймы, то и с заимодавцем;
что с должником, то и с ростовщиком.
3 Земля будет совершенно опустошена
и до конца разграблена.
Это сказал Вечный.
4 Земля высыхает и увядает,
мир угасает и увядает,
угасают и правители земли.
5 Земля осквернена её жителями;
они попирали законы,
преступали установления
и нарушили вечное священное соглашение.
6 За это землю пожирает проклятие –
жители её несут наказание.
За это сожжены жители земли,
и людей осталось немного.
7 Высыхает вино, увядает лоза;
все весёлые сердцем стонут.
8 Смолкли весёлые бубны,
прервался шум ликующих,
смолкла весёлая арфа.
9 Не пьют больше вина, не поют песен;
горек вкус пива для пьющих.
10 Разрушенный город опустел;
все дома заперты – не войти.
11 На улицах плач – не сыскать вина;
омрачилась всякая радость,
изгнано всё веселье земное.
12 Город оставлен в развалинах,
ворота его разбиты вдребезги.
13 Как при околачивании маслины
или после сбора винограда
остаётся лишь немного ягод,
так же будет и среди народов
по всей земле.
14 Выжившие возвышают свои голоса,
кричат от радости;
с запада возвещают величие Вечного.
15 Итак, славьте Вечного на востоке,
возносите имя Вечного, Бога Исраила,
на морских островах.
16 С краёв земли слышим мы песни хвалы:
«Слава Праведному!»
Но я сказал:
– Я пропал! Я пропал!
Горе мне!
Предатели предают!
Предательски предают предатели!
17 Ужас, яма и западня тебе,
житель земли.
18 Всякий, кто побежит при крике ужаса,
упадёт в яму,
а всякий, кто выберется из ямы,
попадёт в западню.
Отворились небесные окна,
дрогнули основания земли.
19 Земля рушится,
земля раскалывается,
земля сильно дрожит.
20 Шатается земля, как пьяная,
качается, как хижина на ветру;
тяготит её отступничество –
она упадёт и уже не встанет.
21 В тот день Вечный накажет
воинство небесное на небесах
и царей земных на земле.
22 Они будут собраны вместе,
словно узники в темнице подземной;
они будут заперты в темнице
и наказаны[a] через много дней.
23 И смутится луна, и устыдится солнце,
когда воцарится Вечный, Повелитель Сил,
на горе Сион и в Иерусалиме
и перед его старейшинами явит Свою славу.
Footnotes
- 24:22 Или: «но будут освобождены».
Central Asian Russian Scriptures (CARS)
Священное Писание, Восточный Перевод
Copyright © 2003, 2009, 2013 by IMB-ERTP and Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.