Isaiah 17
New American Standard Bible
Prophecy about Damascus
17 The (A)pronouncement concerning (B)Damascus:
“Behold, Damascus is about to be (C)removed from being a city
And will become a (D)fallen ruin.
2 The cities [a]of (E)Aroer are abandoned;
They will be for (F)herds [b]to lie down in,
And there will be (G)no one to frighten them.
3 The [c](H)fortified city will disappear from Ephraim,
And [d]sovereignty from Damascus
And the remnant of Aram;
They will be like the (I)glory of the sons of Israel,”
Declares the Lord of armies.
4 Now on that day the (J)glory of Jacob will [e]fade,
And (K)the fatness of his flesh will become lean.
5 It will be (L)like the [f]reaper gathering the standing grain,
As his arm harvests the ears,
Or it will be like one gleaning ears of grain
In the (M)Valley of Rephaim.
6 Yet (N)gleanings will be left in it like the [g]shaking of an olive tree,
Two or three olives on the topmost branch,
Four or five on the branches of a fruitful tree,
Declares the Lord, the God of Israel.
7 On that day man will (O)look to his Maker
And his eyes will look to the Holy One of Israel.
8 And he will not look to the (P)altars, the work of his hands,
Nor will he look to that which his (Q)fingers have made,
Even the [h](R)Asherim and incense altars.
9 On that day [i]their strong cities will be like [j]abandoned places in the forest,
Or like branches which they abandoned before the sons of Israel;
And [k]the land will be a desolation.
10 For (S)you have forgotten the (T)God of your salvation
And have not remembered the (U)rock of your refuge.
Therefore you plant delightful plants
And set them with vine shoots of a strange god.
11 On the day that you plant it you carefully fence it in,
And in the (V)morning you bring your seed to blossom;
But the harvest will (W)flee
On a day of illness and incurable pain.
12 Oh, the uproar of many peoples
(X)Who roar like the roaring of the seas,
And the rumbling of nations
Who rush on like the (Y)rumbling of mighty waters!
13 The (Z)nations rumble on like the rumbling of many waters,
But He will (AA)rebuke them, and they will flee far away,
And be chased (AB)like chaff on the mountains before the wind,
Or like whirling dust before a gale.
14 At evening time, behold, there is terror!
Before morning (AC)they are gone.
This will be the [l]fate of those who plunder us
And the lot of those who pillage us.
Footnotes
- Isaiah 17:2 LXX forever and ever
- Isaiah 17:2 Lit and they will lie down
- Isaiah 17:3 Or fortification
- Isaiah 17:3 Or royal power
- Isaiah 17:4 Lit become little
- Isaiah 17:5 Lit gathering of the harvest, the standing grain
- Isaiah 17:6 Lit striking
- Isaiah 17:8 I.e., wooden symbols of a female deity (Asherah)
- Isaiah 17:9 Lit his; i.e., mankind’s
- Isaiah 17:9 LXX the deserted places of the Amorites and the Hivites which they abandoned
- Isaiah 17:9 Lit it
- Isaiah 17:14 Lit portion
Isaias 17
Ang Dating Biblia (1905)
17 Ang hula tungkol sa Damasco. Narito, ang Damasco ay naalis sa pagkabayan, at magiging isang buntong ginto.
2 Ang mga bayan ng Aroer ay napabayaan: yao'y magiging sa mga kawan, na hihiga, at walang tatakot.
3 Ang moog sa kuta naman ay mawawala sa Ephraim, at mawawalan ng kaharian ang Damasco, at ang nalabi sa Siria; sila'y magiging gaya ng kaluwalhatian ng mga anak ni Israel, sabi ng Panginoon ng mga hukbo.
4 At mangyayari sa araw na yaon, na ang kaluwalhatian ng Jacob ay mangliliit, at ang katabaan ng kaniyang laman ay mangangayayat.
5 At mangyayari na gaya ng pamumulot ng mangaani ng nakatayong trigo, at ng panggapas ng kaniyang kamay ng mga uhay; oo, magiging gaya ng pamumulot ng mga uhay sa libis ng Ephraim.
6 Gayon ma'y maiiwan doon ang mga pinulot, gaya ng pagugog sa puno ng olibo na dalawa o tatlong bunga ay naiiwan sa dulo ng kataastaasang sanga, apat o lima sa kaduluduluhang mga sanga ng mabungang punong kahoy, sabi ng Panginoon, ng Dios ng Israel.
7 Sa araw na yaon ay titingin ang mga tao sa Maylalang sa kanila, ang kanilang mga mata ay magkakaroon ng pitagan sa Banal ng Israel.
8 At sila'y hindi titingin sa mga dambana, na gawa ng kanilang mga kamay, o magkakaroon man sila ng pitagan sa ginawa ng kanilang mga daliri, maging sa mga Asera, o sa mga larawang araw.
9 Sa araw na yao'y ang kanilang mga matibay na bayan ay magiging gaya ng mga dakong pinabayaan sa gubat, at sa taluktok ng bundok, na pinabayaan sa harap ng angkan ni Israel: at magiging sira.
10 Sapagka't iyong nilimot ang Dios ng inyong kaligtasan, at hindi mo inalaala ang malaking bato ng iyong kalakasan: kaya't nagtatanim ka ng mga maligayang pananim, at iyong ibinabaon ang punla ng iba:
11 Sa araw ng iyong pagtatanim ay iyong binabakuran, at sa kinaumagahan ay iyong pinamumulaklak ang iyong binhi; nguni't nawawalan ng ani sa araw ng kalumbayan at sa lubhang kahapisan.
12 Ah, ang kaingay ng maraming bayan, na nagsisiugong na gaya ng ugong ng mga dagat; at ang daluhong ng mga bansa, na nagsisiugong na parang ugong ng bugso ng tubig!
13 Ang mga bansa ay magsisihugos na parang agos ng maraming tubig nguni't sila'y sasawayin niya, at magsisitakas sa malayo, at papaspasin na gaya ng ipa sa mga bundok sa harap ng hangin, at gaya ng ipoipong alabok sa harap ng bagyo.
14 Sa gabi ay narito ang kakilabutan; at bago dumating ang umaga ay wala na sila. Ito ang bahagi nila na nagsisisamsam sa atin, at ang palad nila na nangagnanakaw sa atin.
이사야 17
Korean Living Bible
다마스커스에 대한 예언
17 이것은 다마스커스에 대한 여호와의 말씀이다. “앞으로 다마스커스는 도시가 되지 못하고 폐허의 돌무더기가 될 것이다.
2 아로엘의 성들이 버림을 당하여 양떼나 소떼가 풀을 뜯어먹고 누워도 그들을 놀라게 할 자가 없을 것이며
3 에브라임에서 요새화된 성들이 사라지고 다마스커스에서 왕권이 무너지며 시리아의 남은 자들이 멸망하여 이스라엘의 [a]운명처럼 될 것이다. 이것은 전능한 나 여호와의 말이다.”
4 여호와께서 다시 말씀하셨다. “이스라엘의 영광이 시들고 그 부가 가난으로 바뀔 날이 올 것이다.
5 그때 이스라엘은 곡식을 베어 낸 르바임 골짜기의 황량한 밭과 같을 것이다.
6 그러나 감람나무를 흔들어 떨어도 가장 높은 가지에 서너 개의 열매가 남아 있듯이 황량한 그 밭에도 약간의 이삭은 남아 있을 것이다. 이것은 이스라엘의 하나님 나 여호와의 말이다.”
7 그때 사람들은 자기들의 창조자인 이스라엘의 거룩하신 하나님을 바라볼 것이며
8 자기들의 손으로 만든 우상의 제단을 쳐다보지 않고 공작물에 불과한 아세라 여신상이나 태양상을 바라보지 않을 것이다.
9 그 날에 튼튼한 성들이 버림을 당해 옛날 [b]히위 사람들과 아모리 사람들이 이스라엘 사람들 앞에서 버리고 간 성처럼 폐허가 될 것이다.
10 이스라엘아, 네가 너를 구원하고 보호하는 튼튼한 반석 같은 하나님을 잊어버렸다. 그러므로 네가 좋아하는 나무를 이식하고 이방의 포도나무를 심어
11 바로 그 날 아침에 그것이 싹이 나서 꽃이 피고 잘 자랄지라도 네가 그 열매를 거두지 못할 것이며 너에게는 슬픔과 고통만 있을 것이다.
12 소란을 피우며 성난 파도처럼 밀려오는 많은 민족을 보라.
13 수많은 적군이 물밀듯이 밀어닥치나 하나님이 그들을 꾸짖으시니 산언덕에 있는 겨가 바람에 날리고 회오리바람에 티끌이 떠다니듯 그들이 멀리 달아나고 흩어지는구나.
14 그들이 저녁에는 가공할 만한 존재였으나 아침이 되기도 전에 사라져 버렸으니 이것이 하나님의 백성을 약탈하는 자들의 운명이다.
New American Standard Bible®, Copyright © 1960, 1971, 1977, 1995, 2020 by The Lockman Foundation. All rights reserved.
Copyright © 1985 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.