Iacob 2
Cornilescu 1924 - Revised 2010, 2014
2 Fraţii mei, să nu ţineţi credinţa Domnului nostru Isus Hristos, Domnul slavei, căutând(A) la faţa omului(B). 2 Căci, de pildă, dacă intră în adunarea voastră un om cu un inel de aur şi cu o haină strălucitoare şi intră şi un sărac îmbrăcat prost 3 şi voi puneţi ochii pe cel ce poartă haina strălucitoare şi-i ziceţi: „Tu şezi în locul acesta bun!” şi apoi ziceţi săracului: „Tu stai acolo în picioare!” sau: „Şezi jos la picioarele mele!”, 4 nu faceţi voi oare o deosebire în voi înşivă şi nu vă faceţi voi judecători cu gânduri rele? 5 Ascultaţi, preaiubiţii mei fraţi: n-a(C) ales Dumnezeu pe cei ce sunt săraci în ochii lumii acesteia ca să-i facă bogaţi(D) în credinţă şi moştenitori ai Împărăţiei, pe care(E) a făgăduit-o celor ce-L iubesc? 6 Şi voi(F) înjosiţi pe cel sărac! Oare nu bogaţii vă asupresc şi vă(G) târăsc înaintea judecătoriilor? 7 Nu batjocoresc ei frumosul nume pe care-l purtaţi? 8 Dacă împliniţi Legea împărătească, potrivit Scripturii: „Să(H) iubeşti pe aproapele tău ca pe tine însuţi”, bine faceţi. 9 Dar, dacă aveţi(I) în vedere faţa omului, faceţi un păcat şi sunteţi osândiţi de Lege, ca nişte călcători de lege. 10 Căci cine păzeşte toată Legea şi greşeşte într-o singură poruncă se face(J) vinovat de toate. 11 Căci Cel ce a zis: „Să(K) nu preacurveşti” a zis şi: „Să nu ucizi”. Acum, dacă nu preacurveşti, dar ucizi, te faci călcător al Legii. 12 Să vorbiţi şi să lucraţi ca nişte oameni care au să fie judecaţi de o lege(L) a slobozeniei: 13 căci judecata(M) este fără milă pentru cel ce n-a avut milă; dar mila(N) biruieşte judecata. 14 Fraţii mei, ce-i(O) foloseşte cuiva să spună că are credinţă, dacă n-are fapte? Poate oare credinţa aceasta să-l mântuiască? 15 Dacă(P) un frate sau o soră sunt goi şi lipsiţi de hrana de toate zilele 16 şi unul dintre voi le(Q) zice: „Duceţi-vă în pace, încălziţi-vă şi săturaţi-vă!” fără să le dea cele trebuincioase trupului, la ce i-ar folosi? 17 Tot aşa şi credinţa, dacă n-are fapte, este moartă în ea însăşi. 18 Dar va zice cineva: „Tu ai credinţa, şi eu am faptele”. „Arată-mi credinţa ta fără fapte, şi(R) eu îţi voi arăta credinţa mea din faptele mele.” 19 Tu crezi că Dumnezeu este unul, şi bine faci, dar şi(S) dracii cred… şi se înfioară! 20 Vrei dar să înţelegi, om nesocotit, că credinţa fără fapte este zadarnică? 21 Avraam, părintele nostru, n-a fost el socotit neprihănit prin fapte când(T) a adus pe fiul său Isaac jertfă pe altar? 22 Vezi că(U) credinţa lucra împreună cu faptele lui şi, prin fapte, credinţa a ajuns desăvârşită. 23 Astfel s-a împlinit Scriptura care zice: „Avraam a(V) crezut pe Dumnezeu, şi i s-a socotit ca neprihănire”, şi el a fost numit „prietenul(W) lui Dumnezeu”. 24 Vedeţi dar că omul este socotit neprihănit prin fapte, şi nu numai prin credinţă. 25 Tot aşa, curva Rahav(X) n-a fost socotită şi ea neprihănită prin fapte când a găzduit pe soli şi i-a scos afară pe altă cale? 26 După cum trupul fără duh este mort, tot aşa şi credinţa fără fapte este moartă.
雅各书 2
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
不可以貌取人
2 我的弟兄姊妹,你们既然信了我们荣耀的主耶稣基督,就不可以貌取人。 2 比方说,一个手戴金饰、衣着华丽的人来参加你们的聚会,一个衣衫褴褛的人也来参加, 3 你们就看重那衣着华丽的,对他说:“请上座。”却对那穷人说:“你站在那边。”或“坐在我的脚凳边。” 4 你们这样做难道不是偏心待人,心怀恶意地判断人吗?
5 我亲爱的弟兄姊妹,请听我说,上帝不是拣选了穷人,使他们在信心上富足,并承受祂应许赐给那些爱祂之人的国度吗? 6 你们反倒侮辱穷人。其实欺压你们、抓你们上法庭的不是那些富人吗? 7 不正是他们亵渎你们所敬奉的尊名吗?
8 如果你们能切实行出圣经中“要爱邻如己”这条至尊的律法,就好了。 9 如果你们偏待人,嫌贫爱富,便是犯罪,律法要将你们定罪。 10 人只要触犯律法中的一条,就等于违犯了全部, 11 因为那位说“不可通奸”的,也说过“不可杀人”。如果你没有犯通奸罪,却杀了人,你仍违犯了律法。 12 既然你们要按使人自由的律法受审判,就应该按律法行事为人。 13 因为不怜悯人的会受到无情的审判,但怜悯胜过审判。
信心和行为
14 我的弟兄姊妹,如果有人自称有信心,却没有行为来证实,有什么用呢?这种信心能够救他吗? 15 如果有弟兄姊妹缺衣少食, 16 你们只是对他们说:“安心走吧,愿你们穿得暖,吃得饱”,却不帮助他解决实际困难,这有什么用呢? 17 因此,信心若没有行为,就是死的。
18 必有人说:“你有信心,我有行为。”请把你没有行为的信心指给我看,我就借着行为把我的信心显给你看。 19 你相信上帝只有一位,你信得没错,鬼魔也相信,而且恐惧战抖。
20 愚蠢的人啊,你们不知道没有行为的信心是死的吗? 21 我们的祖先亚伯拉罕把儿子以撒献在祭坛上的时候,难道不是因行为而被称为义人吗? 22 可见他的信心和行为相称,而且信心要有行为才是完全的。 23 这正应验了圣经的记载:“亚伯拉罕信上帝,就被算为义人”,并且被称为“上帝的朋友”。 24 可见人要被上帝算为义人必须有与信心相称的行为,并非单有信心。 25 还有妓女喇合,她收留使者,把他们藏在家里,又送他们从别的路逃生,不也是因行为而被称为义人吗?
26 身体没有灵魂是死的,同样,信心没有行为也是死的。
Santiago 2
Palabra de Dios para Todos
Amar sin discriminar
2 Hermanos míos, ya que tienen fe en nuestro glorioso Señor Jesucristo, no se consideren mejores que los demás. 2 Supongan que dos hombres entran a su reunión: uno con anillo de oro y muy bien vestido, el otro muy pobre y con la ropa toda sucia. 3 Y supongan que ustedes dan especial atención al que está bien vestido y le dicen: «Tome asiento, aquí hay un buen lugar» y le dicen al pobre: «Usted quédese parado allí» o «Siéntese en el suelo». 4 Si actúan así, se hacen jueces de los demás, y jueces injustos. ¿Acaso hacer eso no es discriminar?
5 Escuchen, mis estimados hermanos: Dios eligió a los pobres del mundo para hacerlos ricos en la fe; ellos recibirán de herencia el reino que Dios prometió a los que lo aman. 6 Pero ustedes no han mostrado respeto por el pobre. ¡Eso es absurdo! ¿Acaso no son los ricos los que los explotan a ustedes? ¿No son ellos mismos los que los arrastran a los tribunales? 7 ¿No son ellos quienes han hablado mal del buen nombre de Cristo, el Señor de ustedes?
8 (A)Lo que ustedes deberían hacer es cumplir la ley que rige sobre todas las demás, tal como está en la Escritura: «Ama a tus semejantes como te amas a ti mismo».[a] 9 Pero si ustedes discriminan a los demás, están pecando y son culpables de violar esa ley. 10 Pues si ustedes cumplen toda la ley de Dios pero la desobedecen en un solo punto, son culpables de desobedecer toda la ley. 11 (B)(C)Puesto que Dios dijo: «No cometas adulterio»,[b] y también dijo: «No mates»,[c] si no cometen adulterio pero matan a alguien, ustedes son culpables de violar la ley.
12 La ley de la libertad será la que los juzgue a ustedes, tengan eso en cuenta en todo lo que digan y hagan. 13 Dios juzgará sin compasión a los que no han tenido compasión de los demás. ¡La compasión triunfa sobre el juicio!
Fe y buenas obras
14 Hermanos míos, ¿de qué puede servir que alguien diga que tiene fe si no hace el bien? ¿Lo podrá salvar esa clase de fe? 15 Supongamos que un hermano o hermana tiene necesidad de vestido o comida. 16 Llega uno de ustedes y le dice: «¡Que Dios lo bendiga, abríguese y aliméntese!» Sin embargo, si no le da lo que realmente necesita en ese momento, ¿de qué sirve? 17 De la misma manera, si la fe no está acompañada de hechos, así sola está muerta.
18 Pero alguien puede decir: «Unos tienen fe, otros hacen buenas obras». Mi respuesta es que tú no puedes demostrarme que tienes fe si no haces nada. En cambio, yo te demuestro mi fe con las buenas obras que hago. 19 ¿Crees que hay un solo Dios? ¡Qué bien! Pero los demonios también creen que hay un solo Dios y tiemblan de miedo.
20 No seas tonto, la fe sin hechos no sirve para nada. ¿Sabes por qué? 21 Nuestro antepasado Abraham consiguió la aprobación de Dios por medio de sus hechos cuando ofreció a su hijo Isaac en el altar. 22 Ahora puedes ver que la fe de Abraham iba de la mano con sus hechos. Su fe se perfeccionó con el bien que hizo. 23 (D)(E)Es así como se cumplió lo que dice la Escritura: «Abraham creyó a Dios, quien tomó en cuenta la fe de Abraham como si hubiera realizado algo muy bueno y lo aprobó».[d] Por esa razón, Abraham fue llamado «amigo de Dios».[e] 24 Como puedes ver, Dios aprueba a un hombre no solamente por la fe que tenga, sino también por lo que haga.
25 Otro ejemplo es Rahab[f], la prostituta. Fue aprobada por Dios por lo que hizo cuando recibió a los mensajeros de Dios en su casa y luego los ayudó a escapar por otro camino.
26 De manera que así como un cuerpo que no tiene espíritu está muerto, así también una fe que no tiene hechos está muerta.
Copyright of the Cornilescu Bible © 1924 belongs to British and Foreign Bible Society. Copyright © 2010, 2014 of the revised edition in Romanian language belongs to the Interconfessional Bible Society of Romania, with the approval of the British and Foreign Bible Society.
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.
© 2005, 2015 Bible League International
