Hebrews 9
Complete Jewish Bible
9 Now the first covenant had both regulations for worship and a Holy Place here on earth. 2 A tent was set up, the outer one, which was called the Holy Place; in it were the menorah, the table and the Bread of the Presence. 3 Behind the second parokhet was a tent called the Holiest Place, 4 which had the golden altar for burning incense and the Ark of the Covenant, entirely covered with gold. In the Ark were the gold jar containing the man, Aharon’s rod that sprouted and the stone Tablets of the Covenant; 5 and above it were the k’ruvim representing the Sh’khinah, casting their shadow on the lid of the Ark — but now is not the time to discuss these things in detail.
6 With things so arranged, the cohanim go into the outer tent all the time to discharge their duties; 7 but only the cohen hagadol enters the inner one; and he goes in only once a year, and he must always bring blood, which he offers both for himself and for the sins committed in ignorance by the people. 8 By this arrangement, the Ruach HaKodesh showed that so long as the first Tent had standing, the way into the Holiest Place was still closed. 9 This symbolizes the present age and indicates that the conscience of the person performing the service cannot be brought to the goal by the gifts and sacrifices he offers. 10 For they involve only food and drink and various ceremonial washings — regulations concerning the outward life, imposed until the time for God to reshape the whole structure.
11 But when the Messiah appeared as cohen gadol of the good things that are happening already, then, through the greater and more perfect Tent which is not man-made (that is, it is not of this created world), 12 he entered the Holiest Place once and for all.
And he entered not by means of the blood of goats and calves, but by means of his own blood, thus setting people free forever. 13 For if sprinkling ceremonially unclean persons with the blood of goats and bulls and the ashes of a heifer restores their outward purity; 14 then how much more the blood of the Messiah, who, through the eternal Spirit, offered himself to God as a sacrifice without blemish, will purify our conscience from works that lead to death, so that we can serve the living God!
15 It is because of this death that he is mediator of a new covenant [or will].[a] Because a death has occurred which sets people free from the transgressions committed under the first covenant, those who have been called may receive the promised eternal inheritance. 16 For where there is a will, there must necessarily be produced evidence of its maker’s death, 17 since a will goes into effect only upon death; it never has force while its maker is still alive.
18 This is why the first covenant too was inaugurated with blood. 19 After Moshe had proclaimed every command of the Torah to all the people, he took the blood of the calves with some water and used scarlet wool and hyssop to sprinkle both the scroll itself and all the people; 20 and he said, “This is the blood of the covenant which God has ordained for you.”[b] 21 Likewise, he sprinkled with the blood both the Tent and all the things used in its ceremonies. 22 In fact, according to the Torah, almost everything is purified with blood; indeed, without the shedding of blood there is no forgiveness of sins.
23 Now this is how the copies of the heavenly things had to be purified, but the heavenly things themselves require better sacrifices than these. 24 For the Messiah has entered a Holiest Place which is not man-made and merely a copy of the true one, but into heaven itself, in order to appear now on our behalf in the very presence of God.
25 Further, he did not enter heaven to offer himself over and over again, like the cohen hagadol who enters the Holiest Place year after year with blood that is not his own; 26 for then he would have had to suffer death many times — from the founding of the universe on. But as it is, he has appeared once at the end of the ages in order to do away with sin through the sacrifice of himself. 27 Just as human beings have to die once, but after this comes judgment, 28 so also the Messiah, having been offered once to bear the sins of many,[c] will appear a second time, not to deal with sin, but to deliver those who are eagerly waiting for him.
Footnotes
- Hebrews 9:15 Jeremiah 31:30(31)
- Hebrews 9:20 Exodus 24:8
- Hebrews 9:28 Isaiah 53:12
Mga Hebreo 9
Magandang Balita Biblia
Ang Pagsamba Dito sa Lupa at Doon sa Langit
9 Ang naunang tipan ay may mga alituntunin sa pagsamba at may sambahang ginawa ng tao. 2 Itinayo(A) ang isang tolda na may dalawang bahagi: ang una ay tinatawag na Dakong Banal at naroon ang ilawan, ang hapag at ang mga tinapay na handog sa Diyos; 3 ang(B) ikalawa ay nasa kabila ng pangalawang tabing at tinatawag na Dakong Kabanal-banalan. 4 Naroon(C) ang gintong altar na sunugan ng insenso at ang Kaban ng Tipan, na nababalutan ng ginto. Nasa loob ng Kaban ang sisidlang-ginto na may lamang manna, ang tungkod ni Aaron na nagkaroon ng usbong, at ang mga tapyas ng bato na kinasusulatan ng Tipan. 5 At(D) sa ibabaw ng kaban ay may mga kerubin, na nagpapakitang naroon ang Diyos. Nalililiman ng mga pakpak ng mga kerubin ang Luklukan ng Awa, ngunit hindi ngayon ang panahon para ipaliwanag nang isa-isa ang lahat ng ito.
6 Ganoon(E) ang pagkakaayos sa loob ng kanilang toldang sambahan. Ang mga pari ay pumapasok araw-araw sa unang bahagi upang ganapin ang kanilang tungkulin. 7 Ngunit(F) tanging ang pinakapunong pari ang nakakapasok sa ikalawang bahagi, at ito'y minsan lamang niyang ginagawa sa loob ng isang taon. Siya'y may dalang dugo na inihahandog sa Diyos para sa kanyang mga kasalanan at para sa mga kasalanang hindi sinasadyang nagawa ng mga tao. 8 Sa pamamagitan ng mga ito, maliwanag na itinuturo ng Espiritu Santo na ang daang papunta sa Dakong Kabanal-banalan ay hindi pa bukás habang nakatayo pa ang unang bahagi ng tolda. 9 Simbolo lamang ang mga iyon na tumutukoy sa kasalukuyang panahon. Ang mga kaloob at mga handog na iniaalay ay hindi nakakapagpalinis ng budhi ng mga sumasamba roon. 10 Ang paglilinis nila'y nauukol lamang sa pagkain at inumin at sa iba't ibang uri ng paglilinis, mga alituntuning panlabas lamang, na iiral hanggang sa baguhin ng Diyos ang lahat ng bagay.
11 Ngunit dumating[a] na si Cristo, ang Pinakapunong Pari ng mabubuting bagay na narito na. At siya'y naglilingkod doon sa sambahang higit na dakila, walang katulad at hindi ginawa ng tao. Ang sambahang iyon ay wala sa sanlibutang ito. 12 Minsan lamang pumasok si Cristo sa Dakong Kabanal-banalan, at iyo'y sapat na. Hindi dugo ng mga kambing at guya ang kanyang inihandog, kundi ang sarili niyang dugo, upang magkaroon tayo ng walang hanggang kaligtasan. 13 Kung(G) ang dugo ng mga kambing at toro, at ang abo ng dumalagang baka ang iwiniwisik sa mga taong itinuturing na marumi upang sila'y luminis ayon sa Kautusan, 14 higit ang nagagawa ng dugo ni Cristo! Sa pamamagitan ng walang hanggang Espiritu, inialay niya sa Diyos ang kanyang sarili bilang handog na walang kapintasan. Ang kanyang dugo ang lumilinis sa ating[b] mga budhi sa mga gawang walang kabuluhan upang tayo'y makapaglingkod sa Diyos na buháy.
15 Kaya nga, si Cristo ang tagapamagitan ng bagong tipan. Sa pamamagitan ng kanyang kamatayan, ipinatawad ang paglabag ng mga tao noong sila'y nasa ilalim pa ng naunang tipan. Dahil dito, makakamtan ng mga tinawag ng Diyos ang walang hanggang pagpapala na kanyang ipinangako.
16 Kapag may testamento, kailangang mapatunayang patay na ang gumawa niyon, 17 sapagkat ang testamento ay walang bisa habang buháy pa ang gumawa; magkakabisa lamang iyon kapag siya'y namatay na. 18 Maging ang naunang tipan ay pinagtibay sa pamamagitan ng walang dugo. 19 Matapos(H) ipahayag ni Moises sa mga tao ang bawat alituntunin sa Kautusan, kumuha siya ng dugo ng mga baka [at ng mga kambing][c] at hinaluan niya iyon ng tubig. Kumuha siya ng pulang lana at sanga ng hisopo, at isinawsaw iyon sa dugong may halong tubig. Winisikan ang aklat ng Kautusan at ang mga tao. 20 Kasabay nito'y kanyang sinabi, “Ito ang dugong nagpapatibay sa tipan na ibinigay ng Diyos at ipinag-utos niya na tuparin ninyo.” 21 Winisikan(I) din niya ng dugo ang tolda at ang mga kagamitan sa pagsamba. 22 Ayon(J) sa Kautusan, halos lahat ng bagay ay nililinis sa pamamagitan ng dugo, at kung walang pag-aalay ng dugo ay walang kapatawaran ng mga kasalanan.
Kapatawaran ng Kasalanan sa Pamamagitan ng Kamatayan ni Cristo
23 Ang mga bagay sa sambahang iyon ay larawan lamang ng mga nasa langit, at kinakailangang linisin sa pamamagitan ng mga handog. Ngunit higit na mabubuting handog ang kinakailangan sa paglilinis ng mga bagay sa sambahang nasa langit. 24 Sapagkat si Cristo ay hindi pumasok sa isang Dakong Banal na ginawa ng tao at larawan lamang ng tunay na sambahan. Sa langit mismo siya pumasok at ngayo'y nasa harap na siya ng Diyos at namamagitan para sa atin.
25 Ang pinakapunong pari ng mga Judio ay pumapasok sa Dakong Banal taun-taon na may dalang dugo ng mga hayop. Ngunit si Cristo'y minsan lamang pumasok upang ihandog ang kanyang sarili. 26 Kung hindi gayon, kailangan sanang paulit-ulit na siya'y mamatay mula pa nang likhain ang sanlibutan. Subalit minsan lamang siyang nagpakita, ngayong magtatapos na ang panahon, upang pawiin ang kasalanan sa pamamagitan ng handog na kanyang inialay. 27 Itinakda sa mga tao na minsan lamang mamatay at pagkatapos ay ang paghuhukom. 28 Gayundin(K) naman, si Cristo'y minsan lamang inihandog upang pawiin ang mga kasalanan ng mga tao. Siya'y muling darating, hindi upang muling ihandog dahil sa kasalanan, kundi upang iligtas ang mga naghihintay sa kanya.
Footnotes
- Mga Hebreo 9:11 dumating: Sa ibang manuskrito'y parating na .
- Mga Hebreo 9:14 ating: Sa ibang manuskrito'y inyong .
- Mga Hebreo 9:19 at ng mga kambing: Sa ibang manuskrito’y hindi nakasulat ang mga salitang ito.
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
