Gevurot 9
Orthodox Jewish Bible
9 Now Sha’ul, still breathing a threat even of retzach (murder) keneged (against) the talmidim of Rebbe, Melech HaMoshiach Adoneinu, having approached the Kohen Gadol,
2 Requested from him iggrot of reshus (authorization) to the shuls of Damascus, that if someone he should find being mishtatef (involved) in HaDerech [Hashem], both anashim and nashim, he may lead them bound to Yerushalayim. [Isa 17:1; Jer 49:23]
3 Now as he goes, it came about that he comes near Damascus, and suddenly shone around him an Ohr (Light) from Shomayim;
4 And he fell on the ground, and heard a kol (voice), saying to him, "Sha’ul, Sha’ul, why are you persecuting me?" [YESHAYAH 6:8]
5 And he said, "Who are you, Adoni?" And he said, "I am Yehoshua/Yeshua upon whom you bring redifah.
6 "But get up and enter into the city, and it shall be told to you what it is necessary for you to do." [Ezek 3:22]
7 And the anashim traveling with Rav Sha’ul had stood speechless, hearing the sound but seeing no one. [DANIEL 10:7]
8 And Rav Sha’ul got up from the ground, and, though his eyes were open, he was seeing nothing. And leading him by the hand, they brought him into Damascus.
9 And he was shloshah yamim not seeing and neither did he eat nor drink.
10 Now there was a certain talmid in Damascus, by the name Chananyah, and Moshiach Adoneinu spoke to him in a chazon (vision), saying, "Chananyah." And he said, "Hinei, I am here, Adoni."
11 And Moshiach Adoneinu said to him, "Get up and go to the rekhov (street) being called "Yashar" ("Straight") and seek in the bais of Yehudah an ish by name Sha’ul from Tarsus. For, hinei, he is davening,
12 "And Sha’ul has seen in a chazon (vision) an ish by the name Chananyah come in and place his hands upon him that he may see again."
13 And Chananyah answered, "Adoni, I heard from many about this man, how many ra’ot (evil things) he did to your Kadoshim in Yerushalayim.
14 "And here he has samchut (authority) from the Rashei Kohanim to bind all the ones davening b’Shem of you."
15 But Moshiach Adoneinu said to him, "Go, for this one is a keli nivchar (chosen vessel) of mine to carry Shmi before both Goyim and melachim (kings) and the Bnei Yisroel.
16 "For I will show him how much it is necessary for him to undergo yissurim (sufferings) on behalf of Shmi (my Name)."
17 And Chananyah departed and entered into the bais, and having placed his hands upon Rav Sha’ul, he said, "Ach b’Moshiach Sha’ul, [Moshiach, Malachi 3:1] HaAdon has sent me. I’m referring to Yehoshua, the one who appeared to you on the derech by which you were coming. He sent me that you may see again and may be filled with the Ruach Hakodesh."
18 And immediately there fell from his eyes something like scales, and Rav Sha’ul saw again, and, having got up, he submitted to Moshiach’s tevilah of teshuva.
19 And having received okhel (food), Rav Sha’ul regained strength. Now he was with the talmidim in Damascus several yamim.
20 And immediately in the shuls Rav Sha’ul was preaching Rebbe, Melech HaMoshiach Yehoshua, saying, "He is the Ben HaElohim."
21 And all the ones listening were astonished, and they were saying, "Is this not the one making havoc in Yerushalayim among the ones invoking this shem and was not his tachlis (purpose) in coming here to bind them over before the Rashei Hakohanim?"
22 But Rav Sha’ul even more was being strengthened and was confounding the unbelieving Yehudim dwelling in Damascus, by proving that this Yehoshua is the Rebbe, Melech HaMoshiach.
23 But when yamim rabbim were completed, the ones of the Yehudim who were unbelieving plotted to kill him.
24 But the mezimma (evil design, intrigue) of their kesher (plot) became known to Rav Sha’ul. And they were also watching the she’arim (gates) both yomam valailah that they might kill him,
25 but Moshiach’s talmidim had taken him b’lailah and they let him down through an opening in the wall, having lowered him in a large basket. [SHMUEL ALEF 19:12]
26 And having arrived in Yerushalayim, Rav Sha’ul was trying to associate with the Moshiach’s talmidim, and they were all afraid of him, not believing that he is a talmid.
27 But Bar-Nabba, having taken hold of him, brought him to Moshiach’s Shluchim and told them how on the derech he saw Moshiach Adoneinu, who had spoken to Rav Sha’ul, and how in Damascus Rav Sha’ul spoke with ometz lev (boldness) b’Shem Yehoshua.
28 And Rav Sha’ul was with them, going in and coming out in Yerushalayim, speaking boldly b’Shem Moshiach Adoneinu.
29 And Rav Sha’ul was speaking and debating keneged (against) the Greekspeaking Yehudim; but they were attempting to kill him.
30 But having learned of this, the Achim b’Moshiach brought Rav Sha’ul down to Caesarea and sent him away to Tarsus.
31 Then Moshiach’s Kehillah throughout all of Yehudah and the Galil and Shomron had shalom and was increasing, being built up, and going on in the yir’at Shomayim and in the yir’at Moshiach Adoneinu and beNechamat HaRuach Hakodesh.
32 Now it came about that Kefa, passing through all the parts of Eretz Yisrael, came down also to Moshiach’s kadoshim dwelling in Lud.
33 And there Kefa found a certain ish by the name Aeneas who had been bedridden shmoneh shanim, for he was paralyzed.
34 And Kefa said to him, "Aeneas, Rebbe, Melech HaMoshiach Yehoshua make you whole. Get up and make your bed!" And immediately he got up.
35 And everyone dwelling in Lud and Sharon saw him, and they turned to Adoneinu. [MELACHIM ALEF 5:16; 27:29; 2:1; YESHAYAH 33:9; 35:2;65:10]
36 Now in Yafo there was a certain talmidah by the name Tavitha, which, being translated, means "gazelle." This one was abounding in ma’asim tovim and in giving tzedakah, which she was always doing. [YEHOSHUA 19:46; MELACHIM BAIS 2:16; EZRA 3:7]
37 And it came about in yamim hahem that this one, having become ill, passed away. When the women had washed her body, they laid it in the aliyyah.
38 And since Lud was near to Yafo, Moshiach’s talmidim, having heard that Kefa was there, sent shnei anashim to him, summoning Kefa that he not delay in coming to them.
39 Kefa, getting up, went with them. And when he arrived, they brought him up into the aliyyah (upper story room), and all the almanot stood beside him, weeping and showing the tunics and garments that Tavitha made while she was with them.
40 But Kefa, having put everyone outside, and having fallen down, davened. And when he turned to the nifteret (deceased), he said, "Tavitha, get up!" And she opened her eynayim and, having seen Kefa, she sat up.
41 And having given his hand to her, he made her to stand up alive again; and, having called the Moshiach’s Kadoshim and the almanot, Kefa presented her lebedik (alive) before them.
42 It became known throughout all Yafo, and rabbim (many) had emunah in Rebbe, Melech HaMoshiach Adoneinu.
43 And it came about that Kefa remained in Yafo yamim rabbim with a certain Shimon, a tanner.
Handelingen 9
Het Boek
Saulus ontmoet Jezus
9 Saulus bleef de leerlingen van Jezus fanatiek achtervolgen en dreigde hen met dood en gevangenis. Hij ging naar de hogepriester en 2 vroeg om aanbevelingsbrieven voor de synagogen in Damascus, een stad waar veel Joden woonden. Hij wilde daar mannen en vrouwen opsporen die in Jezus geloofden, hen in de boeien slaan en naar Jeruzalem brengen. Hij kreeg die brieven en ging op weg.
3 Toen hij in de buurt van Damascus kwam, flitste er plotseling een licht vanuit de hemel dat hem omstraalde. 4 Hij viel op de grond en hoorde een stem: ‘Saul, Saul, waarom vervolgt u Mij?’ 5 ‘Wie bent U, Here?’ vroeg Saulus. ‘Ik ben Jezus,’ zei de stem, ‘die u zo fanatiek vervolgt. 6 Sta op en ga de stad in. Daar zal u gezegd worden wat u moet doen.’
7 De mannen die met Saulus meereisden, waren met stomheid geslagen. Zij hadden de stem wel gehoord, maar niemand gezien. 8 Saulus stond op en deed zijn ogen open, maar kon niets zien. De mannen die bij hem waren, namen hem bij de hand en brachten hem Damascus binnen. 9 Drie dagen lang kon hij niet zien. Al die tijd at en dronk hij niets.
10 Een van de volgelingen van Jezus in die stad kreeg een visioen. In dat visioen riep de Here hem. ‘Ananias!’ ‘Ja, Here,’ antwoordde Ananias. 11 De Here zei: ‘Ga naar de Rechte Straat, naar het huis van Judas. Daar logeert een zekere Saulus uit Tarsus, hij is nu aan het bidden. 12 In een visioen heeft hij u zien binnenkomen. En in dat visioen legde u uw handen op hem, waardoor hij weer kon zien.’ 13 Ananias maakte bezwaren. ‘Maar, Here,’ zei hij. ‘Ik heb zoveel slechte dingen over die man gehoord. Hij heeft uw mensen in Jeruzalem veel kwaad gedaan. 14 Hij heeft van de leidende priesters zelfs toestemming gekregen om iedereen die uw naam aanroept hier in de boeien te slaan!’ 15 Maar de Here zei tegen hem: ‘Toch moet u gaan, Ananias! Ik heb besloten die man te gebruiken. Ik heb hem uitgekozen om Mij bekend te maken aan andere volken en hun koningen en ook aan het volk van Israël. 16 Ik zal hem duidelijk maken hoeveel leed hij voor Mij moet doorstaan.’
17 Ananias deed wat de Here hem had opgedragen en begaf zich naar het huis waar Saulus was. Hij legde zijn handen op hem en zei: ‘Saul, broeder, ik ben gestuurd door Jezus, die u onderweg hebt ontmoet. U zult weer kunnen zien en vol worden van de Heilige Geest.’ 18 Het was net of er een vlies van Saulusʼ ogen viel. Ineens kon hij weer zien. 19 Daarna liet hij zich dopen en ging wat eten om op krachten te komen. Saulus bleef een paar dagen bij de volgelingen van Jezus in Damascus en 20 ging zelfs naar de verschillende synagogen en vertelde daar openlijk dat Jezus Gods Zoon is. 21 Allen die hem hoorden, waren hoogst verbaasd. ‘Dit is toch de man die in Jeruzalem de aanhangers van Jezus heeft uitgeroeid? Hij kwam hier toch om mensen van dat geloof gevangen te nemen en naar de leidende priesters in Jeruzalem te brengen?’ 22 Maar Saulus sprak met steeds meer overtuiging en bracht de Joden in Damascus in verwarring door aan te tonen dat Jezus de Christus is.
23 Enkele dagen later besloten de Joodse leiders hem te doden. 24 Dag en nacht bewaakten zij de poorten van de stad om hem te vermoorden. Maar Saulus hoorde van hun plannen. 25 Toen het donker was, lieten zijn leerlingen hem vanaf de stadsmuur in een mand naar beneden zakken.
26 Toen Saulus in Jeruzalem aankwam, probeerde hij zich bij de andere leerlingen van Jezus aan te sluiten. Maar die waren allemaal bang voor hem, omdat zij niet konden geloven dat hij ook een leerling van Jezus was geworden. 27 Maar Barnabas nam het voor hem op en bracht hem bij de apostelen. Hij vertelde hun hoe Saulus op weg naar Damascus de Here had gezien en wat Hij tegen hem had gezegd. Barnabas vertelde ook dat Saulus in Damascus vrijmoedig over Jezus had gesproken.
28 Saulus werd in de groep opgenomen. Hij bewoog zich vrij in Jeruzalem en 29 sprak openlijk over Jezus. De Griekstalige Joden waren hem niet goedgezind. Na enkele verhitte gesprekken met hem, probeerden zij hem te doden. 30 Toen zijn vrienden dat hoorden, brachten zij Saulus naar Caesarea en stuurden hem vandaar naar Tarsus.
31 De volgelingen van Jezus in Judea, Galilea en Samaria hadden een tijd van rust en konden in vrede bij elkaar komen. Hun geloof werd sterker en zij gehoorzaamden de Here. De Heilige Geest bemoedigde hen en steeds meer mensen sloten zich bij hen aan.
32 Petrus nu maakte een rondreis langs alle plaatsen waar volgelingen van Jezus woonden en kwam ook in de stad Lydda. 33 Daar trof hij Eneas aan, een verlamde man die al acht jaar op bed had gelegen. 34 Petrus zei tegen hem: ‘Jezus Christus geneest u, Eneas. Kom uit uw bed en maak het zelf op.’ 35 De man stond onmiddellijk op. Toen de bewoners van Lydda en Saron hem gezond en wel zagen rondlopen, bekeerden zij zich ook tot de Here Jezus. 36 In de stad Joppe woonde een volgelinge van Jezus, die Tabitha heette. Tabitha is in het Grieks Dorkas en betekent Gazelle. Deze vrouw deed heel veel goeds, in het bijzonder voor de armen. 37 Zij werd in die tijd ziek en stierf. Nadat men haar gewassen had, werd zij in een kamer op de bovenverdieping gelegd. 38 De volgelingen van Jezus in die stad hadden gehoord dat Petrus in Lydda was, daar niet ver vandaan. Daarom stuurden zij twee mannen naar hem toe met de vraag of hij zo vlug mogelijk naar Joppe wilde komen. 39 Petrus maakte zich meteen klaar en ging met hen mee. Zodra hij bij het huis aankwam, werd hij naar boven gebracht. Alle weduwen in de kamer kwamen huilend om hem heen staan en lieten hem de onderkleden en mantels zien die Tabitha voor hen had gemaakt. 40 Maar Petrus stuurde iedereen de kamer uit, knielde neer en bad. Daarna zei hij tegen de dode vrouw: ‘Tabitha, sta op!’ Zij deed haar ogen open en toen ze Petrus zag, ging zij zitten. 41 Petrus nam haar bij de hand en hielp haar opstaan. Daarna riep hij de volgelingen van Jezus en de weduwen binnen en zei: ‘Kijk, zij leeft weer.’ 42 De hele stad hoorde ervan en velen gingen in de Here Jezus geloven.
43 Petrus bleef nog een tijd in Joppe en logeerde bij Simon, een leerlooier.
Copyright © 2002, 2003, 2008, 2010, 2011 by Artists for Israel International
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.