Gevurot 2
Orthodox Jewish Bible
2 And when the day of Shavuos is fulfilled, they were all together in one place. [Lv 23:15,16]
2 And there was mitamuhl (suddenly) from Shomayim a sound like the rushing of a violent wind, and it filled the whole bais where they were sitting.
3 And leshonot appeared to them, being divided as eish resting on each one of them,
4 And all were filled with the Ruach Hakodesh, and they began to speak in leshonot acherot as the Ruach Hakodesh was giving the utterance to them.
5 Now there were in Yerushalayim frum, charedi (orthodox) Yehudim from all the nations under Shomayim.
6 And at this sound, the multitude assembled and was bewildered, because they were hearing, each one in his own native language, the Achim b’Moshiach speaking.
7 And they were mishpoyel (standing in awe) and marveled, saying, "Hinei, are not all of these Galileans speaking?
8 "And how are we hearing, each in our own language in which we were born?
9 "We Parthians and Medes and Elamites; the ones living in Mesopotamia, Yehudah, Cappadocia, Pontus, Asia,
10 Phrygia, Pamphylia, Mitzrayim (Egypt), and the regions of Libya around Cyrene; and the visiting Romans,
11 Both Yehudim and Gerim (Proselytes), Cretan, and Arabic, we hear them speaking in other languages [than their own] of the Gevurot (mighty acts) of Hashem".
12 And all had real hispailus (overwhelming awe) and were bewildered saying one to another, "What can this mean?"
13 But others, mocking, were saying, "Of sweet wine they have been filled!”
14 But Kefa, having stood with the Achad Asar, lifted up his voice and declared to them, "Anashim Yehudim! And the ones inhabiting Yerushalayim, have da’as of all this and be goires (listen to) my dvarim:
15 "For these ones are not, as you assume, in their schnaps, for it is only the third hour of the day (nine o’clock in the morning).
16 "But this is what has been spoken by Yoel HaNavi;
17 `And it shall be in the Acharit Hayamim, ne’um Hashem, ESHPOCH ES RUCHI AL KOL BASAR V’NIB’U BNEICHEM U’VENOTEICHEM ZIKNEICHEM CHALOMOT YACHALOMUN BACHUREICHEM CHEZYONOT YIRU ("I will pour out my Spirit on all flesh: and your sons and daughters will prophesy, your old men will dream dreams and your bochrim will see visions": Yoel 3:1 [2:28]) [Num 11:25; Isa 44:3; Ezek 39:29]
18 ‘And upon My avadim and upon My shfakhot in BAYYAMIM HAHEMMAH ESHPOCH ES RUCHI ("in those days I will pour out my Ruach Hakodesh") and they will speak dvarim hanevu’ah:
19 ‘And I will give MOFTIM BASHOMAYIM and signs on ha’aretz below DAHM VA’EISH V’TIMROT ASHAM ("blood and fire and billows of smoke")
20 ‘The shemesh (sun) will be transformed into choshech (darkness) and the moon into blood before the great and dreadful YOM HASHEM.")
21 ("And it will be that everyone whoever calls upon the Name of Adonoi will be saved".)' [BERESHIS 4:26; 26:25; TEHILLIM 105:1; YOEL 3:1-5 (2:28 32)]
22 "Anshei Yisroel, listen to these dvarim: Yehoshua of Natzeret, a man having been attested by Hashem to you by gevurot and moftim which Hashem did through him in your midst, just as you yourselves have da’as
23 "This one, delivered up by the determined cheshbon (plan) and yedi’ah mukdemet (foreknowledge) of Hashem, and by the hand of lawless Bnei Adam you made him talui al HaEtz (being hanged on the Tree, DEVARIM 21:23) and put him to death. [YESHAYAH 53:10]
24 "But in fact Hashem made Rebbe, Melech HaMoshiach to stand up alive again, having destroyed the Chevlei HaMavet, because it was impossible for Rebbe, Melech HaMoshiach to be held by Death’s ko’ach.
25 "For Dovid Hamelech says of him, SHIVVITI HASHEM L’NEGDI TAMID KI MIMINI BAL EMMOT ("I set Adonoi before me always, because he is at my right hand I will not be shaken.") [TEHILLIM 16:8-11]
26 "Therefore my heart was cheered up and my tongue exulted and in addition also my flesh, my body, will live in secure [hope].") [BERESHIS 47:18; TEHILLIM 16:9-10; IYOV 19:25-27; YESHAYAH 53:11]
27 "Because you will not abandon the nefesh (soul) of me to destruction nor will you give your Chasid [T.N. i.e., Moshiach the ultimate Chasid] to see corruption.")
28 TODIEINI ORACH CHAYYIM SOVA SEMACHOT ES PANECHA ("You made known to me the path of Chayyim, you will fill me with simcha in your presence.") [TEHILLIM 16:8-11]
29 "Anashim Achim, it is permitted to speak with bitachon (confidence) to you benoigeia (regarding) Dovid Avinu, that also he died and was buried and his kever (tomb) is with us until this day. [MELACHIM ALEF 2:10; NECHEMYAH 3:16]
30 "Therefore, being a Navi and having da’as that with a shevu’ah (an oath) HASHEM swore to him that from his loins his zera would sit upon his KISSE... [TEHILLIM 132:11; 89:3-4; SHMUEL BAIS 7:12-13]
31 "Foreseeing this, Dovid Hamelech spoke about the Techiyas HaMoshiach: neither was he "abandoned to destruction nor did his BASAR see corruption." [BERESHIS 47:18; TEHILLIM 16:9-10; IYOV 19:25-27; YESHAYAH 53:11]
32 "This Yehoshua in fact Hashem made to stand up alive again, of which we all are Edim (T.N. i.e., here the original language means “martyr witnesses unto mavet al Kiddush ha-Shem”).
33 "Having been exalted to the right hand of Hashem and having received the havtachah of the Ruach Hakodesh from [Elohim] HaAv, Moshiach poured out this which you also see and hear.
34 "For Dovid Hamelech did not ascend into Shomayim, but he says, "Hashem says to Adoni, SHEV LIMINI ("sit down at my right hand")
35 Until I make OYVECHA ("your enemies") your footstool." [TEHILLIM 110:1]
36 "Therefore, assuredly let Klal Yisroel have da’as that this Yehoshua, whom you made talui al HaEtz (being hanged on the Tree, DEVARIM 21:23), this one Hashem has made both Adoneinu and Rabbeinu, Melech HaMoshiach."
37 And when they heard this, they were pierced with conviction in their levavot, and they said to Kefa and to the other of Moshiach’s Shlichim, "Achim, what shall we do?"
38 And Kefa said to them, "Make teshuva (repentance, turning from chet to Hashem) and each of you submit to a tevilah of teshuva in the Shem of Yehoshua HaMoshiach, for the selichat avon of you, and you will receive the matanah of the Ruach Hakodesh.
39 "For to you is the havtachah and to your yeladim and to all the ones at a distance, as many as may YIKRA B’SHEM ADONOI ELOHEINU." [YOEL 3:5; 2:28; YESHAYAH 44:3; 65:23; 57:19]
40 And with many other dvarim, Kefa gave solemn edut (testimony) and was warning them, "Receive yeshu’at Eloheinu from this DOR IKKESH U’FETALTOL (warped and crooked generation)!" DEVARIM 32:5]
41 Those, who were mekabel Besuras HaGeulah and welcomed his dvar, submitted to a tevilah of teshuva and there were added in that day nefashot (souls) beerech (approximately, dacht zich) shloshet alafim (three thousand).
42 And they were keseder (constantly) shtark (steadfastly) devoting themselves to the Moshiach’s pnimiyus (innermost) Torah as handed on by Moshiach’s Shlichim (emmisaries of the Rebbe, Melech HaMoshiach) and to being mishtatef (involved, joining) in the Messianic Chavurah (fellowship, company, group, especially one eating the paschal lamb together) and to the tishen (shared meals) with Betzi’at HaLechem (Breaking Bread) at the Seudos Moshiach and to the Tefillos.
43 All were filled with yirat Shomayim and mishpoyel (awe), and many moftim and otot through Moshiach’s Shlichim were taking place.
44 And all the [Jewish] Ma’aminim HaMeshichiyim were together and they were having all things in common.
45 And they were selling their properties and possessions and were distributing tzedakah to everyone as someone had need. [DEVARIM 28:1-14]
46 And yom yom, devoting themselves with one mind in the courts of the Beis Hamikdash, and from bais to bais, offering the Betzi’at HaLechem, they were together at tish with single-hearted exultation and hitlahavut.
47 Praising Hashem, and having favor with all the people while G-d was adding to their number yom yom those receiving yeshu’at Eloheinu.
Acts 2
Complete Jewish Bible
2 The festival of Shavu‘ot arrived, and the believers all gathered together in one place. 2 Suddenly there came a sound from the sky like the roar of a violent wind, and it filled the whole house where they were sitting. 3 Then they saw what looked like tongues of fire, which separated and came to rest on each one of them. 4 They were all filled with the Ruach HaKodesh and began to talk in different languages, as the Spirit enabled them to speak.
5 Now there were staying in Yerushalayim religious Jews from every nation under heaven. 6 When they heard this sound, a crowd gathered; they were confused, because each one heard the believers speaking in his own language. 7 Totally amazed, they asked, “How is this possible? Aren’t all these people who are speaking from the Galil? 8 How is it that we hear them speaking in our native languages? 9 We are Parthians, Medes, Elamites; residents of Mesopotamia, Y’hudah, Cappadocia, Pontus, Asia, 10 Phrygia, Pamphylia, Egypt, the parts of Libya near Cyrene; visitors from Rome; 11 Jews by birth and proselytes; Jews from Crete and from Arabia. . . ! How is it that we hear them speaking in our own languages about the great things God has done?” 12 Amazed and confused, they all went on asking each other, “What can this mean?” 13 But others made fun of them and said, “They’ve just had too much wine!”
14 Then Kefa stood up with the Eleven and raised his voice to address them: “You Judeans, and all of you staying here in Yerushalayim! Let me tell you what this means! Listen carefully to me!
15 “These people ar en’t drunk, as you suppose — it’s only nine in the morning. 16 No, this is what was spoken about through the prophet Yo’el:
17 ‘Adonai says:
“In the Last Days,
I will pour out from my Spirit upon everyone.
Your sons and daughters will prophesy,
your young men will see visions,
your old men will dream dreams.
18 Even on my slaves, both men and women,
will I pour out from my Spirit in those days;
and they will prophesy.
19 I will perform miracles in the sky above
and signs on the earth below —
blood, fire and thick smoke.
20 The sun will become dark
and the moon blood
before the great and fearful Day of Adonai comes.
21 And then, whoever calls on the name of Adonai will be saved.”’[a]
22 “Men of Isra’el! Listen to this! Yeshua from Natzeret was a man demonstrated to you to have been from God by the powerful works, miracles and signs that God performed through him in your presence. You yourselves know this. 23 This man was arrested in accordance with God’s predetermined plan and foreknowledge; and, through the agency of persons not bound by the Torah, you nailed him up on a stake and killed him!
24 “But God has raised him up and freed him from the suffering of death; it was impossible that death could keep its hold on him. 25 For David says this about him:
‘I saw Adonai always before me,
for he is at my right hand,
so that I will not be shaken.
26 For this reason, my heart was glad;
and my tongue rejoiced;
and now my body too will live on in the certain hope
27 that you will not abandon me to Sh’ol
or let your Holy One see decay.
28 You have made known to me the ways of life;
you will fill me with joy by your presence.’[b]
29 “Brothers, I know I can say to you frankly that the patriarch David died and was buried — his tomb is with us to this day. 30 Therefore, since he was a prophet and knew that God had sworn an oath to him that one of his descendants would sit on his throne, 31 he was speaking in advance about the resurrection of the Messiah, that it was he who was not abandoned in Sh’ol and whose flesh did not see decay. 32 God raised up this Yeshua! And we are all witnesses of it!
33 “Moreover, he has been exalted to the right hand of God; has received from the Father what he promised, namely, the Ruach HaKodesh; and has poured out this gift, which you are both seeing and hearing. 34 For David did not ascend into heaven. But he says,
35 ‘Adonai said to my Lord,
“Sit at my right hand
until I make your enemies a footstool for your feet.”’[c]
36 Therefore, let the whole house of Isra’el know beyond doubt that God has made him both Lord and Messiah — this Yeshua, whom you executed on a stake!”
37 On hearing this, they were stung in their hearts; and they said to Kefa and the other emissaries, “Brothers, what should we do?” 38 Kefa answered them, “Turn from sin, return to God, and each of you be immersed on the authority of Yeshua the Messiah into forgiveness of your sins, and you will receive the gift of the Ruach HaKodesh! 39 For the promise is for you, for your children, and for those far away — as many as Adonai our God may call!”
40 He pressed his case with many other arguments and kept pleading with them, “Save yourselves from this perverse generation!”
41 So those who accepted what he said were immersed, and there were added to the group that day about three thousand people.
42 They continued faithfully in the teaching of the emissaries, in fellowship, in breaking bread and in the prayers. 43 Everyone was filled with awe, and many miracles and signs took place through the emissaries. 44 All those trusting in Yeshua stayed together and had everything in common; 45 in fact, they sold their property and possessions and distributed the proceeds to all who were in need. 46 Continuing faithfully and with singleness of purpose to meet in the Temple courts daily, and breaking bread in their several homes, they shared their food in joy and simplicity of heart, 47 praising God and having the respect of all the people. And day after day the Lord kept adding to them those who were being saved.
Handelingen 2
BasisBijbel
De Heilige Geest komt
2 Op het Pinksterfeest[a] waren ze allemaal bij elkaar. 2 Plotseling was er een geluid alsof er een stormwind door het hele huis waaide. 3 En er waren een soort van vuurvlammen te zien. Dat vuur verdeelde zich en kwam op hen allemaal. 4 En ze werden allemaal vol van de Heilige Geest en begonnen allemaal in andere talen te spreken. Het waren talen die Gods Geest hun gaf.
5 In Jeruzalem woonden godsdienstige Joden uit alle volken van de wereld. 6 Toen ze het geluid hoorden, kwamen ze allemaal kijken. En ze waren heel verbaasd. Want iedereen van al die verschillende volken hoorde de twaalf apostelen in zijn eigen taal spreken. 7 Stomverbaasd zeiden zij: "Die mannen daar zijn toch allemaal Galileeërs? 8 Hoe kan het dan dat we hen in onze eigen taal horen spreken? 9 Want we zijn hier met Parten, Meden, Elamieten, bewoners van Mesopotamië, Judea, Kapadocië, Pontus, Asia, 10 Frygië, Pamfilië, Egypte en de streken van Lybië bij Cyrene, en Romeinen, Joden en mensen die zich tot het Joodse geloof hebben bekeerd, 11 Kretenzers en Arabieren. En we horen allemaal die mannen daar in onze eigen taal vertellen over de geweldige dingen die God heeft gedaan." 12 Ze waren stomverbaasd. Ze wisten niet wat ze ervan moesten denken. Ze zeiden tegen elkaar: "Wat is hier toch aan de hand?" 13 Maar andere mensen zeiden spottend: "Ze hebben gewoon te veel gedronken."
De toespraak van Petrus
14 Maar de apostelen stonden op en Petrus zei: "Beste Joden en alle andere mensen die in Jeruzalem wonen, luister goed naar mij. 15 Jullie denken dat deze mensen dronken zijn. Maar dat zijn ze niet. Want het is pas negen uur 's morgens. 16 Maar dit is waarover de profeet Joël heeft gesproken. 17 Hij zei: 'Aan het eind van de tijd, zegt God, zal Ik mijn Geest uitstorten op alle mensen. Jullie zonen en dochters zullen profeteren. En aan jonge en oude mensen zal Ik bijzondere dromen geven. 18 Op elke man of vrouw die Mij dient, zal Ik mijn Geest uitstorten. Daardoor zullen ze profeteren. 19 En er zullen vreemde dingen te zien zijn aan de hemel en op de aarde: bloed en vuur en rook. 20 De zon zal verduisterd worden en de maan zal bloedrood worden. En dan zal de gevreesde dag van Gods straf aanbreken. 21 Maar iedereen die de Heer aanbidt, zal worden gered.'
22 Mannen van Israël, luister naar wat ik zeg. God heeft laten zien dat Hij Jezus van Nazaret heeft aangewezen als Redder. Hij heeft dat laten zien door de wonderen die Hij door Jezus bij jullie heeft gedaan. Jullie weten daarvan. 23 Op de tijd en de manier die God had bepaald, hebben jullie deze Man gevangen genomen. Jullie hebben Hem door slechte mensen laten kruisigen. Zo hebben jullie Hem gedood. 24 Maar God heeft Hem weer levend gemaakt. Daarmee maakte Hij een einde aan de macht van de dood. De dood kon Hem niet vasthouden. 25 David heeft in de Psalmen over Jezus gezegd: 'Ik zag de Heer altijd vóór mij. Want Hij is bij mij. Hij zal mij altijd redden. 26 Daarom ben ik blij en prijs ik God. Ja, ik weet zeker dat ook mijn lichaam zal opstaan uit de dood. 27 Want U zal mij niet in het dodenrijk achterlaten. U zal uw heilige niet laten vergaan in de grond. 28 U heeft mij de weg naar het leven laten zien. Omdat U altijd dicht bij mij bent, zal ik altijd blij zijn.'
29 Broeders, ik kan over onze voorvader David rustig zeggen dat hij dood en begraven is. Want zijn graf is hier, tot op de dag van vandaag. 30 Maar David was een profeet. En God had hem gezworen dat een zoon uit zijn familie ná hem de Messias[b] zou zijn en koning zou worden. 31 En omdat hij een profeet was, heeft hij in de toekomst gezien. Wat hij in die Psalm zei ging over de opstanding van de Messias uit de dood. Hij zei dat de Messias niet in het dodenrijk is achtergelaten en dat zijn lichaam niet is vergaan. 32 Want deze Jezus is door God uit de dood teruggeroepen en weer levend gemaakt. Wij hebben dat zelf gezien. 33 God heeft Hem nu een heel belangrijke plaats gegeven. God had beloofd om de Heilige Geest aan de mensen te geven. Dat is nu gebeurd: Jezus heeft de Heilige Geest van de Vader over ons uitgestort. Dat is wat jullie hier zien en horen. 34 Want David is zelf niet naar de hemel opgestegen. Maar hij zegt: 'De Heer heeft gezegd tegen mijn Heer: 35 'Ga naast Mij zitten, totdat Ik al je vijanden helemaal verslagen heb.' 36 Jullie hebben Jezus gekruisigd. Maar God heeft deze Jezus tot Heer en Messias gemaakt! Het hele volk van Israël moet dat weten!"
De gemeente begint te groeien
37 Dit raakte de mensen diep. En ze vroegen Petrus en de andere apostelen: "Wat moeten we dan nu doen, broeders?" 38 Petrus antwoordde: "Verander je leven, geloof in Jezus en laat je allemaal dopen in de naam van Jezus Christus.[c] Dan zullen jullie vergeving krijgen voor jullie ongehoorzaamheid aan God. En dan zullen jullie de Heilige Geest ontvangen. 39 Want dat heeft God beloofd aan jullie, aan jullie kinderen en aan alle volken. Iedereen die door God wordt geroepen, mag de Heilige Geest krijgen." 40 En Petrus vertelde nog veel meer over Jezus. En hij moedigde hen aan om zich uit deze slechte wereld te laten redden.
41 De mensen die zijn woorden geloofden, lieten zich dopen. Zo sloten zich op die dag ongeveer 3000 mensen bij de gemeente aan. 42 Ze hielden zich aan wat de apostelen hun leerden. Ze waren één met elkaar, aten met elkaar en baden samen. 43 Iedereen was vol ontzag voor God. En de apostelen deden veel wonderen. 44 De mensen die in Jezus gingen geloven, kwamen bij elkaar. Ook deelden ze alles wat ze hadden met elkaar. 45 Steeds weer waren er mensen die hun vee en spullen verkochten en dan het geld uitdeelden aan de arme mensen. 46 Elke dag waren ze eensgezind in de tempel. Ze aten blij en eensgezind bij elkaar hun maaltijden. 47 Ze prezen God en iedereen had respect voor hen. En de Heer maakte de groep van mensen die gered werden elke dag groter.
Footnotes
- Handelingen 2:1 Het Joodse Pinksterfeest is een oogstfeest. Vroeger werd op dat feest het eerste deel van de oogst naar de tempel gebracht. Het wordt gevierd 50 dagen na het Joodse Paasfeest, waarop gevierd wordt dat God het volk Israël bevrijdde uit de slavernij in Egypte.
- Handelingen 2:30 Het woord 'Messias' is Hebreeuws en betekent 'Gezalfde'. 'De gezalfde' is in de Joodse Boeken de man die speciaal door God met zijn Geest is gevuld ('gezalfd') om Israël te redden. In het Grieks, de taal waarin het Nieuwe Testament is geschreven, werd hij de 'Christus' genoemd, wat hetzelfde betekent.
- Handelingen 2:38 'Christus' is niet Jezus' achternaam! Het woord 'Christus' is Grieks en betekent 'Gezalfde'. (Het Nieuwe Testament is in het Grieks geschreven). 'De gezalfde' is in de Joodse Boeken de man die speciaal door God met zijn Geest is gevuld ('gezalfd') om Israël te redden. In het Hebreeuws, de taal waarin het Oude Testament is geschreven, werd hij de 'Messias' genoemd, wat hetzelfde betekent.
Handelingen 2
Het Boek
Pinksteren
2 Op de Pinksterdag waren zij allemaal bij elkaar gekomen. 2 Ineens kwam er uit de hemel een geluid, alsof er een storm opstak. Het was in het hele huis te horen.
3 Zij zagen iets dat op tongen van vuur leek, vlammen die zich boven ieder van hen verspreidden. 4 Zij werden allemaal vervuld van de Heilige Geest en begonnen in vreemde talen te spreken: woorden die de Heilige Geest hun ingaf.
5 Met de feestdagen waren er in Jeruzalem vele gelovige Joden uit alle landen van de wereld. 6 Toen zij het geluid hoorden, liepen ze allemaal te hoop. Zij raakten in verwarring, omdat ieder van hen de apostelen in zijn eigen taal hoorde spreken. 7 Zij begrepen er niets van. ‘Dat zijn toch mannen uit Galilea?’ riepen zij verbaasd uit. 8 ‘Hoe kan het dan dat zij ónze taal spreken en nog andere talen ook? Kijk eens waar wij overal vandaan komen: 9 uit Parthië, Medië, Elam en Mesopotamië, uit Judea, Capadocië, Pontus, Asia, 10 Frygië en Pamfylië, uit Egypte en de streek van Cyrene in Libië. Er zijn hier Joden en Joodse bekeerlingen uit Rome, 11 Kreta en Arabië. Hoe bestaat het dat ieder van ons in zijn eigen taal hoort spreken over de geweldige dingen die God gedaan heeft!’ 12 Zij waren buiten zichzelf en wisten niet wat zij ervan moesten denken. Zij zeiden tegen elkaar: ‘Wat heeft dit toch te betekenen?’ 13 ‘Die mensen hebben vast teveel zoete wijn gedronken,’ lachten sommigen schamper.
14 De twaalf apostelen stonden op en Petrus nam het woord. ‘Mannen van Israël!’ riep hij. ‘Inwoners en bezoekers van Jeruzalem, luister! 15 Wij zijn helemaal niet dronken, zoals u denkt. De dag is nog maar net begonnen, het is pas negen uur. 16 Wat hier gebeurt, is al lang geleden door de profeet Joël voorspeld: 17 “God zal aan het einde van de tijd zijn Geest over alle mensen uitstorten. Uw zonen en dochters zullen Gods woorden spreken. Jonge mannen zullen visioenen zien en oude mannen bijzondere dromen hebben. 18 In die dagen zal God zijn Geest ook uitstorten over allen die Hem dienen, mannen zowel als vrouwen, en zij zullen zijn woorden spreken. 19 Hij zal wonderlijke dingen laten gebeuren in de hemel en op de aarde: bloed, vuur en rookwolken. 20 De zon zal veranderen in duisternis en de maan in bloed, voordat die grote en ontzagwekkende dag van de Here aanbreekt. 21 Dan zal ieder die de naam van de Here aanroept, gered worden.”
22 Mannen van Israël, luister naar mij. Jezus van Nazareth is door God Zelf gestuurd. De wonderen en bijzondere dingen die Hij deed, zijn daar een duidelijk bewijs van. U hebt die met eigen ogen gezien. 23 Maar Hij is, volgens Gods plan, in handen van ongelovige mensen gevallen. U hebt Hem door Romeinse soldaten aan een kruis laten slaan. 24 God, die dit voorzag, heeft Hem uit de greep van de dood bevrijd en weer levend gemaakt. De dood kon Hem niet vasthouden. 25 Want David sprak over Jezus, toen hij zei: “Ik heb de Here altijd voor ogen, Hij leidt mij en houdt mij overeind. 26 Daarom is er vreugde in mijn hart en ben ik gelukkig! Zelfs mijn lichaam is veilig bij Hem. 27 Here, U zult mij niet in het dodenrijk laten liggen, U zult het lichaam van uw heilige dienaar niet laten vergaan. 28 U zult mij het leven teruggeven. Door dicht bij mij te zijn, zult U mij vreugde geven.”
29 Vrienden, ik hoef u niet te vertellen dat David gestorven en begraven is. Zijn graf is nog altijd te zien. 30 Maar hij wist wat er na zijn dood zou gebeuren. God had hem beloofd dat een van zijn nakomelingen in zijn plaats koning zou worden. 31 Hij was een profeet en voorspelde dat de Christus uit de dood zou opstaan. De Christus zou niet dood blijven en zijn lichaam zou niet vergaan. 32 God heeft Jezus uit de dood laten opstaan, dat hebben wij allemaal gezien. 33 Hij heeft Hem toen de ereplaats aan zijn rechterhand gegeven. Zoals beloofd gaf God Hem de Heilige Geest en Jezus heeft de Heilige Geest uitgestort, en dat ziet en hoort u nu. 34 David is niet zelf naar de hemel gegaan en sprak dus niet over zichzelf toen hij zei: “God zei tegen mijn Here: Kom naast Mij zitten, aan mijn rechterhand, 35 totdat Ik uw vijanden aan U onderworpen heb.” 36 Het hele volk van Israël moet weten dat God deze Jezus, die u gekruisigd hebt, tot Here en Christus heeft gemaakt.’
37 Toen de mensen dit hoorden, werden ze diep in hun hart geraakt en vroegen aan Petrus en de andere apostelen: ‘Vrienden, wat moeten wij doen?’ 38 Petrus antwoordde: ‘U moet zich bekeren tot God en u laten dopen in de naam van Jezus Christus, want dan worden uw zonden vergeven, en de Heilige Geest zal in u komen wonen. 39 Want God heeft die beloofd aan u en uw kinderen, aan ieder die door God geroepen wordt en ook aan de verre, vreemde volken.’ 40 Petrus hield een lange toespraak en deed ten slotte een dringend beroep op hen: ‘Zorg dat u bevrijd wordt van de slechte invloed van deze wereld.’ 41 De mensen die aannamen wat hij zei, werden gedoopt. Op die ene dag waren dat ongeveer drieduizend personen. 42 Zij bleven trouw aan wat de apostelen hun leerden en gingen als een grote familie met elkaar om. Zij kwamen vaak samen voor de maaltijd van de Here en voor gebed.
43 Iedereen was vol ontzag voor de wonderen en tekenen die de apostelen deden. 44 De gelovigen deelden ook alles met elkaar. 45 Zij verkochten hun huizen en andere eigendommen en het geld gaven zij aan mensen die het nodig hadden. 46 Elke dag kwamen zij in de tempel bijeen en waren één van hart en ziel. Zij aten bij elkaar thuis, blij en onbezorgd. 47 Zij prezen God en het hele volk was hun goedgezind. En God zorgde dat er elke dag weer nieuwe mensen bijkwamen die gered werden.
Copyright © 2002, 2003, 2008, 2010, 2011 by Artists for Israel International
Copyright © 1998 by David H. Stern. All rights reserved.
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.