Genesis 8
Christian Standard Bible Anglicised
The Flood Recedes
8 God remembered Noah,(A) as well as all the wildlife and all the livestock that were with him in the ark. God caused a wind to pass over the earth,(B) and the water began to subside. 2 The sources of the watery depths and the floodgates of the sky were closed, and the rain from the sky stopped.(C) 3 The water steadily receded from the earth, and at the end of the 150 days the water had decreased significantly.(D) 4 The ark came to rest in the seventh month, on the seventeenth day of the month, on the mountains of Ararat.(E)
5 The water continued to recede until the tenth month; in the tenth month, on the first day of the month, the tops of the mountains were visible. 6 After forty days Noah opened the window of the ark that he had made, 7 and he sent out a raven. It went back and forth until the water had dried up from the earth. 8 Then he sent out a dove to see whether the water on the earth’s surface had gone down, 9 but the dove found no resting place for its foot. It returned to him in the ark because water covered the surface of the whole earth. He reached out and brought it into the ark to himself. 10 So Noah waited seven more days and sent out the dove from the ark again. 11 When the dove came to him at evening, there was a plucked olive leaf in its beak. So Noah knew that the water on the earth’s surface had gone down. 12 After he had waited another seven days, he sent out the dove, but it did not return to him again. 13 In the six hundred and first year,[a] in the first month, on the first day of the month, the water that had covered the earth had dried up. Then Noah removed the ark’s cover and saw that the surface of the ground was drying. 14 By the twenty-seventh day of the second month, the earth was dry.
The Lord’s Promise
15 Then God spoke to Noah, 16 ‘Come out of the ark, you, your wife, your sons, and your sons’ wives with you. 17 Bring out all the living creatures that are with you – birds, livestock, those that crawl on the earth – and they will spread over the earth and be fruitful and multiply on the earth.”(F) 18 So Noah, along with his sons, his wife, and his sons’ wives, came out. 19 All the animals, all the creatures that crawl, and all the flying creatures – everything that moves on the earth – came out of the ark by their families.
20 Then Noah built an altar to the Lord. He took some of every kind of clean animal and every kind of clean bird and offered burnt offerings on the altar. 21 When the Lord smelled the pleasing aroma,(G) he said to himself, ‘I will never again curse the ground(H) because of human beings, even though the inclination of the human heart is evil from youth onward.(I) And I will never again strike down every living thing as I have done.(J)
22 As long as the earth endures,
seedtime and harvest, cold and heat,
summer and winter, and day and night
will not cease.’(K)
Footnotes
- 8:13 = of Noah’s life
Genesis 8
Ang Biblia (1978)
Pagliit ng tubig.
8 At (A)naalaala ng Dios si Noe, at ang lahat ng may buhay, at ang lahat ng hayop na kasama niya sa sasakyan: (B)at nagpahihip ang Dios ng isang hangin sa ibabaw ng lupa, at humupa ang tubig;
2 (C)Natakpan din ang mga bukal ng kalaliman at ang mga dungawan ng langit, at napigil ang ulan sa langit;
3 At humupang patuloy ang tubig sa lupa; at kumati ang tubig pagkaraan ng isang (D)daan at limang pung araw.
4 At sumadsad ang sasakyan nang ikapitong buwan, nang ikalabing pitong araw ng buwan, sa ibabaw ng mga bundok ng (E)Ararat.
5 At ang tubig ay nagpatuloy ng paghupa hanggang sa ikasangpung buwan: nang ikasangpung buwan, nang unang araw ng buwan, ay nakita ang mga taluktok ng mga bundok.
Ang uwak at ang kalapati.
6 At nangyari, pagkaraan ng apat na pung araw, na binuksan ni (F)Noe ang dungawan ng sasakyan na kaniyang ginawa:
7 At siya'y nagpalipad ng isang uwak, at ito'y nagparoo't parito hanggang sa natuyo ang tubig sa lupa.
8 At nagpalipad siya ng isang kalapati, upang tingnan kung humupa na ang tubig sa ibabaw ng lupa.
9 Datapuwa't hindi nakasumpong ang kalapati ng madapuan ng talampakan ng kaniyang paa, at nagbalik sa kaniya sa sasakyan, sapagka't ang tubig ay nangasa ibabaw pa ng buong lupa: at iniunat ang kaniyang kamay at hinawakan, at ipinasok niya sa sasakyan.
10 At naghintay pa ng muling pitong araw; at muling pinalipad ang kalapati sa labas ng sasakyan;
11 At ang kalapati ay nagbalik sa kaniya ng dakong hapon; at, narito't may dalang isang dahong sariwa ng olivo sa tuka: sa gayon ay naunawa ni Noe na humupa na ang tubig sa lupa.
12 At naghintay pang muli siya ng pitong araw; at pinalipad ang kalapati; at hindi na muling nagbalik pa sa kaniya.
13 At nangyari, nang taong ikaanim na raan at isa, nang unang buwan, nang unang araw ng buwan, ay natuyo ang tubig sa ibabaw ng lupa: at inalis ni Noe ang takip ng sasakyan at tumanaw siya, at, narito't ang ibabaw ng lupa ay tuyo.
14 At nang ikalawang buwan nang ikadalawang pu't pitong araw ng buwan, ay natuyo ang lupa.
15 At nagsalita ang Dios kay Noe, na sinasabi,
16 Lumunsad ka sa sasakyan, (G)ikaw at ang iyong asawa, at ang iyong mga anak, at ang mga asawa ng iyong mga anak na kasama mo.
17 Ilabas mong kasama mo ang bawa't may buhay na kasama mo sa lahat ng laman, ang mga ibon, at ang mga hayop, at ang bawa't nagsisiusad na umuusad sa ibabaw ng lupa; upang magsipanganak ng sagana sa lupa, at (H)magpalaanakin, at mangagsidami sa ibabaw ng lupa.
18 At lumunsad si Noe, at ang kaniyang mga anak, at ang kaniyang asawa, at ang mga asawa ng kaniyang mga anak na kasama niya:
19 Ang bawa't hayop, bawa't umuusad, at bawa't ibon, anomang gumagalaw sa ibabaw ng lupa ayon sa kanikaniyang angkan ay nangagsilunsad sa sasakyan.
Naghandog si Noe.
20 At ipinagtayo ni Noe ng isang dambana ang Panginoon; at kumuha sa lahat na malinis na hayop, at sa lahat na malinis na ibon, at nagalay ng mga handog na susunugin sa ibabaw ng dambana.
21 At sinamyo ng Panginoon ang masarap na (I)amoy; at nagsabi ang Panginoon sa sarili, (J)Hindi ko na muling susumpain ang lupa, dahil sa tao, sapagka't ang (K)haka ng puso ng tao ay masama mula sa kaniyang pagkabata; (L)ni hindi ko na muling lilipulin pa ang lahat na nabubuhay na gaya ng aking ginawa.
22 Samantalang ang lupa ay lumalagi, ay hindi maglilikat ang paghahasik at pagaani, at ang lamig at init, at ang tagaraw at taginaw, (M)at ang araw at gabi.
Copyright © 2024 by Holman Bible Publishers.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978
