Genesis 18
Het Boek
Abraham pleit voor Sodom
18 De Here verscheen opnieuw aan Abraham, die op dat moment bij het eikenbos van Mamre woonde. Op het heetst van de dag zat Abraham in de opening van zijn tent 2 en zag plotseling drie mannen aankomen. Hij kwam snel overeind en begroette hen. 3 ‘Mijn Heer,’ zei hij, ‘onderbreek uw reis hier even. Kijk eens, u kunt daar in de schaduw van die boom even uitrusten. 4 Ik zal dan water halen om uw voeten op te frissen en u wat eten geven, zodat u er weer tegen kunt. 5 Kom, ga even zitten.’ ‘Fijn,’ zeiden de reizigers dankbaar, ‘we maken graag gebruik van uw gastvrijheid.’ 6 Abraham haastte zich terug naar de tent en zei tegen Sara: ‘Snel, bak een paar koeken voor onze gasten en gebruik je beste meel.’ 7 Daarna liep hij vlug naar buiten, naar de kudde en zocht een vet kalf uit. Hij gaf een knecht opdracht het dier te slachten en klaar te maken.
8 Korte tijd later zaten de drie mannen aan een maaltijd van kaas, melk en geroosterd kalfsvlees. Abraham stond naast hen onder de boom terwijl zij aten. 9 ‘Waar is uw vrouw Sara?’ vroegen de mannen hem. ‘In de tent,’ antwoordde Abraham. 10 Toen zei de reiziger: ‘Over een jaar zal Ik u weer bezoeken en dan zal Sara een zoon hebben.’ Sara zat bij de tentingang achter de mannen mee te luisteren.
11 Abraham en Sara waren allebei erg oud en Sara was te oud om nog kinderen te kunnen krijgen. 12 Daarom lachte ze in zichzelf om die woorden. ‘Een vrouw van mijn leeftijd die nog een kind krijgt? En dat met een man die zo oud is als Abraham?’ dacht ze. 13 Maar de Here zei tegen Abraham: ‘Waarom lacht Sara en gelooft zij niet dat een vrouw van haar leeftijd nog een kind kan krijgen? 14 Voor Mij is niets onmogelijk. Over een jaar zal Ik terugkomen en dan zal Sara een zoon hebben.’ 15 Maar Sara ontkende het. ‘Ik heb helemaal niet gelachen,’ zei zij, want ze was bang. Maar de Here zei: ‘U hebt wél gelachen.’
16 Daarna stonden de mannen op en liepen verder in de richting van Sodom. Abraham liep met hen mee om hen uitgeleide te doen. 17 ‘Moet Ik mijn plannen eigenlijk wel voor Abraham verbergen?’ dacht de Here. 18 ‘Want uit Abraham zal een groot volk voortkomen en hij zal voor alle volken een zegen zijn. 19 Ik heb hem uitgekozen. Zijn kinderen en verdere nakomelingen zullen mijn naam in ere houden, zodat Ik hun alles kan geven wat Ik heb beloofd.’ 20 Daarom zei de Here tegen Abraham: ‘Ik heb gehoord dat de inwoners van Sodom en Gomorra erg slecht zijn 21 en zwaar zondigen. Ik ga er nu heen om te zien of dat inderdaad zo is of niet. Ik zal het te weten komen.’
22 Terwijl die mannen doorliepen naar Sodom, bleef Abraham nog voor de Here staan. 23 Abraham kwam nog dichter bij en vroeg: ‘Gaat U de goeden tegelijk met de slechten doden? 24 Stel nu dat er vijftig rechtvaardige mensen onder de inwoners zijn. Moet U dan de rest niet sparen ter wille van die vijftig? 25 Dat kunt U toch niet doen? U kunt ze toch niet over één kam scheren? De Rechter van de wereld is toch een rechtvaardige rechter?’ 26 De Here antwoordde: ‘Als Ik vijftig rechtvaardige mensen vind, zal Ik ter wille van hen de hele stad sparen.’
27 Abraham nam opnieuw het woord. ‘Ik heb nu mijn mond opengedaan, dus ik zal ook doorpraten, ook al ben ik maar een stoffelijk mens die tegen de Here spreekt. 28 Stel dat het er maar vijfenveertig zijn? Zult U de stad vernietigen, omdat het er maar vijfenveertig zijn? Zult U de stad vernietigen, omdat het er vijf minder zijn?’ ‘Ik zal de stad niet vernietigen als het er vijfenveertig zijn,’ zei de Here.
29 Abraham vervolgde: ‘En als het er maar veertig zijn?’ God antwoordde: ‘Ik zal de stad niet vernietigen als Ik er veertig vind.’
30 ‘Word alstublieft niet boos,’ pleitte Abraham, ‘als ik zeg: wat als het er maar dertig zijn?’ En God antwoordde: ‘Ik zal niets vernietigen als het er dertig zijn.’
31 Toen zei Abraham: ‘Nu ik heb gewaagd tegen de Here te spreken, kan ik ook verder spreken. Stel dat er maar twintig rechtvaardigen zijn?’ En God zei: ‘Ter wille van die twintig zal Ik de stad laten voortbestaan.’
32 ‘Dit is echt de laatste keer dat ik U iets vraag, Here,’ kwam Abraham nog een keer, ‘maar wat doet U als het er tien zijn?’ En weer zei de Here: ‘Ik zal de stad niet verwoesten als Ik tien rechtvaardigen vind.’ 33 Na dit gesprek ging de Here bij Abraham weg. En Abraham ging terug naar zijn tent.
創世記 18
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
上帝應許撒拉生子
18 耶和華在幔利的橡樹那裡向亞伯拉罕顯現。那時天氣很熱，亞伯拉罕坐在帳篷口， 2 抬頭看見三個人站在對面，就跑去迎接他們，俯伏在地， 3 說：「我主，你們若肯賞光，請不要匆匆路過僕人這裡。 4 我讓人拿點水來，你們洗洗腳，在樹下歇一會兒。 5 我拿點餅來，你們補充一下體力再上路吧。你們既然路過這裡，我理應招待你們。」他們說：「好，就照你說的做吧！」
6 於是，亞伯拉罕連忙進帳篷對撒拉說：「快準備三斗[a]細麵粉，和麵烤餅。」 7 亞伯拉罕又跑到牛群中牽了一頭肥嫩的小牛，吩咐僕人趕快準備好。 8 亞伯拉罕把奶、乳酪和準備好的牛肉擺在客人面前，站在樹蔭下招待他們。
9 那三位客人問亞伯拉罕：「你妻子撒拉在哪裡？」亞伯拉罕回答說：「在帳篷裡。」 10 其中一人說：「明年這時候，我會再來你這裡，撒拉必生一個兒子。」這話被站在那人後面帳篷口的撒拉聽見了。 11 亞伯拉罕和撒拉已經年紀老邁，撒拉的月經也已經停了。 12 撒拉暗自發笑，心想：「我已經這麼老了，還會有這種福氣嗎？況且我的丈夫也很老了。」 13 耶和華問亞伯拉罕：「撒拉為什麼偷笑說，『我這把年紀還會有孩子嗎？』 14 什麼事難得住耶和華呢？明年這時候，我會再來你這裡，撒拉必生一個兒子。」 15 撒拉聽見後非常害怕，連忙否認說：「我沒有笑！」但耶和華說：「不，你確實笑了。」
亞伯拉罕為所多瑪求情
16 那三個人就起身朝所多瑪眺望，亞伯拉罕與他們同行，要送他們一程。 17 耶和華說：「我要做的事怎麼可以瞞著亞伯拉罕呢？ 18 亞伯拉罕必成為強盛的大國，世上萬國必因他而蒙福。 19 我揀選了他，是要他教導自己的子孫後代持守我的道、秉公行義。這樣，我必實現對他的應許。」 20 耶和華說：「所多瑪和蛾摩拉罪惡深重，人們怨聲載道。 21 我現在要下去看看他們的所作所為是否如所說的那樣邪惡，如果不是，我也會知道。」
22 其中二人轉身向所多瑪走去，亞伯拉罕卻仍舊站在耶和華面前。 23 亞伯拉罕上前說：「你要把義人和惡人一同毀滅嗎？ 24 倘若城中有五十個義人，你還要毀滅那城嗎？你會不會為了五十個義人而饒恕那座城呢？ 25 你絕不會黑白不分，把義人和惡人一同毀滅。你是普天下的審判者，難道不秉公行事嗎？」 26 耶和華回答說：「倘若我在所多瑪城中找到五十個義人，我就要因他們的緣故饒恕全城。」 27 亞伯拉罕說：「主啊，雖然我渺小如灰塵，但我還要大膽地求問你， 28 倘若只有四十五個義人，你會因為少了五個義人而毀滅全城嗎？」耶和華說：「倘若我在城裡找到四十五個義人，我也不會毀滅那城。」 29 亞伯拉罕又說：「倘若在那裡找到四十個義人呢？」耶和華說：「為了那四十個人的緣故，我不會毀滅那城。」 30 亞伯拉罕說：「求主不要發怒，容許我再問一次，倘若在那裡只找到三十個義人呢？」耶和華說：「倘若在那裡只找到三十個，我也不會毀滅那城。」 31 亞伯拉罕說：「我大膽再問一次，倘若在那裡只找到二十個義人呢？」耶和華說：「為了那二十個人的緣故，我也不會毀滅那城。」 32 亞伯拉罕又說：「求主不要發怒，讓我問最後一次，倘若在那裡只找到十個義人呢？」耶和華說：「為了那十個人的緣故，我也不會毀滅那城。」 33 耶和華跟亞伯拉罕說完話便離開了，亞伯拉罕也回家去了。
Footnotes
- 18·6 「三斗」希伯來文是「三細亞」，大約是十公斤。
Genesis 18
Darby Translation
18 And Jehovah appeared to him by the oaks of Mamre. And he sat at the tent-door in the heat of the day.
2 And he lifted up his eyes and saw, and behold, three men standing near him. And when he saw [them], he ran to meet them from the tent-door, and bowed himself to the earth,
3 and said, Lord, if now I have found favour in thine eyes, pass not away, I pray thee, from thy servant.
4 Let now a little water be fetched, that ye may wash your feet, and rest yourselves under the tree.
5 And I will fetch a morsel of bread; and refresh yourselves; after that ye shall pass on; for therefore have ye passed on towards your servant. And they said, So do as thou hast said.
6 And Abraham hastened into the tent to Sarah, and said, Knead quickly three seahs of wheaten flour, and make cakes.
7 And Abraham ran to the herd, and took a calf tender and good, and gave [it] to the attendant; and he hasted to dress it.
8 And he took thick and sweet milk, and the calf that he had dressed, and set [it] before them; and he stood before them under the tree, and they ate.
9 And they said to him, Where is Sarah thy wife? And he said, Behold, in the tent.
10 And he said, I will certainly return to thee at [this] time of the year, and behold, Sarah thy wife shall have a son. And Sarah was listening at the tent-door, which was behind him.
11 Now Abraham and Sarah were old [and] advanced in age: it had ceased to be with Sarah after the manner of women.
12 And Sarah laughed within herself, saying, After I am become old, shall I have pleasure, and my lord old?
13 And Jehovah said to Abraham, Why is this, that Sarah laughs, saying, Shall I indeed bear, when I am become old?
14 Is [any] matter too wonderful for Jehovah? At the time appointed I will return to thee, at [this] time of the year, and Sarah shall have a son.
15 And Sarah denied, saying, I did not laugh; for she was afraid. And he said, No; but thou didst laugh.
16 And the men rose up thence, and looked toward Sodom; and Abraham went with them to conduct them.
17 And Jehovah said, Shall I hide from Abraham what I am doing?
18 Since Abraham shall indeed become a great and mighty nation; and all the nations of the earth shall be blessed in him.
19 For I know him that he will command his children and his household after him, and they shall keep the way of Jehovah, to do righteousness and justice, in order that Jehovah may bring upon Abraham what he hath spoken of him.
20 And Jehovah said, Because the cry of Sodom and Gomorrah is great and their sin is very grievous,
21 I will go down now, and see whether they have done altogether according to the cry of it, which is come to me; and if not, I will know [it].
22 And the men turned thence, and went towards Sodom; and Abraham remained yet standing before Jehovah.
23 And Abraham drew near, and said, Wilt thou also cause the righteous to perish with the wicked?
24 There are perhaps fifty righteous within the city: wilt thou also destroy and not forgive the place for the sake of the fifty righteous that are therein?
25 Far be it from thee to do so, to slay the righteous with the wicked, that the righteous should be as the wicked—far be it from thee! Will not the Judge of all the earth do right?
26 And Jehovah said, If I find at Sodom fifty righteous within the city, then I will forgive all the place for their sakes.
27 And Abraham answered and said, Behold now, I have ventured to speak unto the Lord; I, who am dust and ashes.
28 Perhaps there may want five of the fifty righteous: wilt thou destroy all the city on account of the five? And he said, If I shall find forty-five there, I will not destroy [it].
29 And he continued yet to speak with him, and said, Perhaps there may be forty found there. And he said, I will not do it for the forty's sake.
30 And he said, Oh, let not the Lord be angry that I speak! Perhaps there may be thirty found there. And he said, I will not do it if I find thirty there.
31 And he said, Behold now, I have ventured to speak with the Lord. Perhaps there may be twenty found there. And he said, I will not destroy [it] for the twenty's sake.
32 And he said, Oh, let not the Lord be angry, that I speak yet but this time! Perhaps there may be ten found there. And he said, I will not destroy [it] for the ten's sake.
33 And Jehovah went away when he had ended speaking to Abraham; and Abraham returned to his place.
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
Public Domain (Why are modern Bible translations copyrighted?)