Add parallel Print Page Options

77 Ako'y dadaing ng aking tinig sa Dios; sa Dios ng aking tinig; at kaniyang didinggin ako.

Sa kaarawan ng aking kabagabagan ay hinahanap ko ang Panginoon: ang kamay ko'y nakaunat sa gabi, at hindi nangangalay; tumatangging maaliw ang kaluluwa ko.

Naaalaala ko ang Dios, at ako'y nababalisa: ako'y nagdaramdam, at ang diwa ko'y nanglulupaypay. (Selah)

Iyong pinupuyat ang mga mata ko: ako'y totoong nababagabag na hindi ako makapagsalita.

Aking ginunita ang mga araw ng una, ang mga taon ng dating mga panahon.

Aking inaalaala ang awit ko sa gabi: sumasangguni ako sa aking sariling puso; at ang diwa ko'y masikap na nagsiyasat.

Magtatakuwil ba ang Panginoon magpakailan man? At hindi na baga siya lilingap pa?

Ang kaniya bang kagandahang-loob ay lubos na nawala magpakailan man? Natapos na bang walang hanggan ang kaniyang pangako?

Nakalimot na ba ang Dios na magmaawain? Kaniya bang tinakpan ng kagalitan ang kaniyang malumanay na mga kaawaan? (Selah)

10 At aking sinabi, Ito ang sakit ko; nguni't aalalahanin ko ang mga taon ng kanan ng Kataastaasan.

11 Babanggitin ko ang mga gawa ng Panginoon; sapagka't aalalahanin ko ang mga kabagabagan mo ng una.

12 Bubulayin ko ang lahat ng iyong gawa, at magmumuni tungkol sa iyong mga gawa.

13 Ang iyong daan, Oh Dios, ay nasa santuario: sino ang dakilang dios na gaya ng Dios?

14 Ikaw ay Dios na gumagawa ng mga kagilagilalas: iyong ipinakilala ang kalakasan mo sa gitna ng mga tao.

15 Iyong tinubos ng kamay mo ang iyong bayan, ang mga anak ng Jacob at ng Jose. (Selah)

16 Nakita ka ng tubig, Oh Dios; nakita ka ng tubig, sila'y nangatakot: ang mga kalaliman din naman ay nanginig.

17 Ang mga alapaap ay nangaglagpak ng tubig; ang langit ay humugong: ang mga pana mo naman ay nagsihilagpos.

18 Ang tinig ng iyong kulog, ay nasa ipoipo; tinanglawan ng mga kidlat ang sanglibutan: ang lupa ay nayanig at umuga.

19 Ang daan mo'y nasa dagat, at ang mga landas mo'y nasa malalawak na tubig, at ang bakas mo'y hindi nakilala.

20 Iyong pinapatnubayan ang iyong bayan na parang kawan, sa pamamagitan ng kamay ni Moises at ni Aaron.

患難中的安慰

亞薩的詩,照耶杜頓的做法,交給樂長。

77 我呼求上帝,我高聲呼求,
上帝垂聽我的禱告。
我在困境中尋求主。
我整夜舉手禱告,
我的心無法得到安慰。
我思想上帝,發出哀歎;
我默想,心靈疲憊不堪。(細拉)
你使我無法合眼,
我心亂如麻,默然無語。
我回想從前的日子,
那久遠的歲月,
想起自己夜間所唱的歌。
我沉思默想,捫心自問:
「難道主要永遠丟棄我,
不再恩待我了嗎?
難道祂的慈愛永遠消逝了嗎?
祂的應許永遠落空了嗎?
難道上帝已忘記施恩,
在憤怒中收回了祂的慈愛嗎?」(細拉)
10 於是我說:「我感到悲傷的是,
至高者已不再彰顯大能。」
11 耶和華啊,我要回想你的作為,
回想你從前所行的奇事。
12 我要默想你所行的一切事,
思想你一切大能的作為。
13 上帝啊,你的作為全然聖潔,
有哪個神明像你一樣偉大?
14 你是行奇事的上帝,
你在列邦中彰顯你的大能。
15 你以大能救贖了你的子民,
就是雅各和約瑟的後代。(細拉)

16 上帝啊,海水看見你就戰慄,

深淵看見你就顫抖。
17 雲層倒出雨水,
天上雷霆霹靂,電光四射。
18 旋風中傳來你的雷聲,
你的閃電照亮世界,
大地顫抖震動。
19 你的道路穿越海洋,經過洪濤,
但你的足跡無人看見。
20 你藉著摩西和亞倫的手引領你的子民,
如同牧人引領羊群。