Mga Gawa 7
Magandang Balita Biblia
Ang Talumpati ni Esteban
7 Si Esteban ay tinanong ng pinakapunong pari, “Totoo ba ang lahat ng ito?”
2 Sumagot(A) si Esteban, “Mga kapatid at mga magulang, pakinggan ninyo ang sasabihin ko. Ang dakila at makapangyarihang Diyos ay nagpakita sa ating ninunong si Abraham nang siya'y nasa Mesopotamia pa, bago siya nanirahan sa Haran. 3 Sinabi sa kanya ng Diyos, ‘Iwan mo ang iyong lupain at mga kamag-anak at pumunta ka sa lupaing ituturo ko sa iyo.’
4 “Kaya't(B) umalis siya sa lupain ng mga Caldeo at nanirahan sa Haran. Pagkamatay ng kanyang ama, siya'y pinalipat ng Diyos sa lupaing ito na inyong tinitirhan ngayon. 5 Gayunman,(C) hindi pa siya binigyan dito ng Diyos ng kahit na kapirasong lupa, ngunit ipinangako sa kanya na ang lupaing ito ay magiging pag-aari niya at ng magiging lahi niya, kahit na wala pa siyang anak noon. 6 Ganito(D) ang sinabi sa kanya ng Diyos, ‘Makikitira sa ibang lupain ang iyong magiging lahi. Aalipinin sila roon at pahihirapan sa loob ng apatnaraang taon, 7 ngunit(E) paparusahan ko ang bansang aalipin sa kanila. Aalis sila roon at sasamba sa akin sa lugar na ito.’ 8 At(F) iniutos ng Diyos kay Abraham ang pagtutuli bilang palatandaan ng kanilang kasunduan. Kaya't nang isilang si Isaac, tinuli niya ito sa ikawalong araw. Ganoon din ang ginawa ni Isaac sa anak niyang si Jacob, at ginawa naman ni Jacob sa labindalawa niyang anak na lalaki, na naging mga ninuno ng ating lahi.
9 “Ang(G) mga ninuno nating ito ay nainggit kay Jose, kaya't siya'y ipinagbili nila upang maging alipin sa Egipto. Ngunit kasama niya ang Diyos, 10 at(H) hinango siya ng Diyos sa lahat ng kanyang kahirapan. Pinagpala siya ng Diyos at pinagkalooban ng karunungan nang humarap siya sa Faraon, ang hari ng Egipto. Siya'y ginawa nitong gobernador ng Egipto at tagapamahala ng buong sambahayan ng hari.
11 “Nagkaroon(I) ng taggutom at matinding paghihirap sa buong Egipto at Canaan. Maging ang ating mga ninuno ay walang makunan ng pagkain. 12 Kaya't nang mabalitaan ni Jacob na may trigo sa Egipto, pinapunta niya roon ang ating mga ninuno sa unang pagkakataon. 13 Sa(J) ikalawang pagpunta nila, nagpakilala si Jose sa kanyang mga kapatid, at nalaman naman ng Faraon ang tungkol sa kanyang pamilya. 14 Dahil(K) dito'y ipinasundo ni Jose ang kanyang amang si Jacob at ang buong pamilya nito, pitumpu't limang katao silang lahat. 15 Pumunta(L) nga si Jacob sa Egipto at doon siya namatay, gayundin ang ating mga ninuno. 16 Ang(M) kanilang mga labî ay dinala sa Shekem at inilagay sa libingang binili ni Abraham sa mga anak ni Hamor.
17 “Nang sumapit ang panahon para tuparin ng Diyos ang kanyang pangako kay Abraham, maraming-marami(N) na ang mga Israelita sa Egipto. 18 Sa panahong iyon, hindi na kilala ng hari [ng Egipto][a] si Jose. 19 Dinaya at pinahirapan ng hari ang ating mga ninuno at sapilitan niyang ipinatapon ang kanilang mga sanggol upang mamatay. 20 Noon(O) ipinanganak si Moises, isang batang kinalulugdan ng Diyos. Tatlong buwan siyang inalagaan sa kanilang tahanan, 21 at(P) nang siya'y itapon, inampon siya ng anak na babae ng Faraon, at pinalaking parang sariling anak. 22 Tinuruan siya sa lahat ng karunungan ng mga Egipcio, at siya'y naging dakila sa salita at sa gawa.
23 “Nang(Q) si Moises ay apatnapung taon na, naisipan niyang dalawin ang kanyang mga kababayang Israelita upang tingnan ang kanilang kalagayan. 24 Nakita niyang inaapi ng isang Egipcio ang isa sa kanila, kaya't ipinagtanggol niya ito, at napatay niya ang Egipciong iyon. 25 Akala ni Moises ay mauunawaan ng kanyang mga kababayan na sila'y ililigtas ng Diyos sa pamamagitan niya. Ngunit hindi nila ito naunawaan. 26 Kinabukasan, may nakita siyang dalawang Israelitang nag-aaway, at sinikap niyang sila'y pagkasunduin. Sabi niya, ‘Mga kaibigan, pareho kayong Israelita. Bakit kayo nag-aaway?’ 27 Subalit tinabig siya ng lalaking nananakit at pinagsabihan ng ganito: ‘Sino ang naglagay sa iyo upang maging pinuno at hukom namin? 28 Nais mo rin ba akong patayin gaya ng ginawa mo kahapon doon sa Egipcio?’ 29 Nang(R) marinig ito ni Moises, siya'y tumakas at nanirahan sa lupain ng Midian. Doon ay nagkaroon siya ng dalawang anak na lalaki.
30 “Makalipas(S) ang apatnapung taon, samantalang si Moises ay nasa ilang na di-kalayuan sa Bundok ng Sinai, nagpakita sa kanya ang isang anghel sa isang nagliliyab na mababang punongkahoy. 31 Namangha si Moises sa kanyang nakita, at nang lapitan niya ito upang tingnang mabuti, narinig niya ang tinig ng Panginoon, 32 ‘Ako ang Diyos ng iyong mga ninuno, ang Diyos nina Abraham, Isaac at Jacob.’ Nanginig sa takot si Moises at hindi makatingin. 33 Sinabi sa kanya ng Panginoon, ‘Alisin mo ang iyong sandalyas sapagkat banal ang lupang kinatatayuan mo. 34 Nakita ko ang paghihirap ng aking bayan sa Egipto; narinig ko ang kanilang daing, at bumabâ ako upang sila'y iligtas. Halika't isusugo kita sa Egipto.’
35 “Itinakwil(T) nila ang Moises na ito nang kanilang sabihin, ‘Sino ang naglagay sa iyo upang maging pinuno at hukom namin?’ Ngunit ang Moises ding iyon ang isinugo ng Diyos upang mamuno at magligtas sa kanila, sa tulong ng anghel na nagpakita sa kanya sa mababang punongkahoy. 36 Sila(U) ay inilabas niya mula sa Egipto sa pamamagitan ng mga himalang ginawa niya roon, sa Dagat na Pula, at sa ilang sa loob ng apatnapung taon. 37 Siya(V) rin ang Moises na nagsabi sa mga Israelita, ‘Ang Diyos ay pipili ng isa sa inyo at gagawing propetang tulad ko.’ 38 Siya(W) ang kasama sa kapulungan ng mga Israelita sa ilang at ng anghel na nagsalita sa kanya at sa ating mga ninuno sa Bundok ng Sinai. Siya ang tumanggap ng mga salitang nagbibigay-buhay mula sa Diyos upang ibigay sa atin.
39 “Ngunit hindi siya sinunod ng ating mga ninuno. Sa halip, siya'y kanilang itinakwil, at mas gusto pa nilang magbalik sa Egipto. 40 Sinabi(X) pa nila kay Aaron, ‘Igawa mo kami ng mga diyos na mangunguna sa amin, sapagkat hindi namin alam kung ano na ang nangyari sa Moises na iyan na naglabas sa amin mula sa lupain ng Egipto.’ 41 At(Y) gumawa nga sila ng isang diyus-diyosan na may anyong guyang baka. Nag-alay sila ng handog at ipinagpista ang diyus-diyosang hinugis ng kanilang mga kamay. 42 Dahil(Z) diyan, itinakwil sila ng Diyos at hinayaang sumamba sa mga bituin sa langit, ayon sa nakasulat sa aklat ng mga propeta:
‘Bayang Israel, hindi naman talaga ako
ang tunay na hinandugan ninyo ng mga alay at mga hayop na pinatay
sa loob ng apatnapung taong kayo'y nasa ilang.
43 Sa halip, ang inyong dala-dala ay ang santuwaryo ni Molec,
at ang bituin ng inyong diyos na si Refan.
Dahil ginawa ninyo ang mga rebultong ito upang sambahin,
dadalhin ko kayong mga bihag sa kabila pa ng Babilonia.’
44 “Kasama(AA) ng ating mga ninuno sa ilang ang Toldang Tipanan na ipinagawa ng Diyos kay Moises ayon sa anyong ipinakita sa kanya. 45 Minana(AB) ito ng kanilang mga anak at dinala-dala habang sinasakop nila ang lupain ng mga bansang ipinalupig sa kanila ng Diyos sa pangunguna ni Josue. Ito'y nanatili roon hanggang sa kapanahunan ni David. 46 Kinalugdan(AC) ng Diyos si David, at humingi ito ng pahintulot na magtayo ng tahanan para sa Diyos[b] ng Israel. 47 Ngunit(AD) si Solomon na ang nagtayo ng tahanang iyon.
48 “Gayunman, ang Kataas-taasang Diyos ay hindi naninirahan sa mga bahay na ginawa ng tao. Sabi nga ng propeta,
49 ‘Ang(AE) langit ang aking trono,’ sabi ng Panginoon,
‘at ang lupa ang aking tuntungan.
Anong uri ng bahay ang itatayo ninyo para sa akin,
o anong lugar ang pagpapahingahan ko?
50 Hindi ba't ako ang gumawa ng lahat ng ito?’
51 “Napakatigas(AF) ng ulo ninyo! Ang mga puso at tainga ninyo ay parang sa mga pagano! Kung ano ang ginawa ng inyong mga ninuno, iyon din ang ginagawa ninyo ngayon. Lagi ninyong nilalabanan ang Espiritu Santo. 52 Sinong propeta ang hindi inusig ng inyong mga ninuno? Pinatay nila ang mga nagpahayag tungkol sa pagparito ng Matuwid na Lingkod na inyo namang ipinagkanulo at ipinapatay. 53 Tumanggap kayo ng kautusang ibinigay ng Diyos sa pamamagitan ng mga anghel, ngunit hindi naman ninyo ito sinunod.”
Ang Pagbato kay Esteban
54 Nagngitngit sa matinding galit kay Esteban ang buong Kataas-taasang Kapulungan ng mga Judio nang marinig ang mga ito. 55 Ngunit si Esteban, na puspos ng Espiritu Santo, ay tumingala sa langit, at nakita niya ang kaluwalhatian ng Diyos at si Jesus na nakatayo sa kanan ng Diyos. 56 Kaya't sinabi niya, “Tingnan ninyo! Nakikita kong bukás ang kalangitan, at ang Anak ng Tao na nakatayo sa kanan ng Diyos.”
57 Tinakpan nila ang kanilang mga tainga at nagsigawan. Pagkatapos, sabay-sabay nilang sinugod si Esteban 58 at kinaladkad siya palabas ng lungsod upang batuhin. Inilagay ng mga saksi ang kanilang mga balabal sa paanan ng isang binatang nagngangalang Saulo. 59 At habang binabato nila si Esteban, nanalangin siya ng ganito: “Panginoong Jesus, tanggapin mo po ang aking espiritu.” 60 Lumuhod si Esteban at sumigaw nang malakas, “Panginoon, huwag mo po silang pananagutin sa kasalanang ito!”
At pagkasabi nito, siya'y namatay.
Footnotes
- Mga Gawa 7:18 ng Egipto: Sa ibang manuskrito’y hindi nakasulat ang mga salitang ito.
- Mga Gawa 7:46 sa Diyos: Sa ibang manuskrito'y sa mga mamamayan .
Acts 7
21st Century King James Version
7 Then said the high priest, “Are these things so?”
2 And Stephen said, “Men, brethren and fathers, hearken! The God of glory appeared unto our father Abraham when he was in Mesopotamia, before he dwelt in Haran,
3 and said unto him, ‘Get thee out of thy country and from thy kindred, and come into the land which I shall show thee.’
4 Then he came out of the land of the Chaldeans, and dwelt in Haran; and from thence, when his father was dead, He removed himself into this land wherein ye now dwell.
5 And He gave him no inheritance in it — no, not so much as to set his foot on; yet He promised that He would give it to him as a possession and to his seed after him, when as yet he had no child.
6 And God spoke in this way: that his seed should sojourn in a strange land, and that they should be brought into bondage and be mistreated for four hundred years.
7 ‘And the nation to whom they shall be in bondage will I judge,’ said God, ‘and after that shall they come forth, and serve Me in this place.’
8 And He gave him the covenant of circumcision. And so Abraham begot Isaac and circumcised him on the eighth day; and Isaac begot Jacob, and Jacob begot the twelve patriarchs.
9 And the patriarchs, moved with envy, sold Joseph into Egypt. But God was with him
10 and delivered him out of all his afflictions, and gave him favor and wisdom in the sight of Pharaoh, king of Egypt, who made him governor over Egypt and all his house.
11 “Now there came a dearth and great affliction over all the land of Egypt and Canaan, and our fathers found no sustenance.
12 But when Jacob heard that there was corn in Egypt, he first sent out our fathers.
13 And on the second visit Joseph was made known to his brethren, and Joseph’s kindred were made known unto Pharaoh.
14 Then Joseph sent and called his father Jacob to him and all his kindred, threescore and fifteen souls.
15 So Jacob went down into Egypt and died, he and our fathers.
16 And they were carried back into Shechem, and laid in the sepulcher that Abraham had bought for a sum of money from the sons of Hamor, the father of Shechem.
17 “But when the time of the promise drew nigh, which God had sworn to Abraham, the people grew and multiplied in Egypt,
18 until another king arose who knew not Joseph.
19 The same dealt craftily with our kindred and illtreated our fathers, so that they cast out their young children, to the end that they might not live.
20 At that time Moses was born and was exceedingly fair, and was nourished in his father’s house three months.
21 And when he was cast out, Pharaoh’s daughter took him up and nourished him as her own son.
22 And Moses became learned in all the wisdom of the Egyptians, and was mighty in words and in deeds.
23 “And when he was fully forty years old, it came into his heart to visit his brethren, the children of Israel.
24 And seeing one of them suffer wrong, he defended him, and avenged him who was oppressed, and struck down the Egyptian,
25 for he supposed his brethren would have understood how God, by his hand, would deliver them; but they understood not.
26 And the next day he showed himself unto them as they were quarreling, and would have set them at one again, saying, ‘Sirs, ye are brethren; why do ye wrong one another?’
27 But he that was doing his neighbor wrong thrust him away, saying, ‘Who made thee a ruler and judge over us?
28 Wilt thou kill me as thou didst the Egyptian yesterday?’
29 Then Moses fled at this saying and became a stranger in the land of Midian, where he begot two sons.
30 “And when forty years had expired, there appeared to him in the wilderness of Mount Sinai an angel of the Lord, in a flame of fire in a bush.
31 When Moses saw it, he wondered at the sight; and as he drew near to behold it, the voice of the Lord came unto him, saying,
32 ‘I am the God of thy fathers, the God of Abraham and the God of Isaac and the God of Jacob.’ Then Moses trembled and dared not behold.
33 Then said the Lord to him, ‘Put off thy shoes from thy feet, for the place where thou standest is holy ground.
34 I have seen, I have seen the affliction of My people who are in Egypt, and I have heard their groaning and have come down to deliver them. And now come, I will send thee into Egypt.’
35 “This Moses whom they refused, saying, ‘Who made thee a ruler and a judge?’ was the same whom God sent to be a ruler and a deliverer, by the hand of the angel who appeared to him in the bush.
36 He brought them out after he had shown wonders and signs in the land of Egypt and in the Red Sea, and in the wilderness forty years.
37 This is that Moses who said unto the children of Israel, ‘A Prophet shall the Lord your God raise up unto you from your brethren, like unto me; Him shall ye hear.’
38 This is he, who in the church in the wilderness was with the angel who spoke to him on Mount Sinai, and with our fathers—the one who received the living oracles to give unto us,
39 to whom our fathers would not be obedient, but thrust him from them, and in their hearts turned back again into Egypt,
40 saying unto Aaron, ‘Make us gods to go before us; for as for this Moses, who brought us out of the land of Egypt, we know not what has become of him.’
41 And they made a calf in those days and offered sacrifice unto the idol, and rejoiced in the works of their own hands.
42 “Then God turned, and gave them up to the worship of the host of heaven, as it is written in the book of the Prophets: ‘O ye house of Israel, have ye offered to Me slain beasts and sacrifices for the space of forty years in the wilderness?
43 Yea, ye took up the tabernacle of Moloch and the star of your god Remphan, images which ye made to worship them. And I will carry you away beyond Babylon.’
44 “Our fathers had the tabernacle of witness in the wilderness, as He had appointed, speaking unto Moses that he should make it according to the fashion that he had seen,
45 which also our fathers, who came later, brought with Joshua into the territory of the Gentiles, whom God drove out before the face of our fathers until the days of David.
46 David found favor before God, and desired to find a tabernacle for the God of Jacob.
47 But Solomon built Him a house.
48 “However, the Most High dwelleth not in temples made with hands, as saith the prophet:
49 ‘Heaven is My throne, and earth is My footstool. What house will ye build Me? saith the Lord. Or what is the place of My rest?
50 Hath not My hand made all these things?’
51 “Ye stiffnecked people, uncircumcised in heart and ears, ye do always resist the Holy Ghost! As your fathers did, so do ye!
52 Which of the prophets have your fathers not persecuted? And they have slain those who foretold the coming of the Just One. Of Him ye have now been the betrayers and murderers,
53 ye who have received the law by the disposition of angels, and have not kept it.”
54 When they heard these things, they were cut to the heart, and they gnashed with their teeth at him.
55 But he, being full of the Holy Ghost, looked up steadfastly into heaven, and saw the glory of God, and Jesus standing at the right hand of God,
56 and he said, “Behold, I see the heavens opened, and the Son of Man standing at the right hand of God.”
57 Then they cried out with a loud voice, and stopped their ears, and ran upon him with one accord,
58 and cast him out of the city and stoned him. And the witnesses laid down their clothes at the feet of a young man whose name was Saul.
59 And they stoned Stephen as he called upon God and said, “Lord Jesus, receive my spirit!”
60 And he kneeled down and cried with a loud voice, “Lord, charge not this sin against them.” And when he had said this, he fell asleep.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
Copyright © 1994 by Deuel Enterprises, Inc.