2 Koningen 2
Het Boek
Elia wordt door God opgenomen
2 1,2 Het tijdstip naderde waarop de Here Elia met behulp van een wervelwind in de hemel zou opnemen. Bij hun vertrek uit Gilgal zei Elia tegen Elisa: ‘Blijf hier, want ik moet van de Here naar Betel gaan.’ Maar Elisa antwoordde: ‘Ik zweer bij God dat ik u niet zal verlaten!’ Dus gingen zij samen op weg naar Betel. 3 Daar kwamen de jonge profeten uit Betel hen tegemoet en vroegen Elisa: ‘Weet u dat de Here Elia vandaag van u zal wegnemen?’ ‘Stil maar,’ zei Elisa, ‘ik weet het.’ 4 Toen zei Elia tegen Elisa: ‘Blijf maar hier in Betel, want de Here stuurt mij nu naar Jericho.’ Maar opnieuw zei Elisa: ‘Ik zweer bij God dat ik u niet zal verlaten.’ En zo gingen zij samen naar Jericho. 5 Ook in Jericho zeiden de jonge profeten tegen Elisa: ‘Weet u dat de Here Elia vandaag van u zal wegnemen?’ En Elisa antwoordde: ‘Stil maar, ik weet het.’ 6,7 Elia zei tegen Elisa: ‘Blijf nu maar hier, want de Here wil dat ik naar de Jordaan ga.’ Maar net als de vorige keren zei Elisa: ‘Ik zweer bij God dat ik u niet zal verlaten.’ Zij gingen samen op weg en stonden na enige tijd bij de Jordaan. Van een afstand keken vijftig jonge profeten naar wat ging gebeuren. 8 Toen vouwde Elia zijn mantel op en sloeg daarmee op het water. De rivier spleet in tweeën en zij liepen over het droge naar de overkant.
9 Aan de overkant gekomen, zei Elia tegen Elisa: ‘Welke wens van je zal ik vervullen, voordat ik word weggenomen?’ Elisa antwoordde: ‘Laat mij twee keer zo wijs zijn als u.’ 10 ‘Je hebt iets heel moeilijks gevraagd,’ zei Elia. ‘Als je mij ziet wanneer ik word weggenomen, zal je wens worden vervuld. Zo niet, dan gebeurt het niet.’ 11 Terwijl zij al pratend verder liepen, verscheen opeens een vurige strijdwagen, getrokken door paarden van vuur, die tussen hen door reed en hen van elkaar scheidde. Tegelijkertijd werd Elia door een wervelwind in de strijdwagen naar de hemel gedragen. 12 Elisa zag het gebeuren en schreeuwde: ‘Mijn vader! Mijn vader! De Wagens en Ruiters van Israël!’ Toen Elia uit het zicht was verdwenen, scheurde Elisa zijn kleren in tweeën. 13,14 Daarna raapte hij Eliaʼs mantel op, ging terug naar de oever van de Jordaan en sloeg met de mantel op het water. ‘Waar is de Here, de God van Elia?’ riep hij luid. Toen week het water uiteen en Elisa liep naar de overkant.
15 Toen de jonge profeten uit Jericho zagen wat er was gebeurd, riepen zij: ‘De geest van Elia rust op Elisa!’ Zij gingen hem tegemoet en bogen voor hem neer.
16 ‘Heer,’ zeiden zij, ‘u hoeft maar één woord te zeggen en vijftig flinke mannen onder ons zullen dit hele gebied uitkammen om uw meester te vinden. Misschien heeft de Geest van de Here hem op een berg of in een van de dalen neergezet.’ ‘Nee,’ antwoordde Elisa, ‘doe geen moeite.’ 17 Maar zij bleven net zolang aandringen tot hij niet meer kon weigeren en zei: ‘Goed, ga dan maar zoeken.’ De vijftig mannen zochten drie dagen lang, maar konden hem niet vinden. 18 Elisa was nog steeds in Jericho toen zij terugkwamen. ‘Heb ik jullie niet gezegd dat het geen zin had?’ was het enige dat hij zei.
19 De burgers van de stad zeiden tegen Elisa: ‘Wij hebben een probleem: de stad ligt gunstig, zoals u wel zult hebben gezien. Het water is echter slecht en de grond veroorzaakt misgeboorten.’ 20 Daarop zei hij: ‘Breng mij een nieuwe schaal, gevuld met zout.’ Zij brachten hem het gevraagde. 21 Hij liep naar de bron van de stad, gooide het zout erin en zei: ‘Zo spreekt de Here: Ik maak dit water gezond. Het zal niet langer dood of onvruchtbaarheid veroorzaken.’ 22 Het water werd inderdaad gereinigd, precies zoals Elisa had gezegd.
23 Vanuit Jericho ging hij naar Betel. Terwijl hij over de weg liep, scholden enkele kleine jongens uit de stad hem uit en riepen: ‘Vlieg op, kaalkop! Vlieg op, kaalkop!’ 24 Hij draaide zich om en vervloekte hen in de naam van de Here. Onmiddellijk kwamen twee beren uit de bossen tevoorschijn en doodden tweeënveertig kinderen. 25 Elisa ging van daaruit naar de berg Karmel, waarna hij terugging naar Samaria.
2 Kings 2
English Standard Version
Elijah Taken to Heaven
2 Now when the Lord was about to (A)take Elijah up to heaven by a whirlwind, Elijah and (B)Elisha were on their way from (C)Gilgal. 2 And Elijah said to Elisha, (D)“Please stay here, for the Lord has sent me as far as Bethel.” But Elisha said, (E)“As the Lord lives, and as you yourself live, I will not leave you.” So they went down to Bethel. 3 And (F)the sons of the prophets who were in Bethel came out to Elisha and said to him, “Do you know that today the Lord will take away your master from over you?” And he said, “Yes, I know it; keep quiet.”
4 Elijah said to him, “Elisha, (G)please stay here, for the Lord has sent me to (H)Jericho.” But he said, (I)“As the Lord lives, and as you yourself live, I will not leave you.” So they came to Jericho. 5 (J)The sons of the prophets who were at Jericho drew near to Elisha and said to him, “Do you know that today the Lord will take away your master from over you?” And he answered, “Yes, I know it; keep quiet.”
6 Then Elijah said to him, (K)“Please stay here, for the Lord has sent me to the Jordan.” But he said, “As the Lord lives, and as you yourself live, I will not leave you.” So the two of them went on. 7 Fifty men of (L)the sons of the prophets also went and stood at some distance from them, as they both were standing by the Jordan. 8 Then Elijah (M)took his cloak and rolled it up and struck the water, (N)and the water was parted to the one side and to the other, till the two of them could go over on dry ground.
9 When they had crossed, Elijah said to Elisha, “Ask what I shall do for you, before I am taken from you.” And Elisha said, “Please let there be a double portion of your spirit on me.” 10 And he said, “You have asked a hard thing; yet, if you see me as I am being taken from you, it shall be so for you, but if you do not see me, it shall not be so.” 11 And as they still went on and talked, behold, (O)chariots of fire and horses of fire separated the two of them. And Elijah went up by a whirlwind into heaven. 12 And Elisha saw it and he cried, “My father, my father! (P)The chariots of Israel and its horsemen!” And he saw him no more.
Then he took hold of his own clothes (Q)and tore them in two pieces. 13 And he took up the cloak of Elijah that had fallen from him and went back and stood on the bank of the Jordan. 14 Then he took the cloak of Elijah that had fallen from him and struck the water, saying, “Where is the Lord, the God of Elijah?” And when he had struck the water, (R)the water was parted to the one side and to the other, and Elisha went over.
Elisha Succeeds Elijah
15 Now when (S)the sons of the prophets who were at Jericho saw him opposite them, they said, “The spirit of Elijah rests on Elisha.” And they came to meet him and bowed to the ground before him. 16 And they said to him, “Behold now, there are with your servants fifty strong men. Please let them go and seek your master. It may be that (T)the Spirit of the Lord has caught him up and cast him upon some mountain or into some valley.” And he said, “You shall not send.” 17 But when they urged him (U)till he was ashamed, he said, “Send.” They sent therefore fifty men. And for three days they sought him but did not find him. 18 And they came back to him while he was staying at Jericho, and he said to them, “Did I not say to you, ‘Do not go’?”
19 Now the men of the city said to Elisha, “Behold, the situation of this city is pleasant, as my lord sees, but the water is bad, and the land is unfruitful.” 20 He said, “Bring me a new bowl, and put salt in it.” So they brought it to him. 21 Then he went to the spring of water and (V)threw salt in it and said, “Thus says the Lord, I have healed this water; from now on neither death nor miscarriage shall come from it.” 22 So the water has been healed to this day, according to the word that Elisha spoke.
23 He went up from there to Bethel, and while he was going up on the way, some small boys came out of the city and jeered at him, saying, “Go up, you baldhead! Go up, you baldhead!” 24 And he turned around, and when he saw them, (W)he cursed them in the name of the Lord. And two she-bears came out of the woods and tore forty-two of the boys. 25 From there he went on to (X)Mount Carmel, and from there he returned (Y)to Samaria.
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®), © 2001 by Crossway, a publishing ministry of Good News Publishers. ESV Text Edition: 2025.
