2 Cronica 24
Ang Biblia (1978)
Si Joas ay naghari.
24 Si Joas ay may pitong taon nang magpasimulang maghari; at siya'y (A)nagharing apat na pung taon sa Jerusalem: at ang pangalan ng kaniyang ina ay Sibia na taga Beer-seba.
2 At gumawa si Joas ng matuwid sa harap ng mga mata ng Panginoon (B)lahat ng mga kaarawan ni Joiada na saserdote.
3 At kumuha si Joiada ng dalawang babae upang maging asawa ng hari, at siya'y nagkaanak ng mga lalake at mga babae.
4 At nangyari, pagkatapos nito, na inisip ni Joas na husayin ang bahay ng Panginoon.
5 At kaniyang pinisan ang mga saserdote at ang mga Levita, at sinabi sa kanila, Magsilabas kayo hanggang sa mga bayan ng Juda, at magtipon kayo sa buong Israel ng salapi upang husayin ang bahay ng inyong Dios sa taontaon, at sikapin ninyo na inyong madaliin ang bagay. (C)Gayon ma'y hindi minadali ng mga Levita.
6 At ipinatawag ng hari si Joiada na pinuno, at sinabi sa kaniya, Bakit hindi mo ipinadala sa mga Levita ang buwis (D)na iniutos ni Moises, na lingkod ng Panginoon, at ng kapisanan ng Israel, mula sa Juda, at mula sa Jerusalem, na ukol sa (E)tabernakulo ng patotoo?
7 Sapagka't giniba ng mga anak ni Athalia, niyaong masamang babae, ang bahay ng Dios, at kanila namang ginugol sa mga Baal ang lahat na itinalagang bagay sa bahay ng Panginoon.
Ipinaigi ni Joas ang templo.
8 (F)Sa gayo'y nagutos ang hari, at sila'y nagsigawa ng isang kaban, at inilagay sa labas sa pintuang-daan ng bahay ng Panginoon.
9 At sila'y nangagtanyag sa Juda at sa Jerusalem, na dalhin sa Panginoon (G)ang buwis na iniatang ni Moises na lingkod ng Dios sa Israel sa ilang.
10 At ang lahat na prinsipe at ang buong bayan ay nagalak, at dinala, at inilagay sa kaban, hanggang sa natapos.
11 At nagkagayon, nang dalhin ang kaban sa kawanihan ng hari, sa pamamagitan ng kamay ng mga Levita, at nang kanilang makita na maraming salapi, na ang kalihim ng hari at ang pinuno ng pangulong saserdote ay naparoon at inalisan ng laman ang kaban, at kinuha, at dinala uli sa dakong kinaroroonan. Ganito ang kanilang ginawa araw-araw, at nagtipon ng salapi na sagana.
12 At ibinigay ng hari at ni Joiada sa gumagawa ng gawaing paglilingkod sa bahay ng Panginoon; at sila'y nagsiupa ng mga kantero at ng mga anluwagi upang husayin ang bahay ng Panginoon, at ng nagsisigawa naman sa bakal at tanso upang husayin ang bahay ng Panginoon.
13 Sa gayo'y nagsigawa ang mga manggagawa, at ang gawa ay nayari sa pamamagitan nila, at kanilang itinayo ang bahay ng Dios sa kaniyang kalagayan, at pinatibay.
14 At nang kanilang matapos, kanilang dinala ang labis ng salapi sa harap ng hari at ni Joiada, (H)na siyang mga ipinagpagawa ng mga sisidlan sa bahay ng Panginoon, sa makatuwid baga'y mga sisidlan upang ipangasiwa, at upang ipaghandog ng hain, at mga sandok, at mga sisidlang ginto, at pilak. At sila'y nangaghandog na palagi ng mga handog na susunugin sa bahay ng Panginoon sa (I)lahat ng mga kaarawan ni Joiada.
15 Nguni't si Joiada ay tumanda at napuspos ng mga araw, at siya'y namatay; siya'y may isang daan at tatlongpung taon nang siya'y mamatay.
16 At inilibing nila siya sa bayan ni David sa kasamahan ng mga hari, sapagka't siya'y gumawa ng mabuti sa Israel, at sa Dios at sa kaniyang sangbahayan.
17 Pagkamatay nga ni Joiada ay nagsiparoon ang mga prinsipe ng Juda, at nangagbigay galang sa hari. Nang magkagayo'y dininig sila ng hari.
18 At kanilang pinabayaan ang bahay ng Panginoon, ng Dios ng kanilang mga magulang, at nangaglingkod (J)sa mga Asera at sa mga dios-diosan: at (K)ang pagiinit ay dumating sa Juda at sa Jerusalem dahil sa kanilang salang ito.
19 Gayon ma'y (L)nagsugo siya ng mga propeta sa kanila upang dalhin sila uli sa Panginoon; at sila'y (M)sumaksi laban sa kanila; nguni't hindi sila pinakinggan.
Pinagsalitaan siya ni Zacharias.
20 At ang Espiritu ng Dios ay dumating kay Zacharias na anak ni Joiada na saserdote; at siya'y tumayong mataas kay sa bayan, at nagsabi sa kanila, Ganito ang sabi ng Dios, Bakit kayo'y nagsisisalangsang sa mga utos ng Panginoon, na anopa't kayo'y huwag magsiginhawa? sapagka't inyong pinabayaan ang Panginoon, kaniya namang pinabayaan kayo.
21 At sila'y nagsipagbanta laban sa kaniya, at (N)binato siya ng mga bato, sa utos ng hari (O)sa looban ng bahay ng Panginoon.
22 Sa ganito ay hindi inalaala ni Joas na hari ang kagandahang loob na ginawa ni Joiada na kaniyang ama sa kaniya, kundi pinatay ang kaniyang anak. At nang siya'y mamatay, kaniyang sinabi, Masdan ng Panginoon, at pakialaman.
23 At nangyari, sa katapusan ng taon, na ang hukbo ng mga taga Siria ay umahon laban sa kaniya: at sila'y nagsiparoon sa Juda at sa Jerusalem, at nilipol ang lahat na (P)prinsipe ng bayan mula sa gitna ng bayan, at ipinadala ang buong samsam sa kanila sa hari sa Damasco.
24 Sapagka't ang hukbo (Q)ng mga taga Siria ay naparoong may munting pangkat ng mga lalake; at ibinigay ng Panginoon ang isang totoong malaking hukbo sa kanilang kamay sapagka't kanilang pinabayaan ang Panginoon, ang Dios ng kanilang mga magulang. Sa gayo'y nilapatan nila ng kahatulan (R)si Joas.
25 At nang kanilang lisanin siya, (sapagka't iniwan nila siya sa maraming mga sakit,) (S)ang kaniyang sariling mga lingkod ay nagsipagbanta laban sa kaniya dahil sa dugo ng mga (T)anak ni Joiada na saserdote, at pinatay siya sa kaniyang higaan, at siya'y namatay: at inilibing nila siya sa bayan ni David, (U)nguni't hindi inilibing nila siya sa mga libingan ng mga hari.
26 At ang mga ito ang nagsipagbanta laban sa kaniya; si (V)Zabad na anak ni Simath, na Ammonita, at si Jozabad na anak ni Simrith, na Moabita.
27 Tungkol nga sa kaniyang mga anak, at sa kalakhan ng mga pasang ipinasan sa kaniya, at sa pagtatayong muli ng bahay ng Dios, narito, nakasulat sa (W)kasaysayan ng aklat ng mga hari. At si Amasias na kaniyang anak ay naghari na kahalili niya.
2 Paralipomeno 24
Ang Dating Biblia (1905)
24 Si Joas ay may pitong taon nang magpasimulang maghari; at siya'y nagharing apat na pung taon sa Jerusalem: at ang pangalan ng kaniyang ina ay Sibia na taga Beer-seba.
2 At gumawa si Joas ng matuwid sa harap ng mga mata ng Panginoon lahat ng mga kaarawan ni Joiada na saserdote.
3 At kumuha si Joiada ng dalawang babae upang maging asawa ng hari, at siya'y nagkaanak ng mga lalake at mga babae.
4 At nangyari, pagkatapos nito, na inisip ni Joas na husayin ang bahay ng Panginoon.
5 At kaniyang pinisan ang mga saserdote at ang mga Levita, at sinabi sa kanila, Magsilabas kayo hanggang sa mga bayan ng Juda, at magtipon kayo sa buong Israel ng salapi upang husayin ang bahay ng inyong Dios sa taontaon, at sikapin ninyo na inyong madaliin ang bagay. Gayon ma'y hindi minadali ng mga Levita.
6 At ipinatawag ng hari si Joiada na pinuno, at sinabi sa kaniya, Bakit hindi mo ipinadala sa mga Levita ang buwis na iniutos ni Moises, na lingkod ng Panginoon, at ng kapisanan ng Israel, mula sa Juda, at mula sa Jerusalem, na ukol sa tabernakulo ng patotoo?
7 Sapagka't giniba ng mga anak ni Athalia, niyaong masamang babae, ang bahay ng Dios, at kanila namang ginugol sa mga Baal ang lahat na itinalagang bagay sa bahay ng Panginoon.
8 Sa gayo'y nagutos ang hari, at sila'y nagsigawa ng isang kaban, at inilagay sa labas sa pintuang daan ng bahay ng Panginoon.
9 At sila'y nangagtanyag sa Juda at sa Jerusalem, na dalhin sa Panginoon ang buwis na iniatang ni Moises na lingkod ng Dios sa Israel sa ilang.
10 At ang lahat na prinsipe at ang buong bayan ay nagalak, at dinala, at inilagay sa kaban, hanggang sa natapos.
11 At nagkagayon, nang dalhin ang kaban sa kawanihan ng hari, sa pamamagitan ng kamay ng mga Levita, at nang kanilang makita na maraming salapi, na ang kalihim ng hari at ang pinuno ng pangulong saserdote ay naparoon at inalisan ng laman ang kaban, at kinuha, at dinala uli sa dakong kinaroroonan. Ganito ang kanilang ginawa araw-araw, at nagtipon ng salapi na sagana.
12 At ibinigay ng hari at ni Joiada sa gumagawa ng gawaing paglilingkod sa bahay ng Panginoon; at sila'y nagsiupa ng mga kantero at ng mga anluwagi upang husayin ang bahay ng Panginoon, at ng nagsisigawa naman sa bakal at tanso upang husayin ang bahay ng Panginoon.
13 Sa gayo'y nagsigawa ang mga manggagawa, at ang gawa ay nayari sa pamamagitan nila, at kanilang itinayo ang bahay ng Dios sa kaniyang kalagayan, at pinatibay.
14 At nang kanilang matapos, kanilang dinala ang labis ng salapi sa harap ng hari at ni Joiada, na siyang mga ipinagpagawa ng mga sisidlan sa bahay ng Panginoon, sa makatuwid baga'y mga sisidlan upang ipangasiwa, at upang ipaghandog ng hain, at mga sandok, at mga sisidlang ginto, at pilak. At sila'y nangaghandog na palagi ng mga handog na susunugin sa bahay ng Panginoon sa lahat ng mga kaarawan ni Joiada.
15 Nguni't si Joiada ay tumanda at napuspos ng mga araw, at siya'y namatay; siya'y may isang daan at tatlongpung taon nang siya'y mamatay.
16 At inilibing nila siya sa bayan ni David sa kasamahan ng mga hari, sapagka't siya'y gumawa ng mabuti sa Israel, at sa Dios at sa kaniyang sangbahayan.
17 Pagkamatay nga ni Joiada ay nagsiparoon ang mga prinsipe ng Juda, at nangagbigay galang sa hari. Nang magkagayo'y dininig sila ng hari.
18 At kanilang pinabayaan ang bahay ng Panginoon, ng Dios ng kanilang mga magulang, at nangaglingkod sa mga Asera at sa mga dios-diosan: at ang pag-iinit ay dumating sa Juda at sa Jerusalem dahil sa kanilang salang ito.
19 Gayon ma'y nagsugo siya ng mga propeta sa kanila upang dalhin sila uli sa Panginoon; at sila'y sumaksi laban sa kanila; nguni't hindi sila pinakinggan.
20 At ang Espiritu ng Dios ay dumating kay Zacharias na anak ni Joiada na saserdote; at siya'y tumayong mataas kay sa bayan, at nagsabi sa kanila, Ganito ang sabi ng Dios, Bakit kayo'y nagsisisalangsang sa mga utos ng Panginoon, na anopa't kayo'y huwag magsiginhawa? sapagka't inyong pinabayaan ang Panginoon, kaniya namang pinabayaan kayo.
21 At sila'y nagsipagbanta laban sa kaniya, at binato siya ng mga bato, sa utos ng hari sa looban ng bahay ng Panginoon.
22 Sa ganito ay hindi inalaala ni Joas na hari ang kagandahang loob na ginawa ni Joiada na kaniyang ama sa kaniya, kundi pinatay ang kaniyang anak. At nang siya'y mamatay, kaniyang sinabi, Masdan ng Panginoon, at pakialaman.
23 At nangyari, sa katapusan ng taon, na ang hukbo ng mga taga Siria ay umahon laban sa kaniya: at sila'y nagsiparoon sa Juda at sa Jerusalem, at nilipol ang lahat na prinsipe ng bayan mula sa gitna ng bayan, at ipinadala ang buong samsam sa kanila sa hari sa Damasco.
24 Sapagka't ang hukbo ng mga taga Siria ay naparoong may munting pangkat ng mga lalake; at ibinigay ng Panginoon ang isang totoong malaking hukbo sa kanilang kamay sapagka't kanilang pinabayaan ang Panginoon, ang Dios ng kanilang mga magulang. Sa gayo'y nilapatan nila ng kahatulan si Joas.
25 At nang kanilang lisanin siya, (sapagka't iniwan nila siya sa maraming mga sakit,) ang kaniyang sariling mga lingkod ay nagsipagbanta laban sa kaniya dahil sa dugo ng mga anak ni Joiada na saserdote, at pinatay siya sa kaniyang higaan, at siya'y namatay: at inilibing nila siya sa bayan ni David, nguni't hindi inilibing nila siya sa mga libingan ng mga hari.
26 At ang mga ito ang nagsipagbanta laban sa kaniya; si Zabad na anak ni Simath, na Ammonita, at si Jozabad na anak ni Simrith, na Moabita.
27 Tungkol nga sa kaniyang mga anak, at sa kalakhan ng mga pasang ipinasan sa kaniya, at sa pagtatayong muli ng bahay ng Dios, narito, nakasulat sa kasaysayan ng aklat ng mga hari. At si Amasias na kaniyang anak ay naghari na kahalili niya.
2 Chronicles 24
New King James Version
Joash Repairs the Temple(A)
24 Joash (B)was seven years old when he became king, and he reigned forty years in Jerusalem. His mother’s name was Zibiah of Beersheba. 2 Joash (C)did what was right in the sight of the Lord all the days of Jehoiada the priest. 3 And Jehoiada took two wives for him, and he had sons and daughters.
4 Now it happened after this that Joash set his heart on repairing the house of the Lord. 5 Then he gathered the priests and the Levites, and said to them, “Go out to the cities of Judah, and (D)gather from all Israel money to repair the house of your God from year to year, and see that you do it quickly.”
However the Levites did not do it quickly. 6 (E)So the king called Jehoiada the chief priest, and said to him, “Why have you not required the Levites to bring in from Judah and from Jerusalem the collection, according to the commandment of (F)Moses the servant of the Lord and of the assembly of Israel, for the (G)tabernacle of witness?” 7 For (H)the sons of Athaliah, that wicked woman, had broken into the house of God, and had also presented all the (I)dedicated things of the house of the Lord to the Baals.
8 Then at the king’s command (J)they made a chest, and set it outside at the gate of the house of the Lord. 9 And they made a proclamation throughout Judah and Jerusalem to bring to the Lord (K)the collection that Moses the servant of God had imposed on Israel in the wilderness. 10 Then all the leaders and all the people rejoiced, brought their contributions, and put them into the chest until all had given. 11 So it was, at that time, when the chest was brought to the king’s official by the hand of the Levites, and (L)when they saw that there was much money, that the king’s scribe and the high priest’s officer came and emptied the chest, and took it and returned it to its place. Thus they did day by day, and gathered money in abundance.
12 The king and Jehoiada gave it to those who did the work of the service of the house of the Lord; and they hired masons and carpenters to (M)repair the house of the Lord, and also those who worked in iron and bronze to restore the house of the Lord. 13 So the workmen labored, and the work was completed by them; they restored the house of God to its original condition and reinforced it. 14 When they had finished, they brought the rest of the money before the king and Jehoiada; (N)they made from it articles for the house of the Lord, articles for serving and offering, spoons and vessels of gold and silver. And they offered burnt offerings in the house of the Lord continually all the days of Jehoiada.
Apostasy of Joash
15 But Jehoiada grew old and was full of days, and he died; he was one hundred and thirty years old when he died. 16 And they buried him in the City of David among the kings, because he had done good in Israel, both toward God and His house.
17 Now after the death of Jehoiada the leaders of Judah came and bowed down to the king. And the king listened to them. 18 Therefore they left the house of the Lord God of their fathers, and served (O)wooden images and idols; and (P)wrath came upon Judah and Jerusalem because of their trespass. 19 Yet He (Q)sent prophets to them, to bring them back to the Lord; and they testified against them, but they would not listen.
20 Then the Spirit of God [a]came upon (R)Zechariah the son of Jehoiada the priest, who stood above the people, and said to them, “Thus says God: (S)‘Why do you transgress the commandments of the Lord, so that you cannot prosper? (T)Because you have forsaken the Lord, He also has forsaken you.’ ” 21 So they conspired against him, and at the command of the king they (U)stoned him with stones in the court of the house of the Lord. 22 Thus Joash the king did not remember the kindness which Jehoiada his [b]father had done to him, but killed his son; and as he died, he said, “The Lord look on it, and (V)repay!”
Death of Joash(W)
23 So it happened in the spring of the year that (X)the army of Syria came up against him; and they came to Judah and Jerusalem, and destroyed all the leaders of the people from among the people, and sent all their [c]spoil to the king of Damascus. 24 For the army of the Syrians (Y)came with a small company of men; but the Lord (Z)delivered a very great army into their hand, because they had forsaken the Lord God of their fathers. So they (AA)executed judgment against Joash. 25 And when they had withdrawn from him (for they left him severely wounded), (AB)his own servants conspired against him because of the blood of the [d]sons of Jehoiada the priest, and killed him on his bed. So he died. And they buried him in the City of David, but they did not bury him in the tombs of the kings.
26 These are the ones who conspired against him: [e]Zabad the son of Shimeath the Ammonitess, and Jehozabad the son of [f]Shimrith the Moabitess. 27 Now concerning his sons, and (AC)the many oracles about him, and the repairing of the house of God, indeed they are written in the [g]annals of the book of the kings. (AD)Then Amaziah his son reigned in his place.
Footnotes
- 2 Chronicles 24:20 Lit. clothed
- 2 Chronicles 24:22 Foster father
- 2 Chronicles 24:23 plunder
- 2 Chronicles 24:25 LXX, Vg. son and vv. 20–22
- 2 Chronicles 24:26 Jozachar, 2 Kin. 12:21
- 2 Chronicles 24:26 Shomer, 2 Kin. 12:21
- 2 Chronicles 24:27 Or commentary, Heb. midrash
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.

