1 Samuel 9
Expanded Bible
Saul Looks for His Father’s Donkeys
9 Kish, son of Abiel from the tribe of Benjamin, was an ·important man [man of wealth/rank/standing/valor]. (Abiel was the son of Zeror, who was the son of Becorath, who was the son of Aphiah of Benjamin.) 2 Kish had a son named Saul, who was a ·fine [handsome] young man. There was no Israelite ·better [more handsome] than he. Saul stood ·a head [head and shoulders] taller than any other man in Israel.
3 Now the donkeys of Saul’s father, Kish, were lost. So Kish said to Saul, his son, “Take one of the servants, and go and look for the donkeys.” 4 Saul went through the ·mountains [hill country] of Ephraim and the ·land [area; territory] of Shalisha, but he and the servant could not find the donkeys. They went into the ·land [area; territory] of Shaalim, but the donkeys were not there. They went through the ·land [area; territory] of Benjamin, but they still did not find them. 5 When they arrived in the area of Zuph, Saul said to his servant, “Let’s go back or my father will stop thinking about the donkeys and will start worrying about us.”
6 But the servant answered, “A man of God [C a title for a prophet] is in this town. People ·respect [honor] him because everything he says comes true. Let’s go ·into the town now [L there]. Maybe he can tell us ·something about the journey we have taken [or what way to go].”
7 Saul said to his servant, “If we go into the town, what can we give him? The ·food [bread] in our bags is gone. We have no gift to give him. ·Do we have anything [What do we have]?”
8 Again the servant answered Saul. “Look, I have ·one-tenth of an ounce [L a quarter of a shekel] of silver. ·Give [or I will give] it to the man of God. Then he will tell us ·about our journey [L what to do/way to go].” 9 (In ·the past [L those days], if someone in Israel wanted to ·ask something from [inquire of] God, he would say, “Let’s go to the seer.” We call the person a prophet today, but in ·the past [L those days] he was called a seer.)
10 Saul said to his servant, “·That’s a good idea [Well said]. Come, let’s go.” So they went toward the town where the man of God was.
11 As Saul and the servant were going up the hill to the town, they met some young women coming out to ·get [draw] water. Saul and the servant asked them, “Is the seer here?”
12 The young women answered, “Yes, he’s here. He’s ahead of you. Hurry now. He has just come to our town today, because the people will offer a sacrifice at the ·place of worship [high place]. 13 As soon as you enter the town, you ·will [can] find him before he goes up to the ·place of worship [high place] to eat. The people will not begin eating until the seer comes, because he must bless the sacrifice. After that, the guests will eat. Go now, and you should find him [L quickly; at once].”
Saul Meets Samuel
14 Saul and the servant went up to the town. Just as they ·entered it [L arrived in the midst of the town], they saw Samuel coming toward them on his way up to the ·place of worship [high place].
15 The day before Saul came, the Lord had ·told [revealed this to] Samuel: 16 “About this time tomorrow I will send you a man from the ·land [territory] of Benjamin. ·Appoint [Anoint] him ·to lead [L ruler/prince over] my people Israel. He will ·save [rescue; deliver] my people from the [L hand of the] Philistines. I have seen ·the suffering of my people, and I have listened to their cry [L my people because their cry has reached me].”
17 When Samuel first saw Saul, the Lord said to Samuel, “This is the man I told you about. He will ·organize [rule over; govern] my people.”
18 Saul approached Samuel at the gate and said, “Please tell me where the seer’s house is.”
19 Samuel answered, “I am the seer. Go ·with [ahead of] me to the ·place of worship [high place]. Today you and your servant are to eat with me. Tomorrow morning I will ·answer all your questions [L tell you all that is in your heart/mind] and send you home. 20 Don’t worry about the donkeys you lost three days ago, because they have been found. Soon all the ·wealth [desires] of Israel will ·belong to [be focused/fixed on; turn to] you and your family.”
21 Saul answered, “·But I am [L Am I not…?] from the tribe of Benjamin, the smallest tribe in Israel. And ·my family group is [L is not my family/clan…?] the ·smallest [least] in the tribe of Benjamin. Why are you ·saying such things [talking this way to me]?”
22 Then Samuel took Saul and his servant into ·a large room [the hall] and ·gave them a choice place at [placed them at the head of] the table. About thirty guests were there. 23 Samuel said to the cook, “Bring the meat I gave you, the portion I told you to set aside.”
24 So the cook took the thigh and put it on the table in front of Saul. Samuel said, “This is the meat saved for you. Eat it, because it was set aside for you for this ·special [appointed] time. ·As I said, ‘I had invited the people.’ [or … even before I invited these others].” So Saul ate with Samuel that day.
25 After they finished eating, they came down from the ·place of worship [high place] and went to the town. Then Samuel ·talked with [or prepared a bed for] Saul on the roof of his house [C the flat roofs of Israelite houses served as living space]. 26 At dawn they got up, and Samuel called to Saul on the roof. He said, “Get up, and I will send you on your way.” So Saul got up and went out of the house with Samuel. 27 As Saul, his servant, and Samuel were getting near the edge of the city, Samuel said to Saul, “Tell the servant to go on ahead of us, but you stay, ·because I have a message from [so I may give/proclaim the word of] God for you.”
1 Samuel 9
Ang Dating Biblia (1905)
9 May isang lalake nga sa Benjamin, na ang pangala'y Cis, na anak ni Abiel, na anak ni Seor, na anak ni Bechora, na anak ni Aphia, na anak ng isang Benjamita, na isang makapangyarihang lalake na may tapang.
2 At siya'y may isang anak na lalake, na ang pangala'y Saul, isang bata at makisig: at sa mga anak ni Israel ay walang lalong makisig na lalake kay sa kaniya: mula sa kaniyang mga balikat at hanggang sa paitaas ay lalong mataas siya kay sa sinoman sa bayan.
3 At ang mga asno ni Cis na ama ni Saul ay nawala. At sinabi ni Cis kay Saul na kaniyang anak, Ipagsama mo ngayon ang isa sa mga bataan, at ikaw ay tumindig, at hanapin mo ang mga asno.
4 At siya'y nagdaan sa lupaing maburol ng Ephraim, at nagdaan sa lupain ng Salisa, nguni't hindi nila nangasumpungan: nang magkagayo'y nagdaan sila sa lupain ng Saalim, at wala roon: at sila'y nagdaan sa lupain ng mga Benjamita, nguni't hindi nila nangasumpungan doon.
5 Nang sila'y dumating sa lupain ng Suph, ay sinabi ni Saul sa kaniyang bataan na kasama niya, Halina at bumalik tayo, baka walaing bahala ng aking ama ang mga asno at ang alalahanin ay tayo.
6 At sinabi niya sa kaniya, Narito, may isa ngang lalake ng Dios sa bayang ito, at siya'y isang lalaking may dangal; lahat ng kaniyang sinasabi ay tunay na nangyayari: ngayo'y pumaroon tayo; marahil ay masasaysay niya sa atin ang tungkol sa ating paglalakbay kung saan tayo paroroon.
7 Nang magkagayo'y sinabi ni Saul sa kaniyang bataan, Nguni't narito, kung tayo'y pumaroon, ano ang ating dadalhin sa lalake? sapagka't naubos na ang tinapay sa ating mga buslo, at wala na tayong madadalang kaloob sa lalake ng Dios: anong mayroon tayo?
8 At sumagot uli ang bataan kay Saul, at nagsabi, Narito, mayroon ako sa aking kamay na ikaapat na bahagi ng isang siklong pilak: iyan ang aking ibibigay sa lalake ng Dios, upang saysayin sa atin ang ating paglalakbay.
9 (Nang una sa Israel, pagka ang isang lalake ay mag-uusisa sa Dios, ay ganito ang sinasabi, Halika, at tayo'y pumaroon sa tagakita: sapagka't yaon ngang tinatawag na Propeta ngayon ay tinatawag nang una na Tagakita.)
10 Nang magkagayo'y sinabi ni Saul sa kaniyang bataan, Mabuti ang sinasabi mo; halika, tayo'y pumaroon. Sa gayo'y naparoon sila sa bayang kinaroroonan ng lalake ng Dios.
11 Samantalang inaahon nila ang ahunan sa bayan ay nakasalubong sila ng mga dalagang lumalabas upang umigib ng tubig, at sinabi nila sa kanila, Narito ba ang tagakita?
12 At sila'y sumagot sa kanila, at nagsabi, Siya'y nariyan, narito, nasa unahan mo: magmadali kayo ngayon, sapagka't siya'y naparoon ngayon sa bayan; sapagka't ang bayan ay may hain ngayon sa mataas na dako.
13 Pagkapasok ninyo sa bayan, ay agad masusumpungan ninyo siya, bago siya umahon sa mataas na dako upang kumain; sapagka't ang bayan ay hindi kakain hanggang sa siya'y dumating, sapagka't kaniyang binabasbasan ang hain; at pagkatapos ay kumakain ang mga inanyayahan. Kaya nga umahon kayo; sapagka't sa oras na ito'y inyong masusumpungan siya.
14 At sila'y umahon sa bayan; at pagpasok nila sa bayan, narito, si Samuel ay nasasalubong nila, na papaahon sa mataas na dako.
15 Inihayag nga ng Panginoon kay Samuel isang araw bago si Saul ay naparoon, na sinasabi,
16 Bukas sa ganitong oras ay susuguin ko sa iyo ang isang lalake na mula sa lupain ng Benjamin, at iyong papahiran siya ng langis upang maging pangulo sa aking bayang Israel; at kaniyang ililigtas ang aking bayan sa kamay ng mga Filisteo: sapagka't aking tiningnan ang aking bayan, dahil sa ang kanilang daing ay sumapit sa akin.
17 At nang makita ni Samuel si Saul, ay sinabi ng Panginoon sa kaniya, Narito ang lalake na aking sinalita sa iyo! ito nga ang magkakaroon ng kapangyarihan sa aking bayan.
18 Nang magkagayo'y lumapit si Saul kay Samuel sa pintuang-bayan, at sinabi, Isinasamo ko sa iyo na saysayin mo sa akin, kung saan nandoon ang bahay ng tagakita.
19 At sumagot si Samuel kay Saul, at nagsabi, Ako ang tagakita; umahon kang magpauna sa akin sa mataas na dako, sapagka't kakain kang kasalo ko ngayon: at sa kinaumagahan ay payayaunin kita, at sasaysayin ko sa iyo ang lahat na nasa loob mo.
20 At tungkol sa iyong mga asno na may tatlong araw ng nawawala ay huwag mong alalahanin; sapagka't nasumpungan na. At kanino ang buong pagnanasa sa Israel? Hindi ba sa iyo, at sa buong sangbahayan ng iyong ama?
21 At si Saul ay sumagot, at nagsabi, Hindi ba ako Benjamita, sa pinakamaliit na lipi ng Israel? at ang aking angkan ang pinakamababa sa mga angkan ng lipi ng Benjamin? bakit nga nagsasalita ka sa akin ng ganitong paraan?
22 At ipinagsama ni Samuel si Saul at ang kaniyang bataan, at ipinasok niya sila sa kabahayan, at pinaupo sila sa pinakapangulong dako sa gitna niyaong mga naanyayahan, na may tatlong pung katao.
23 At sinabi ni Samuel sa tagapagluto, Dalhin mo rito ang bahagi na ibinigay ko sa iyo, na siyang aking sinabi sa iyo, Ilagay mo ito sa iyo.
24 At itinaas nga ng tagapagluto ang hita, at yaong nakapatong, at inilagay sa harap ni Saul. At sinabi ni Samuel, Narito, siya ngang itinago! ilagay mo sa harap mo at iyong kanin; sapagka't iningatan sa takdang panahon na ukol sa iyo, sapagka't aking sinabi, Aking inanyayahan ang bayan. Sa gayo'y kumain si Saul na kasalo ni Samuel nang araw na yaon.
25 At nang sila'y makalusong sa bayan mula sa mataas na dako, siya'y nakipagpulong kay Saul sa bubungan ng bahay.
26 At sila'y bumangong maaga: at nangyari sa pagbubukang liwayway, na tinawag ni Samuel si Saul sa bubungan, na sinasabi, Bangon, upang mapagpaalam kita. At si Saul ay bumangon, at lumabas kapuwa sila, siya at si Samuel.
27 At nang sila'y lumalabas sa hangganan ng bayan, ay sinabi ni Samuel kay Saul, Sabihin mo sa bataang magpauna sa atin (at siya'y nagpauna,) nguni't tumigil ka sa oras na ito, upang maiparinig ko sa iyo ang salita ng Dios.
The Expanded Bible, Copyright © 2011 Thomas Nelson Inc. All rights reserved.