Passage Resources Hebrew/Greek Your Content
Previous Next
Add parallel Print Page Options
Close BB

1 Koningen 12
BasisBijbel

Israël wordt verdeeld

12 Rehabeam ging naar Sichem, want heel Israël was naar Sichem gekomen om hem tot koning te kronen. 2 Jerobeam, de zoon van Nebat, was nog in Egypte. Hij was daarheen gevlucht voor koning Salomo. Toen hij het nieuws hoorde, kwam hij uit Egypte terug. 3 Het volk had hem laten halen. Daarna gingen Jerobeam en het volk Israël naar Rehabeam, de zoon van Salomo. Ze zeiden tegen hem: 4 "Uw vader is hard voor ons geweest. Hij heeft ons hard voor hem laten werken. Wees minder hard voor ons dan hij. Laat ons alstublieft minder hard voor u hoeven te werken. Dan zullen we u dienen." 5 Hij antwoordde: "Ga, en kom overmorgen terug." En het volk ging weg.

6 Koning Rehabeam ging naar de oude raadgevers van zijn vader Salomo. Hij vroeg hen: "Wat raden jullie mij aan? Wat zal ik hun antwoorden?" 7 Ze zeiden tegen hem: "Als u ervoor kiest om te doen wat ze vragen, en hun dus een vriendelijk antwoord geeft, zullen ze u voor altijd dienen." 8 Maar hij wilde niet doen wat de oude raadgevers hem zeiden. Hij ging ook raad vragen aan de jonge mannen die met hem opgegroeid waren en bij hem in dienst waren. 9 Hij zei tegen hen: "Het volk heeft tegen mij gezegd: 'Laat ons voor u minder hard hoeven te werken dan voor uw vader.' Wat raden jullie mij aan? Wat zal ik antwoorden?" 10 Ze zeiden: "U moet hun antwoorden: Mijn vader was niets vergeleken bij mij! 11 Luister: mijn vader heeft jullie hard laten werken, maar ik zal jullie nog veel harder laten werken. Mijn vader heeft jullie met zwepen geslagen, maar ik zal jullie met schorpioenen slaan!"

12 Twee dagen later kwam Jerobeam met het hele volk bij Rehabeam terug, zoals hij hun had gezegd. 13 En de koning gaf het volk een onvriendelijk antwoord. Hij luisterde niet naar de raad die de oude leiders hem hadden gegeven. 14 Hij zei tegen hen wat de jonge mannen hem hadden aangeraden. Hij zei: "Mijn vader heeft jullie hard laten werken, maar ik zal jullie nog veel harder laten werken. Mijn vader heeft jullie met zwepen geslagen, maar ik zal jullie met schorpioenen slaan!" 15 De koning luisterde dus niet naar het volk. Want de Heer wilde werkelijkheid maken wat Hij door de profeet Ahia uit Silo tegen Jerobeam had gezegd.

16 De Israëlieten merkten dat de koning niet naar hen wilde luisteren. Daarom zeiden ze tegen hem: "Dan willen we niets meer met Davids koningshuis te maken hebben! U hoeft over ons geen koning meer te zijn. Naar huis, Israëlieten! Het koningshuis van David moet maar zien wat het doet!" En ze gingen naar huis. 17 Maar over de Israëlieten die in de steden van Juda woonden, werd Rehabeam wel koning. 18 Koning Rehabeam stuurde Adoram[a] erop af om de mensen weer aan het werk te zetten, maar ze gooiden hem met stenen dood. Koning Rehabeam kon zelf maar nét ontsnappen door op zijn wagen te klimmen en naar Jeruzalem te vluchten. 19 Zo werden de Israëlieten ontrouw aan de familie van David. En dat is nog steeds zo.

20 Toen heel Israël[b] hoorde dat Jerobeam uit Sichem was teruggekomen, riepen ze hem naar de vergadering van het volk en kroonden hem tot koning van heel Israël. Niemand bleef trouw aan de familie van David, behalve de stam van Juda en de stam van Benjamin.

21 Toen Rehabeam in Jeruzalem was terug gekomen, riep hij het leger van de stammen van Juda en Benjamin bij elkaar: 180.000 jonge mannen die goed met wapens konden omgaan. Met dat leger trok hij naar Israël. Hij wilde tegen hen strijden om weer koning van heel Israël te worden. 22 Maar de Heer zei tegen de profeet Semaja: 23 "Zeg tegen koning Rehabeam, de zoon van Salomo, tegen de stammen van Juda en Benjamin en de rest van het volk: 24 Dit zegt de Heer: Ik wil niet dat jullie oorlog voeren tegen je eigen volk. Ga allemaal naar huis, want dit is gebeurd omdat Ik dat wilde." Ze gehoorzaamden de Heer en gingen terug naar huis.

Koning Jerobeam wordt ontrouw aan de Heer

25 Jerobeam bouwde muren en torens rond Sichem op de bergen van Efraïm. Daar ging hij wonen. Daarna bouwde hij muren en torens rond Penuël. 26 Toen dacht Jerobeam bij zichzelf: 27 "De mensen zullen naar Jeruzalem gaan om offers te brengen in de tempel van de Heer. Dan zullen ze zich weer willen aansluiten bij koning Rehabeam van Juda. En mij zullen ze doden." 28 Daarom besloot Jerobeam twee gouden kalveren te laten maken. Tegen het volk zei hij: "Het is veel te ver voor jullie om helemaal naar Jeruzalem te gaan. Israëlieten, kijk, dit zijn de goden door wie jullie uit Egypte zijn bevrijd." 29 Hij zette het ene kalf neer in Bet-El en het andere in Dan. 30 Vanuit het hele land kwamen de mensen naar de beelden om offers te brengen. Door deze beelden werd het volk ongehoorzaam aan de Heer.

31 Verder liet Jerobeam een tempel bouwen op een heuvel. Hij wees allerlei gewone mensen aan als priesters. Zij werden dus niet uit de Levieten gekozen. 32 Ook bedacht Jerobeam een feest voor de 15e dag van de achtste maand. Het moest net zo'n feest zijn als het Loofhuttenfeest dat in Juda werd gevierd.[c] Op die dag offerde hij in Bet-El dieren op het altaar voor het gouden kalf dat hij had laten maken. Ook in Bet-El liet hij priesters dienst doen bij de altaren die hij in de heuvels had laten bouwen.

Jerobeam en de profeet uit Juda

33 Op een keer stond hij bij het altaar in Bet-El, op de 15e dag van de achtste maand. Want dat was de datum die hij had uitgekozen om met Israël een offerfeest te vieren. Hij bracht daar zijn brand-offer en offerde er wierook.(lees verder)

Footnotes

  1. 1 Koningen 12:18 In 1 Koningen 4:6 en 1 Koningen 5:14 wordt deze man Adoniram genoemd.
  2. 1 Koningen 12:20 Met 'heel Israël' worden nu dus de tien stammen van Israël bedoeld, zonder de stammen van Juda en Benjamin.
  3. 1 Koningen 12:32 Maar het Loofhuttenfeest werd gevierd op de 15e dag van de zevende maand, aan het eind van de oogsttijd. Er werden hutten gebouwd van takken met bladeren: loof. De Israëlieten moesten van de Heer dit feest vieren om te denken aan de tocht van het volk Israël door de woestijn, toen de mensen in tenten woonden. Het was één van de drie grote feesten voor de Heer. Door de datum te veranderen, maakte Jerobeam er een eigen feest van. Ook vierde hij het niet meer voor de Heer, maar voor de gouden kalveren.
Close NET

1 Kings 12
New English Translation

Rehoboam Loses His Kingdom

12 Rehoboam traveled to Shechem, for all Israel had gathered in[a] Shechem to make Rehoboam[b] king. 2 [c] When Jeroboam son of Nebat heard the news, he was still in Egypt, where he had fled from King Solomon and had been living ever since.[d] 3 They sent for him,[e] and Jeroboam and the whole Israelite assembly came and spoke to Rehoboam, saying, 4 “Your father made us work too hard.[f] Now if you lighten the demands he made and don’t make us work as hard, we will serve you.”[g] 5 He said to them, “Go away for three days, then return to me.” So the people went away.

6 King Rehoboam consulted with the older advisers who had served[h] his father Solomon when he had been alive. He asked them,[i] “How do you advise me to answer these people?” 7 They said to him, “Today if you will be a servant to these people and grant their request,[j] speaking kind words to them,[k] they will be your servants from this time forward.”[l] 8 But Rehoboam rejected their advice and consulted the young advisers who served him, with whom he had grown up.[m] 9 He asked them, “How do you advise me[n] to respond to these people who said to me, ‘Lessen the demands your father placed on us’?”[o] 10 The young advisers with whom Rehoboam[p] had grown up said to him, “Say this to these people who have said to you, ‘Your father made us work hard, but now lighten our burden.’[q] Say this to them: ‘I am a lot harsher than my father![r] 11 My father imposed heavy demands on you; I will make them even heavier.[s] My father punished you with ordinary whips; I will punish you with whips that really sting your flesh.’”[t]

12 Jeroboam and all the people reported[u] to Rehoboam on the third day, just as the king had ordered when he said, “Return to me on the third day.” 13 The king responded to the people harshly. He rejected the advice of the older men 14 and followed[v] the advice of the younger ones. He said, “My father imposed heavy demands on you; I will make them even heavier.[w] My father punished you with ordinary whips; I will punish you with whips that really sting your flesh.”[x] 15 The king refused to listen to the people, because the Lord was instigating this turn of events[y] so that he might bring to pass the prophetic announcement he had made[z] through Ahijah the Shilonite to Jeroboam son of Nebat.

16 When all Israel saw that the king refused to listen to them, the people answered the king, “We have no portion in David, no share in the son of Jesse![aa] Return to your homes, O Israel![ab] Now, look after your own dynasty, O David!”[ac] So Israel returned to their homes.[ad] 17 (Rehoboam continued to rule over the Israelites who lived in the cities of Judah.) 18 King Rehoboam sent Adoniram,[ae] the supervisor of the work crews,[af] out after them, but all Israel stoned him to death. King Rehoboam managed to jump into his chariot and escape to Jerusalem. 19 So Israel has been in rebellion against the Davidic dynasty to this very day. 20 When all Israel heard that Jeroboam had returned, they summoned him to the assembly and made him king over all Israel. No one except the tribe of Judah remained loyal to the Davidic dynasty.[ag]

21 When Rehoboam arrived in Jerusalem, he summoned 180,000 skilled warriors from all Judah and the tribe of Benjamin[ah] to attack Israel and restore the kingdom to Rehoboam son of Solomon. 22 But God told Shemaiah the prophet,[ai] 23 “Say this to King Rehoboam son of Solomon of Judah, and to all Judah and Benjamin, as well as the rest of the people, 24 ‘This is what the Lord has said: “Do not attack and make war with your brothers, the Israelites. Each of you go home. Indeed this thing has happened because of me.”’” So they obeyed the Lord’s message. They went home in keeping with the Lord’s message.

Jeroboam Makes Golden Calves

25 [aj] Jeroboam built up Shechem in the Ephraimite hill country and lived there. From there he went out and built up Penuel. 26 Jeroboam then thought to himself:[ak] “Now the Davidic dynasty could regain the kingdom.[al] 27 If these people go up to offer sacrifices in the Lord’s temple in Jerusalem, their loyalty could shift to their former master,[am] King Rehoboam of Judah. They might kill me and return to King Rehoboam of Judah.” 28 After the king had consulted with his advisers,[an] he made two golden calves. Then he said to the people,[ao] “It is too much trouble for you to go up to Jerusalem. Look, Israel, here are your gods who brought you up from the land of Egypt.” 29 He put one in Bethel and the other in Dan. 30 This caused Israel to sin;[ap] the people went to Bethel and Dan to worship the calves.[aq]

31 He built temples[ar] on the high places and appointed as priests common people who were not Levites. 32 Jeroboam inaugurated a festival on the fifteenth day of the eighth month,[as] like the festival celebrated in Judah.[at] On the altar in Bethel he offered sacrifices to the calves he had made.[au] In Bethel he also appointed priests for the high places he had made.

A Prophet from Judah Visits Bethel

33 On the fifteenth day of the eighth month (a date he had arbitrarily chosen)[av] Jeroboam[aw] offered sacrifices on the altar he had made in Bethel. He inaugurated a festival for the Israelites and went up to the altar to offer sacrifices.

Footnotes

  1. 1 Kings 12:1 tn Heb “come [to].”
  2. 1 Kings 12:1 tn Heb “him”; the referent (Rehoboam) has been specified in the translation for clarity.
  3. 1 Kings 12:2 tc Verse 2 is not included in the Old Greek translation. See the note on 11:43.
  4. 1 Kings 12:2 tn Heb “and Jeroboam lived in Egypt.” The parallel text in 2 Chr 10:2 reads, “and Jeroboam returned from Egypt.” In a purely consonantal text the forms “and he lived” and “and he returned” are identical (וישׁב).
  5. 1 Kings 12:3 tn Heb “They sent and called for him.”
  6. 1 Kings 12:4 tn Heb “made our yoke burdensome.”
  7. 1 Kings 12:4 tn Heb “but you, now, lighten the burdensome work of your father and the heavy yoke which he placed on us, and we will serve you.” In the Hebrew text the prefixed verbal form with vav (וְנַעַבְדֶךָ, [venaʿavdekha] “and we will serve you”) following the imperative (הָקֵל [haqel], “lighten”) indicates purpose (or result). The conditional sentence used in the translation above is an attempt to bring out the logical relationship between these forms.
  8. 1 Kings 12:6 tn Heb “stood before.”
  9. 1 Kings 12:6 tn Heb “saying.”
  10. 1 Kings 12:7 tn Heb “and serve them and answer them,” understood as “serve them in how you answer them,” hence “grant their request.”
  11. 1 Kings 12:7 tn Heb “and speak to them good words.”
  12. 1 Kings 12:7 tn Heb “all the days.” The Hebrew phrase contrasts what he is asked to do “today” (literally “the day”) with the benefit for “all the days.”
  13. 1 Kings 12:8 tn Heb “He rejected the advice of the elders which they advised and he consulted the young men with whom he had grown up, who stood before him.” The referent (Rehoboam) of the initial pronoun (“he”) has been specified in the translation for clarity.
  14. 1 Kings 12:9 tn In the Hebrew text the verb “we will respond” is plural, although it can be understood as an editorial “we.” The ancient versions have the singular here.
  15. 1 Kings 12:9 tn Heb “Lighten the yoke which your father placed on us.”
  16. 1 Kings 12:10 tn Heb “he”; the referent (Rehoboam) has been specified in the translation for clarity.
  17. 1 Kings 12:10 tn Heb “Your father made our yoke heavy, but make it lighter upon us.”
  18. 1 Kings 12:10 tn Heb “My little one is thicker than my father’s hips.” The referent of “my little one” is not clear. The traditional view is that it refers to the little finger. As the following statement makes clear, Rehoboam’s point is that he is more harsh and demanding than his father.
  19. 1 Kings 12:11 tn Heb “and now my father placed upon you a heavy yoke, but I will add to your yoke.”
  20. 1 Kings 12:11 tn Heb “My father punished you with whips, but I will punish you with scorpions.” “Scorpions” might allude to some type of torture using poisonous insects, but more likely it refers to a type of whip that inflicts an especially biting, painful wound. Cf. CEV “whips with pieces of sharp metal.”
  21. 1 Kings 12:12 tn Heb “came.”
  22. 1 Kings 12:14 tn Heb “and spoke to them according to.”
  23. 1 Kings 12:14 tn Heb “My father made your yoke heavy, but I will add to your yoke.”
  24. 1 Kings 12:14 tn Heb “My father punished you with whips, but I will punish you with scorpions.” See the note on the same phrase in v. 11.
  25. 1 Kings 12:15 tn Heb “because this turn of events was from the Lord.”
  26. 1 Kings 12:15 tn Heb “so that he might bring to pass his word which the Lord spoke.”
  27. 1 Kings 12:16 sn We have no portion in David; no share in the son of Jesse. Their point seems to be that they have no familial relationship with David that brings them any benefits or places upon them any obligations. They are being treated like outsiders.
  28. 1 Kings 12:16 tn Heb “to your tents, Israel.” The word “return” is supplied in the translation for stylistic reasons.
  29. 1 Kings 12:16 tn Heb “Now see your house, David.”
  30. 1 Kings 12:16 tn Heb “went to their tents.”
  31. 1 Kings 12:18 tc The MT has “Adoram” here, but the Old Greek translation and Syriac Peshitta have “Adoniram.” Cf. 1 Kgs 4:6.
  32. 1 Kings 12:18 sn The work crews. See the note on this expression in 4:6.
  33. 1 Kings 12:20 tn Heb “there was no one [following] after the house of David except the tribe of Judah, it alone.”
  34. 1 Kings 12:21 tn Heb “he summoned all the house of Judah and the tribe of Benjamin, 180,000 chosen men, accomplished in war.”
  35. 1 Kings 12:22 tn Heb “and the word of God came to Shemaiah the man of God, saying.”
  36. 1 Kings 12:25 tc The Old Greek translation has here a lengthy section consisting of twenty-three verses that are not found in the MT.
  37. 1 Kings 12:26 tn Heb “said in his heart.”
  38. 1 Kings 12:26 tn Heb “Now the kingdom could return to the house of David.” The imperfect verbal form translated “could return” is understood as having a potential force here. Perhaps this is not strong enough; another option is “will return.”
  39. 1 Kings 12:27 tn Heb “the heart of these people could return to their master.”
  40. 1 Kings 12:28 tn The words “with his advisers” are supplied in the translation for clarification.
  41. 1 Kings 12:28 tn Heb “to them.”
  42. 1 Kings 12:30 tn Heb “and this thing became a sin.”
  43. 1 Kings 12:30 tc The MT reads “and the people went before the one to Dan.” It is likely that some words have been accidentally omitted and that the text originally said, “and the people went before the one at Bethel and before the one at Dan.”
  44. 1 Kings 12:31 tn The Hebrew text has the singular, but the plural is preferable here (see 1 Kgs 13:32). The Old Greek translation and the Vulgate have the plural.
  45. 1 Kings 12:32 sn The eighth month would correspond to October-November in modern reckoning.
  46. 1 Kings 12:32 sn The festival celebrated in Judah probably refers to the Feast of Tabernacles (i.e., Booths or Temporary Shelters), held in the seventh month (September-October). See also 1 Kgs 8:2.
  47. 1 Kings 12:32 tn Heb “and he offered up [sacrifices] on the altar; he did this in Bethel, sacrificing to the calves which he had made.”
  48. 1 Kings 12:33 tn Heb “which he had chosen by himself.”
  49. 1 Kings 12:33 tn Heb “he”; the referent (Jeroboam) has been specified in the translation for clarity.
Next
1 Koningen 11
1 Koningen 13
Next
dropdown
BasisBijbel (BB)

© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016

New English Translation (NET)

NET Bible® copyright ©1996-2017 by Biblical Studies Press, L.L.C. http://netbible.com All rights reserved.