Add parallel Print Page Options

Ang Sinabi ng Panginoon kay David(A)

17 Nang si David ay nanirahan sa kanyang bahay, sinabi ni David kay propeta Natan, “Tingnan mo, ako'y nakatira sa isang bahay na sedro, ngunit ang kaban ng tipan ng Panginoon ay nasa loob ng isang tolda.”

At sinabi ni Natan kay David, “Gawin mo ang lahat ng nasa iyong puso, sapagkat ang Diyos ay kasama mo.”

Ngunit nang gabi ring iyon ang salita ng Diyos ay dumating kay Natan,

“Humayo ka at sabihin mo kay David na aking lingkod, ‘Ganito ang sabi ng Panginoon: Hindi mo ako ipagtatayo ng bahay na matitirahan.

Sapagkat hindi pa ako nanirahan sa isang bahay mula nang araw na aking iahon ang Israel hanggang sa araw na ito; kundi ako'y nagpalipat-lipat sa mga tolda at sa mga tirahan.

Sa lahat ng mga dako na aking nilakaran na kasama ang buong Israel, ako ba'y nagsalita sa sinuman sa mga hukom ng Israel, na siyang aking inutusang maging pastol sa aking bayan, “Bakit hindi ninyo ako ipinagtayo ng bahay na sedro?”’

Ngayon nga'y ganito ang iyong sasabihin sa aking lingkod na si David, ‘Ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo, Kinuha kita sa sabsaban, mula sa pagsunod sa mga tupa upang ikaw ay maging pinuno sa aking bayang Israel.

Ako'y naging kasama mo saan ka man pumunta, at aking pinuksa ang lahat ng iyong mga kaaway sa harapan mo. At igagawa kita ng pangalan na gaya ng pangalan ng mga dakilang tao sa lupa.

Magtatalaga ako ng isang lugar para sa aking bayang Israel, at itatatag sila, upang sila'y makapanirahan sa kanilang sariling lugar, at huwag nang magambala pa. At hindi na sila pahihirapan pa ng mga mararahas na tao, na gaya nang una,

10 mula sa panahon na nagtalaga ako ng mga hukom upang mamuno sa aking bayang Israel; at aking pasusukuin ang lahat ninyong mga kaaway. Bukod dito'y ipinahahayag ko sa iyo na ipagtatayo ka ng Panginoon ng isang bahay.

11 Kapag ang iyong mga araw ay naganap na upang ikaw ay humayo upang makasama ng iyong mga ninuno, ibabangon ko ang iyong binhi pagkamatay mo, isa sa iyong sariling mga anak, at aking itatatag ang kanyang kaharian.

12 Ipagtatayo niya ako ng isang bahay, at itatatag ko ang kanyang trono magpakailanman.

13 Ako'y(B) magiging kanyang ama, at siya'y magiging aking anak, at hindi ko aalisin ang aking tapat na pag-ibig sa kanya, gaya ng aking pagkakuha doon sa nauna sa iyo.

14 Kundi ilalagay ko siya sa aking bahay at sa aking kaharian magpakailanman; at ang kanyang trono ay matatatag magpakailanman.’”

15 Ayon sa lahat ng mga salitang ito, at ayon sa lahat ng mga pangitaing ito, ay gayon ang sinabi ni Natan kay David.

Ang Panalangin ni David(C)

16 Pagkatapos ay pumasok si Haring David at naupo sa harap ng Panginoon, at kanyang sinabi, “Sino ako, O Panginoong Diyos, at ano ang aking sambahayan at dinala mo ako sa ganitong kalagayan?

17 At ito'y munting bagay sa iyong paningin, O Diyos; sinabi mo rin ang tungkol sa sambahayan ng iyong lingkod hanggang sa mga panahong darating, at ipinakita mo sa akin ang darating na mga salinlahi, O Diyos!

18 Ano pa ang masasabi ni David sa iyo sa pagpaparangal mo sa iyong lingkod? Sapagkat kilala mo ang iyong lingkod.

19 O Panginoon, alang-alang sa iyong lingkod, at ayon sa iyong sariling puso, ay iyong ginawa ang lahat ng kadakilaang ito, upang ipaalam ang lahat ng dakilang bagay na ito.

20 O Panginoon, walang gaya mo, at walang Diyos liban sa iyo, ayon sa lahat ng narinig ng aming mga tainga.

21 Anong bansa sa lupa ang gaya ng iyong bayang Israel, isang bansa sa lupa na tinubos ng Diyos upang maging kanyang sariling bayan na gumawa ng pangalan para sa iyong sarili sa pamamagitan ng dakila at kakilakilabot na mga bagay, sa pagpapalayas ng mga bansa sa harap ng iyong bayan na iyong tinubos mula sa Ehipto?

22 At ang iyong bayang Israel ay ginawa mong iyong sariling bayan magpakailanman; at ikaw, Panginoon, ay naging kanilang Diyos.

23 Ngayon, O Panginoon, maitatag nawa ang salita na iyong ipinahayag tungkol sa iyong lingkod, at tungkol sa kanyang sambahayan magpakailanman, at gawin mo nawa na gaya ng iyong sinalita,

24 at ang iyong pangalan ay maitatag at maging dakila magpakailanman, na sinasabi, ‘Ang Panginoon ng mga hukbo ay Diyos ng Israel,’ samakatuwid ay ang Diyos ng Israel, at ang sambahayan ni David na iyong lingkod ay matatatag sa harapan mo.

25 Sapagkat ikaw, O aking Diyos, ay nagpahayag sa iyong lingkod na ipagtatayo mo siya ng bahay; kaya't ang iyong lingkod ay nagkaroon ng tapang na manalangin sa harapan mo.

26 At ngayon, O Panginoon, ikaw ay Diyos, at ipinangako mo ang mabuting bagay na ito sa iyong lingkod;

27 at ngayo'y ikinalulugod mo na pagpalain ang sambahayan ng iyong lingkod, upang mamalagi magpakailanman sa harap mo, sapagkat ang iyong pinagpala, O Panginoon, ay magiging mapalad magpakailanman.”

The Lord’s Covenant with David

17 When David(A) had settled into his palace, he said to Nathan the prophet, “Look! I am living in a cedar house while the ark of the Lord’s covenant is under tent curtains.”(B)

So Nathan told David, “Do all that is on your heart, for God is with you.”

But that night(C) the word of God came to Nathan: “Go to David My servant and say, ‘This is what the Lord says: You are not the one to build Me a house to dwell in.(D) From the time I brought Israel out of Egypt until today I have not lived in a house; instead, I have moved from tent to tent and from tabernacle to tabernacle.(E) In all My travels throughout Israel, have I ever spoken a word to even one of the judges of Israel, whom I commanded to shepherd My people, asking: Why haven’t you built Me a house of cedar?’(F)

“Now this is what you will say to My servant David: ‘This is what the Lord of Hosts says: I took you from the pasture and from following the sheep to be ruler over My people Israel.(G) I have been with you wherever you have gone, and I have destroyed all your enemies before you. I will make a name for you like that of the greatest in the land. I will establish a place for My people Israel and plant them,(H) so that they may live there and not be disturbed again. Evildoers will not continue to oppress them as they formerly have 10 ever since the day I ordered judges to be over My people Israel. I will also subdue all your enemies.

“‘Furthermore, I declare to you that the Lord Himself will build a house for you. 11 When your time comes to be with your fathers, I will raise up after you your descendant, who is one of your own sons, and I will establish his kingdom. 12 He will build a house for Me,(I) and I will establish his throne forever. 13 I will be a father to him, and he will be a son to Me.(J) I will not take away My faithful love from him as I took it from the one who was before you.(K) 14 I will appoint him over My house and My kingdom forever, and his throne will be established forever.’”(L)

15 Nathan reported all these words and this entire vision to David.

David’s Prayer of Thanksgiving

16 Then(M) King David went in, sat in the Lord’s presence, and said,

Who am I, Lord God, and what is my house that You have brought me this far? 17 This was a little thing to You,[a] God, for You have spoken about Your servant’s house in the distant future. You regard me as a man of distinction,[b] Lord God. 18 What more can David say to You for honoring Your servant? You know Your servant. 19 Lord, You have done all this greatness, making known all these great promises because of Your servant and according to Your will.(N) 20 Lord, there is no one like You, and there is no God besides You, as all we have heard confirms. 21 And who is like Your people Israel? God, You came to one nation on earth to redeem a people for Yourself, to make a name for Yourself through great and awesome works by driving out nations before Your people You redeemed from Egypt.(O) 22 You made Your people Israel Your own people forever, and You, Lord, have become their God.(P)

23 Now, Lord, let the word that You have spoken concerning Your servant and his house be confirmed forever, and do as You have promised. 24 Let Your name be confirmed and magnified forever in the saying, “Yahweh of Hosts, the God of Israel, is God over Israel.” May the house of Your servant David be established before You. 25 Since You, my God, have revealed to[c](Q) Your servant that You will build him a house, Your servant has found courage to pray in Your presence. 26 Yahweh, You indeed are God, and You have promised this good thing to Your servant. 27 So now, You have been pleased to bless Your servant’s house that it may continue before You forever. For You, Lord, have blessed it, and it is blessed forever.

Footnotes

  1. 1 Chronicles 17:17 Lit thing in Your eyes
  2. 1 Chronicles 17:17 Hb obscure
  3. 1 Chronicles 17:25 Lit have uncovered the ear of