Add parallel Print Page Options

Tungkol pa rin sa mga Kaloob ng Espiritu

14 Pakamithiin ninyo ang pag-ibig! Hangarín ninyo ang mga kaloob na espirituwal, lalung-lalo na ang makapagsalita ng mensahe mula sa Diyos. Ang nagsasalita sa iba't ibang wika ay sa Diyos nakikipag-usap at hindi sa tao, sapagkat walang nakakaunawa sa kanya, ngunit nagsasalita siya ng mga hiwaga sa tulong ng Espiritu Santo. Sa kabilang dako, ang nagsasalita ng mensahe mula sa Diyos ay nagsasalita sa mga tao upang patibayin ang kanilang pananampalataya, palakasin ang kanilang loob, at sila'y aliwin. Ang sariling pananampalataya ang pinapatibay ng nagsasalita ng iba't ibang wika, ngunit ang iglesya ang pinapatibay ng nagsasalita ng mensahe mula sa Diyos.

Nais ko sanang kayong lahat ay makapagsalita ng iba't ibang wika, ngunit mas gusto kong kayo'y makapagsalita ng mensahe mula sa Diyos. Higit na mahalaga ang nagsasalita ng mensahe mula sa Diyos kaysa nagsasalita sa iba't ibang mga wika, maliban na lamang kung may magpapaliwanag ng kanyang sinasabi upang makapagpatibay sa iglesya. Kaya, mga kapatid, kung pumunta man ako riyan at magsalita sa inyo sa iba't ibang mga wika, ano ang mapapakinabang ninyo sa akin? Wala! Makikinabang lamang kayo kung tuturuan ko kayo ng mga pahayag ng Diyos, ng kaalaman mula sa kanya, ng mga mensahe mula sa Diyos, at ng mga aral.

Maging sa mga instrumentong walang buhay tulad ng plauta at alpa, paanong malalaman ninuman kung ano ang tinutugtog kung hindi malinaw ang tunog ng mga nota? At kung hindi malinaw ang tunog ng trumpeta, sino ang maghahanda sa pakikipaglaban? Gayundin naman, paanong malalaman ninuman ang ibig ninyong sabihin kung magsasalita kayo sa pamamagitan ng wikang hindi naman nila nauunawaan? Para kayong nakikipag-usap sa hangin.

10 Maraming iba't ibang wika sa daigdig, at bawat isa ay may kahulugan, 11 ngunit kung hindi ako marunong ng wikang ginagamit ng aking kausap, hindi kami magkakaintindihan. 12 Yamang naghahangad kayo sa mga kaloob ng Espiritu, sikapin ninyong sumagana kayo sa mga kaloob na makakapagpatibay sa iglesya.

13 Dahil dito, kailangang manalangin ang nagsasalita ng iba't ibang mga wika na bigyan din siya ng kaloob na makapagpaliwanag nito. 14 Kung nananalangin ako sa wikang iyan, nananalangin nga ang aking espiritu ngunit hindi nakikinabang ang aking pag-iisip. 15 Ano ang dapat kong gawin? Mananalangin ako sa pamamagitan ng aking espiritu, ngunit gagamitin ko rin ang aking pag-iisip sa aking pananalangin. Ako'y aawit sa pamamagitan ng espiritu, ngunit gagamitin ko rin ang aking pag-iisip sa aking pag-awit. 16 Kung nagpapasalamat ka sa Diyos sa pamamagitan ng espiritu lamang, paanong makakapagsabi ng “Amen” ang isang taong naroroon ngunit walang gayong kaloob, kung hindi niya nauunawaan ang iyong sinasabi? 17 Mabuti ang iyong pagpapasalamat, ngunit hindi nakakapagpatibay sa iba.

18 Nagpapasalamat ako sa Diyos sapagkat ako'y nakapagsasalita sa iba't ibang mga wika, higit kaysa sa inyong lahat. 19 Ngunit sa pagtitipon ng iglesya, mas gusto ko pang magsalita ng limang katagang mauunawaan at makakapagturo sa iba, kaysa libu-libong salitang wala namang nakakaunawa.

20 Mga kapatid, huwag kayong maging isip-bata. Maging tulad kayo ng mga batang walang muwang sa kasamaan, ngunit maging tulad kayo ng matatanda sa inyong pang-unawa. 21 Ganito(A) ang nakasulat sa Kautusan:

“Sinabi ng Panginoon,
    ‘Magsasalita ako sa bayang ito, sa pamamagitan ng mga taong may ibang wika,
sa pamamagitan ng labi ng mga banyaga,
    ngunit hindi pa rin nila ako papakinggan.’”

22 Kung gayon, ang kaloob na makapagsalita sa iba't ibang mga wika ay isang himala para sa mga hindi sumasampalataya at hindi para sa mga mananampalataya. Ngunit ang kaloob na makapagsalita ng mensahe mula sa Diyos ay himala para sa mga sumasampalataya at hindi sa mga di-mananampalataya.

23 Kaya't kung sa pagtitipon ng iglesya ay nagsasalita ng iba't ibang mga wika ang lahat, at may dumating na mga taong walang gayong kaloob o hindi sumasampalataya, hindi kaya nila sasabihing nababaliw kayo? 24 Ngunit kung ang lahat ay nagsasalita ng mensahe mula sa Diyos, at dumating doon ang isang taong walang gayong kaloob o hindi sumasampalataya, malalaman niyang siya'y makasalanan, hahatulan siya ng lahat ng kanyang naririnig, 25 at mabubunyag ang mga lihim ng kanyang puso. Kaya't luluhod siya, sasamba sa Diyos, at sasabihin niyang tunay ngang kasama ninyo ang Diyos.

Kaayusan sa Iglesya

26 Ganito ang ibig kong sabihin, mga kapatid. Kung sa inyong pagtitipon ay may umaawit, may nagtuturo, may naghahayag ng kalooban ng Diyos, may nagsasalita sa iba't ibang mga wika, at mayroon namang nagpapaliwanag noon, gawin ninyo ang lahat ng iyan sa ikapagpapatibay ng iglesya. 27 Kung may magsasalita sa iba't ibang mga wika, sapat na ang dalawa o tatlo, salit-salitan sila, at kailangang may magpapaliwanag ng kanilang sinasabi. 28 Ngunit kung walang magpapaliwanag, manahimik na lamang ang bawat isa at makipag-usap nang sarilinan sa Diyos. 29 Hayaang magsalita ang dalawa o tatlong tao na tumanggap ng kaloob na makapagsalita ng mensahe mula sa Diyos, at timbangin naman ng iba ang mga sinasabi nila. 30 At kung ang isa sa mga nakaupo roon ay tumanggap ng pahayag mula sa Diyos, tumigil muna ang nagsasalita. 31 Sapagkat kayong lahat ay maaaring isa-isang magsalita ng mensahe mula sa Diyos, upang matuto at mapalakas ang loob ng lahat. 32 Ang kaloob na pagsasalita ng mensahe mula sa Diyos ay dapat napipigil ng mga tumanggap ng kaloob na iyon, 33 sapagkat ang Diyos ay hindi Diyos ng kaguluhan kundi ng kapayapaan.

Gaya ng dapat mangyari sa lahat ng iglesya ng mga hinirang ng Diyos, 34 ang mga babae ay kailangang manahimik sa mga pagtitipon sa iglesya. Sapagkat hindi ipinapahintulot sa kanila sa ganoong mga pagtitipon ang magsalita; kailangang sila'y pasakop, gaya ng sinasabi ng Kautusan. 35 Kung mayroon silang nais malaman, magtanong sila sa kanilang asawa pagdating nila sa bahay; sapagkat kahiya-hiyang magsalita ang isang babae sa loob ng iglesya.[a]

36 Inaakala ba ninyong sa inyo nagmula ang salita ng Diyos, o kayo lamang ang tumanggap nito? 37 Kung inaakala ninuman na siya'y propeta, o mayroong espirituwal na kaloob, dapat niyang kilalanin na ang isinusulat ko sa inyo ay utos ng Panginoon. 38 Ang ayaw kumilala nito ay huwag din ninyong kilalanin.

39 Kaya, mga kapatid ko, hangarín ninyo na makapagsalita ng mensahe mula sa Diyos, ngunit huwag naman ninyong ipagbawal ang pagsasalita sa iba't ibang mga wika. 40 Kaya lang, gawin ninyo ang lahat ng bagay sa wasto at maayos na paraan.

Footnotes

  1. 1 Corinto 14:35 Sa ibang manuskrito'y nakarugtong ang mga talatang ito sa talatang 40.

14 Let love be your greatest aim; nevertheless, ask also for the special abilities the Holy Spirit gives, and especially the gift of prophecy, being able to preach the messages of God.

But if your gift is that of being able to “speak in tongues,” that is, to speak in languages you haven’t learned, you will be talking to God but not to others, since they won’t be able to understand you. You will be speaking by the power of the Spirit, but it will all be a secret. But one who prophesies, preaching the messages of God, is helping others grow in the Lord, encouraging and comforting them. So a person “speaking in tongues” helps himself grow spiritually, but one who prophesies, preaching messages from God, helps the entire church grow in holiness and happiness.

I wish you all had the gift of “speaking in tongues,” but even more I wish you were all able to prophesy, preaching God’s messages, for that is a greater and more useful power than to speak in unknown languages—unless, of course, you can tell everyone afterwards what you were saying, so that they can get some good out of it too.

Dear friends, even if I myself should come to you talking in some language you don’t understand, how would that help you? But if I speak plainly what God has revealed to me, and tell you the things I know, and what is going to happen, and the great truths of God’s Word—that is what you need; that is what will help you. Even musical instruments—the flute, for instance, or the harp—are examples of the need for speaking in plain, simple English[a] rather than in unknown languages. For no one will recognize the tune the flute is playing unless each note is sounded clearly. And if the army bugler doesn’t play the right notes, how will the soldiers know that they are being called to battle? In the same way, if you talk to a person in some language he doesn’t understand, how will he know what you mean? You might as well be talking to an empty room.

10 I suppose that there are hundreds of different languages in the world, and all are excellent for those who understand them, 11 but to me they mean nothing. A person talking to me in one of these languages will be a stranger to me and I will be a stranger to him. 12 Since you are so anxious to have special gifts from the Holy Spirit, ask him for the very best, for those that will be of real help to the whole church.

13 If someone is given the gift of speaking in unknown tongues, he should pray also for the gift of knowing what he has said, so that he can tell people afterwards plainly. 14 For if I pray in a language I don’t understand, my spirit is praying, but I don’t know what I am saying.

15 Well, then, what shall I do? I will do both. I will pray in unknown tongues and also in ordinary language that everyone understands. I will sing in unknown tongues and also in ordinary language so that I can understand the praise I am giving; 16 for if you praise and thank God with the spirit alone, speaking in another language, how can those who don’t understand you be praising God along with you? How can they join you in giving thanks when they don’t know what you are saying? 17 You will be giving thanks very nicely, no doubt, but the other people present won’t be helped.

18 I thank God that I “speak in tongues” privately[b] more than any of the rest of you. 19 But in public worship I would much rather speak five words that people can understand and be helped by than ten thousand words while “speaking in tongues” in an unknown language.

20 Dear brothers, don’t be childish in your understanding of these things. Be innocent babies when it comes to planning evil, but be men of intelligence in understanding matters of this kind. 21 We are told in the ancient Scriptures that God would send men from other lands to speak in foreign languages to his people, but even then they would not listen. 22 So you see that being able to “speak in tongues” is not a sign to God’s children concerning his power, but is a sign to the unsaved. However, prophecy (preaching the deep truths of God) is what the Christians need, and unbelievers aren’t yet ready for it. 23 Even so, if an unsaved person, or someone who doesn’t have these gifts, comes to church and hears you all talking in other languages, he is likely to think you are crazy. 24 But if you prophesy, preaching God’s Word, even though such preaching is mostly for believers,[c] and an unsaved person or a new Christian comes in who does not understand about these things, all these sermons will convince him of the fact that he is a sinner, and his conscience will be pricked by everything he hears. 25 As he listens, his secret thoughts will be laid bare, and he will fall down on his knees and worship God, declaring that God is really there among you.

26 Well, my brothers, let’s add up what I am saying. When you meet together some will sing, another will teach, or tell some special information God has given him, or speak in an unknown language, or tell what someone else is saying who is speaking in the unknown language, but everything that is done must be useful to all, and build them up in the Lord. 27 No more than two or three should speak in an unknown language, and they must speak one at a time, and someone must be ready to interpret what they are saying. 28 But if no one is present who can interpret, they must not speak out loud. They must talk silently to themselves and to God in the unknown language but not publicly.

29-30 Two or three may prophesy, one at a time, if they have the gift, while all the others listen. But if, while someone is prophesying, someone else receives a message or idea from the Lord, the one who is speaking should stop. 31 In this way all who have the gift of prophecy can speak, one after the other, and everyone will learn and be encouraged and helped. 32 Remember that a person who has a message from God has the power to stop himself or wait his turn.[d] 33 God is not one who likes things to be disorderly and upset. He likes harmony, and he finds it in all the other churches.

34 Women should be silent during the church meetings. They are not to take part in the discussion, for they are subordinate to men[e] as the Scriptures also declare. 35 If they have any questions to ask, let them ask their husbands at home, for it is improper for women to express their opinions in church meetings.

36 You disagree? And do you think that the knowledge of God’s will begins and ends with you Corinthians? Well, you are mistaken! 37 You who claim to have the gift of prophecy or any other special ability from the Holy Spirit should be the first to realize that what I am saying is a commandment from the Lord himself. 38 But if anyone still disagrees—well, we will leave him in his ignorance.[f]

39 So, my fellow believers, long to be prophets so that you can preach God’s message plainly; and never say it is wrong to “speak in tongues”; 40 however, be sure that everything is done properly in a good and orderly way.

Footnotes

  1. 1 Corinthians 14:7 English. The local language, whatever it is.
  2. 1 Corinthians 14:18 privately, implied; see vv. 19, 28.
  3. 1 Corinthians 14:24 even though such preaching is mostly for believers, implied.
  4. 1 Corinthians 14:32 a person who has a message from God has the power to stop himself or wait his turn, literally, “the spirits of the prophets are subject to the prophets.”
  5. 1 Corinthians 14:34 they are subordinate to men, literally, “they are not authorized to speak.” They are apparently permitted to pray and prophesy in public meetings (1 Corinthians 11:5), but not to teach men (1 Timothy 2:12).
  6. 1 Corinthians 14:38 leave him in his ignorance, or “ignore his opinion.”