1 Corinto 13
Ang Dating Biblia (1905)
13 Kung ako'y magsalita ng mga wika ng mga tao at ng mga anghel, datapuwa't wala akong pagibig, ay ako'y naging tanso na tumutunog, o batingaw na umaalingawngaw.
2 At kung magkaroon ako ng kaloob na panghuhula, at maalaman ko ang lahat ng mga hiwaga at ang lahat ng mga kaalaman; at kung magkaroon ako ng buong pananampalataya, na ano pa't mapalipat ko ang mga bundok, datapuwa't wala akong pagibig, ay wala akong kabuluhan.
3 At kung ipagkaloob ko ang lahat ng aking mga tinatangkilik upang ipakain sa mga dukha, at kung ibigay ko ang aking katawan upang sunugin, datapuwa't wala akong pagibig, ay walang pakikinabangin sa akin.
4 Ang pagibig ay mapagpahinuhod, at magandang-loob; ang pagibig ay hindi nananaghili; ang pagibig ay hindi nagmamapuri, hindi mapagpalalo.
5 Hindi naguugaling mahalay, hindi hinahanap ang kaniyang sarili, hindi nayayamot, hindi inaalumana ang masama;
6 Hindi nagagalak sa kalikuan, kundi nakikigalak sa katotohanan;
7 Lahat ay binabata, lahat ay pinaniniwalaan, lahat ay inaasahan, lahat ay tinitiis.
8 Ang pagibig ay hindi nagkukulang kailan man: kahit maging mga hula, ay mangatatapos; maging mga wika, ay titigil: maging kaalaman, ay mawawala.
9 Sapagka't nangakakakilala tayo ng bahagya, at nanganghuhula tayo ng bahagya;
10 Datapuwa't kung dumating ang sakdal, ang bahagya ay matatapos.
11 Nang ako'y bata pa, ay nagsasalita akong gaya ng bata, nagdaramdam akong gaya ng bata, nagiisip akong gaya ng bata: ngayong maganap ang aking pagkatao, ay iniwan ko na ang mga bagay ng pagkabata.
12 Sapagka't ngayo'y malabo tayong nakakikita sa isang salamin; nguni't pagkatapos ay makikita natin sa mukhaan: ngayo'y nakikilala ko ng bahagya, nguni't pagkatapos ay makikilala ko ng gaya naman ng pagkakilala sa akin.
13 Datapuwa't ngayo'y nanatili ang tatlong ito: ang pananampalataya, ang pagasa, at ang pagibig; nguni't ang pinakadakila sa mga ito ay ang pagibig.
1 Corinthians 13
New Testament for Everyone
13 If I speak in human languages, or even in those of angels, but do not have love,
then I’ve become a clanging gong or else
a clashing cymbal. 2 And if I should have
prophetic gifts, and know all mysteries,
all knowledge, too; have faith, to move the mountains,
but have no love—I’m nothing. 3 If I give
all my possessions to the poor, and, for pride’s sake,
my very body, but do not have love,
it’s useless to me.
4 Love’s great-hearted; love is kind,
knows no jealousy, makes no fuss,
is not puffed up, 5 no shameless ways,
doesn’t force its rightful claim,
doesn’t rage or bear a grudge,
6 doesn’t cheer at others’ harm,
rejoices, rather, in the truth.
7 Love bears all things, believes all things,
love hopes all things, endures all things.
Love: the bridge to God’s future
8 Love never fails. But prophecies will be
abolished; tongues will stop; and knowledge, too,
be done away. 9 We know, you see, in part;
we prophesy in part; 10 but, with perfection,
the partial is abolished. 11 As a child
I spoke, and thought, and reasoned like a child;
when I grew up, I threw off childish ways.
12 For at the moment all that we can see
are puzzling reflections in a mirror;
then, face to face. I know in part, for now;
but then I’ll know completely, through and through,
even as I’m completely known. 13 So, now,
faith, hope, and love remain, these three; and, of them,
love is the greatest.
Scripture quotations from The New Testament for Everyone are copyright © Nicholas Thomas Wright 2011, 2018, 2019.
