Mga Awit 37
Magandang Balita Biblia
Ang Kahihinatnan ng Masama at ng Mabuti
Katha ni David.
37 Huwag kang mabalisa dahil sa masama;
huwag mong kainggitan liko nilang gawa.
2 Katulad ng damo, sila'y malalanta,
tulad ng halaman, matutuyo sila.
3 Umasa ka sa Diyos, ang mabuti'y gawin,
at mananahan kang ligtas sa lupain.
4 Kay Yahweh mo hanapin ang kaligayahan,
at ang pangarap mo'y iyong makakamtan.
5 Ang iyong sarili'y sa kanya italaga,
tutulungang ganap kapag ika'y nagtiwala.
6 Ang kabutihan mo ay magliliwanag,
katulad ng araw kung tanghaling-tapat.
7 Sa harap ni Yahweh ay pumanatag ka, maging matiyagang maghintay sa kanya;
huwag mong kainggitan ang gumiginhawa,
sa likong paraan, umunlad man sila.
8 Huwag kang mapopoot ni mababalisa, iyang pagkagalit, iwasan mo sana;
walang kabutihang makakamtan ka.
9 Ang nagtitiwala kay Yahweh, mabubuhay, ligtas sa lupain at doon tatahan,
ngunit ang masama'y ipagtatabuyan.
10 Hindi magtatagal, sila'y mapaparam,
kahit hanapin mo'y di masusumpungan.
11 Tatamuhin(A) ng mga mapagpakumbaba, ang lupang pangako na kanyang pamana;
at sa lupang iyon na napakasagana, ang kapayapaa'y matatanggap nila.
12 Ang taong masama'y laban sa matuwid,
napopoot siyang ngipi'y nagngangalit.
13 Si Yahweh'y natatawa lang sa masama,
pagkat araw nila lahat ay bilang na.
14 Taglay ng masama'y pana at patalim,
upang ang mahirap dustai't patayin,
at ang mabubuti naman ay lipulin.
15 Ngunit sa sariling tabak mamamatay,
pawang mawawasak pana nilang taglay.
16 Higit na mabuti ang may kakaunti ngunit matuwid at walang kinakanti,
kaysa kayamanan nitong masasama, pagsamahin mang lahat, ito'y balewala.
17 Lakas ng masama ay aalisin,
ngunit ang matuwid ay kakalingain.
18 Iingatan ni Yahweh ang taong masunurin,
ang lupang minana'y di na babawiin.
19 Kahit na sumapit ang paghihikahos,
di daranasin ang pagdarahop.
20 Ngunit ang masama'y pawang mamamatay;
kalaban ni Yahweh, tiyak mapaparam, tulad ng bulaklak at mga halaman;
para silang usok na paiilanlang.
21 Anumang hiramin ng taong masama, di na ibabalik sa kanyang kapwa,
ngunit ang matuwid na puso'y dakila, ang palad ay bukás at may pang-unawa.
22 Lahat ng mga taong pinagpala ni Yahweh, lupang masagana, kanilang bahagi;
ngunit ang sinuman na kanyang sumpain, sa lupaing iyon ay palalayasin.
23 Ang gabay ng tao sa kanyang paglakad, ay itong si Yahweh, kung nais maligtas;
sa gawain niya, ang Diyos nagagalak.
24 Kahit na mabuwal, siya ay babangon,
pagkat si Yahweh, sa kanya'y tutulong.
25 Mula pagkabata't ngayong tumanda na,
sa tanang buhay ko'y walang nabalita na sa taong tapat, ang Diyos nagpabaya;
o ang anak niya'y naging hampaslupa.
26 Sa lahat ng oras, bukás pa ang palad sa pagkakaloob sa mga mahirap;
pagpapala'y laan ng kanilang mga anak.
27 Masama'y itakwil, mabuti ang gawin,
upang manahan kang lagi sa lupain.
28 Ang lahat ng taong wasto ang gawain,
ay mahal ni Yahweh, hindi itatakwil.
Sila'y iingatan magpakailanman,
ngunit ang masama ay ihihiwalay.
29 Ang mga matuwid, ligtas na titira,
at di na aalis sa lupang pamana.
30 Sa bibig ng matuwid namumutawi'y karunungan;
at sa labi nila'y pawang katarungan.
31 Ang utos ng Diyos ang laman ng puso,
sa utos na ito'y hindi lumalayo.
32 Ang taong masama'y laging nag-aabang,
sa taong matuwid nang ito'y mapatay;
33 ngunit hindi naman siya hahayaang mahulog sa kamay ng mga kaaway;
di rin magdurusa kahit paratangan.
34 Manalig ka kay Yahweh, utos niya'y sundin;
ikaw ay lalakas upang ang lupain ay kamtin,
at ang mga taksil makikitang palalayasin.
35 Ako'y may nakitang taong abusado,
itaas ang sarili ang kanyang gusto; kahoy sa Lebanon ang tulad nito.
36 Lumipas ang araw, ang aking napuna, nang ako'y magdaan, ang tao'y wala na;
hinanap-hanap ko'y di ko na makita.
37 Ang taong matuwid ay inyong pagmasdan,
mapayapang tao'y patuloy ang angkan.
38 Ngunit wawasaking lubos ang masama,
lahi'y lilipulin sa balat ng lupa.
39 Ililigtas ni Yahweh ang mga matuwid,
iingatan sila kapag naliligalig.
40 Sasaklolohan sila't kanyang tutulungan
laban sa masama, ipagsasanggalang;
sapagkat si Yahweh ang kanilang sandigan.
Psalm 37
The Message
37 1-2 Don’t bother your head with braggarts
or wish you could succeed like the wicked.
In no time they’ll shrivel like grass clippings
and wilt like cut flowers in the sun.
3-4 Get insurance with God and do a good deed,
settle down and stick to your last.
Keep company with God,
get in on the best.
5-6 Open up before God, keep nothing back;
he’ll do whatever needs to be done:
He’ll validate your life in the clear light of day
and stamp you with approval at high noon.
7 Quiet down before God,
be prayerful before him.
Don’t bother with those who climb the ladder,
who elbow their way to the top.
8-9 Bridle your anger, trash your wrath,
cool your pipes—it only makes things worse.
Before long the crooks will be bankrupt;
God-investors will soon own the store.
10-11 Before you know it, the wicked will have had it;
you’ll stare at his once famous place and—nothing!
Down-to-earth people will move in and take over,
relishing a huge bonanza.
12-13 Bad guys have it in for the good guys,
obsessed with doing them in.
But God isn’t losing any sleep; to him
they’re a joke with no punch line.
14-15 Bullies brandish their swords,
pull back on their bows with a flourish.
They’re out to beat up on the harmless,
or mug that nice man out walking his dog.
A banana peel lands them flat on their faces—
slapstick figures in a moral circus.
16-17 Less is more and more is less.
One righteous will outclass fifty wicked,
For the wicked are moral weaklings
but the righteous are God-strong.
18-19 God keeps track of the decent folk;
what they do won’t soon be forgotten.
In hard times, they’ll hold their heads high;
when the shelves are bare, they’ll be full.
20 God-despisers have had it;
God’s enemies are finished—
Stripped bare like vineyards at harvest time,
vanished like smoke in thin air.
21-22 Wicked borrows and never returns;
Righteous gives and gives.
Generous gets it all in the end;
Stingy is cut off at the pass.
23-24 Stalwart walks in step with God;
his path blazed by God, he’s happy.
If he stumbles, he’s not down for long;
God has a grip on his hand.
25-26 I once was young, now I’m a graybeard—
not once have I seen an abandoned believer,
or his kids out roaming the streets.
Every day he’s out giving and lending,
his children making him proud.
27-28 Turn your back on evil,
work for the good and don’t quit.
God loves this kind of thing,
never turns away from his friends.
28-29 Live this way and you’ve got it made,
but bad eggs will be tossed out.
The good get planted on good land
and put down healthy roots.
30-31 Righteous chews on wisdom like a dog on a bone,
rolls virtue around on his tongue.
His heart pumps God’s Word like blood through his veins;
his feet are as sure as a cat’s.
32-33 Wicked sets a watch for Righteous,
he’s out for the kill.
God, alert, is also on watch—
Wicked won’t hurt a hair of his head.
34 Wait passionately for God,
don’t leave the path.
He’ll give you your place in the sun
while you watch the wicked lose it.
35-36 I saw Wicked bloated like a toad,
croaking pretentious nonsense.
The next time I looked there was nothing—
a punctured bladder, vapid and limp.
37-38 Keep your eye on the healthy soul,
scrutinize the straight life;
There’s a future
in strenuous wholeness.
But the willful will soon be discarded;
insolent souls are on a dead-end street.
39-40 The spacious, free life is from God,
it’s also protected and safe.
God-strengthened, we’re delivered from evil—
when we run to him, he saves us.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
Copyright © 1993, 2002, 2018 by Eugene H. Peterson