Font Size
ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺍﻟﺮﺳﻞ 19
Arabic Bible: Easy-to-Read Version
ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺍﻟﺮﺳﻞ 19
Arabic Bible: Easy-to-Read Version
بُولُسُ فِي أفَسُس
19 وَبَيْنَمَا كَانَ أبُلُّوسُ فِي مَدِينَةِ كُورِنثُوسَ، ارتَحَلَ بُولُسُ فِي المَنَاطِقِ الدَّاخِلِيَّةِ، وَجَاءَ إلَى مَدِينَةِ أفَسُسَ. فَوَجَدَ هُنَاكَ بَعْضَ التَّلَامِيذِ، 2 فَقَالَ لَهُمْ: «هَلْ قَبِلْتُمِ الرُّوحَ القُدُسَ لَمَّا آمَنتُمْ؟»
فَقَالُوا لَهُ: «وَلَا حَتَّى سَمِعْنَا بِأنَّهُ يُوجَدُ رُوحٌ قُدُسٌ!»
3 فَقَالَ: «فَبِأيِّ مَعمُودِيَّةٍ تَعَمَّدْتُمْ إذًا؟» قَالُوا: «بِمَعمُودِيَّةِ يُوحَنَّا.»
4 قَالَ بُولُسُ: «كَانَتْ مَعمُودِيَّةُ يُوحَنَّا مَبنِيَّةً عَلَى التَّوبَةِ. وَقَدْ دَعَا النَّاسَ أنْ يُؤمِنُوا بِالآتِي بَعْدَهُ، أيْ بِيَسُوعَ.»
5 فَلَمَّا سَمِعُوا هَذَا، تَعَمَّدُوا بِاسْمِ الرَّبِّ يَسُوعَ. 6 وَلَمَّا وَضَعَ بُولُسُ يَدَيهِ عَلَيْهِمْ، حَلَّ الرُّوحُ القُدُسُ عَلَيِهِمْ، وَبَدَأُوا يَتَكَلَّمُونَ بِلُغَاتٍ أُخْرَى وَيَتَنَبَّأُونَ. 7 وَكَانُوا نَحْوَ اثْنَيْ عَشَرَ رَجُلًا.
8 وَدَخَلَ بُولُسُ المَجمَعَ، وَتَكَلَّمَ بِجُرْأةٍ مُدَّةَ ثَلَاثَةِ أشْهُرٍ، مُجَادِلًا وَمُقنِعًا اليَهُودَ بِمَلَكُوتِ اللهِ. 9 لَكِنَّ بَعْضَهُمْ كَانَ عَنِيدًا، فَرَفَضُوا أنْ يُؤمِنُوا شَاتِمينَ «الطَّرِيقَ»[a] أمَامَ النَّاسِ. فَتَرَكَهُمْ بُولُسُ، وَأخَذَ أتبَاعَ يَسُوعَ مَعَهُ. وَكَانَتْ لَهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ مُنَاقَشَاتٌ فِي مَدرَسَةِ تِيرَانُّسَ. 10 وَاستَمَرَّ ذَلِكَ نَحْوَ عَامَينِ، حَتَّى إنَّ كُلَّ السَّاكِنِينَ فِي أسِيَّا، يَهُودًا وَغَيْرَ يَهُودٍ، سَمِعُوا رِسَالَةَ الرَّبِّ.
أبْنَاءُ سَكَاوَا
11 وَصَنَعَ اللهُ مُعجِزَاتٍ غَيْرَ عَادِيَّةٍ عَلَى يَدِ بُولُسَ. 12 فَكَانَتْ حَتَّى المَنَادِيلُ وَقِطَعُ القُمَاشِ الَّتِي تَلْمِسُهُ، تُوضَعُ عَلَى المَرْضَى فَيُشفَونَ مِنْ أمرَاضِهِمْ، وَتَخْرُجُ الأروَاحُ الشِّرِّيرَةُ مِنْهُمْ.
13 فَحَاوَلَ بَعْضُ اليَهُودِ الَّذِينَ يَتَجَوَّلُونَ وَيَطْرُدُونَ الأروَاحَ أنْ يَسْتَخْدِمُوا اسْمَ الرَّبِّ يَسُوعَ مَعَ المَسكُونِينَ بِأروَاحٍ شِرِّيرَةٍ. فَكَانُوا يَقُولُونَ: «أنَا آمُرُكَ بِاسْمِ يَسُوعَ الَّذِي يُنَادِي بِهِ بُولُسُ.» 14 وَكَانَ سَبعَةُ أبْنَاءٍ لِرَئيسِ كَهَنَةٍ يَهُودِيٍّ اسْمُهُ سَكَاوَا قَدْ فَعَلُوا ذَلِكَ.
15 فَقَالَ لَهُمُ الرُّوحُ الشِّرِّيرُ: «أنَا أعْلَمُ مَنْ هُوَ يَسُوعُ، وَأعرِفُ بُولُسَ، لَكِنْ مَنْ أنْتُمْ؟» 16 وَهَجَمَ عَلَيْهِمُ الرَّجُلُ المَسكُونُ بِرُوحٍ شِرِّيرٍ، فَقَدِرَ عَلَيْهِمْ وَغَلَبَهُمْ جَمِيعًا، حَتَّى إنَّهُمْ هَرَبُوا مِنْ ذَلِكَ البَيْتِ عُرَاةً ومُجَرَّحِينَ.
17 وَانتَشَرَ هَذَا الخَبَرُ بَيْنَ كُلِّ اليَهُودِ وَاليُونَانِيِّينَ السَّاكِنِينَ فِي مَدِينَةِ أفَسُسَ، فَتَمَلَّكَهُمُ الخَوفُ، وَتَمَجَّدَ اسْمُ يَسُوعَ بَيْنَ النَّاسِ. 18 وَجَاءَ كَثِيرُونَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا مُعتَرِفِينَ عَلَنًا بِالأُمُورِ الشِّرِّيرَةِ الَّتِي كَانُوا يَقْتَرِفُونَهَا. 19 وَجَمَعَ كَثِيرُونَ مِنَ الَّذِينَ كَانُوا يُمَارِسُونَ السِّحرَ كُتُبَهُمْ، وَأحرَقُوهَا أمَامَ الجَمِيعِ. وَعِنْدَمَا حُسِبَتْ قِيمَةُ الكُتُبِ، وَجَدُوا أنَّهَا تُسَاوِي خَمْسِينَ ألْفَ قِطعَةٍ فِضِّيَّةٍ.[b] 20 وَهَكَذَا انتَشَرَتْ كَلِمَةُ الرَّبِّ عَلَى نِطَاقٍ وَاسِعٍ، وَاشْتَدَّ تَأْثِيرُهَا.
بُولُسُ يُخَطِّطُ لِرِحلَةِ رُومَا
21 بَعْدَ ذَلِكَ، قَرَّرَ بُولُسُ أنْ يَمُرَّ فِي مُقَاطَعَتَي مَكدُونِيَّةَ وَأخَائِيَّةَ فِي طَرِيقِهِ إلَى مَدِينَةِ القُدْسِ. وَقَالَ: «بَعْدَ ذَهَابِي إلَى هُنَاكَ، يَنْبَغِي أنْ أذْهَبَ إلَى رُومَا أيْضًا.» 22 فَأرْسَلَ اثْنَيْنِ مِنْ مُعَاوِنِيهِ إلَى مُقَاطَعَةِ مَكدُونِيَّةَ، وَهُمَا تِيمُوثَاوُسُ وَأرَسْطُوسُ. أمَّا هُوَ فَمَدَّدَ إقَامَتَهُ فِي أسِيَّا.
مَتَاعِبُ فِي أفَسُس
23 وَفِي ذَلِكَ الوَقْتِ، حَدَثَ شَغَبٌ كَبِيرٌ بِسَبَبِ «الطَّرِيقِ.» 24 إذْ كَانَ هُنَاكَ صَائِغُ فِضَّةٍ اسْمُهُ دِيمِترِيُوسُ يَصْنَعُ نَمَاذِجَ فِضِّيَّةً صَغِيرَةً لِمَعبَدِ أرطَامِيسَ. فَكَانَ هَذَا يُدِرُّ رِبحًا كَبِيرًا عَلَى الحِرَفِيِّينَ.
25 فَجَمَعَهُمْ مَعَ عُمَّالٍ يَعْمَلُونَ فِي حِرَفٍ مُرتَبِطَةٍ بِحِرفَتِهِمْ وَقَالَ لَهُمْ: «أيُّهَا الرِّجَالُ، أنْتُمْ تَعْرِفُونَ أنَّهُ يَأْتِينَا دَخلٌ مُمتَازٌ مِنْ هَذَا العَمَلِ. 26 وَأمَّا الآنَ فَأنْتُمْ تَرَوْنَ وَتَسْمَعُونَ أنَّ بُولُسَ قَدْ أقنَعَ أشخَاصًا كَثِيرِينَ، وَأبعَدَهُمْ عَنْ شِرَاءِ بِضَاعَتِنَا. وَقَدْ فَعَلَ هَذَا، لَيْسَ فِي أفَسُسَ فَحَسْبُ، بَلْ أيْضًا فِي مُقَاطَعَةِ أسِيَّا كُلِّهَا. فَهُوَ يَقُولُ إنَّ الآلِهَةَ الَّتِي تَصْنَعُهَا أيدِي البَشَرِ لَيْسَتْ آلِهَةً حَقًّا. 27 فَهُنَاكَ خَطَرٌ مُزدَوَجٌ: أنْ تَسُوءَ سُمعَةُ حِرفَتِنَا، وَأنْ يَفْقِدَ مَعبَدُ الإلَهَةِ العَظِيمَةِ أرطَامِيسَ أهَمِّيَتَهُ. وَمِنْ شَأنِ هَذَا أنْ يُزِيلَ العَظَمَةَ عَنِ الإلَهَةِ الَّتِي يَعْبُدُهَا النَّاسُ فِي كُلِّ أسِيَّا وَالعَالَمِ.»
28 فَلَمَّا سَمِعُوا هَذَا، امتَلْأُوا غَضَبًا، وَصَرَخُوا: «المَجْدُ لِأرطَامِيسَ، إلَهَةِ أهْلِ أفَسُس!»
29 وَعَمَّ الاضطِرَابُ المَدِينَةَ كُلَّهَا، وَاندَفَعُوا إلَى سَاحَةِ المَسرَحِ. وَهُنَاكَ جَرُّوا مَعَهُمْ غَايُوسَ وَأرِسْتَرْخُسَ، وَهُمَا مَكدُونِيَّانِ يُرَافِقَانِ بُولُسَ فِي سَفَرِهِ. 30 وَأرَادَ بُولُسُ أنْ يُواجِهَ الجُمهُورَ، لَكِنَّ المُؤمِنِينَ لَمْ يَدَعُوهُ يَفْعَلُ ذَلِكَ. 31 حَتَّى إنَّ أصدِقَاءَهُ مِنَ المَسؤُولِينَ فِي مقَاطَعَةِ أسِيَّا أرسَلُوا إلَيْهِ رِسَالَةً يَرْجُونَهُ فِيهَا ألَّا يُخَاطِرَ بِدُخُولِ المَسرَحِ. 32 وَكَانَ بَعْضُ الجُمهُورِ يَصْرُخُونَ بِشَيءٍ، وَبَعْضُهُمْ يَصْرُخُونَ بِشَيءٍ آخَرَ. إذْ كَانَ النَّاسُ فِي حَالَةِ فَوضَى، حَتَّى إنَّ أغلَبَهُمْ لَمْ يَكُنْ يَعْرِفُ لِمَاذَا هُمْ مُجْتَمِعُونَ!
33 وَكَانَ بَعْضُ اليَهودِ قَدْ دَفَعُوا إلَى الأمَامِ رَجُلًا اسْمُهُ إسكَندَرَ لِكَي يُمَثِّلَهُمْ، فَكَانُوا يَحُثُّونَهُ مِنْ وَسَطِ النَّاسِ. فَلَمَّا أشَارَ إسْكَنْدَرُ بِيَدِهِ لِكَي يَتَكَلَّمَ، 34 أدرَكُوا أنَّهُ يَهُودِيٌّ، فَصَرَخُوا جَمِيعًا مَعًا مُدَّةَ سَاعَتَيْنِ تَقْرِيبًا وَهُمْ يَقُولُونَ: «المَجْدُ لِأرطَامِيسَ إلَهَةِ أهْلِ أفَسُسَ!»
35 فَوَقَفَ كَاتِبُ المَدِينَةِ وَهَدَّأ الجُمهُورَ وَقَالَ: «يَا أهْلَ أفَسُسَ، هَلْ يُوجَدُ فِي العَالَمِ مَنْ لَا يَعْلَمُ أنَّ مَدِينَةَ أفَسُسَ هِيَ حَارِسَةٌ لِمَعبَدِ أرطَامِيسَ العَظِيمَةِ وَلِلحَجَرِ المُقَدَّسِ[c] الَّذِي سَقَطَ مِنَ السَّمَاءِ؟ 36 فَبِمَا أنَّهُ لَا مَجَالَ لإنكَارِ هَذِهِ الأُمُورِ، اهدَأُوا وَلَا تَتَصَرَّفُوا تَصَرُّفًا طَائِشًا.
37 «فَقَدْ جِئتُمْ بِهَذَينِ الرَّجُلَينِ[d] إلَى هُنَا رُغْمَ أنَّهُمَا لَمْ يَسْطُوا عَلَى مَعَابِدِنَا وَلَا شَتَمَا إلَهَتَنَا. 38 فَإذَا كَانَ لِدِيمِيترِيُوسَ وَالحِرَفِيِّينَ الَّذِينَ مَعَهُ شَكوَى عَلَى أحَدٍ، فَهُنَاكَ مَحَاكِمُ تَفْتَحُ أبوَابَهَا للقَضَاءِ. وَهُنَاكَ وُلَاةٌ، فَلْيَرْفَعُوا شَكْوَاهُمْ هُنَاكَ.
39 «وَإذَا كَانَتْ لَدَيْكُمْ مَسألَةٌ أُخْرَى تُرِيدُونَ إثَارَتَهَا، فَنَاقِشُوهَا فِي الاجتِمَاعِ العَامِ لِأهْلِ المَدِينَةِ. 40 أمَّا بِأُسلُوبِكُمْ هَذَا، فَإنَّكُمْ تُعَرِّضُونَنَا لِتُهمَةِ إثَارَةِ الشَّغبِ بِسَبَبِ مَا حَدَثَ اليَوْمَ. وَلَا يُوجَدُ لَدَيْنَا سَبَبٌ نُقَدِّمُهُ لِتَبْرِيرِ هَذَا الهِيَاجِ.» 41 وَبَعْدَ أنْ قَالَ هَذَا، صَرَفَ الجُمهُورَ.
Footnotes
- 19:9 الطريق الاسْم الَّذِي كَانَ يُطلق عَلَى جَمَاعَةِ المُؤمِنيِنَ المسيحيينَ فِي مرحلة النشوء. أيْضًا فِي العَدَد 23.
- 19:19 خمسين … فضِّيَّة الأغلب أنَّ القطعة الوَاحدة مِنْهَا كَانت تعَادل أجر يوم من العمل.
- 19:35 الحجر المقدس حجر أوْ صخرة نيزكية كَانُوا يقدِّسونهَا لَاعتقَادهم أنَّهَا تشبه الإلَهة أرطَاميس.
- 19:37 الرجلين غَايُوس وَأرِسْتَرْخَس المسَافرَان مع بولس.
מעשי השליחים 19
Habrit Hakhadasha/Haderekh
מעשי השליחים 19
Habrit Hakhadasha/Haderekh
יט בזמן שאפולוס היה בקורינתוס עבר פולוס בכל רחבי אסיה הקטנה, וכשהגיע לאפסוס פגש תלמידים אחדים. 2 "האם קיבלתם את רוח הקודש כשהאמנתם?" שאל אותם.
"לא," ענו. "למה אתה מתכוון? מהו רוח הקודש?"
3 "אם כן, באיזו טבילה נטבלתם?" שאל פולוס. "על עיקרי האמונה שלימד יוחנן המטביל," השיבו התלמידים.
4 "טבילתו של יוחנן באה רק להוכיח את הרצון לשוב מן החטא ולהאמין באלוהים," הסביר להם פולוס, "ומי שנטבל חייב להאמין בישוע המשיח, שעל בואו ניבא יוחנן."
5 לשמע דברים אלה מיהרו התלמידים להיטבל בשם האדון ישוע המשיח. 6 כשסמך פולוס את ידיו עליהם, צלח עליהם רוח הקודש והם החלו להתנבא ולדבר בשפות בלתי-מובנות. 7 שנים-עשר איש נכחו באותו מעמד.
8 במשך שלושת החודשים הבאים הלך פולוס מדי שבת לבית-הכנסת, הטיף באומץ לב על אמונתו, ושכנע אנשים רבים להאמין בישוע המשיח. 9 אולם היו אנשים שדחו את בשורתו ודיברו בפומבי נגד ישוע. משום כך עזב פולוס את המקום וסרב לשוב ולדבר אליהם. הוא הוציא מתוכם את המאמינים המשיחיים, ולימד אותם מדי יום בבית-המדרש "טירנוס". 10 הדבר נמשך כשנתיים, עד שכל אדם באסיה הקטנה - יהודי וגוי - שמע את בשורת ה'. 11 מה נפלאים היו הניסים שחולל אלוהים באמצעות פולוס! 12 כאשר הונחו ממחטותיו או חולצותיו על החולים, נעלמו מיד המחלות, והרוחות הרעות עזבו אותם.
13 מספר נוודים יהודים, אשר נדדו ממקום למקום וגירשו שדים ורוחות רעות, החליטו לנסות לגרש את השדים והרוחות בשם האדון ישוע. הם החליטו להשתמש בלחש הבא: "בשם אותו ישוע שעליו מבשר פולוס, אני מצווה עליך לצאת!" 14 בין המלחשים האלה היו שבעת בניו של סקווה, שהיה אחד מראשי הכוהנים. 15 אולם כשניסו להשתמש בלחש זה כדי לגרש שד מאדם אחד, השיב להם השד: "אני מכיר את ישוע ואני מכיר את פולוס, אבל מי אתם?" 16 השד התנפל על שניים מהם והכה אותם נמרצות, עד שברחו מן הבית ההוא עירומים ופצועים.
17 סיפור המעשה התפשט במהירות רבה בין היהודים והגויים בכל אפסוס. פחד גדול שרר בעיר, ושם ישוע המשיח זכה לכבוד ולהערצה.
21 לאחר מאורעות אלה החליט פולוס לחצות את יוון בדרכו לירושלים. "אחרי כן," אמר, "עלי ללכת לרומא." 22 הוא שלח לפניו ליוון את שני עוזריו, טימותיוס ואריסטוס, והוא עצמו נשאר בינתיים באסיה הקטנה.
23 באותו זמן התפתחה באפסוס מהומה גדולה הקשורה במאמינים המשיחיים. 24 המהומה החלה בגלל צורף בשם דמטריוס, אשר היה בעל מפעל לייצור דגמי כסף של מקדש האלילה היוונית ארטמיס. הוא העסיק פועלים רבים ושילם להם משכורת גבוהה. 25 דמטריוס כינס את פועליו ופועלים אחרים שעסקו באותו מקצוע, ופנה אליהם:
"רבותי, מלאכה זאת היא כל פרנסתנו. 26 אתם רואים ושומעים בעצמכם מה עושה פולוס זה. הוא הצליח לפתות אנשים רבים להאמין שאלילים מעשה ידי-אדם אינם אלוהים כלל, וכתוצאה מכך יורד היקף המכירות שלנו! הוא פיתה את האנשים לא רק באפסוס, כי אם בכל הארץ! 27 אינני מדבר אך ורק על הצד העסקי של העניין, על אבדן הכנסתנו וקיפוח פרנסתנו; חשבו לרגע על הסכנה שבאבדן יוקרתה של האלה הגדולה ארטמיס! תוך זמן קצר לא יהיה כל ערך למקדשה של ארטמיס, אשר שמה יצא לתהילה לא רק בארצנו, אלא בעולם כולו!"
28 דברים אלה עוררו את זעמם של הפועלים, והם החלו לצרוח: "גדולה היא ארטמיס של האפסים!"
29 עד מהרה הייתה מהומה ברחבי העיר. ההמונים תפסו את גיוס ואריסטרכוס ממקדוניה, שהיו מלוויו של פולוס, וגררו אותם אל האמפיתיאטרון כדי להעמידם לדין. 30 פולוס רצה ללכת ולדבר אל ההמון, אולם התלמידים לא הניחו לו. 31 אפילו מספר קצינים רומאים מהאזור, שהיו אוהדיו של פולוס, הזהירו אותו; הם הודיעו לו שלא יסכן את חייו ושלא יעז ללכת לאמפיתיאטרון.
32 בתוך האמפיתיאטרון הייתה מהומה; זה צועק דבר אחד, וזה צועק דבר אחר; איש לא שמע את דברי רעהו. למעשה רוב האנשים לא ידעו כלל מדוע התאספו שם!
33 אחדים הגיעו למסקנה שאלכסנדר היה אשם בכל, מפני שהיהודים דחפו אותו קדימה. אלכסנדר הניף את ידו וביקש שקט, כדי שיוכל לדבר. 34 אולם משנוכח הקהל לדעת שהוא יהודי, החלו כולם לצעוק: "גדולה היא ארטמיס של האפסים! גדולה היא ארטמיס של האפסים!" צעקותיהם נמשכו שעתיים שלמות.
35 בסופו של דבר הצליח מזכיר העיר להשתיק את ההמון הזועם. "אנשי אפסוס", פתח ואמר, "הרי כל אחד יודע שאפסוס היא המרכז הדתי של פולחן האלה הגדולה ארטמיס, אשר הפסל שלה ירד אלינו מהשמים. 36 הואיל ואיש אינו חולק על עובדה זאת, עליכם להירגע ולא לנהוג בפזיזות ובקלות ראש! 37 אתם הבאתם הנה אנשים אשר לא שדדו דבר ממקדשה של ארטמיס, ואף לא חיללו את כבודה. 38 אם לדמטריוס ולפועליו יש טענות נגדם, שיתבעו אותם לדין! הרי בתי-הדין שלנו פתוחים לקהל בשעות הרגילות, והשופטים יכולים לדון בעניין ללא דיחוי. 39 אם יש לכם תלונות בעניינים אחרים, עליכם לנהוג לפי המקובל ולהביא אותן לפני מועצת העיר. 40 כולנו נמצאים עתה בסכנה, כי הממשל הרומאי עלול לדרוש מאיתנו דין וחשבון על ההתפרעות הזאת, שאין לה שום הצדקה. ואם הממשל ידרוש הסבר, לא יהיה לנו מה לומר!" 41 כשסיים לדבר, שלח את ההמונים לבתיהם.
Acts 19
New International Version
Acts 19
New International Version
Paul in Ephesus
19 While Apollos(A) was at Corinth,(B) Paul took the road through the interior and arrived at Ephesus.(C) There he found some disciples 2 and asked them, “Did you receive the Holy Spirit(D) when[a] you believed?”
They answered, “No, we have not even heard that there is a Holy Spirit.”
3 So Paul asked, “Then what baptism did you receive?”
“John’s baptism,” they replied.
4 Paul said, “John’s baptism(E) was a baptism of repentance. He told the people to believe in the one coming after him, that is, in Jesus.”(F) 5 On hearing this, they were baptized in the name of the Lord Jesus.(G) 6 When Paul placed his hands on them,(H) the Holy Spirit came on them,(I) and they spoke in tongues[b](J) and prophesied. 7 There were about twelve men in all.
8 Paul entered the synagogue(K) and spoke boldly there for three months, arguing persuasively about the kingdom of God.(L) 9 But some of them(M) became obstinate; they refused to believe and publicly maligned the Way.(N) So Paul left them. He took the disciples(O) with him and had discussions daily in the lecture hall of Tyrannus. 10 This went on for two years,(P) so that all the Jews and Greeks who lived in the province of Asia(Q) heard the word of the Lord.(R)
11 God did extraordinary miracles(S) through Paul, 12 so that even handkerchiefs and aprons that had touched him were taken to the sick, and their illnesses were cured(T) and the evil spirits left them.
13 Some Jews who went around driving out evil spirits(U) tried to invoke the name of the Lord Jesus over those who were demon-possessed. They would say, “In the name of the Jesus(V) whom Paul preaches, I command you to come out.” 14 Seven sons of Sceva, a Jewish chief priest, were doing this. 15 One day the evil spirit answered them, “Jesus I know, and Paul I know about, but who are you?” 16 Then the man who had the evil spirit jumped on them and overpowered them all. He gave them such a beating that they ran out of the house naked and bleeding.
17 When this became known to the Jews and Greeks living in Ephesus,(W) they were all seized with fear,(X) and the name of the Lord Jesus was held in high honor. 18 Many of those who believed now came and openly confessed what they had done. 19 A number who had practiced sorcery brought their scrolls together and burned them publicly. When they calculated the value of the scrolls, the total came to fifty thousand drachmas.[c] 20 In this way the word of the Lord(Y) spread widely and grew in power.(Z)
21 After all this had happened, Paul decided[d] to go to Jerusalem,(AA) passing through Macedonia(AB) and Achaia.(AC) “After I have been there,” he said, “I must visit Rome also.”(AD) 22 He sent two of his helpers,(AE) Timothy(AF) and Erastus,(AG) to Macedonia, while he stayed in the province of Asia(AH) a little longer.
The Riot in Ephesus
23 About that time there arose a great disturbance about the Way.(AI) 24 A silversmith named Demetrius, who made silver shrines of Artemis, brought in a lot of business for the craftsmen there. 25 He called them together, along with the workers in related trades, and said: “You know, my friends, that we receive a good income from this business.(AJ) 26 And you see and hear how this fellow Paul has convinced and led astray large numbers of people here in Ephesus(AK) and in practically the whole province of Asia.(AL) He says that gods made by human hands are no gods at all.(AM) 27 There is danger not only that our trade will lose its good name, but also that the temple of the great goddess Artemis will be discredited; and the goddess herself, who is worshiped throughout the province of Asia and the world, will be robbed of her divine majesty.”
28 When they heard this, they were furious and began shouting: “Great is Artemis of the Ephesians!”(AN) 29 Soon the whole city was in an uproar. The people seized Gaius(AO) and Aristarchus,(AP) Paul’s traveling companions from Macedonia,(AQ) and all of them rushed into the theater together. 30 Paul wanted to appear before the crowd, but the disciples(AR) would not let him. 31 Even some of the officials of the province, friends of Paul, sent him a message begging him not to venture into the theater.
32 The assembly was in confusion: Some were shouting one thing, some another.(AS) Most of the people did not even know why they were there. 33 The Jews in the crowd pushed Alexander to the front, and they shouted instructions to him. He motioned(AT) for silence in order to make a defense before the people. 34 But when they realized he was a Jew, they all shouted in unison for about two hours: “Great is Artemis of the Ephesians!”(AU)
35 The city clerk quieted the crowd and said: “Fellow Ephesians,(AV) doesn’t all the world know that the city of Ephesus is the guardian of the temple of the great Artemis and of her image, which fell from heaven? 36 Therefore, since these facts are undeniable, you ought to calm down and not do anything rash. 37 You have brought these men here, though they have neither robbed temples(AW) nor blasphemed our goddess. 38 If, then, Demetrius and his fellow craftsmen(AX) have a grievance against anybody, the courts are open and there are proconsuls.(AY) They can press charges. 39 If there is anything further you want to bring up, it must be settled in a legal assembly. 40 As it is, we are in danger of being charged with rioting because of what happened today. In that case we would not be able to account for this commotion, since there is no reason for it.” 41 After he had said this, he dismissed the assembly.
Footnotes
- Acts 19:2 Or after
- Acts 19:6 Or other languages
- Acts 19:19 A drachma was a silver coin worth about a day’s wages.
- Acts 19:21 Or decided in the Spirit
Arabic Bible: Easy-to-Read Version (ERV-AR)
Copyright © 2009, 2016 by Bible League International
The Westminster Leningrad Codex (WLC)
2005 by Public Domain
Habrit Hakhadasha/Haderekh (HHH)
Habrit Hakhadasha/Haderekh “The Way” (Hebrew Living New Testament)
Copyright © 1979, 2009 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.