Ewangelia według św. Mateusza 13
Updated Gdańsk Bible
13 A tego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad brzegiem morza.
2 I zebrały się wokół niego wielkie tłumy, dlatego wszedł do łodzi i usiadł, a wszyscy ludzie stali na brzegu.
3 I mówił do nich wiele w przypowieściach. I powiedział: Oto siewca wyszedł siać.
4 A gdy siał, niektóre ziarna padły przy drodze, przyleciały ptaki i wydziobały je.
5 Inne padły na miejsca skaliste, gdzie nie miały wiele ziemi. Zaraz wzeszły, bo ziemia nie była głęboka.
6 Lecz gdy wzeszło słońce, zostały spalone, a ponieważ nie miały korzenia, uschły.
7 Inne padły między ciernie, a ciernie wyrosły i zagłuszyły je.
8 Inne zaś padły na dobrą ziemię i wydały plon, jedne stokrotny, inne sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inne trzydziestokrotny.
9 Kto ma uszy do słuchania, niech słucha.
10 Wtedy uczniowie podeszli i zapytali go: Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?
11 A on odpowiedział im: Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, ale im nie jest dane.
12 Kto bowiem ma, temu będzie dodane i będzie miał w obfitości, ale kto nie ma, zostanie mu zabrane nawet to, co ma.
13 Dlatego mówię do nich w przypowieściach, bo patrzą, a nie widzą, i słuchają, a nie słyszą ani nie rozumieją.
14 I spełnia się na nich proroctwo Izajasza, które mówi: Słuchając, będziecie słyszeć, ale nie zrozumiecie i patrząc, będziecie widzieć, ale nie zobaczycie.
15 Utyło bowiem serce tego ludu, stępiały ich uszy i zamknęli swe oczy, żeby przypadkiem oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, a sercem nie zrozumieli i nie nawrócili się, i żebym ich nie uzdrowił.
16 Ale błogosławione wasze oczy, bo widzą, i wasze uszy, bo słyszą.
17 Bo zaprawdę powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło widzieć to, co wy widzicie, ale nie zobaczyli, i słyszeć to, co wy słyszycie, ale nie usłyszeli.
18 Wysłuchajcie więc przypowieści o siewcy.
19 Gdy ktoś słucha słowa o królestwie, a nie rozumie, przychodzi zły i porywa to, co zostało zasiane w jego sercu. To jest ten posiany przy drodze.
20 A posiany na miejscach skalistych to ten, który słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje.
21 Nie ma jednak w sobie korzenia, lecz trwa do czasu. Gdy bowiem przychodzi ucisk albo prześladowanie z powodu słowa, zaraz się gorszy.
22 A posiany między ciernie to ten, który słucha słowa, ale troski tego świata i ułuda bogactwa zagłuszają słowo i staje się on bezowocny.
23 A posiany na dobrej ziemi to ten, który słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, inny sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inny trzydziestokrotny.
24 Podał im też inną przypowieść: Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który zasiał dobre ziarno na swoim polu.
25 Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał kąkolu między pszenicę i odszedł.
26 A gdy zboże urosło i wydało plon, wtedy ukazał się też kąkol.
27 Wówczas słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: Panie, czy nie posiałeś na swoim polu dobrego ziarna? Skąd więc ten kąkol?
28 A on im odpowiedział: Nieprzyjaciel to zrobił. I zapytali go słudzy: Czy chcesz, żebyśmy poszli i zebrali go?
29 Lecz on odpowiedział: Nie, żebyście przypadkiem, zbierając kąkol, nie wykorzenili razem z nim i pszenicy.
30 Pozwólcie obydwu razem rosnąć aż do żniwa, a w czasie żniwa powiem żniwiarzom: Zbierzcie najpierw kąkol i zwiążcie go w snopki na spalenie, pszenicę zaś zgromadźcie w moim spichlerzu.
31 Podał im też inną przypowieść: Królestwo niebieskie podobne jest do ziarna gorczycy, które człowiek, wziąwszy, zasiał na swoim polu.
32 Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, ale kiedy wyrośnie, jest największe ze wszystkich jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki niebieskie przylatują i gnieżdżą się w jego gałęziach.
33 Opowiedział im jeszcze inną przypowieść: Królestwo niebieskie podobne jest do zakwasu, który kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło.
34 To wszystko mówił Jezus do tłumu w przypowieściach, a bez przypowieści nic do nich nie mówił;
35 Aby się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka: Otworzę moje usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata.
36 Wtedy Jezus odprawił tłum i przyszedł do domu. Podeszli do niego jego uczniowie i mówili: Wyjaśnij nam przypowieść o kąkolu na polu.
37 A on odpowiedział im: Tym, który sieje dobre ziarno, jest Syn Człowieczy.
38 Polem jest świat, dobrym ziarnem są synowie królestwa, kąkolem zaś są synowie złego.
39 Nieprzyjacielem, który go posiał, jest diabeł, żniwem jest koniec świata, a żniwiarzami są aniołowie.
40 Jak więc zbiera się kąkol i spala w ogniu, tak będzie przy końcu tego świata.
41 Syn Człowieczy pośle swoich aniołów, a oni zbiorą z jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy popełniają nieprawość;
42 I wrzucą ich do pieca ognistego. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
43 Wtedy sprawiedliwi będą jaśnieć jak słońce w królestwie swego Ojca. Kto ma uszy do słuchania, niech słucha.
44 Ponownie królestwo niebieskie jest podobne do skarbu ukrytego w polu, który człowiek znalazł i ukrył. Uradowany nim poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił to pole.
45 Królestwo niebieskie podobne jest też do kupca, który szukał pięknych pereł.
46 A znalazłszy jedną bardzo cenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją.
47 Królestwo niebieskie podobne jest również do sieci zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju.
48 Gdy się napełniła, rybacy wyciągnęli ją na brzeg, a usiadłszy, dobre ryby wybrali do naczyń, a złe wyrzucili.
49 Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie i wyłączą złych spośród sprawiedliwych;
50 I wrzucą ich do pieca ognistego. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
51 Jezus ich zapytał: Zrozumieliście to wszystko? Odpowiedzieli mu: Tak, Panie.
52 A on powiedział do nich: Dlatego każdy uczony w Piśmie, który jest pouczony o królestwie niebieskim, podobny jest do gospodarza, który wydobywa ze swego skarbca nowe i stare rzeczy.
53 Kiedy Jezus dokończył tych przypowieści, odszedł stamtąd.
54 A przyszedłszy w swoje rodzinne strony, nauczał ludzi w ich synagodze, tak że się bardzo zdumiewali i mówili: Skąd on ma tę mądrość i moc?
55 Czyż to nie jest syn cieśli? Czyż jego matce nie jest na imię Maria, a jego bracia to Jakub, Józef, Szymon i Juda?
56 A jego siostry, czyż wszystkie nie są wśród nas? Skąd więc on ma to wszystko?
57 I byli nim zgorszeni. Lecz Jezus powiedział do nich: Nigdzie nie jest prorok bez czci, tylko w swojej ojczyźnie i w swoim domu.
58 I nie uczynił tam wielu cudów z powodu ich niewiary.
马太福音 13
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
撒种的比喻
13 当天，耶稣离开房子，坐在湖边。 2 有一大群人聚集到祂周围，祂只好上船坐下，众人都站在岸上。 3 祂用比喻给他们讲许多道理，说：“有一个农夫出去撒种。 4 撒种的时候，有些种子落在路旁，被飞鸟吃掉了； 5 有些落在石头地上，因为泥土不深，种子很快就发芽了，然而因为没有根， 6 被太阳一晒，就枯萎了； 7 有些落在荆棘丛中，荆棘长起来便把嫩苗挤住了； 8 有些落在沃土里，就结出果实，收成多达三十倍、六十倍、一百倍。 9 有耳朵的，都应当听。”
用比喻的目的
10 门徒上前问耶稣：“你为什么要用比喻来教导他们呢？”
11 耶稣回答说：“天国的奥秘只让你们知道，不让他们知道。 12 因为凡有的，还要给他更多，他就丰富有余；凡没有的，连他仅有的也要夺去。 13 我用比喻教导他们是因为他们视而不见，听而不闻，闻而不悟。 14 以赛亚的预言正应验在他们身上，
“‘你们听了又听，却不明白；
看了又看，却不领悟。
15 因为这些人心灵麻木，
耳朵发背，眼睛昏花，
以致眼睛看不见，耳朵听不见，
心里不明白，无法回心转意，
得不到我的医治。’
16 “但你们的眼睛是有福的，因为看得见；你们的耳朵也是有福的，因为听得见。 17 我实在告诉你们，以前有许多先知和义人曾渴望看见你们所看见的，听见你们所听见的，却未能如愿。
解释比喻
18 “所以，你们应当留心这撒种的比喻。 19 种子落在路旁，是指人听了天国的道理却不明白，魔鬼乘虚而入，把撒在他心里的夺走了； 20 种子落在石头地上，是指人听了道后，立刻欢喜地接受了， 21 但因为他心里没有根基，不过是暂时接受，一旦为道遭受患难或迫害，就立刻放弃了信仰； 22 种子落在荆棘丛中，是指人虽然听过道，但生活的忧虑和钱财的迷惑把道挤住了，以致不能结出果实。 23 种子落在沃土里，是指人听了道，并明白了道，就结出果实来，有的多达一百倍，有的六十倍，有的三十倍。”
毒麦的比喻
24 耶稣又给他们讲了一个比喻，说：“天国就像一个人，将好种子撒在田里。 25 人们睡觉的时候，仇敌过来把毒麦撒在他的麦田里，就走了。 26 当麦子长苗吐穗时，毒麦也长起来了。 27 奴仆看见了就来问主人，‘主人啊！你不是把好种子撒在田里了吗？从哪里来的毒麦呢？’
28 “主人回答说，‘这是仇敌做的。’奴仆问道，‘要我们去拔掉它们吗？’
29 “主人说，‘不用了，因为拔毒麦会连麦子一起拔掉。 30 让它们跟麦子一起生长吧，到收割的时候，我会吩咐收割的工人先把毒麦收集起来，扎成捆，留着烧，然后将麦子存入谷仓。’”
芥菜种和面酵的比喻
31 耶稣又给他们讲了一个比喻：“天国就像一粒芥菜种，人把它种在田里。 32 它虽然是种子中最小的，却长得比其他蔬菜都大，并且长成一棵树，天空的飞鸟也来栖息。”
33 祂又给他们讲了个比喻：“天国就像面酵，妇人拿来掺在三斗面里，使整盆面都发起来。”
34 耶稣总是用比喻对众人讲这些事，祂每次对他们讲话时都用比喻。 35 这是要应验先知的话：“我要开口讲比喻，道出创世以来隐藏的事。”
解释毒麦的比喻
36 后来，耶稣离开人群，进到屋里。门徒也跟着进去，对耶稣说：“请为我们解释毒麦的比喻。”
37 耶稣说：“那撒下好种子的就是人子， 38 麦田代表整个世界，那些好种子就是天国的子民。毒麦就是那些属于魔鬼的人， 39 撒毒麦的仇敌就是魔鬼。收割的日子便是世界的末日，收割的工人就是天使。
40 “毒麦怎样被拔出来丢在火里烧，同样，在世界末日的时候， 41 人子也将派天使把一切引人犯罪和作孽的人从祂国里挑出来， 42 丢进火里。那时，他们将在那里哀哭切齿。 43 那时，义人要在他们天父的国度像太阳一样发出光辉。有耳朵的，都应当听。
宝藏与珍珠的比喻
44 “天国就像藏在地里的宝贝，有人发现了，就把它埋好，然后欢然变卖他所有的财产去买那块地。
45 “天国就像一个四处搜购贵重珍珠的商人。 46 他找到一颗极贵重的珍珠，就变卖了一切的产业，把它买下来。
撒网的比喻
47 “天国就像一张渔网，撒在海里捕到了各种鱼。 48 网满了，人们把网拉上岸，然后坐下来挑选，好的就收起来，不好的就丢掉。 49 世界末日的时候也是这样。天使必把恶人从义人中拣出来， 50 丢在火炉里，让恶人在那里哀哭切齿。 51 你们明白这些事了吗？”
他们回答说：“我们明白了。”
52 耶稣说：“律法教师成为天国的门徒后，就像一个家的主人，能从他的库房里拿出新的和旧的东西来。”
拿撒勒人厌弃耶稣
53 耶稣讲完了这些比喻，就离开那里， 54 回到自己的家乡拿撒勒，在会堂里教导人。人们很惊奇，说：“这个人从哪里得到如此的智慧和神奇的能力呢？ 55 这不是那木匠的儿子吗？祂母亲不是玛丽亚吗？祂的弟弟不是雅各、约瑟、西门和犹大吗？ 56 祂的妹妹们不也是住在我们这里吗？祂究竟从哪里得来这一身本领呢？” 57 他们就对祂很反感。
耶稣对他们说：“先知到处受人尊敬，只有在本乡本家例外。” 58 因为他们不信，耶稣就没有在那里多行神迹。
馬 太 福 音 13
Chinese New Testament: Easy-to-Read Version
播种的寓言
13 同一天，耶稣走出屋子，坐在湖边。 2 很多人聚集在他周围，他只好到一条小船上坐下来，人群还留在岸上。 3 他用寓言教给人们许多道理。他说∶“有个农夫去种地。 4 播种的时候，有些种子落在路边，被飞来的鸟儿吃掉了； 5 另外一些种子落在浅土的石地上，因为土浅，种子很快就发芽了， 6 但是扎不下根，太阳出来一晒，他们就枯萎了；有些种子落在荆棘丛中， 7 被长起来的荆棘埋没和窒息了； 8 还有些种子落在肥沃的土壤里，结出的子粒比种下的种子多三十倍、六十倍甚至上百倍， 9 凡能听见我说话的人，听着。”
耶稣为什么用寓言传教
10 门徒们来问耶稣∶“您为什么用这些寓言来教导人们？”
11 耶稣回答说∶“关于天国的奥秘只让你们知道，而不会让他们知道。 12 已经拥有的人会得到更多，甚至比他需要的还多。几乎一无所有的人，连他仅有的那一点东西也要被拿走。 13 这就是为什么我用寓言故事教导他们。因为这些人看了，但并没有真正地看见；他们听了，但没有真正地理解。 14 这正应验了以赛亚的预言：
‘你们会听，并听见，
却什么也听不懂，
你们会看，并看见
却理解不了你们所看到的。
15 是的，这些人的头脑已经变得迟钝，
这些人堵住了自己的耳朵，
闭上了自己的眼睛。
因此他们用眼看不见，
用耳听不到，
或用心不能理解，
这一切使他们无法转向我，
无法让我治愈他们。’ (A)
16 但是，你们有眼福，因为你们看得见；你们有耳福，因为你们听得见。 17 我实话告诉你们：许多先知和好人都想看而看不见你们所看见的一切；他们想听却听不到你们所听到的一切。
解释种子的寓言
18 “所以， 听着，这是农夫播种的故事的含义。 19 当一个人听到了天国的福音却不能理解它的时候，魔鬼就来把播在他心中的福音夺走了，这就是落在路边上的种子的含义。 20 落在石头地上的种子，指的是这种人， 他听到福音便立刻欣然接受， 21 但是福音没有在他心中扎根，只不过是暂时的。一旦福音给他招来麻烦或迫害，他立刻就放弃了。 22 落在荆棘丛中的种子是指这种人， 他虽然听到了福音，但是却让尘世的烦恼和金钱的诱惑窒息了福音，结不出果实。 23 落在肥沃土壤里的种子指的是这种人，他听到了福音，心领神会，并且结出硕果 [a]—有时增加三十倍、或六十倍，甚至一百倍的果实。”
麦子和野草的寓言
24 耶稣又给他们讲了一个故事来教导他们∶“天国就像一个在自己的田里播下了良种的人。 25 但是，夜里，人们都在睡觉的时候，他的仇人来了，把野草的种子撒在麦地里，然后溜走了。 26 小麦生长，吐穗，野草也长出来了。 27 他的奴仆们来了，对这个人说∶‘先生，您播种的是好种子，对吧？怎么会长出野草呢？’
28 “他告诉奴仆们∶‘这是敌人干的。’
“他的奴仆们又问∶‘您要不要我们把野草除掉？’
29 “他说∶‘不用了。免得你们除草时，把麦子也一齐除掉。 30 让它们一齐长吧，等到收割的时候，我会告诉收庄稼的人说∶‘把杂草先割了，捆起来烧掉，然后把麦子收进粮仓。’”
上帝的天国像什么？
31 耶稣又给他们讲了一个故事∶“天国就像一粒芥茉籽，有人拿去把它种在地里， 32 它是所有种子里最小的一粒，可是当它长起来后，成了园子里最大的一棵植物，大的连天上的鸟儿也能在它的枝叉间筑巢。”
33 耶稣还给他们讲了另一个故事∶“天国就像一块酵母菌子，一个女人把它和在一大团面里做面包，它使整个面团发了起来。”
34 耶稣用寓言故事对众人讲述每件事情，他总是用寓言来讲道。 35 这正应验了上帝借先知之口所说的预言，上帝说：
“我（上帝）要用寓言说话，
我要讲出所有创世以来的秘密。” (B)
耶稣解释一个难懂的寓言
36 耶稣离开众人，回到家里。门徒们来到他那里，对他说∶“请您给我们解释一下田里杂草的故事。”
37 耶稣回答他们说∶“播种良种的人就是人子， 38 田地就是世界，好种子就是天国里上帝所有的孩子，野草就是属于魔鬼的人， 39 种杂草的人就是魔鬼，收获季节就是世界末日，收庄稼的人就是上帝的天使。
40 收庄稼的人把杂草捆起来烧掉，当世界末日 [b]来临时，同样的事情将会发生。 41 人子会派来他的天使，把所有做恶的和教唆人犯罪的人从他的王国里挑出来， 42 把他们扔进熊熊燃烧的熔炉里。他们会在那里切齿痛哭， 43 而好人在其父的天国里像太阳一样发出光芒。凡能听到我说话的人，听着。
宝藏和珍珠
44 “天国像埋在田地里的一座宝藏，一天，有人发现了它，又把它重新埋了起来。他高兴得把自己所有的东西都卖了，买下这块地。
45 “天国就像寻找珍珠的商人， 46 当他发现一颗价值连城的珍珠，他就卖掉自己所有的一切，把珍珠买下来。
鱼网的故事
47 “天国也像撒在湖里的一张网，捕获了各种各样的鱼。 48 等网满了，渔夫就把网拉上岸来，然后坐下来，选出好鱼，放进筐里，把坏鱼扔掉。 49 世界末日也是如此，天使会来把好人和坏人分开， 50 把坏人扔进熊熊燃烧的熔炉，让他们在烈火中切齿痛哭。”
51 耶稣接着问信徒∶“你们明白这些事情吗？”
他们回答说∶“明白。”
52 耶稣说∶“所有了解天国的律法师们，都如同一家之主，他们从自己的库房里拿出新东西，也拿出旧东西。”
耶稣返回故乡
53 耶稣讲完这些故事，就离开了那里， 54 回到自己的家乡，在会堂里教导人们。人们都很惊讶，不由自主地问道∶“他从哪里获得了如此的智慧和行奇迹的力量？ 55 他不就是木匠的儿子吗？他母亲不是叫马利亚吗？他兄弟不是叫雅各、约瑟、西门和犹大吗？ 56 他的姐妹们不是和我们一起住在这里吗？他怎么能够做出这些事呢？” 57 他们都难以接受他。
但是，耶稣对他们说∶“先知无论在哪里都受到尊敬，唯独在他自己的故乡或家里得不到尊敬。”
58 因为人们都不相信耶稣，他就没有在故乡显示很多奇迹。
Footnotes
- 馬 太 福 音 13:23 硕果： 耶稣要他的子民所行的善事。
- 馬 太 福 音 13:40 世界末日： 直译“这个世纪”或“这个时代”。
Mateusz 13
Nowe Przymierze
Przypowieść o siewcy
13 Tego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. 2 Ponieważ zgromadziły się przy Nim rzesze ludzi, skorzystał z łodzi. Wszedł do niej i usiadł, podczas gdy Jego słuchacze stali na brzegu. 3 Wiele im wówczas przekazał, a w swojej mowie odwoływał się do porównań. W jednym z nich powiedział:
Pewien siewca wyszedł na pole. 4 Kiedy siał, niektóre ziarna padły na brzeg drogi. Wtedy przyleciały ptaki i zjadły je. 5 Inne padły na grunt skalisty. Nie miały tam wiele gleby. Kiełki szybko strzeliły w górę, bo gleba nie była głęboka. 6 Ale gdy wzeszło słońce, zwiędły. Ze względu na słaby korzeń — uschły. 7 Jeszcze inne padły między ciernie. Ciernie wyrosły i zadusiły je. 8 I w końcu inne padły na żyzną ziemię. Te wydały plon: stokrotny, sześćdziesięciokrotny lub trzydziestokrotny. 9 Kto ma uszy, niech rozważy moje słowa.
10 Wtedy podeszli uczniowie i zapytali Go: Dlaczego przemawiasz do nich używając porównań?
11 Wam dano poznać tajemnice Królestwa Niebios — odpowiedział — ale im nie. 12 Dlatego kto ma, ten jeszcze otrzyma i będzie miał w nadmiarze. A temu, kto nie ma, zostanie odebrane również to, co ma. 13 Mówię do nich w przypowieściach, bo patrzą, lecz nie widzą, słuchają, lecz nie słyszą i nie rozumieją. 14 Spełnia się na nich proroctwo Izajasza, które głosi:
Będziecie stale słuchać, lecz nie zrozumiecie;
będziecie się przyglądać, lecz nie zobaczycie.
15 Gdyż tłuszczem obrosło serce tego ludu,
nic do nich nie dociera.
Oczy pozamykali, aby nie zobaczyć.
Uszy pozatykali, aby nie usłyszeć
i sercem nie zrozumieć,
nie przeżyć nawrócenia —
i nie dać się uzdrowić.
16 Lecz wasze oczy są szczęśliwe, bo widzą; wasze uszy — bo słyszą. 17 Zapewniam was: Wielu proroków oraz ludzi prawych pragnęło zobaczyć to, co wy widzicie, i nie zobaczyli; pragnęło usłyszeć to, co wy słyszycie — i nie usłyszeli.
18 Wy zatem posłuchajcie, co znaczy przypowieść o siewcy. 19 Do każdego, kto słucha słów o Królestwie, lecz ich nie rozumie, przychodzi zły i porywa to, co zostało zasiane w jego sercu. Ten człowiek jest jak ziarno leżące przy drodze. 20 Człowiek jak ziarno na skałach to ten, który słucha Słowa i radośnie je przyjmuje, 21 lecz brak mu korzenia, przez chwilę wytrzymuje, lecz gdy z powodu Słowa dojdzie do ucisku lub prześladowania, zaraz się odwraca. 22 Z kolei człowiek przypominający ziarno posiane pośród cierni, to ten, który słucha Słowa, lecz troski tego wieku i zwodnicze uroki bogactwa tłamszą Słowo tak, że nie przynosi plonu. 23 Ziarno na dobrej ziemi to ten człowiek, który słucha Słowa i rozumie je. Taki wydaje owoc, jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, a inny trzydziestokrotny.
Przypowieść o pszenicy i kąkolu
24 Opowiedział im też inną przypowieść: Królestwo Niebios przypomina człowieka, który na swej roli posiał dobre ziarno. 25 Lecz kiedy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał tam kąkolu i odszedł. 26 Gdy zboże podrosło i zawiązały się kłosy, pokazał się też kąkol.
27 Przyszli więc służący i pytają gospodarza: Panie, zdaje się, że obsiałeś rolę dobrym ziarnem. Skąd się tam wziął kąkol?
28 To sprawka nieprzyjaciela — odpowiedział.
Czy chcesz więc — zaproponowali — byśmy poszli i usunęli go?
29 Nie — zdecydował gospodarz — bo usuwając kąkol moglibyście powyrywać pszenicę. 30 Niech rosną razem. Poczekajmy do żniw. Wtedy powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw kąkol, powiążcie go w snopy i spalcie. Pszenicę natomiast przenieście do mego spichlerza.
Przypowieść o ziarnie gorczycy
31 Opowiedział im też taką przypowieść: Królestwo Niebios przypomina ziarenko gorczycy. Wziął je pewien człowiek i zasiał na swojej roli. 32 Należy ono wprawdzie do najmniejszych nasion, lecz kiedy wyrośnie, przewyższa warzywa, jest prawie jak drzewo. W jego gałęziach ptaki potrafią uwić sobie gniazdo.
Przypowieść o zakwasie
33 Następna przypowieść brzmiała tak: Królestwo Niebios przypomina zakwas. Gospodyni dodała go do ciasta rozrobionego z dwudziestu kilogramów mąki[a] — i całe się zakwasiło.
34 O tym wszystkim Jezus mówił do ludzi, odwołując się do przykładów. Bez przypowieści nic do nich nie mówił. 35 W ten sposób spełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka:
Do przypowieści otworzę swoje usta,
opowiem o sprawach zakrytych od stworzenia świata.
Wyjaśnienie przypowieści o pszenicy i kąkolu
36 Następnie rozpuścił tłumy i udał się do domu. Tam uczniowie zwrócili się do Niego z prośbą: Wyjaśnij nam, o co chodzi w przypowieści o kąkolu.
37 I Jezus odpowiedział: Osobą, która sieje dobre ziarno, jest Syn Człowieczy. 38 Rolą jest świat. Dobrym nasieniem są synowie Królestwa. Kąkolem są synowie złego. 39 Nieprzyjacielem, który rozsiał kąkol, jest diabeł. Żniwem jest kres tego wieku, a żeńcami — aniołowie.
40 U kresu tego wieku będzie tak jak z kąkolem, który zbiera się i pali. 41 Syn Człowieczy pośle swoich aniołów, a ci zbiorą z Jego Królestwa wszystkich, którzy wywoływali skandale i dopuszczali się bezprawia. 42 Potem wrzucą ich do ognistego pieca. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębami. 43 Wtedy sprawiedliwi wzejdą jak słońce w Królestwie swego Ojca. Kto ma uszy, niech rozważy moje słowa!
Przypowieść o ukrytym skarbie i o perle
44 Królestwo Niebios przypomina skarb ukryty w roli. Człowiek, który go znalazł, ukrył go, odszedł ucieszony, sprzedał wszystko, co posiadał, i nabył tę rolę.
45 Królestwo Niebios przypomina również kupca poszukującego pięknych pereł. 46 Gdy znalazł tę jedną, niezwykle cenną, odszedł, sprzedał wszystko, co miał, i nabył ją.
Przypowieść o sieci
47 Dalej Królestwo Niebios przypomina sieć. Zarzuca się ją w morze i zagarnia wszystko. 48 Kiedy jest już pełna, wyciąga się ją na brzeg, siada, dobrą rybę zostawia, a to, co nieprzydatne, wyrzuca na zewnątrz. 49 Tak będzie przy końcu tego wieku. Wyjdą aniołowie i oddzielą złych od sprawiedliwych. 50 Złych wrzucą do ognistego pieca, tam będzie płacz i zgrzytanie zębami. 51 Czy zrozumieliście to wszystko?
Odpowiedzieli: Tak!
52 Wówczas Jezus powiedział: Dlatego każdy znawca Prawa, który stał się uczniem Królestwa Niebios, przypomina gospodarza, który wyciąga ze swojego skarbca to, co nowe i stare.
Jezus wzgardzony w Nazarecie
53 Następnie, po zakończeniu przypowieści, Jezus oddalił się stamtąd. 54 Przybył w swe ojczyste strony. Tam zaczął nauczać w miejscowej synagodze, a ludzie byli zdumieni. Skąd u Niego ta mądrość — zastanawiali się — i te dowody mocy? 55 Czy to nie jest syn cieśli? Czy Jego matka to nie Maria, a Jego bracia: Jakub, Józef, Szymon i Juda? 56 I czy Jego siostry nie mieszkają wśród nas? Skąd więc u Niego to wszystko? 57 I stopniowo odsuwali się od Niego.
Wtedy Jezus powiedział: Prorok cieszy się uznaniem, lecz nie w ojczystych stronach i nie we własnym domu. 58 I nie dokonał tam zbyt wielu cudów — powodem była ich niewiara.
Footnotes
- Mateusz 13:33 Lub: z trzech miar mąki.
Copyright © 2013 by Gate of Hope Foundation
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Copyright © 2004 by World Bible Translation Center
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny