The Dedication to Theophilus

Many have undertaken to compile a narrative about the events that have been fulfilled[a] among us,(A) just as the original eyewitnesses(B) and servants of the word(C) handed them down to us. It also seemed good to me, since I have carefully investigated everything from the very first, to write to you in an orderly sequence, most honorable(D) Theophilus,(E) so that you may know the certainty of the things about which you have been instructed.[b](F)

Gabriel Predicts John’s Birth

In the days of King Herod(G) of Judea, there was a priest of Abijah’s division[c](H) named Zechariah. His wife was from the daughters of Aaron, and her name was Elizabeth. Both were righteous in God’s sight,(I) living without blame(J) according to all the commands and requirements of the Lord. But they had no children[d] because Elizabeth could not conceive,[e] and both of them were well along in years.[f]

When his division was on duty(K) and he was serving as priest before God, it happened that he was chosen by lot, according to the custom of the priesthood, to enter the sanctuary of the Lord and burn incense.(L) 10 At the hour of incense the whole assembly of the people was praying outside. 11 An angel of the Lord(M) appeared to him, standing to the right of the altar of incense. 12 When Zechariah saw him, he was startled and overcome with fear.[g] 13 But the angel said to him:

Do not be afraid,(N) Zechariah,
because your prayer has been heard.
Your wife Elizabeth will bear you a son,
and you will name him John.(O)
14 There will be joy and delight for you,
and many will rejoice at his birth.
15 For he will be great in the sight of the Lord
and will never drink wine or beer.(P)
He will be filled with the Holy Spirit
while still in his mother’s womb.(Q)
16 He will turn many of the sons of Israel
to the Lord their God.
17 And he will go before Him
in the spirit and power of Elijah,
to turn the hearts of fathers
to their children,(R)
and the disobedient
to the understanding of the righteous,
to make ready for the Lord a prepared people.(S)

18 “How can I know this?” Zechariah asked the angel. “For I am an old man, and my wife is well along in years.”[h]

19 The angel answered him, “I am Gabriel,(T) who stands in the presence of God,(U) and I was sent to speak to you and tell you this good news. 20 Now listen! You will become silent and unable to speak until the day these things take place, because you did not believe my words, which will be fulfilled in their proper time.”

21 Meanwhile, the people were waiting for Zechariah, amazed that he stayed so long in the sanctuary. 22 When he did come out, he could not speak to them. Then they realized that he had seen a vision in the sanctuary. He kept making signs to them(V) and remained speechless. 23 When the days of his ministry were completed, he went back home.

24 After these days his wife Elizabeth conceived and kept herself in seclusion for five months. She said, 25 “The Lord has done this for me. He has looked with favor in these days to take away my disgrace(W) among the people.”

Gabriel Predicts Jesus’ Birth

26 In the sixth month, the angel Gabriel(X) was sent by God to a town in Galilee called Nazareth,(Y) 27 to a virgin engaged(Z) to a man named Joseph, of the house of David.(AA) The virgin’s name was Mary. 28 And the angel came to her and said, “Rejoice, favored woman! The Lord is with you.”[i] 29 But she was deeply troubled(AB) by this statement, wondering what kind of greeting this could be. 30 Then the angel told her:

Do not be afraid, Mary,(AC)
for you have found favor with God.
31 Now listen:
You will conceive and give birth to a son,
and you will call His name Jesus.(AD)
32 He will be great
and will be called the Son of the Most High,(AE)
and the Lord God will give Him
the throne of His father David.(AF)
33 He will reign over the house of Jacob(AG) forever,
and His kingdom will have no end.(AH)

34 Mary asked the angel, “How can this be, since I have not been intimate with a man?”[j]

35 The angel replied to her:

“The Holy Spirit will come upon you,(AI)
and the power of the Most High will overshadow you.
Therefore, the holy One to be born
will be called the Son of God.(AJ)

36 And consider your relative Elizabeth—even she has conceived a son in her old age, and this is the sixth month for her who was called childless. 37 For nothing will be impossible with God.”(AK)

38 “I am the Lord’s slave,”[k] said Mary. “May it be done to me according to your word.” Then the angel left her.

Mary’s Visit to Elizabeth

39 In those days Mary set out and hurried to a town in the hill country of Judah 40 where she entered Zechariah’s house and greeted Elizabeth. 41 When Elizabeth heard Mary’s greeting, the baby leaped inside her,[l] and Elizabeth was filled with the Holy Spirit.(AL) 42 Then she exclaimed with a loud cry:

“You are the most blessed of women,
and your child will be blessed![m]

43 How could this happen to me, that the mother of my Lord should come to me? 44 For you see, when the sound of your greeting reached my ears, the baby leaped for joy inside me![n] 45 She who has believed is blessed because what was spoken to her by the Lord will be fulfilled!”

Mary’s Praise

46 And Mary said:

My soul proclaims the greatness of[o] the Lord,(AM)
47 and my spirit has rejoiced(AN) in God my Savior,(AO)
48 because He has looked with favor
on the humble condition of His slave.
Surely, from now on all generations
will call me blessed,(AP)
49 because the Mighty One(AQ)
has done great things for me,(AR)
and His name(AS) is holy.
50 His mercy is from generation to generation(AT)
on those who fear Him.
51 He has done a mighty deed with His arm;(AU)
He has scattered the proud
because of the thoughts of their hearts;
52 He has toppled the mighty from their thrones
and exalted the lowly.
53 He has satisfied the hungry with good things(AV)
and sent the rich away empty.
54 He has helped His servant Israel,
mindful of His mercy,[p]
55 just as He spoke to our ancestors,
to Abraham and his descendants[q] forever.

56 And Mary stayed with her about three months; then she returned to her home.

The Birth and Naming of John

57 Now the time had come for Elizabeth to give birth, and she had a son. 58 Then her neighbors and relatives heard that the Lord had shown her His great mercy,[r](AW) and they rejoiced with her.

59 When they came to circumcise the child on the eighth day,(AX) they were going to name him Zechariah, after his father. 60 But his mother responded, “No! He will be called John.”(AY)

61 Then they said to her, “None of your relatives has that name.” 62 So they motioned to his father(AZ) to find out what he wanted him to be called. 63 He asked for a writing tablet and wrote:

HIS NAME IS JOHN.

And they were all amazed. 64 Immediately his mouth was opened(BA) and his tongue set free, and he began to speak, praising God. 65 Fear came on all those who lived around them, and all these things were being talked about throughout the hill country of Judea. 66 All who heard about him(BB) took it to heart, saying, “What then will this child become?” For, indeed, the Lord’s hand was with him.

Zechariah’s Prophecy

67 Then his father Zechariah was filled with the Holy Spirit(BC) and prophesied:(BD)

68 Praise the Lord, the God of Israel,(BE)
because He has visited
and provided redemption for His people.(BF)
69 He has raised up a horn of salvation[s] for us(BG)
in the house of His servant David,(BH)
70 just as He spoke by the mouth
of His holy prophets in ancient times;(BI)
71 salvation from our enemies
and from the clutches[t] of those who hate us.
72 He has dealt mercifully with our fathers(BJ)
and remembered His holy covenant(BK)
73 the oath that He swore to our father Abraham.(BL)
He has given us the privilege,
74 since we have been rescued
from our enemies’ clutches,[u]
to serve Him without fear
75 in holiness and righteousness
in His presence all our days.
76 And child, you will be called
a prophet of the Most High,(BM)
for you will go before the Lord
to prepare His ways,(BN)
77 to give His people knowledge of salvation
through the forgiveness of their sins.(BO)
78 Because of our God’s merciful compassion,
the Dawn from on high(BP) will visit us
79 to shine on those who live in darkness
and the shadow of death,(BQ)
to guide our feet into the way of peace.

80 The child grew up and became spiritually strong,(BR) and he was in the wilderness until the day of his public appearance to Israel.

Footnotes

  1. Luke 1:1 Or events that have been accomplished, or events most surely believed
  2. Luke 1:4 Or informed
  3. Luke 1:5 One of the 24 divisions of priests appointed by David for temple service; 1Ch 24:10
  4. Luke 1:7 Lit child
  5. Luke 1:7 Lit Elizabeth was sterile or barren
  6. Luke 1:7 Lit in their days
  7. Luke 1:12 Lit and fear fell on him
  8. Luke 1:18 Lit in her days
  9. Luke 1:28 Other mss add blessed are you among women
  10. Luke 1:34 Lit since I do not know a man
  11. Luke 1:38 Lit Look, the Lord’s slave
  12. Luke 1:41 Lit leaped in her abdomen or womb
  13. Luke 1:42 Lit and the fruit of your abdomen (or womb) is blessed
  14. Luke 1:44 Lit in my abdomen or womb
  15. Luke 1:46 Or soul magnifies
  16. Luke 1:54 Because He remembered His mercy; Ps 98:3
  17. Luke 1:55 Or offspring; lit seed
  18. Luke 1:58 Lit the Lord magnified His mercy with her
  19. Luke 1:69 = a strong Savior
  20. Luke 1:71 Lit the hand
  21. Luke 1:74 Lit from the hand of enemies

Pasimula

1-3 Kagalang-galang na Teofilus:

Marami na ang sumulat tungkol sa mga nangyari rito sa atin. Isinulat nila ang tungkol kay Jesus, na isinalaysay din sa amin ng mga taong nangaral ng salita ng Dios at nakasaksi mismo sa mga pangyayari mula pa noong una. Pagkatapos kong suriing mabuti ang lahat ng ito mula sa simula, minabuti kong sumulat din ng isang maayos na salaysay para sa iyo, upang lubusan mong matiyak na totoo ang mga aral na itinuro sa iyo.

Nagpakita ang Anghel kay Zacarias

Noong si Herodes ang hari sa Judea, may isang pari na ang pangalan ay Zacarias na kabilang sa grupo ng mga pari na tinatawag na “Grupo ni Abijah.” Ang asawa niya ay si Elizabet na kabilang din sa angkan ni Aaron. Silang dalawa ay kapwa matuwid sa harap ng Dios. Maingat nilang sinusunod ang lahat ng utos at mga tuntunin ng Panginoon. Wala silang anak dahil baog si Elizabet, at matanda na silang pareho.

Isang araw, ang grupo ni Zacarias ang nakatalagang maglingkod sa templo ng Panginoon. At katulad ng nakaugalian nila bilang mga pari, nagpalabunutan sila, at si Zacarias ang nabunot. Kaya siya ang pumasok sa loob ng templo para magsunog ng insenso sa altar. 10 Habang nagsusunog siya roon ng insenso, maraming tao ang nananalangin sa labas. 11 Biglang nagpakita kay Zacarias ang isang anghel ng Panginoon. Nakatayo ang anghel sa bandang kanan ng altar na pinagsusunugan ng insenso. 12 Nabagabag at natakot si Zacarias nang makita niya ang anghel. 13 Pero sinabi sa kanya ng anghel, “Huwag kang matakot, Zacarias! Dininig ng Dios ang panalangin mo. Magkakaanak ng isang lalaki ang asawa mong si Elizabet, at Juan ang ipapangalan mo sa kanya. 14 Matutuwa kayo at magiging maligaya dahil sa kanya, at marami ang magagalak sa pagsilang niya, 15 dahil magiging dakila siya sa harap ng Panginoon. Hindi siya dapat uminom ng alak o anumang inuming nakakalasing. Sa sinapupunan pa lang ng kanyang ina ay sasakanya na ang Banal na Espiritu. 16 Maraming Israelita ang panunumbalikin niya sa Panginoon na kanilang Dios. 17 Mauuna siya sa Panginoon upang ihanda ang mga tao sa pagdating ng Panginoon. Gagawin niya ito sa tulong ng Banal na Espiritu at sa pamamagitan ng kapangyarihang katulad ng kay Elias noon. Tuturuan niya ang mga magulang[a] na mahalin ang kanilang mga anak, at ibabalik niya sa matuwid na pag-iisip ang mga taong masuwayin sa Dios.”

18 Sinabi ni Zacarias sa anghel, “Paano po mangyayari ang mga sinabi nʼyo? Matanda na ako, at ganoon din ang asawa ko.”

19 Sumagot ang anghel, “Ako si Gabriel na naglilingkod sa harapan ng Dios. Siya ang nagsugo sa akin para sabihin sa iyo ang magandang balitang ito. 20 Ngunit dahil hindi ka naniwala sa sinabi ko, magiging pipi ka. Hindi ka makakapagsalita hanggaʼt hindi natutupad ang sinabi ko sa iyo. Sapagkat tiyak na mangyayari ang sinabi ko pagdating ng panahong itinakda ng Dios.”

21 Samantala, hinihintay ng mga tao ang paglabas ni Zacarias. Nagtataka sila kung bakit nagtagal siya sa loob ng templo. 22 Nang lumabas siya, hindi na siya makapagsalita at sumesenyas na lang siya. Kaya inisip nila na may nakita siyang pangitain sa loob ng templo. At mula noon naging pipi na siya.

23 Nang matapos na ang panahon ng kanyang paglilingkod, umuwi na si Zacarias. 24 Hindi nagtagal, nagbuntis si Elizabet, at sa loob ng limang buwan ay hindi siya umalis ng bahay. 25 Sinabi niya, “Napakabuti ng Panginoon. Inalis niya ang kahihiyan ko sa mga tao bilang isang baog.”

Nagpakita kay Maria ang Anghel

26 Nang ikaanim na buwan ng pagbubuntis ni Elizabet, inutusan ng Dios ang anghel na si Gabriel na pumunta sa nayon ng Nazaret sa Galilea. 27 Pinapunta siya sa isang birhen[b] na ang pangalan ay Maria. Nakatakda nang ikasal si Maria kay Jose na mula sa lahi ni Haring David. 28 Sinabi ni Gabriel kay Maria, “Matuwa ka,[c] Maria, ikaw na pinagpala ng Dios. Sumasaiyo ang Panginoon.”

29 Nabagabag si Maria sa sinabi ng anghel. Inisip niyang mabuti kung ano ang ibig sabihin noon. 30 Kaya sinabi sa kanya ng anghel, “Huwag kang matakot, Maria, dahil pinagpala ka ng Dios. 31 Magbubuntis ka at manganganak ng isang lalaki, at papangalanan mo siyang Jesus. 32 Magiging dakila siya at tatawaging Anak ng Kataas-taasang Dios. Ibibigay sa kanya ng Panginoong Dios ang trono ng ninuno niyang si David. 33 Maghahari siya sa mga lahi ni Jacob magpakailanman; ang paghahari niya ay walang katapusan.”

34 Nagtanong si Maria sa anghel, “Paano po ito mangyayari gayong dalaga pa ako?”

35 Sumagot ang anghel, “Sasaiyo ang Banal na Espiritu at lililiman ka ng kapangyarihan ng Kataas-taasang Dios. Kaya ang banal na sanggol na ipapanganak mo ay tatawaging Anak ng Dios. 36 Maging ang kamag-anak mong si Elizabet ay buntis din sa kabila ng kanyang katandaan. Alam ng lahat na baog siya, pero anim na buwan na siyang buntis ngayon. 37 Sapagkat walang imposible sa Dios.”

38 Sumagot si Maria, “Alipin po ako ng Panginoon. Mangyari nawa sa akin ang mga sinabi ninyo.” At iniwan siya ng anghel.

Ang Pagdalaw ni Maria kay Elizabet

39 Hindi nagtagal, nag-ayos si Maria at dali-daling pumunta sa isang bayan sa kabundukan ng Judea kung saan nakatira sina Zacarias. 40 Pagdating niya sa bahay nina Zacarias, binati niya si Elizabet. 41 Nang marinig ni Elizabet ang pagbati ni Maria, naramdaman niyang gumalaw nang malakas ang sanggol sa kanyang sinapupunan. Napuspos ng Banal na Espiritu si Elizabet 42 at malakas niyang sinabi, “Higit kang pinagpala ng Dios sa lahat ng babae, at pinagpala rin niya ang magiging anak mo! 43 Isang malaking karangalan na dalawin ako ng ina ng aking Panginoon. 44 Nang marinig ko ang pagbati mo sa akin, gumalaw nang malakas sa tuwa ang sanggol sa sinapupunan ko. 45 Mapalad ka dahil naniwala kang matutupad ang sinabi sa iyo ng Panginoon.”

Ang Awit ni Maria

46 At sinabi ni Maria,

    “Buong puso kong pinupuri ang Panginoon,
47 at nagagalak ang aking espiritu sa Dios na aking Tagapagligtas!
48 Sapagkat inalala niya ako na kanyang abang lingkod.
    Mula ngayon ay ituturing akong mapalad ng lahat ng henerasyon,
49 dahil sa dakilang mga bagay na ginawa sa akin ng Makapangyarihang Dios.
    Banal siya!
50 Kinaaawaan niya ang mga taong may takot sa kanya sa bawat henerasyon.
51 Ipinakita niya ang dakila niyang mga gawa sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan.
    Itinaboy niya ang mga taong mataas ang tingin sa sarili.
52 Ibinagsak niya ang mga makapangyarihang hari mula sa kanilang mga trono,
    at itinaas niya ang mga nasa mababang kalagayan.
53 Binusog niya ng mabubuting bagay ang mga nagugutom,
    ngunit pinaalis niya na walang dala ang mayayaman.
54-55 Tinulungan niya ang Israel na kanyang lingkod. Sapagkat hindi niya kinalimutan ang kanyang ipinangako sa ating mga ninuno, kay Abraham at sa kanyang lahi, na kaaawaan niya sila magpakailanman.”

56 At nakitira si Maria kina Elizabet ng mga tatlong buwan bago siya umuwi.

Ang Pagsilang kay Juan na Tagapagbautismo

57 Dumating na ang oras ng panganganak ni Elizabet, at nagsilang siya ng isang lalaki. 58 Nabalitaan ng mga kapitbahay at mga kamag-anak niya kung paano siya pinagpala ng Panginoon, at nakigalak sila sa kanya.

59 Nang walong araw na ang sanggol, dumalo ang mga kapitbahay at mga kamag-anak sa pagtutuli sa kanya. Zacarias sana ang ipapangalan nila sa bata dahil iyon din ang pangalan ng kanyang ama. 60 Pero sinabi ni Elizabet, “Hindi! Juan ang ipapangalan sa kanya.” 61 Sumagot ang mga tao, “Pero wala namang may ganyang pangalan sa pamilya ninyo.” 62 Kaya tinanong nila ang ama sa pamamagitan ng senyas kung ano ang gusto niyang ipangalan sa sanggol. 63 Sumenyas siya na bigyan siya ng masusulatan. Pagkatapos ay isinulat niya, “Juan ang ipapangalan sa kanya.” Nagtaka silang lahat. 64 Noon din ay nakapagsalita na si Zacarias at nagpuri sa Dios. 65 Nangilabot ang lahat ng kapitbahay nila, at naging usap-usapan sa buong kabundukan ng Judea ang pangyayaring iyon. 66 Ang lahat ng nakabalita ay nag-isip at nagtanong, “Magiging ano kaya ang batang ito kapag lumaki na siya?” Sapagkat malinaw na sumasakanya ang Panginoon.

Ang Pahayag ni Zacarias

67 Napuspos ng Banal na Espiritu ang ama ni Juan na si Zacarias at kanyang ipinahayag:

68 “Purihin ang Panginoong Dios ng Israel!
    Sapagkat inalala niya at tinubos ang kanyang bayan.
69 Sinugo niya sa atin ang makapangyarihang Tagapagligtas mula sa angkan ng lingkod niyang si David.
70 Itoʼy ayon sa ipinangako niya noon pang unang panahon sa pamamagitan ng kanyang mga banal na propeta.
71 Ipinangako niya na ililigtas niya tayo sa ating mga kaaway at sa lahat ng napopoot sa atin.
72 Kaaawaan niya ang ating mga ninuno, at tutuparin ang banal niyang kasunduan sa kanila
73 na ipinangako niya sa ninuno nating si Abraham.
74 Ayon nga sa kanyang kasunduan, ililigtas niya tayo sa ating mga kaaway upang makapaglingkod tayo sa kanya nang walang takot,
75 at maging banal at matuwid sa kanyang paningin habang tayo ay nabubuhay.”
76 Sinabi naman ni Zacarias sa anak niya,
    “Ikaw naman, anak ay tatawaging propeta ng Kataas-taasang Dios,
    dahil mauuna ka sa Panginoon upang ihanda ang mga tao sa kanyang pagdating.
77 Ituturo mo sa mga mamamayan niya kung paano sila maliligtas sa pamamagitan ng kapatawaran ng kanilang mga kasalanan,
78 dahil maawain at mapagmahal ang ating Dios.
Tulad ng pagsikat ng araw, ipapadala niya sa atin ang Tagapagligtas 79     upang maliwanagan ang mga taong nasa kadiliman at takot sa kamatayan.
    At tuturuan niya tayo kung paano mamuhay nang may mabuting relasyon sa Dios at sa kapwa.”

80 Lumaki ang batang si Juan at lumakas sa espiritu. Nanirahan siya sa ilang hanggang sa araw na nagsimula siyang mangaral sa mga Israelita.

Footnotes

  1. 1:17 magulang: sa literal, ama.
  2. 1:27 birhen: o, dalaga.
  3. 1:28 Matuwa ka: o, Binabati kita.