Add parallel Print Page Options

Magmadaogon ang Dios

76 Nailhan gayod ang Dios sa Juda;
nabantog siya sa Israel.
Nagapuyo siya sa Bukid sa Zion sa Jerusalem.[a]
Didto gipangbali niya ang naghaguros nga mga pana sa mga kaaway, ang ilang mga taming, mga espada, ug ang uban pa nilang mga hinagiban.
O Dios, gamhanan ug halangdon ka samtang nagalugsong ka gikan sa mga bukid diin gipamatay mo ang imo mga kaaway.[b]
Gipang-ilog mo gikan sa maisog nga mga sundalo ang mga butang nga giilog nila sa uban.
Ug nangamatay silang tanan; wala nay usa kanila ang makadagmal kanamo.
O Dios ni Jacob, sa imong pagbadlong nangamatay ang ilang mga tigkabayo ug mga kabayo.
Gikahadlokan ka, O Dios.
Kinsa bay makaharong kanimo kon ikaw nay masuko?
Gikan sa langit gipadayag mo ang imong hukom.
Nahadlok kanimo ang mga tawo sa kalibotan ug nanghilom sila
sa dihang mihukom ka, O Dios, sa pagluwas sa tanang mga dinaog-daog sa kalibotan.
10 Sigurado gayod nga ang imong kasuko sa mga tawo[c] makahatag ug dugang pagdayeg kanimo;
gipugngan mo pa ang nabilin mong kasuko.

11 Panaad kamo sa Ginoo nga inyong Dios, ug tumana ninyo kana.
Tanan kamo nga duol sa talahurong Dios, pagdala kamo ug mga gasa ngadto kaniya.
12 Ipaubos niya ang mapahitas-on nga mga pangulo;
gikahadlokan siya sa mga hari sa kalibotan.

Footnotes

  1. 76:2 Jerusalem: sa Hebreo, Salem, Laing ngalan sa Jerusalem. Ang buot ipasabot niini, “Maayo nga kahimtang” o “kalinaw.”
  2. 76:4 samtang… kaaway: sa Septuagint, kaysa mga bukid nga karaan na.
  3. 76:10 ang imong kasuko sa mga tawo: o, ang kasuko sa mga tawo.

76 In Judah is God known: his name is great in Israel.

In Salem also is his tabernacle, and his dwelling place in Zion.

There brake he the arrows of the bow, the shield, and the sword, and the battle. Selah.

Thou art more glorious and excellent than the mountains of prey.

The stouthearted are spoiled, they have slept their sleep: and none of the men of might have found their hands.

At thy rebuke, O God of Jacob, both the chariot and horse are cast into a dead sleep.

Thou, even thou, art to be feared: and who may stand in thy sight when once thou art angry?

Thou didst cause judgment to be heard from heaven; the earth feared, and was still,

When God arose to judgment, to save all the meek of the earth. Selah.

10 Surely the wrath of man shall praise thee: the remainder of wrath shalt thou restrain.

11 Vow, and pay unto the Lord your God: let all that be round about him bring presents unto him that ought to be feared.

12 He shall cut off the spirit of princes: he is terrible to the kings of the earth.