³ O God, U hebt ons verstoten, uiteengescheurd,
uw toorn over ons uitgestort:
keer U weer naar ons toe!
⁴ U hebt het land laten trillen en scheuren.
Het staat te wankelen.
⁵ Ons volk heeft door U zwaar geleden,
U hebt ons bedwelmde wijn laten drinken.
⁶ Aan hen die ontzag voor U hebben,
hebt U een eigen vaandel gegeven
zodat zij zich kunnen verzamelen
om te strijden tegen de boogschutters.
⁷ Zo zijn uw volgelingen gereed voor de strijd.
Laat ons overwinnen,
want dat hangt alleen van U af.
Geef ons toch antwoord!
⁸ God heeft vanuit zijn heilige plaats
tot ons gesproken.
Ik juich van vreugde
en zal Sichem verdelen.
Ik ga het dal van Sukkot opmeten.
⁹ Gilead en Manasse zijn van mij
en Efraïm is mijn helm.
Juda is de staf waarmee ik regeer.
¹⁰ Moab is mijn wasbak,
Edom vertrap ik met mijn sandalen
en over Filistea triomfeer ik.
¹¹ Wie brengt mij naar de versterkte vesting?
Wie begeleidt mij naar Edom?
¹² U bent het, o God,
U die ons eerst had verstoten.
Wilt U, o God, optrekken met onze legers?
¹³ Help ons tegen de vijand,
want hulp van mensen stelt niets voor.
¹⁴ Met de hulp van God kunnen wij dapper strijden,
Hij zal onze vijanden verslaan.