Add parallel Print Page Options

Ang Pagpapahayag ng Kasalanan ng Taong Nahihirapan

39 Sinabi ko sa aking sarili,
    “Ang ugali koʼy aking babantayan, sa pagsasalita, ang magkasalaʼy iiwasan.
    Pipigilan ko ang aking mga labi habang malapit ako sa masasamang tao.”
Kaya tumahimik ako at walang anumang sinabi kahit mabuti,
    ngunit lalong nadagdagan ang sakit ng aking kalooban.
Akoʼy tunay na nabahala,
    at sa kaiisip koʼy lalo akong naguluhan,
    kaya nang hindi ko na mapigilan ay sinabi ko,
Panginoon, paalalahanan nʼyo ako na may katapusan at bilang na ang aking mga araw,
    na ang buhay ko sa mundoʼy pansamantala lamang.
    Paalalahanan nʼyo akong sa mundo ay lilisan.
Kay ikli ng buhay na ibinigay nʼyo sa akin.
    Katumbas lang ng isang saglit para sa inyo.
    Itoʼy parang hangin lamang na dumadaan,
o kayaʼy parang anino na nawawala.
    Abala siya sa mga bagay na wala namang kabuluhan.
    Nagtitipon siya ng kayamanan, ngunit kapag siyaʼy namatay,
    hindi na niya alam kung sino ang makikinabang.
At ngayon, Panginoon, ano pa ang aasahan ko?
    Kayo lang ang tanging pag-asa ko.
Iligtas nʼyo ako sa lahat kong kasalanan,
    at huwag nʼyong hayaang pagtawanan ako ng mga hangal.
Akoʼy mananahimik at hindi na ibubuka pa ang aking bibig,
    dahil nanggaling sa inyo ang pagdurusa kong ito.
10 Huwag nʼyo na akong parusahan.
    Akoʼy parang mamamatay na sa dulot nʼyong kahirapan.
11 Dinidisiplina nʼyo ang tao kapag siya ay nagkakasala.
    Katulad ng anay, inuubos nʼyo rin ang kanilang mga pinahahalagahan.
    Tunay na ang buhay ng tao ay pansamantala lamang.[a]

12 Panginoon, dinggin nʼyo ang dalangin ko.
    Pakinggan nʼyo ang paghingi ko ng tulong sa inyo.
    Huwag nʼyo sanang balewalain ang aking mga pag-iyak.
    Dahil dito sa mundo akoʼy dayuhan lamang,
    gaya ng aking mga ninuno, sa mundo ay lilisan.
13 Huwag na kayong magalit sa akin,
    upang akoʼy maging masaya bago ako mamatay.”

Footnotes

  1. 39:11 pansamantala lamang: sa literal, parang hininga lamang.

The Futility of Life.

For the music director, for [a]Jeduthun. A Psalm of David.

39 I said, “I will (A)keep watch over my ways
So that I (B)do not sin with my tongue;
I will keep watch over (C)my mouth as with a muzzle
While the wicked are in my presence.”
I was (D)mute [b]and silent,
I [c]refused to say even something good,
And my pain was stirred up.
My (E)heart was hot within me,
While I was musing the fire burned;
Then I spoke with my tongue:
Lord, let me know (F)my end,
And what is the extent of my days;
Let me know how (G)transient I am.
Behold, You have made (H)my days like [d]hand widths,
And my (I)lifetime as nothing in Your sight;
Certainly all mankind standing is [e]a mere (J)breath. Selah
Certainly every person (K)walks around as [f]a fleeting shadow;
They certainly make an (L)uproar for nothing;
He (M)amasses riches and does not know who will gather them.

“And now, Lord, for what do I wait?
My (N)hope is in You.
(O)Save me from all my wrongdoings;
Do not make me an object of (P)reproach for the foolish.
I have become (Q)mute, I do not open my mouth,
Because it is (R)You who have done it.
10 (S)Remove Your plague from me;
Because of (T)the opposition of Your hand I am [g]perishing.
11 With (U)rebukes You punish a person for wrongdoing;
You (V)consume like a moth what is precious to him;
Certainly (W)all mankind is mere breath! Selah

12 (X)Hear my prayer, Lord, and listen to my cry for help;
Do not be silent (Y)to my tears;
For I am (Z)a stranger with You,
(AA)One who lives abroad, like all my fathers.
13 (AB)Turn Your eyes away from me, that I may become cheerful again
Before I depart and am no more.”

Footnotes

  1. Psalm 39 Title 1 Chr 16:41
  2. Psalm 39:2 Lit with silence
  3. Psalm 39:2 Lit was silent from good
  4. Psalm 39:5 I.e., short
  5. Psalm 39:5 Or altogether breath
  6. Psalm 39:6 Lit an image
  7. Psalm 39:10 Or wasting away