Laat Israël het volgende zeggen:
was de Here niet steeds bij ons?
² Was de Here niet steeds bij ons,
toen wij werden aangevallen door vreemde mensen?
³ Zij hadden ons wel levend kunnen verslinden,
toen zij in hun woede op ons afkwamen.
⁴ Wij hadden kunnen verdrinken in een woeste rivier.
⁵ Het kolkende water had zich dan boven ons gesloten.
⁶ Maar prijs de Here!
Hij liet dat niet toe.
Dankzij Hem kregen zij ons niet te pakken.
⁷ Wij ontkwamen,
zoals een vogel wegglipt uit het net van de vogelvanger.
De valstrik is kapot
en wij zijn ontsnapt.
⁸ Wij vinden hulp bij de Here.
Hij heeft de hemel en de aarde gemaakt.