耶稣的弟弟不信祂

之后,耶稣周游加利利,不愿去犹太地区,因为犹太人想要杀祂。 犹太人的住棚节快到了, 耶稣的弟弟们对祂说:“离开这里,去犹太过节吧,好让你的门徒在那里也看见你所做的啊! 因为人想出名,都不会暗地里行事,你既然可以做这些事,就把自己显给世人看吧!” 原来连祂的弟弟们也不信祂。

耶稣对他们说:“我的时候还没有到,你们什么时候都很方便。 世人不会恨你们,只会恨我,因为我指证他们行为邪恶。 你们先去过节吧,我现在还不上去,因为我的时候还没有到。” 耶稣说完这些话,仍留在加利利。

耶稣过住棚节

10 他们走了以后,耶稣避开了人们的注意,暗地里上去过节。 11 节期到了,犹太人到处查问:“耶稣在哪里?”

12 众人对祂议论纷纷,有些人说:“祂是好人,”有些说:“不,祂欺骗民众。” 13 不过,没有人敢公开议论祂的事,因为害怕犹太人。

14 节期约过了一半,耶稣来到圣殿教导人。 15 犹太人感到惊奇,说:“这个人没有受过教育,怎么懂得这么多呢?”

16 耶稣说:“我的教导不是出于我自己,而是出于差我来的那位。 17 如果你们愿意遵行上帝的旨意,就能分辨这些教导是出于上帝,还是出于我自己。 18 凭自己讲论的人是要寻求自己的荣耀,但人子真实无伪,毫无不义,祂是为了使差祂来的那位得荣耀。 19 摩西不是把律法传给了你们吗?你们却没有一个人遵守。为什么想要杀我呢?”

20 众人回答说:“你一定是被鬼附身了!谁要杀你啊?”

21 耶稣说:“我行了一件神迹,你们都感到惊奇。 22 摩西把割礼传给你们,你们也在安息日行割礼。其实割礼不是摩西定的,而是从祖先们的时代就有了。 23 为了避免违背摩西的律法,行割礼的那一天就算是安息日,你们还是照行。那么,我在安息日使一个病人完全康复,你们为什么责怪我呢? 24 不要根据外表来断定是非,要按公义的原则判断。”

耶稣是基督吗

25 有些住在耶路撒冷的人说:“这不是他们要杀的那个人吗? 26 你看祂这样公开讲道,居然没有人说什么,难道官长也真的认为祂是基督吗? 27 可是基督来的时候,根本没有人知道祂从哪里来,我们却知道这个人是从哪里来的。”

28 于是,耶稣在圣殿里高声教导人说:“你们知道我是谁,也知道我是从哪里来的。其实我来不是出于自己的意思,差我来的那位是真实的,你们不认识祂。 29 但我认识祂,因为我是从祂那里来的,差我来的就是祂。” 30 他们听了,想捉拿耶稣,只是没有人下手,因为祂的时候还没有到。

31 人群中有许多人信了耶稣,他们说:“基督来的时候所行的神迹,难道会比这个人行得更多吗?”

32 法利赛人听见众人这样议论耶稣,就联合祭司长派差役去抓祂。 33 耶稣对众人说:“我暂时还会跟你们在一起,不久我要回到差我来的那位那里。 34 那时你们要找我却找不到,你们也不能去我所在的地方。”

35 犹太人彼此议论说:“祂要去哪里使我们找不着呢?难道祂要到我们犹太人侨居的希腊各地去教导希腊人吗? 36 祂说我们找不到祂,又不能去祂所在的地方,是什么意思?”

活水的江河

37 节期最后一天,也是整个节期的高潮,耶稣站起来高声说:“人若渴了,可以到我这里来喝。 38 正如圣经所言,信我的人,‘从他里面要流出活水的江河来’。” 39 耶稣这话是指信祂的人要得到圣灵,但当时圣灵还没有降临,因为耶稣还没有得到荣耀。

40 听见这些话后,有些人说:“祂真是那位先知。” 41 也有些人说:“祂是基督。”还有些人说:“不会吧,基督怎么会出自加利利呢? 42 圣经上不是说基督是大卫的后裔,要降生在大卫的故乡伯利恒吗?” 43 众人因为对耶稣的看法不同,就起了纷争。 44 有些人想抓祂,只是没有人下手。

犹太官长不信耶稣

45 祭司长和法利赛人看见差役空手回来,就问:“你们为什么不把祂带来呢?”

46 差役答道:“从未有人像祂那样说话!”

47 法利赛人说:“难道你们也被祂迷惑了吗? 48 哪有官长和法利赛人信祂呢? 49 这群不明白律法的民众该受咒诅!”

50 曾经夜访耶稣、属于他们当中一员的尼哥德慕说: 51 “难道不听被告申辩,不查明事实真相,我们的律法就定祂的罪吗?”

52 他们回答说:“难道你也是加利利人吗?你去查查看,就会知道没有先知是从加利利来的。”

και μετα ταυτα περιεπατει [ο] ιησους εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι

ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια

ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσιν [σου] τα εργα α ποιεις

ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω

ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον

λεγει ουν αυτοις ο ιησους ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος

ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν

υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται

ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τη γαλιλαια

10 ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλα ως εν κρυπτω

11 οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος

12 και γογγυσμος περι αυτου ην πολυς εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι [δε] ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον

13 ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων

14 ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ιησους εις το ιερον και εδιδασκεν

15 εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντες πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως

16 απεκριθη ουν αυτοις ιησους και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με

17 εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θεου εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω

18 ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν

19 ου μωυσης εδωκεν υμιν τον νομον και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι

20 απεκριθη ο οχλος δαιμονιον εχεις τις σε ζητει αποκτειναι

21 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε

22 δια τουτο μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεως εστιν αλλ εκ των πατερων και [εν] σαββατω περιτεμνετε ανθρωπον

23 ει περιτομην λαμβανει [ο] ανθρωπος εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομος μωυσεως εμοι χολατε οτι ολον ανθρωπον υγιη εποιησα εν σαββατω

24 μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινετε

25 ελεγον ουν τινες εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι

26 και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χριστος

27 αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χριστος οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν

28 εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων [ο] ιησους και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκ οιδατε

29 εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν

30 εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου

31 εκ του οχλου δε πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χριστος οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν

32 ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον

33 ειπεν ουν ο ιησους ετι χρονον μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με

34 ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν

35 ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας

36 τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν ζητησετε με και ουχ ευρησετε με και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν

37 εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ιησους και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω

38 ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος

39 τουτο δε ειπεν περι του πνευματος ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευσαντες εις αυτον ουπω γαρ ην πνευμα οτι ιησους ουπω εδοξασθη

40 εκ του οχλου ουν ακουσαντες των λογων τουτων ελεγον [οτι] ουτος εστιν αληθως ο προφητης

41 αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χριστος οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χριστος ερχεται

42 ουχ η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος δαυιδ και απο βηθλεεμ της κωμης οπου ην δαυιδ ερχεται ο χριστος

43 σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον

44 τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις εβαλεν επ αυτον τας χειρας

45 ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι δια τι ουκ ηγαγετε αυτον

46 απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτως ανθρωπος

47 απεκριθησαν ουν [αυτοις] οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε

48 μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων

49 αλλα ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επαρατοι εισιν

50 λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον προτερον εις ων εξ αυτων

51 μη ο νομος ημων κρινει τον ανθρωπον εαν μη ακουση πρωτον παρ αυτου και γνω τι ποιει

52 απεκριθησαν και ειπαν αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει εραυνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγειρεται

53 [[και επορευθησαν εκαστος εις τον οικον αυτου

After these things Jesus walked in Galilee; for he would not walk in Judea, because the Jews sought to kill him.

Now the Jews' feast of tabernacles was at hand.

And his brethren said to him: Pass from hence, and go into Judea; that thy disciples also may see thy works which thou dost.

For there is no man that doth any thing in secret, and he himself seeketh to be known openly. If thou do these things, manifest thyself to the world.

For neither did his brethren believe in him.

Then Jesus said to them: My time is not yet come; but your time is always ready.

The world cannot hate you; but me it hateth: because I give testimony of it, that the works thereof are evil.

Go you up to this festival day, but I go not up to this festival day: because my time is not accomplished.

When he had said these things, he himself stayed in Galilee.

10 But after his brethren were gone up, then he also went up to the feast, not openly, but, as it were, in secret.

11 The Jews therefore sought him on the festival day, and said: Where is he?

12 And there was much murmuring among the multitude concerning him. For some said: He is a good man. And others said: No, but he seduceth the people.

13 Yet no man spoke openly of him, for fear of the Jews.

14 Now about the midst of the feast, Jesus went up into the temple, and taught.

15 And the Jews wondered, saying: How doth this man know letters, having never learned?

16 Jesus answered them, and said: My doctrine is not mine, but his that sent me.

17 If any man do the will of him; he shall know of the doctrine, whether it be of God, or whether I speak of myself.

18 He that speaketh of himself, seeketh his own glory: but he that seeketh the glory of him that sent him, he is true, and there is no injustice in him.

19 Did Moses not give you the law, and yet none of you keepeth the law?

20 Why seek you to kill me? The multitude answered, and said: Thou hast a devil; who seeketh to kill thee?

21 Jesus answered, and said to them: One work I have done; and you all wonder:

22 Therefore, Moses gave you circumcision (not because it is of Moses, but of the fathers;) and on the sabbath day you circumcise a man.

23 If a man receive circumcision on the sabbath day, that the law of Moses may not be broken; are you angry at me because I have healed the whole man on the sabbath day?

24 Judge not according to the appearance, but judge just judgment.

25 Some therefore of Jerusalem said: Is not this he whom they seek to kill?

26 And behold, he speaketh openly, and they say nothing to him. Have the rulers known for a truth, that this is the Christ?

27 But we know this man, whence he is: but when the Christ cometh, no man knoweth whence he is.

28 Jesus therefore cried out in the temple, teaching, and saying: You both know me, and you know whence I am: and I am not come of myself; but he that sent me, is true, whom you know not.

29 I know him, because I am from him, and he hath sent me.

30 They sought therefore to apprehend him: and no man laid hands on him, because his hour was not yet come.

31 But of the people many believed in him, and said: When the Christ cometh, shall he do more miracles, than these which this man doth?

32 The Pharisees heard the people murmuring these things concerning him: and the rulers and Pharisees sent ministers to apprehend him.

33 Jesus therefore said to them: Yet a little while I am with you: and then I go to him that sent me.

34 You shall seek me, and shall not find me: and where I am, thither you cannot come.

35 The Jews therefore said among themselves: Whither will he go, that we shall not find him? will he go unto the dispersed among the Gentiles, and teach the Gentiles?

36 What is this saying that he hath said: You shall seek me, and shall not find me; and where I am, you cannot come?

37 And on the last, and great day of the festivity, Jesus stood and cried, saying: If any man thirst, let him come to me, and drink.

38 He that believeth in me, as the scripture saith, Out of his belly shall flow rivers of living water.

39 Now this he said of the Spirit which they should receive, who believed in him: for as yet the Spirit was not given, because Jesus was not yet glorified.

40 Of that multitude therefore, when they had heard these words of his, some said: This is the prophet indeed.

41 Others said: This is the Christ. But some said: Doth the Christ come out of Galilee?

42 Doth not the scripture say: That Christ cometh of the seed of David, and from Bethlehem the town where David was?

43 So there arose a dissension among the people because of him.

44 And some of them would have apprehended him: but no man laid hands on him.

45 The ministers therefore came to the chief priests and the Pharisees. And they said to them: Why have you not brought him?

46 The ministers answered: Never did man speak like this man.

47 The Pharisees therefore answered them: Are you also seduced?

48 Hath any one of the rulers believed in him, or of the Pharisees?

49 But this multitude, that knoweth not the law, are accursed.

50 Nicodemus said to them, (he that came to him by night, who was one of them:)

51 Doth our law judge any man, unless it first hear him, and know what he doth?

52 They answered, and said to him: Art thou also a Galilean? Search the scriptures, and see, that out of Galilee a prophet riseth not.

53 And every man returned to his own house.