Juan 11
Magandang Balita Biblia
Ang Pagkamatay ni Lazaro
11 May(A) isang taong nagngangalang Lazaro na nagkasakit. Nakatira siya sa Bethania kasama ang mga kapatid niyang sina Maria at Martha. 2 Si(B) Maria ang nagbuhos ng pabango sa paa ng Panginoon at pagkatapos ay pinunasan iyon ng kanyang buhok. Dahil may sakit si Lazaro, 3 nagpasabi kay Jesus ang magkapatid, “Panginoon, ang minamahal ninyong kaibigan ay may sakit.”
4 Nang marinig ito ni Jesus ay sinabi niya, “Hindi niya ikamamatay ang sakit na ito. Nangyari iyon upang maparangalan ang Diyos at sa pamamagitan nito'y maparangalan ang Anak ng Diyos.”
5 Mahal ni Jesus ang magkakapatid na Martha, Maria at Lazaro. 6 Gayunman, nagpalipas pa siya doon ng dalawang araw mula nang mabalitaang may sakit si Lazaro. 7 Pagkatapos nito, sinabi niya sa kanyang mga alagad, “Magbalik tayo sa Judea.”
8 Sumagot ang mga alagad, “Rabi, hindi po ba't kamakailan lamang ay pinagtangkaan kayong batuhin ng mga tao? Bakit pupunta na naman kayo doon?”
9 Sinabi ni Jesus, “Hindi ba't may labindalawang oras sa maghapon? Hindi matitisod ang lumalakad kung umaga sapagkat nakikita niya ang nagbibigay-liwanag sa daigdig na ito. 10 Subalit natitisod ang lumalakad kung gabi sapagkat wala na siyang liwanag.” 11 Idinugtong pa ni Jesus, “Natutulog ang kaibigan nating si Lazaro. Pupunta ako upang gisingin siya.”
12 “Panginoon, kung natutulog lang po siya ay gagaling siya,” sagot ng mga alagad.
13 Ang ibig sabihin ni Jesus ay patay na si Lazaro, ngunit ang akala ng mga alagad ay talagang natutulog lamang ito. 14 Dahil dito'y tuwirang sinabi ni Jesus, “Patay na si Lazaro; 15 ngunit dahil sa inyo, ako'y nagagalak na wala ako roon, nang sa gayon ay sumampalataya kayo sa akin. Tayo na, puntahan natin siya.”
16 Sinabi ni Tomas, na tinatawag na Kambal, sa kanyang mga kasama, “Sumama tayo sa kanya, nang mamatay tayong kasama niya.”
Si Jesus ang Muling Pagkabuhay at ang Buhay
17 Pagdating ni Jesus, nalaman niyang apat na araw nang nakalibing si Lazaro. 18 May tatlong kilometro lamang ang layo ng Jerusalem sa Bethania, 19 at maraming Judio ang dumalaw kina Martha at Maria upang makiramay sa pagkamatay ng kanilang kapatid.
20 Nang mabalitaan ni Martha na dumarating si Jesus, sinalubong niya ito, ngunit si Maria nama'y naiwan sa bahay. 21 Sinabi ni Martha, “Panginoon, kung narito po kayo, hindi sana namatay ang kapatid ko. 22 Subalit alam kong kahit ngayo'y ipagkakaloob sa inyo ng Diyos ang anumang hingin ninyo sa kanya.”
23 “Muling mabubuhay ang iyong kapatid,” sabi ni Jesus.
24 Sumagot(C) si Martha, “Alam ko pong siya'y mabubuhay muli sa huling araw.”
25 Sinabi sa kanya ni Jesus, “Ako ang muling pagkabuhay at ang buhay. Ang sinumang sumasampalataya sa akin, kahit mamatay ay muling mabubuhay; 26 at sinumang nabubuhay at sumasampalataya sa akin ay hindi mamamatay kailanman. Naniniwala ka ba sa sinabi ko?”
27 Sumagot siya, “Opo, Panginoon! Naniniwala po akong kayo ang Cristo, ang Anak ng Diyos na inaasahang darating sa sanlibutan.”
Tumangis si Jesus
28 Pagkasabi nito, umuwi si Martha. Tinawag niya si Maria at binulungan, “Naririto na ang Guro at ipinapatawag ka.”
29 Pagkarinig nito'y nagmadaling tumayo si Maria upang salubungin si Jesus. 30 Wala pa si Jesus sa nayon; naroon pa lamang siya sa lugar kung saan siya sinalubong ni Martha. 31 Nang makitang si Maria'y nagmamadaling tumayo at lumabas, sinundan siya ng mga Judiong nakikiramay sa kanila. Akala nila'y pupunta siya sa libingan upang umiyak.
32 Pagdating ni Maria sa kinaroroonan ni Jesus, nagpatirapa siya sa paanan nito at nagsabi, “Panginoon, kung narito po lamang kayo, hindi sana namatay ang aking kapatid.”
33 Nahabag si Jesus at nabagbag ang kanyang kalooban nang makita niyang umiiyak si Maria, pati ang mga Judiong kasama nito. 34 “Saan ninyo siya inilibing?” tanong ni Jesus.
Sumagot sila, “Panginoon, halikayo at tingnan ninyo.”
35 Tumangis si Jesus. 36 Kaya't sinabi ng mga Judio, “Tingnan ninyo, talagang mahal na mahal niya si Lazaro!” 37 Sinabi naman ng ilan, “Napagaling niya ang bulag, bakit hindi niya napigilang mamatay si Lazaro?”
Muling Binuhay si Lazaro
38 Muling nabagbag ang kalooban ni Jesus pagdating sa libingan. Ang pinaglibingan kay Lazaro ay isang yungib na natatakpan ng malaking bato. 39 “Alisin ninyo ang bato,” utos ni Jesus.
Ngunit si Martha na kapatid ng namatay ay sumagot, “Panginoon, nangangamoy na po siya ngayon; apat na araw na siyang patay.”
40 Sinabi ni Jesus, “Hindi ba't sinabi ko sa iyo na kung sasampalataya ka ay makikita mo ang kaluwalhatian ng Diyos?” 41 Kaya't inalis nila ang bato. Tumingala si Jesus sa langit at sinabi, “Ama, nagpapasalamat ako sa iyo sapagkat dininig mo ako, 42 at alam kong lagi mo akong dinirinig. Ngunit sinasabi ko ito dahil sa mga taong naririto, upang maniwala silang ikaw ang nagsugo sa akin.” 43 Pagkasabi nito ay sumigaw siya, “Lazaro, lumabas ka!” 44 Lumabas nga si Lazaro na nababalot ng telang panlibing ang mga kamay at paa; may nakabalot ding tela sa mukha niya. Inutos ni Jesus sa kanila, “Kalagan ninyo siya at nang makalakad siya.”
Ang Balak Laban kay Jesus(D)
45 Marami sa mga Judiong dumalaw kina Maria ang nakakita sa ginawa ni Jesus, at sumampalataya sila sa kanya. 46 Ngunit may ilan sa kanila na pumunta sa mga Pariseo at ibinalita ang ginawa ni Jesus. 47 Kaya't tinipon ng mga punong pari at mga Pariseo ang mga kagawad ng Kataas-taasang Kapulungan ng mga Judio. Kanilang sinabi, “Ano ang gagawin natin? Gumagawa ng maraming himala ang taong ito. 48 Kung siya'y pababayaan nating magpatuloy sa kanyang mga ginagawa, maniniwala sa kanya ang lahat. Paparito ang mga Romano at wawasakin ang ating Templo at ang ating bansa.”
49 Ngunit ang isa sa kanila, si Caifas na siyang Pinakapunong Pari nang taóng iyon, ay nagsabing, “Wala kayong alam! 50 Hindi ba ninyo naiisip na mas mabuti sa inyo na isang tao lamang ang mamatay alang-alang sa bayan, kaysa mapahamak ang buong bansa?” 51 Hindi mula sa kanyang sarili ang sinabi niyang ito. Bilang Pinakapunong Pari nang taóng iyon, nagpahayag siya ng propesiya na dapat mamatay si Jesus alang-alang sa bansa 52 at hindi lamang para sa bansa kundi upang tipunin ang mga anak ng Diyos na nasa iba't ibang dako. 53 Mula noon, pinagplanuhan na nila kung paano maipapapatay si Jesus. 54 Dahil dito, si Jesus ay hindi na hayagang naglakad sa Judea. Sa halip, siya'y nagpunta sa Efraim, isang bayang malapit sa ilang, at doon muna tumigil kasama ng kanyang mga alagad.
55 Nalalapit na ang Pista ng Paskwa. Maraming taga-lalawigan ang pumunta sa Jerusalem bago sumapit ang kapistahan upang isagawa ang seremonya ng paglilinis. 56 Hinanap nila si Jesus, at habang sila'y nag-uusap-usap sa Templo, sila'y nagtanungan, “Ano sa palagay ninyo? Paparito kaya siya sa pista?” 57 Ipinag-utos ng mga punong pari at ng mga Pariseo na ipagbigay-alam sa kanila ng mga tao kapag nalaman nila kung nasaan si Jesus upang ito'y maipadakip nila.
約翰福音 11
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
拉撒路病死
11 伯大尼村有個名叫拉撒路的人病倒了。伯大尼是瑪麗亞和她姐姐瑪大居住的村莊。 2 就是這個瑪麗亞後來用香膏抹主，又用自己的頭髮擦乾祂的腳，患病的拉撒路是她的弟弟。 3 她們姊妹兩個託人去告訴耶穌，說：「主啊，你所愛的人病了！」
4 耶穌聽見後，說：「這病不會致命，而是為了上帝的榮耀，使祂的兒子藉此得到榮耀。」 5 耶穌一向愛瑪大、瑪麗亞和拉撒路， 6 可是祂聽到拉撒路有病的消息後，仍逗留了兩天， 7 然後才對門徒說：「我們去猶太吧！」
8 門徒說：「老師，猶太人近來想拿石頭打你，你還要去那裡嗎？」
9 耶穌說：「白天不是有十二個小時嗎？人在白天走路，不會跌倒，因為他看得見這世上的光。 10 人在夜間走路，才會跌倒，因為沒有光。」 11 接著耶穌又說：「我們的朋友拉撒路已經睡了，我去叫醒他。」
12 門徒說：「主啊，如果他睡了，肯定會好的。」 13 其實耶穌是指他已經死了，門徒卻以為他真的睡了。
14 於是，耶穌清楚地對他們說：「拉撒路死了。 15 為了你們的緣故，我很高興自己不在那裡，好叫你們信我。現在我們可以去了。」 16 綽號「雙胞胎」的多馬對其他門徒說：「我們也去，好跟祂一塊兒死吧。」
拉撒路死而復活
17 耶穌到了伯大尼，得知拉撒路已經在墳墓裡四天了。 18 伯大尼離耶路撒冷不遠，大約只有三公里的路， 19 很多猶太人來看瑪大和瑪麗亞，為她們兄弟的事來安慰她們。
20 瑪大聽說耶穌來了，就去迎接祂，瑪麗亞卻仍然坐在家裡。 21 瑪大對耶穌說：「主啊，你如果早在這裡，我弟弟就不會死了。 22 就是現在我也知道你無論向上帝求什麼，上帝必定賜給你。」
23 耶穌說：「你弟弟必定復活。」
24 瑪大說：「我知道，在末日復活的時候，他必復活。」
25 耶穌說：「我是復活，我是生命。信我的人雖然死了，也必復活。 26 凡活著信我的人必永遠不死。你相信嗎？」
27 瑪大說：「主啊，我信！我相信你是來到世界的基督，是上帝的兒子。」
28 瑪大說完了，就回去悄悄地告訴她妹妹瑪麗亞：「老師來了，祂叫你去。」
29 瑪麗亞聽了，急忙起來到耶穌那裡。 30 那時，耶穌還沒有進村子，仍在瑪大迎接祂的地方。 31 那些在家裡安慰瑪麗亞的猶太人，見她匆匆忙忙地跑了出去，以為她要去墳墓那裡哭，就跟著出去。
32 瑪麗亞來到耶穌那裡，俯伏在祂腳前說：「主啊，你如果早在這裡，我弟弟就不會死了。」
33 耶穌看見她和陪她來的猶太人都在哭，心中感動，十分難過， 34 便問：「你們把他葬在哪裡了？」
他們答道：「主啊，你來看。」
35 耶穌哭了。
36 猶太人說：「你看！祂多麼愛拉撒路啊！」
37 其中也有人說：「祂既然能醫好瞎眼的人，難道不能叫這個人不死嗎？」
38 耶穌又十分感動地來到墳墓前。那墳墓是個洞，洞口堵著一塊大石頭。
39 耶穌說：「把石頭挪開。」
死者的姐姐瑪大對祂說：「主啊，他死了四天了，已經臭了。」
40 耶穌說：「我不是跟你說過，只要你信，就會看見上帝的榮耀嗎？」
41 於是，他們把石頭挪開，耶穌望著天說：「父啊，我感謝你，因為你已垂聽了我的禱告， 42 我知道你常常垂聽我的禱告。我這樣說是為了周圍站著的眾人，好叫他們相信是你差了我來。」
43 說完，就大聲呼喊：「拉撒路，出來！」 44 那死者就出來了，手腳都纏著布條，臉上也包著布。
耶穌對他們說：「給他解開，讓他走！」
謀害耶穌
45 許多來看瑪麗亞的猶太人看見耶穌所行的事，就信了祂， 46 但也有些人去見法利賽人，把耶穌所行的事告訴他們。 47 祭司長和法利賽人便召開公會會議，說：「這人行了這麼多神蹟，我們該怎麼辦呢？ 48 如果讓祂這樣繼續下去，所有的人都會信祂，那時羅馬人一定會來奪取我們的土地，擄掠我們的人民。」
49 當年擔任大祭司的該亞法對他們說：「你們什麼都不懂！ 50 你們沒有認識到，祂一個人替眾人死，而不是整個民族滅亡，對你們來說更好。」 51 其實這句話不是出於他自己，只因那年他是大祭司，上帝藉著他預言耶穌將要替猶太民族死。 52 祂不單是要替猶太民族死，也要把散居在各處的上帝的兒女聚集在一起。
53 從那天起，他們就計劃要殺害耶穌， 54 所以耶穌不再公開地在猶太人中間露面。祂離開伯大尼，前往靠近曠野的地方，到了以法蓮城，就和門徒住下來。
55 猶太人的逾越節快到了，有很多人從鄉下上耶路撒冷，預備在過節前潔淨自己。 56 他們四處尋找耶穌，又彼此在聖殿裡談論：「你們怎麼想？祂不會來過節吧？」 57 當時祭司長和法利賽人早已下令，如果有人知道耶穌在哪裡，就來報告，他們好去抓祂。
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
