Font Size
创世记 43
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
创世记 43
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
约瑟的哥哥们再下埃及
43 那地方的饥荒仍然非常严重， 2 他们从埃及带回来的粮食吃完了，他们的父亲对他们说：“你们再去买些粮食吧。” 3 犹大说：“那人严厉地警告我们，‘不把你们的弟弟带来，你们就不要再来见我。’ 4 你若让便雅悯跟我们同去，我们就去给你买粮。 5 你若不让便雅悯跟我们同去，我们就不去给你买粮。因为那人说，‘你们不把弟弟带来，就不要再来见我。’”
6 以色列说：“你们为什么告诉他你们还有一个弟弟，给我惹麻烦呢？” 7 他们回答说：“那人详细询问我们和我们家人的情况，问我们的父亲是否在世，还有没有弟兄。我们如实回答，怎会想到他非要我们把弟弟带去呢？”
8 犹大对父亲以色列说：“你就让便雅悯跟我同去吧，我们好立刻动身，这样我们一家老小才能保住性命，不致饿死。 9 我亲自保证便雅悯的安全，你可以向我要人。我若不把他带回来见你，情愿一生担罪。 10 我们若是没有耽搁的话，现在已经往返两趟了。”
11 他们的父亲以色列说：“事到如今，只好这样了。你们带一些上好的乳香、蜂蜜、香料、没药、榧子和杏仁等土产，去送给那人作礼物吧。 12 你们还要带双倍的钱，好归还上次留在你们口袋中的钱，那可能是弄错了。 13 带你们的弟弟去见那人吧！ 14 愿全能的上帝叫那人怜悯你们，让西缅和便雅悯回来。我若丧子就丧子吧！”
15 于是，他们就带着便雅悯、礼物和双倍的钱去埃及见约瑟。 16 约瑟看见便雅悯和他们同来，就对管家说：“你带他们到我家里去，宰杀牲畜，预备宴席，中午他们要跟我一起吃饭。” 17 管家照约瑟的吩咐，带他们到约瑟家里。 18 他们被带到约瑟家后非常害怕，说：“他把我们带到这里来，一定跟上次放在我们口袋中的钱有关。他想害我们，强迫我们做他的奴仆，抢我们的驴。”
19 他们走到约瑟的管家跟前，在房门口对他说： 20 “先生，我们上次曾来这里买粮。 21 但在回家的途中住宿时，我们打开口袋，发现我们带来买粮的钱分毫不少地放在那里。我们把这些钱带回来了， 22 又另外带了一些钱来买粮。我们不知道谁把买粮的钱放进了我们的口袋。”
23 管家说：“你们放心，不要害怕，你们口袋里那些钱是你们的上帝，你们父亲的上帝赐给你们的。我已经收了你们买粮的钱。”说完就把西缅带出来和他们见面， 24 接着带他们进约瑟的家，给他们水洗脚，给他们的驴喂草料。 25 他们知道要在那里吃午餐，就预备好礼物，等约瑟中午回来。
26 约瑟来了，他们就把带来的礼物献给他，向他俯伏下拜。 27 约瑟向他们问好，然后说：“你们提起过你们的老父亲，他还健在、安康吗？” 28 他们回答说：“你仆人——我们的父亲仍然健在、安康。”说完了，又向他下拜。 29 约瑟抬头看见了自己的同胞弟弟便雅悯，就问道：“这就是你们所说那位最小的弟弟吗？”他又对便雅悯说：“孩子，愿上帝施恩给你。” 30 约瑟爱弟之心油然而生，急忙出去找哭的地方。他到自己的房间里哭了一场。
31 他洗过脸出来，控制着自己的感情，吩咐人摆饭。 32 约瑟自己一桌，他的弟兄们一桌，那些和他们一起吃饭的埃及人一桌，因为埃及人厌恶和希伯来人同席。 33 约瑟让他的弟兄们在他对面按照长幼次序坐，他们面面相觑，非常惊讶。 34 约瑟吩咐人把自己面前的菜肴分给他们，便雅悯得的那份比其他弟兄多五倍。他们尽情地和约瑟一同吃喝。
Genesis 43
Het Boek
Genesis 43
Het Boek
Het tweede bezoek van Jozefs broers
43 De vreselijke hongersnood bleef op het land drukken. 2 Toen het graan dat zij uit Egypte hadden meegebracht bijna op was, zei Jakob tegen zijn zonen: ‘Ga nog maar een keer voedsel halen.’ 3-5 Maar Juda zei tegen hem: ‘De leider van Egypte meende het toen hij zei: “U kunt hier beter niet terugkomen als u die jongste broer niet meeneemt.” We kunnen geen voedsel halen, tenzij Benjamin met ons meegaat.’ 6 ‘Waarom moesten jullie die man zo nodig vertellen dat jullie nog een jongere broer hadden?’ vroeg Israël geërgerd. ‘Jullie hebben mij mooi in de moeilijkheden gebracht.’ 7 ‘Maar die man vroeg ons speciaal naar onze familie,’ zeiden zij hem. ‘Hij wilde weten of onze vader nog leefde en vroeg ook of we nog een andere broer hadden. Daarom vertelden wij het hem. Hoe konden wij weten dat hij zou zeggen: “Neem uw jongste broer mee?” ’
8 Juda zei tegen zijn vader: ‘Laat mij de jongen meenemen, dan kunnen we gaan. Anders zullen we allemaal verhongeren en niet alleen wij, maar ook u en onze kleine kinderen. 9 Ik verzeker u dat hij veilig zal zijn. Als ik hem niet terugbreng, zal ik voor altijd bij u in de schuld staan. 10 Als u eerder had toegestemd, waren we nu al twee keer heen en terug naar Egypte geweest.’
11 Ten slotte stemde Israël toe met de woorden: ‘Als het dan niet anders kan, moet het maar zo. Geef die man als geschenk balsem, honing, gom en hars, terpentijnnoten en amandelen. 12 Neem dubbel geld mee, zodat jullie het geld dat bovenin de zakken zat, kunnen terugbetalen. Iemand daar heeft vast een fout gemaakt. 13 Neem jullie broer mee en ga. 14 Moge God, de Almachtige, jullie genadig zijn als jullie bij die man komen, zodat hij Simeon vrijlaat en Benjamin laat terugkomen. Als ik mijn kinderen moet kwijtraken, dan moet het maar.’
15 Zij namen de geschenken en het dubbele geld en trokken naar Egypte, waar ze weer oog in oog kwamen te staan met Jozef. 16 Toen die zag dat ze Benjamin hadden meegenomen, zei hij tegen zijn huismeester: ‘Deze mannen zullen vanmiddag bij mij eten. Neem ze mee naar huis en maak een feestelijke maaltijd klaar.’ 17 De man voerde de opdracht uit en nam de broers mee naar Jozefs paleis.
18 Zij werden echter alleen maar banger, toen ze zagen waar ze heen werden gebracht. ‘Dit doet hij vanwege dat geld dat in onze zakken zat,’ zeiden ze tegen elkaar. ‘Hij zal wel zeggen dat we het hebben gestolen en ons tot slaven maken. Dan kan hij onze ezels ook in beslag nemen.’
19-21 Toen ze bij de deur van het paleis kwamen, wendden zij zich tot de huismeester en zeiden: ‘Och meneer, na onze eerste reis naar Egypte om eten te halen, stopten we op de terugtocht voor de overnachting en openden onze zakken en daar zat het geld in, dat we voor het graan hadden betaald. 22 Kijk, hier is het, we hebben het mee teruggenomen en we hebben nog meer geld om hier weer graan te kopen. We hebben geen flauw idee hoe dat geld in onze zakken is terechtgekomen.’ 23 ‘Maakt u zich daar maar geen zorgen over,’ zei de huismeester, ‘uw God of de God van uw vaderen zal het daar hebben gelegd, want wij hebben geen geld gemist.’ Toen liet de huismeester Simeon vrij. 24 De broers werden het paleis binnengeleid en kregen water om hun voeten te wassen en de ezels werden gevoederd. 25 Ze legden hun geschenken klaar voor Jozef wanneer hij die middag zou komen, want zij hadden gehoord dat hij thuis kwam eten.
26 Toen Jozef kwam, boden ze hem de geschenken aan en bogen diep voor hem. 27 Hij vroeg hoe het met hen ging. ‘En hoe is het met uw vader, die oude man over wie u sprak? Leeft hij nog?’ 28 ‘Ja zeker,’ was het antwoord. ‘Hij leeft en is goed gezond.’ Daarna bogen zij weer diep voor hem. 29 Met een knik naar Benjamin vroeg Jozef: ‘Is dit uw jongste broer over wie u mij vertelde? Hoe is het met je, mijn zoon? God zij je genadig.’ 30 Toen verliet Jozef haastig het vertrek, want de liefde voor zijn broer overweldigde hem en hij kon zijn tranen niet bedwingen. In zijn slaapkamer huilde hij vrijuit. 31 Daarna waste hij zijn gezicht en ging weer terug. Hij had zichzelf weer in bedwang. 32 ‘Laten we gaan eten,’ zei hij. Jozef at alleen. Zijn broers werden aan een andere tafel bediend en de Egyptenaren zaten aan een derde tafel. Egyptenaren verachtten Hebreeërs en aten niet samen met hen. 33 Jozef wees ieder zijn plaats en zette hen op volgorde van leeftijd, van de oudste tot de jongste. Ze keken elkaar verbaasd aan! 34 Hun eten kwam van Jozefs tafel. Maar Benjamin kreeg vijfmaal zoveel als de anderen! Het werd een echt feest met vrolijk gepraat en veel wijn.
創世記 43
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
創世記 43
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
約瑟的哥哥們再下埃及
43 那地方的饑荒仍然非常嚴重， 2 他們從埃及帶回來的糧食吃完了，他們的父親對他們說：「你們再去買些糧食吧。」 3 猶大說：「那人嚴厲地警告我們，『不把你們的弟弟帶來，你們就不要再來見我。』 4 你若讓便雅憫跟我們同去，我們就去給你買糧。 5 你若不讓便雅憫跟我們同去，我們就不去給你買糧。因為那人說，『你們不把弟弟帶來，就不要再來見我。』」
6 以色列說：「你們為什麼告訴他你們還有一個弟弟，給我惹麻煩呢？」 7 他們回答說：「那人詳細詢問我們和我們家人的情況，問我們的父親是否在世，還有沒有弟兄。我們如實回答，怎會想到他非要我們把弟弟帶去呢？」
8 猶大對父親以色列說：「你就讓便雅憫跟我同去吧，我們好立刻動身，這樣我們一家老小才能保住性命，不致餓死。 9 我親自保證便雅憫的安全，你可以向我要人。我若不把他帶回來見你，情願一生擔罪。 10 我們若是沒有耽擱的話，現在已經往返兩趟了。」
11 他們的父親以色列說：「事到如今，只好這樣了。你們帶一些上好的乳香、蜂蜜、香料、沒藥、榧子和杏仁等土產，去送給那人作禮物吧。 12 你們還要帶雙倍的錢，好歸還上次留在你們口袋中的錢，那可能是弄錯了。 13 帶你們的弟弟去見那人吧！ 14 願全能的上帝叫那人憐憫你們，讓西緬和便雅憫回來。我若喪子就喪子吧！」
15 於是，他們就帶著便雅憫、禮物和雙倍的錢去埃及見約瑟。 16 約瑟看見便雅憫和他們同來，就對管家說：「你帶他們到我家裡去，宰殺牲畜，預備宴席，中午他們要跟我一起吃飯。」 17 管家照約瑟的吩咐，帶他們到約瑟家裡。 18 他們被帶到約瑟家後非常害怕，說：「他把我們帶到這裡來，一定跟上次放在我們口袋中的錢有關。他想害我們，強迫我們做他的奴僕，搶我們的驢。」
19 他們走到約瑟的管家跟前，在房門口對他說： 20 「先生，我們上次曾來這裡買糧。 21 但在回家的途中住宿時，我們打開口袋，發現我們帶來買糧的錢分毫不少地放在那裡。我們把這些錢帶回來了， 22 又另外帶了一些錢來買糧。我們不知道誰把買糧的錢放進了我們的口袋。」
23 管家說：「你們放心，不要害怕，你們口袋裡那些錢是你們的上帝，你們父親的上帝賜給你們的。我已經收了你們買糧的錢。」說完就把西緬帶出來和他們見面， 24 接著帶他們進約瑟的家，給他們水洗腳，給他們的驢餵草料。 25 他們知道要在那裡吃午餐，就預備好禮物，等約瑟中午回來。
26 約瑟來了，他們就把帶來的禮物獻給他，向他俯伏下拜。 27 約瑟向他們問好，然後說：「你們提起過你們的老父親，他還健在、安康嗎？」 28 他們回答說：「你僕人——我們的父親仍然健在、安康。」說完了，又向他下拜。 29 約瑟抬頭看見了自己的同胞弟弟便雅憫，就問道：「這就是你們所說那位最小的弟弟嗎？」他又對便雅憫說：「孩子，願上帝施恩給你。」 30 約瑟愛弟之心油然而生，急忙出去找哭的地方。他到自己的房間裡哭了一場。
31 他洗過臉出來，控制著自己的感情，吩咐人擺飯。 32 約瑟自己一桌，他的弟兄們一桌，那些和他們一起吃飯的埃及人一桌，因為埃及人厭惡和希伯來人同席。 33 約瑟讓他的弟兄們在他對面按照長幼次序坐，他們面面相覷，非常驚訝。 34 約瑟吩咐人把自己面前的菜餚分給他們，便雅憫得的那份比其他弟兄多五倍。他們盡情地和約瑟一同吃喝。
Genesis 43
New International Version
Genesis 43
New International Version
The Second Journey to Egypt
43 Now the famine was still severe in the land.(A) 2 So when they had eaten all the grain they had brought from Egypt,(B) their father said to them, “Go back and buy us a little more food.”(C)
3 But Judah(D) said to him, “The man warned us solemnly, ‘You will not see my face again unless your brother is with you.’(E) 4 If you will send our brother along with us, we will go down and buy food for you.(F) 5 But if you will not send him, we will not go down, because the man said to us, ‘You will not see my face again unless your brother is with you.(G)’”
6 Israel(H) asked, “Why did you bring this trouble(I) on me by telling the man you had another brother?”
7 They replied, “The man questioned us closely about ourselves and our family. ‘Is your father still living?’(J) he asked us. ‘Do you have another brother?’(K) We simply answered his questions. How were we to know he would say, ‘Bring your brother down here’?”(L)
8 Then Judah(M) said to Israel(N) his father, “Send the boy along with me and we will go at once, so that we and you and our children may live and not die.(O) 9 I myself will guarantee his safety; you can hold me personally responsible for him.(P) If I do not bring him back to you and set him here before you, I will bear the blame(Q) before you all my life.(R) 10 As it is, if we had not delayed,(S) we could have gone and returned twice.”
11 Then their father Israel(T) said to them, “If it must be, then do this: Put some of the best products(U) of the land in your bags and take them down to the man as a gift(V)—a little balm(W) and a little honey, some spices(X) and myrrh,(Y) some pistachio nuts and almonds. 12 Take double the amount(Z) of silver with you, for you must return the silver that was put back into the mouths of your sacks.(AA) Perhaps it was a mistake. 13 Take your brother also and go back to the man at once.(AB) 14 And may God Almighty[a](AC) grant you mercy(AD) before the man so that he will let your other brother and Benjamin come back with you.(AE) As for me, if I am bereaved, I am bereaved.”(AF)
15 So the men took the gifts and double the amount of silver,(AG) and Benjamin also. They hurried(AH) down to Egypt and presented themselves(AI) to Joseph. 16 When Joseph saw Benjamin(AJ) with them, he said to the steward of his house,(AK) “Take these men to my house, slaughter an animal and prepare a meal;(AL) they are to eat with me at noon.”
17 The man did as Joseph told him and took the men to Joseph’s house.(AM) 18 Now the men were frightened(AN) when they were taken to his house.(AO) They thought, “We were brought here because of the silver that was put back into our sacks(AP) the first time. He wants to attack us(AQ) and overpower us and seize us as slaves(AR) and take our donkeys.(AS)”
19 So they went up to Joseph’s steward(AT) and spoke to him at the entrance to the house. 20 “We beg your pardon, our lord,” they said, “we came down here the first time to buy food.(AU) 21 But at the place where we stopped for the night we opened our sacks and each of us found his silver—the exact weight—in the mouth of his sack. So we have brought it back with us.(AV) 22 We have also brought additional silver with us to buy food. We don’t know who put our silver in our sacks.”
23 “It’s all right,” he said. “Don’t be afraid. Your God, the God of your father,(AW) has given you treasure in your sacks;(AX) I received your silver.” Then he brought Simeon out to them.(AY)
24 The steward took the men into Joseph’s house,(AZ) gave them water to wash their feet(BA) and provided fodder for their donkeys. 25 They prepared their gifts(BB) for Joseph’s arrival at noon,(BC) because they had heard that they were to eat there.
26 When Joseph came home,(BD) they presented to him the gifts(BE) they had brought into the house, and they bowed down before him to the ground.(BF) 27 He asked them how they were, and then he said, “How is your aged father(BG) you told me about? Is he still living?”(BH)
28 They replied, “Your servant our father(BI) is still alive and well.” And they bowed down,(BJ) prostrating themselves before him.(BK)
29 As he looked about and saw his brother Benjamin, his own mother’s son,(BL) he asked, “Is this your youngest brother, the one you told me about?”(BM) And he said, “God be gracious to you,(BN) my son.” 30 Deeply moved(BO) at the sight of his brother, Joseph hurried out and looked for a place to weep. He went into his private room and wept(BP) there.
31 After he had washed his face, he came out and, controlling himself,(BQ) said, “Serve the food.”(BR)
32 They served him by himself, the brothers by themselves, and the Egyptians who ate with him by themselves, because Egyptians could not eat with Hebrews,(BS) for that is detestable to Egyptians.(BT) 33 The men had been seated before him in the order of their ages, from the firstborn(BU) to the youngest;(BV) and they looked at each other in astonishment. 34 When portions were served to them from Joseph’s table, Benjamin’s portion was five times as much as anyone else’s.(BW) So they feasted(BX) and drank freely with him.
Footnotes
- Genesis 43:14 Hebrew El-Shaddai
Chinese Contemporary Bible (Simplified) (CCB)
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Het Boek (HTB)
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.