俄巴底亚书
Chinese Union Version Modern Punctuation (Simplified)
论以东因骄致祸
1 俄巴底亚得了耶和华的默示。论以东说（我从耶和华那里听见信息，并有使者被差往列国去，说：“起来吧，一同起来与以东争战”）： 2 “我使你以东在列国中为最小的，被人大大藐视。 3 住在山穴中，居所在高处的啊，你因狂傲自欺，心里说：‘谁能将我拉下地去呢？’ 4 你虽如大鹰高飞，在星宿之间搭窝，我必从那里拉下你来。这是耶和华说的。
5 “盗贼若来在你那里，或强盗夜间而来（你何竟被剪除！），岂不偷窃直到够了呢？摘葡萄的若来到你那里，岂不剩下些葡萄呢？ 6 以扫的隐密处何竟被搜寻？他隐藏的宝物何竟被查出？ 7 与你结盟的都送你上路，直到交界，与你和好的欺骗你，且胜过你，与你一同吃饭的设下网罗陷害你，在你心里毫无聪明。 8 耶和华说：到那日，我岂不从以东除灭智慧人，从以扫山除灭聪明人？ 9 提幔哪，你的勇士必惊惶，甚至以扫山的人都被杀戮剪除。
因陷害雅各
10 “因你向兄弟雅各行强暴，羞愧必遮盖你，你也必永远断绝。 11 当外人掳掠雅各的财物，外邦人进入他的城门，为耶路撒冷拈阄的日子，你竟站在一旁，像与他们同伙。 12 你兄弟遭难的日子，你不当瞪眼看着。犹大人被灭的日子，你不当因此欢乐。他们遭难的日子，你不当说狂傲的话。 13 我民遭灾的日子，你不当进他们的城门。他们遭灾的日子，你不当瞪眼看着他们受苦。他们遭灾的日子，你不当伸手抢他们的财物。 14 你不当站在岔路口，剪除他们中间逃脱的。他们遭难的日子，你不当将他们剩下的人交付仇敌。
15 “耶和华降罚的日子临近万国。你怎样行，他也必照样向你行，你的报应必归到你头上。 16 你们犹大人在我圣山怎样喝了苦杯，万国也必照样常常地喝。且喝且咽，他们就归于无有。
雅各终必复承其业
17 “在锡安山必有逃脱的人，那山也必成圣，雅各家必得原有的产业。 18 雅各家必成为大火，约瑟家必为火焰，以扫家必如碎秸，火必将他烧着吞灭，以扫家必无余剩的。这是耶和华说的。 19 南地的人必得以扫山，高原的人必得非利士地，也得以法莲地和撒马利亚地，便雅悯人必得基列。 20 在迦南人中被掳的以色列众人必得地直到撒勒法，在西法拉中被掳的耶路撒冷人必得南地的城邑。 21 必有拯救者上到锡安山，审判以扫山，国度就归耶和华了。”
俄巴底亚书
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
1 俄巴底亚看到的异象。
耶和华惩罚以东
论到以东，
主耶和华这样说：
“我们从耶和华那里听到消息，
有位使者被派到各国，说，
‘来！我们去攻打以东吧！’”
2 耶和华对以东说：
“我要让你成为列国中最弱小的国家，
使你饱受藐视。
3 你住在悬崖峭壁间，
住在高山上，
自以为谁也不能把你拉下来，
但你的骄傲欺骗了你。
4 即使你如鹰高飞，
在星辰间筑巢，
我也必把你拉下来。
这是耶和华说的。
5 “盗贼深夜洗劫你的家，
不会洗劫一空；
人们摘葡萄，不会摘光；
但你会被彻底毁灭！
6 以扫[a]要被洗劫一空，
他藏的珍宝要被搜去。
7 你的盟友将你逐出家园；
你的朋友欺骗你，战胜你；
你的知己设陷阱害你，
你却懵然不知。”
8 耶和华说：“到那天，
我要毁灭以东的智者，
除掉以扫山上的明哲。
9 提幔的勇士必惊慌失措，
以扫山上的人尽遭杀戮。
惩罚以东的原因
10 “因你曾残暴地对待同胞兄弟雅各，
你必蒙羞，永遭毁灭。
11 外族人掠夺雅各的财物，
攻入耶路撒冷抽签分赃时，
你竟然袖手旁观，
就像他们的同伙一样。
12 你的亲族遭难之日，
你不该幸灾乐祸；
犹大人被灭的日子，
你不该兴高采烈；
他们遭难的日子，
你不该口出狂言；
13 我子民遭难的日子，
你不该闯进他们的城；
他们遭难的日子，
你不该幸灾乐祸；
他们遭难的日子，
你不该趁火打劫；
14 你不该站在路口截杀那些逃亡者；
他们遭难的日子，
你不该把幸存者交给仇敌。
15 “耶和华惩罚万国的日子近了。
必按你的所作所为报应你，
你的恶行必落到自己头上。
16 你们犹大人在我的圣山上怎样饱饮愤怒，
万国也要照样饮，
且要大口吞下，
直到他们完全消逝。
以色列的复兴
17 “然而，锡安山必成为避难所，
成为圣地。
雅各家必得到自己的产业。
18 雅各家将成为火，
约瑟家将成为烈焰，
以扫家将成为碎秸，
被火焚烧、吞噬，无一人逃脱。
这是耶和华说的。
19 “南地的人将占领以扫山；
丘陵的人将占领非利士，
夺取以法莲和撒玛利亚；
便雅悯人将占领基列。
20 被掳的以色列人将返回家园，
占领远至撒勒法一带的土地；
从耶路撒冷被掳到西法拉的人将占领南地各城。
21 拯救者必登上锡安山，
统治以扫山，
耶和华必做王掌权。”
Footnotes
- 1:6 “ 以扫 ”又名“以东”。
Obadias
Magandang Balita Biblia (with Deuterocanon)
1 Ang aklat na ito ay naglalaman ng pangitaing ibinigay ng Panginoong Yahweh kay Propeta Obadias tungkol sa Edom.
Paparusahan ni Yahweh ang Edom
May narinig kaming ulat buhat sa Panginoong Yahweh;
may isang sugo na ipinadala sa mga bansa:
“Humanda kayo at ang Edom ay salakayin!”
2 Sinabi ni Yahweh sa Edom,
“Gagawin kitang pinakamahinang bansa,
at kamumuhian ka ng lahat ng mga tao.
3 Nilinlang ka ng iyong kayabangan;
dahil ang kapitolyo mo'y nakatayo sa batong buháy;
dahil ang tahanan mo'y nasa matataas na kabundukan.
Kaya't sinasabi mo,
‘Sinong makakapagpabagsak sa akin?’”
4 Kasintaas man ng pugad ng agila ang iyong bahay,
o maging ang mga bituin man ay iyong kapantay,
hahatakin kitang pababa at ikaw ay babagsak.
5 “Kung sa gabi'y dumating ang magnanakaw,
ang kinukuha lamang nila'y ang kanilang magustuhan.
Kapag ang mga tao'y namimitas ng ubas,
kahit kaunting bunga'y nagtitira sila.
Ngunit ang mga kaaway mo'y walang ititira kahit isa.
6 O lahi ni Esau, ang yaman mo'y sasamsamin;
at ang lahat ng sa iyo'y kukuhanin.
7 Nilinlang ka ng iyong mga kapanalig,
itinaboy ka mula sa iyong lupain.
Nasasakop ka na ngayon ng iyong mga kakampi.
Ang iyong mga kaibigang noo'y kasalo, ngayo'y naglagay ng patibong para sa iyo;
at kanila pang sinasabi, ‘Nasaan na ang kanyang katusuhan?’”
8 Sinabi ni Yahweh:
“Darating ang araw na paparusahan ko ang Edom,
lilipulin ko ang kanyang mga matatalinong tao,
at ang kaalaman nila'y aking papawiin.
9 Mga mandirigma ng Teman ay pawang nasisindak,
at ang mga kawal ng Edom ay malilipol na lahat.
Bakit Pinarusahan ang Edom
10 “Dahil sa ginawa mong karahasan sa angkan ng kapatid mong si Jacob,
sa kahihiya'y malalagay ka,
at mahihiwalay sa akin magpakailanman.
11 Pinanood mo lamang sila,
nang araw na pasukin ng mga kaaway.
Kasinsama ka ng mga dayuhan
na nananamsam at naghahati-hati
sa kayamanan ng Jerusalem na kanilang tinangay.
12 Hindi mo dapat ikinatuwa ang[a] kapahamakang sinapit
ng iyong mga kapatid sa lupain ng Juda.
Hindi ka dapat nagalak sa araw ng kanilang pagkawasak;
hindi ka dapat naging palalo sa araw ng kanilang kasawian.
13 Hindi mo dapat pinasok ang lunsod ng aking bayan,
ni pinagtawanan ang kanilang kasawian.
At sinamsam mo pa ang kanilang kayamanan
sa panahon ng kanilang kapahamakan.
14 Hindi(A) ka dapat nag-abang sa mga sangang-daan
upang ang mga pugante doon ay hadlangan.
Hindi mo na dapat sila ibinigay sa kalaban
sa araw na iyon ng kanilang kapahamakan.
Hahatulan ng Diyos ang mga Bansa
15 “Malapit na ang araw ng aking paghatol sa lahat ng bansa,” sabi ni Yahweh.
“Ang ginawa mo Edom, sa iyo'y gagawin din;
ang ibinigay mo sa iba, siya mo ring tatanggapin.
16 Sa banal na bundok ko ay nalasap ng aking bayan
ang mapait na alak na sa kanila'y kaparusahan.
Ngunit ang mga bayan na dito'y nakapaligid,
higit na parusa ang kanilang matitikman;
iinom sila nito at lubos na mapaparam.
Ang Tagumpay ng Israel
17 “Ngunit sa Bundok Zion ay may ilang makakatakas,
at ang bundok na ito'y magiging banal na dako.
Muling aariin ng lahi ni Jacob
ang lupaing sa kanila ay ipinagkaloob.
18 At maglalagablab naman ang lahi ni Jose.
Lilipulin nila ang lahi ni Esau,
at susunugin ito na parang dayami.
Walang matitira isa man sa kanila.
Akong si Yahweh ang maysabi nito.
19 “Sasakupin ng mga taga-Negeb ang Bundok ng Edom.
Sasakupin ng mga nasa kapatagan ang lupain ng mga Filisteo.
Makukuha nila ang lupain ng Efraim at Samaria.
Ang Gilead nama'y sasakupin ng lahi ni Benjamin.
20 Magbabalik ang hukbong binubuo ng mga dinalang-bihag, sila na nagmula sa hilagang Israel.
Sila ang sasakop sa lupain ng Fenicia hanggang sa Zarefat doon sa hilaga.
Ang mga taga-Jerusalem na itinapon sa Sardis[b]
ang siya namang sasakop sa mga lunsod sa timog ng Juda.
21 Ang matagumpay na hukbo ng Jerusalem,
sasalakay sa Edom at doo'y mamamahala.
Si Yahweh mismo ang doo'y maghahari.”
Obadiah
King James Version
1 The vision of Obadiah. Thus saith the Lord God concerning Edom; We have heard a rumour from the Lord, and an ambassador is sent among the heathen, Arise ye, and let us rise up against her in battle.
2 Behold, I have made thee small among the heathen: thou art greatly despised.
3 The pride of thine heart hath deceived thee, thou that dwellest in the clefts of the rock, whose habitation is high; that saith in his heart, Who shall bring me down to the ground?
4 Though thou exalt thyself as the eagle, and though thou set thy nest among the stars, thence will I bring thee down, saith the Lord.
5 If thieves came to thee, if robbers by night, (how art thou cut off!) would they not have stolen till they had enough? if the grapegatherers came to thee, would they not leave some grapes?
6 How are the things of Esau searched out! how are his hidden things sought up!
7 All the men of thy confederacy have brought thee even to the border: the men that were at peace with thee have deceived thee, and prevailed against thee; they that eat thy bread have laid a wound under thee: there is none understanding in him.
8 Shall I not in that day, saith the Lord, even destroy the wise men out of Edom, and understanding out of the mount of Esau?
9 And thy mighty men, O Teman, shall be dismayed, to the end that every one of the mount of Esau may be cut off by slaughter.
10 For thy violence against thy brother Jacob shame shall cover thee, and thou shalt be cut off for ever.
11 In the day that thou stoodest on the other side, in the day that the strangers carried away captive his forces, and foreigners entered into his gates, and cast lots upon Jerusalem, even thou wast as one of them.
12 But thou shouldest not have looked on the day of thy brother in the day that he became a stranger; neither shouldest thou have rejoiced over the children of Judah in the day of their destruction; neither shouldest thou have spoken proudly in the day of distress.
13 Thou shouldest not have entered into the gate of my people in the day of their calamity; yea, thou shouldest not have looked on their affliction in the day of their calamity, nor have laid hands on their substance in the day of their calamity;
14 Neither shouldest thou have stood in the crossway, to cut off those of his that did escape; neither shouldest thou have delivered up those of his that did remain in the day of distress.
15 For the day of the Lord is near upon all the heathen: as thou hast done, it shall be done unto thee: thy reward shall return upon thine own head.
16 For as ye have drunk upon my holy mountain, so shall all the heathen drink continually, yea, they shall drink, and they shall swallow down, and they shall be as though they had not been.
17 But upon mount Zion shall be deliverance, and there shall be holiness; and the house of Jacob shall possess their possessions.
18 And the house of Jacob shall be a fire, and the house of Joseph a flame, and the house of Esau for stubble, and they shall kindle in them, and devour them; and there shall not be any remaining of the house of Esau; for the Lord hath spoken it.
19 And they of the south shall possess the mount of Esau; and they of the plain the Philistines: and they shall possess the fields of Ephraim, and the fields of Samaria: and Benjamin shall possess Gilead.
20 And the captivity of this host of the children of Israel shall possess that of the Canaanites, even unto Zarephath; and the captivity of Jerusalem, which is in Sepharad, shall possess the cities of the south.
21 And saviours shall come up on mount Zion to judge the mount of Esau; and the kingdom shall be the Lord's.
Copyright © 2011 by Global Bible Initiative
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.