Mga Gawa 4
Magandang Balita Biblia
Sina Pedro at Juan sa Harap ng Kataas-taasang Kapulungan ng mga Judio
4 Nagsasalita pa sina Pedro at Juan sa mga taong bayan nang dumating ang mga paring Judio,[a] ang kapitan ng mga bantay sa Templo at ang mga Saduseo. 2 Galit na galit sila sa dalawang apostol dahil itinuturo ng mga ito sa mga tao na si Jesus ay muling nabuhay, at iyon ang katibayan na muling mabubuhay ang mga patay. 3 Kaya't dinakip nila ang dalawa, at ikinulong muna hanggang kinabukasan sapagkat gabi na noon. 4 Gayunman, marami sa nakarinig ng kanilang pangangaral ang sumampalataya kay Jesus, kaya't umabot sa limanlibo ang bilang ng mga lalaki.
5 Kinabukasan, nagtipon sa Jerusalem ang mga pinuno ng mga Judio, ang mga matatandang namumuno sa bayan at ang mga tagapagturo ng Kautusan. 6 Kasama nila si Anas, ang pinakapunong pari, si Caifas, si Juan, si Alejandro, at ang iba pang mga kamag-anak ng pinakapunong pari. 7 Pinatayo nila sa harap ang mga apostol at tinanong, “Sa anong kapangyarihan o sa kaninong pangalan ninyo ginagawa ang bagay na ito?”
8 Sumagot si Pedro na puspos ng Espiritu Santo, “Mga tagapanguna at mga pinuno ng bayan, 9 kung sinisiyasat ninyo kami ngayon tungkol sa kabutihang ginawa namin sa lumpong ito at kung paano siya gumaling, 10 nais kong malaman ninyong lahat at ng buong Israel na ang taong ito ay nakatayo sa inyong harapan at lubusang gumaling dahil sa kapangyarihan ng pangalan ni Jesu-Cristo na taga-Nazaret, na inyong ipinako sa krus ngunit muling binuhay ng Diyos. 11 Ang(A) Jesus na ito
‘Ang batong itinakwil ninyong mga tagapagtayo ng bahay,
ang siyang naging batong-panulukan.’
12 Sa kanya lamang matatagpuan ang kaligtasan, sapagkat walang ibang pangalan sa buong daigdig na ibinigay ng Diyos sa mga tao upang tayo ay maligtas.”
13 Nagtaka ang buong Kataas-taasang Kapulungan ng mga Judio sa katapangang ipinakita nina Pedro at Juan, lalo na nang malaman nilang mga karaniwang tao lamang ang mga ito at hindi nakapag-aral. Nabatid nilang dating kasamahan ni Jesus ang mga ito. 14 Ngunit dahil kaharap nila ang taong pinagaling, na nakatayo sa tabi nina Pedro at Juan, wala silang masabi laban sa dalawa. 15 Kaya't ang dalawa ay pinalabas muna ng Kapulungan, at saka sila nag-usap. 16 “Ano ang gagawin natin sa mga taong ito?” tanong nila. “Hayag na sa buong Jerusalem na isang pambihirang himala ang naganap sa pamamagitan nila at hindi natin ito maikakaila. 17 Upang huwag nang kumalat ang balita tungkol dito, pagsabihan na lamang natin sila na huwag nang magsalita kaninuman sa pangalan ni Jesus.” 18 Kaya't muli nilang ipinatawag sina Pedro at pinagsabihang huwag nang magsalita o magturo pang muli sa pangalan ni Jesus.
19 Subalit sumagot sina Pedro at Juan, “Kayo na ang humatol kung alin ang tama sa paningin ng Diyos, ang sumunod sa inyo o ang sumunod sa Diyos. 20 Hindi maaaring di namin ipahayag ang aming nakita at narinig.”
21 Wala silang makitang paraan upang parusahan ang dalawa, sapagkat ang mga tao'y nagpupuri sa Diyos dahil sa nangyari. Kaya't binalaan nila ang dalawa nang lalo pang mahigpit, at saka pinalaya. 22 Ang lalaking pinagaling ay mahigit nang apatnapung taong gulang.
Panalangin Upang Magkaroon ng Katapangan
23 Nang palayain na sina Pedro at Juan, pumunta sila sa mga kasamahan nila at ibinalita ang sinabi ng mga punong pari at ng mga pinuno ng bayan. 24 Nang(B) marinig ito ng mga mananampalataya, sama-sama silang nanalangin sa Diyos, “Panginoon, kayo po ang lumikha ng langit at ng lupa, ng dagat at ng lahat ng nasa mga ito! 25 Kayo(C) po ang nagsalita sa pamamagitan ng aming ninunong si David na inyong lingkod nang sabihin niya sa patnubay ng Espiritu Santo,
‘Bakit galit na galit ang mga Hentil,
at ang mga tao'y nagbalak ng mga bagay na walang kabuluhan?
26 Naghanda para sa digmaan ang mga hari sa lupa,
at nagtipon ang mga pinuno
laban sa Panginoon at sa kanyang Hinirang[b].’
27 Nagkatipon(D) nga sa lungsod na ito sina Herodes at Poncio Pilato, kasama ang mga Hentil at ang buong Israel, laban sa inyong banal na Lingkod na si Jesus, ang inyong Hinirang. 28 Nagkatipon sila upang isagawa ang lahat ng bagay na inyong itinakda noong una pa man ayon sa inyong kapangyarihan at kalooban. 29 At ngayon, Panginoon, tingnan ninyo, pinagbabantaan nila kami. Bigyan ninyo ng katapangan ang inyong mga alipin upang ipangaral ang inyong salita. 30 Iunat ninyo ang inyong kamay upang magpagaling, at loobin ninyo na sa pangalan ng inyong banal na Lingkod[c] na si Jesus ay makagawa kami ng mga himala.”
31 Pagkatapos nilang manalangin, nayanig ang kanilang pinagtitipunan. Silang lahat ay napuspos ng Espiritu Santo at buong tapang na nangaral ng salita ng Diyos.
Ang Pagtutulungan ng mga Mananampalataya
32 Nagkaisa(E) ang damdamin at isipan ng lahat ng mananampalataya, at di itinuring ninuman na sarili niya ang kanyang mga ari-arian, kundi para sa lahat. 33 Taglay ang dakilang kapangyarihan, ang mga apostol ay patuloy na nagpapatotoo tungkol sa muling pagkabuhay ng Panginoong Jesus.[d] At ang masaganang pagpapala ay tinaglay nilang lahat. 34 Walang kinakapos sa kanila sapagkat ipinagbibili nila ang kani-kanilang lupa o bahay, at ang pinagbilhan 35 ay ipinagkakatiwala nila sa mga apostol. Ipinamamahagi naman iyon ayon sa pangangailangan ng bawat isa.
36 Ganoon ang ginawa ni Jose, isang Levitang taga-Cyprus, na tinawag ng mga apostol na Bernabe, na ang ibig sabihi'y “Anak ng Pagpapalakas-loob.” 37 Ipinagbili niya ang kanyang bukid at ipinagkatiwala sa mga apostol ang pinagbilhan.
Footnotes
- Mga Gawa 4:1 paring Judio: Sa ibang manuskrito'y mga punong pari.
- Mga Gawa 4:26 Hinirang: Sa Griego ay Cristo .
- Mga Gawa 4:30 Lingkod: o kaya'y Anak .
- Mga Gawa 4:33 Panginoong Jesus: Sa ibang manuskrito'y Panginoong Jesu-Cristo .
Acts 4
New Revised Standard Version, Anglicised Catholic Edition
Peter and John before the Council
4 While Peter and John[a] were speaking to the people, the priests, the captain of the temple, and the Sadducees came to them, 2 much annoyed because they were teaching the people and proclaiming that in Jesus there is the resurrection of the dead. 3 So they arrested them and put them in custody until the next day, for it was already evening. 4 But many of those who heard the word believed; and they numbered about five thousand.
5 The next day their rulers, elders, and scribes assembled in Jerusalem, 6 with Annas the high priest, Caiaphas, John,[b] and Alexander, and all who were of the high-priestly family. 7 When they had made the prisoners[c] stand in their midst, they inquired, ‘By what power or by what name did you do this?’ 8 Then Peter, filled with the Holy Spirit, said to them, ‘Rulers of the people and elders, 9 if we are questioned today because of a good deed done to someone who was sick and are asked how this man has been healed, 10 let it be known to all of you, and to all the people of Israel, that this man is standing before you in good health by the name of Jesus Christ of Nazareth,[d] whom you crucified, whom God raised from the dead. 11 This Jesus[e] is
“the stone that was rejected by you, the builders;
it has become the cornerstone.”[f]
12 There is salvation in no one else, for there is no other name under heaven given among mortals by which we must be saved.’
13 Now when they saw the boldness of Peter and John and realized that they were uneducated and ordinary men, they were amazed and recognized them as companions of Jesus. 14 When they saw the man who had been cured standing beside them, they had nothing to say in opposition. 15 So they ordered them to leave the council while they discussed the matter with one another. 16 They said, ‘What will we do with them? For it is obvious to all who live in Jerusalem that a notable sign has been done through them; we cannot deny it. 17 But to keep it from spreading further among the people, let us warn them to speak no more to anyone in this name.’ 18 So they called them and ordered them not to speak or teach at all in the name of Jesus. 19 But Peter and John answered them, ‘Whether it is right in God’s sight to listen to you rather than to God, you must judge; 20 for we cannot keep from speaking about what we have seen and heard.’ 21 After threatening them again, they let them go, finding no way to punish them because of the people, for all of them praised God for what had happened. 22 For the man on whom this sign of healing had been performed was more than forty years old.
The Believers Pray for Boldness
23 After they were released, they went to their friends[g] and reported what the chief priests and the elders had said to them. 24 When they heard it, they raised their voices together to God and said, ‘Sovereign Lord, who made the heaven and the earth, the sea, and everything in them, 25 it is you who said by the Holy Spirit through our ancestor David, your servant:[h]
“Why did the Gentiles rage,
and the peoples imagine vain things?
26 The kings of the earth took their stand,
and the rulers have gathered together
against the Lord and against his Messiah.”[i]
27 For in this city, in fact, both Herod and Pontius Pilate, with the Gentiles and the peoples of Israel, gathered together against your holy servant[j] Jesus, whom you anointed, 28 to do whatever your hand and your plan had predestined to take place. 29 And now, Lord, look at their threats, and grant to your servants[k] to speak your word with all boldness, 30 while you stretch out your hand to heal, and signs and wonders are performed through the name of your holy servant[l] Jesus.’ 31 When they had prayed, the place in which they were gathered together was shaken; and they were all filled with the Holy Spirit and spoke the word of God with boldness.
The Believers Share Their Possessions
32 Now the whole group of those who believed were of one heart and soul, and no one claimed private ownership of any possessions, but everything they owned was held in common. 33 With great power the apostles gave their testimony to the resurrection of the Lord Jesus, and great grace was upon them all. 34 There was not a needy person among them, for as many as owned lands or houses sold them and brought the proceeds of what was sold. 35 They laid it at the apostles’ feet, and it was distributed to each as any had need. 36 There was a Levite, a native of Cyprus, Joseph, to whom the apostles gave the name Barnabas (which means ‘son of encouragement’). 37 He sold a field that belonged to him, then brought the money, and laid it at the apostles’ feet.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
New Revised Standard Version Bible: Anglicised Catholic Edition, copyright © 1989, 1993, 1995 the Division of Christian Education of the National Council of the Churches of Christ in the United States of America. Used by permission. All rights reserved.