使徒行传 27
Chinese New Version (Simplified)
保罗启程往罗马
27 他们决定要我们坐船往意大利去，就把保罗和别的囚犯，交给皇家军营里的一个百夫长，名叫犹流。 2 有一艘亚大米田来的船，要开往亚西亚沿岸一带的地方，我们上去，船就开了。跟我们在一起的，还有马其顿的帖撒罗尼迦人亚里达古。 3 第二天到了西顿，犹流宽待保罗，准他去看看朋友，接受他们的招待。 4 我们又从那里开船，因为逆风，就沿着塞浦路斯背风而行。 5 渡过基利家和旁非利亚一带的海面，就到了吕家的每拉。 6 百夫长在那里找到一艘亚历山太来的船，要开往意大利去，就叫我们上了那船。 7 一连几天，船都走得很慢，好不容易才到了革尼土的对面。因为有风阻挡着我们，就沿着克里特背风而行，从撒摩尼对面经过， 8 沿着海岸行驶，航程很艰难，后来才到了靠近拉西亚城一个名叫美港的地方。
9 过了相当的时候，连禁食节也过去了，所以航行很危险，保罗就劝告他们， 10 说：“各位，我看这次航行，不单货物和船只要遭到损失，大受破坏，连我们的性命也难保。” 11 但百夫长宁愿相信船长和船主的话，却不相信保罗所说的。 12 而且这港口不适宜过冬，所以大多数人主张离开那里，也许可以到非尼基去过冬。非尼基是克里特的一个港口，一面向西南，一面向西北。
船在海上遇暴风
13 这时南风徐徐地吹来，他们以为风势有利，就起锚沿着克里特航行。 14 可是过了不久，有一股名叫“友拉革罗”（“友拉革罗”意即“东北风”）的飓风，向岛上吹袭。 15 船给风困住了，不能迎风前行，只好随着风向飘流。 16 有一个小岛名叫高达，我们就在这岛的背风岸急航，好不容易才把救生艇拉住。 17 水手把艇拉上来，用缆索绕过船身捆好。他们怕船在赛耳底搁浅，就收下船帆，任船飘流。 18 风浪把我们颠簸得很厉害，第二天他们就把货物拋在海里， 19 第三天又亲手把船上的用具扔掉。 20 好几天，都看不见星星和太阳，狂风大浪催逼着我们，这样看来，我们连生还的希望都没有了。
21 大家很久没有吃饭了，保罗就站在他们中间，说：“各位，你们本来应该听我的话不离开克里特，就不会遭受这场损失和破坏了。 22 现在我劝你们放心。除了这艘船以外，你们没有一个人会丧命的。 23 因为我所归属所事奉的 神，他的使者昨天夜里站在我的旁边，说： 24 ‘保罗，不要怕。你必定可以站在凯撒面前； 神已经把那些和你同船的人赐给你了。’ 25 所以，各位请放心。我相信 神对我怎样说，也必怎样成就。 26 不过我们必会搁浅在一个海岛上。”
27 到了第十四天的晚上，我们在亚得里亚海飘来飘去。约在半夜的时候，水手以为接近了陆地， 28 就探测一下，深三十六公尺；稍往前行，再探测一下，深二十七公尺。 29 他们怕我们会在乱石上搁浅，就从船尾拋下四个锚，期待着天亮。 30 水手们想要离船逃走，就把救生艇放在海上，假装要从船头拋锚的样子。 31 保罗对百夫长和士兵说：“这些人若不留在船上，你们就性命难保！” 32 于是士兵砍断救生艇的绳子，任它掉下去。
33 天快亮的时候，保罗劝大家吃饭，说：“你们一直不吃东西，挨饿苦候，到今天已经十四天了！ 34 所以，我劝你们吃点饭，这可以维持你们的性命！因为你们没有人会失掉一根头发。” 35 保罗说了这话，就拿起饼来，在众人面前感谢 神，然后擘开来吃。 36 于是大家都安心吃饭了。 37 我们在船上的共有二百七十六人， 38 大家吃饱了，把麦子拋在海里，好减轻船的负荷。
船只搁浅、众人脱险
39 天亮的时候，他们不认得那个地方，只看见一个可以登岸的海湾，就有意尽可能把船拢岸。 40 于是把锚砍掉，丢在海里，同时又松开舵绳，拉起前帆，顺风向岸驶去。 41 但在海水夹流的地方，船就搁了浅，船头胶着不动，船尾被海浪冲击，就损坏了。 42 士兵想把囚犯都杀掉，免得有人游泳逃脱。 43 但百夫长想要救保罗，就阻止他们这样行。他吩咐会游泳的跳下水去，先到岸上， 44 其余的人可以用木板，或船上的器具上岸。这样，大家都安全地上岸了。
Mga Gawa 27
Magandang Balita Biblia
Naglakbay si Pablo Papuntang Roma
27 Nang mapagpasyahang dapat kaming maglayag papuntang Italia, si Pablo at ang ilan pang bilanggo ay ipinailalim sa pamamahala ni Julio, isang kapitan ng hukbong Romano na tinatawag na “Batalyon ng Emperador.” 2 Sumakay kami sa isang barkong galing sa Adramicio, papunta sa lalawigan ng Asia, at naglakbay kami kasama si Aristarco, na isang taga-Macedonia na nagmula sa Tesalonica. 3 Kinabukasan, dumaong kami sa Sidon. Mabuti ang pakikitungo ni Julio kay Pablo; pinahintulutan niya itong makadalaw sa kanyang mga kaibigan upang matulungan siya sa kanyang mga pangangailangan. 4 Mula roon ay naglakbay kaming muli, at dahil sa pasalungat ang hangin, kami'y namaybay sa gawing silangan ng Cyprus upang kumubli. 5 Dumaan kami sa tapat ng Cilicia at Pamfilia, at kami'y dumating sa Mira, isang lungsod ng Licia. 6 Ang kapitan ng mga sundalo ay nakakita roon ng isang barkong mula sa Alejandria papuntang Italia, at inilipat niya kami roon.
7 Mabagal ang aming paglalakbay. Tumagal ito ng maraming araw, at nahirapan kami bago nakarating sa tapat ng Cinido. Buhat dito'y hindi namin matawid ang kalawakan ng dagat sapagkat pasalungat kami sa hangin. Kaya't nagpunta kami sa panig ng Creta na kubli sa hangin, sa tapat ng Salmone. 8 Nahirapan kaming namaybay sa tabi hanggang sa marating namin ang pook na tinatawag na Mabuting Daungan na malapit sa bayan ng Lasea.
9 Mahabang panahon na kaming naglalakbay. Mapanganib na ang magpatuloy dahil nakaraan na ang Araw ng Pag-aayuno,[a] kaya't pinayuhan sila ni Pablo. 10 Sabi niya, “Mga ginoo, sa tingin ko'y mapanganib na ang maglakbay mula ngayon, at mapipinsala ang mga kargamento at ang barko, at manganganib pati ang buhay natin.”
11 Ngunit higit na pinahalagahan ng kapitan ng mga sundalo ang salita ng may-ari at kapitan ng barko kaysa sa payo ni Pablo. 12 Dahil hindi mabuting tigilan ang daungang iyon kung panahon ng taglamig, minabuti ng nakararami na magpatuloy sila sa kanilang paglalakbay, sa pag-asang makarating sila sa Fenix at doon magpalipas ng taglamig. Ito'y isang daungan sa Creta, na nakaharap sa hilagang-kanluran at timog-kanluran.
Ang Bagyo sa Dagat
13 Umihip nang marahan ang hangin buhat sa timog kaya't inakala nilang maaari na silang umalis. Isinampa nila ang angkla at sila'y namaybay sa Creta. 14 Ngunit di nagtagal, bumugso mula sa pulo ang isang malakas na hangin na tinatawag na Hanging Hilagang-silangan. 15 Hinampas nito ang barko, at dahil hindi kami makasalungat, nagpatangay na lamang kami sa hangin. 16 Nang makakubli kami sa isang maliit na pulo na tinatawag na Cauda, naisampa namin ang bangka ng barko, ngunit nahirapan kami bago nagawa iyon. 17 Nang maisampa na ito, tinalian nila ng malalaking lubid ang barko. Ngunit natakot silang sumadsad sa buhanginan ng Sirte, kaya't ibinabâ nila ang layag at kami'y nagpaanod na lamang. 18 Patuloy na lumakas ang bagyo; kaya't kinabukasa'y sinimulan nilang itapon sa dagat ang mga kargamento. 19 At nang sumunod na araw, itinapon din nila ang mga kagamitan ng barko. 20 Matagal naming di nakita ang araw at ang mga bituin, at hindi rin humuhupa ang napakalakas na bagyo, kaya't nawalan na kami ng pag-asang makakaligtas pa.
21 Dahil matagal nang hindi kumakain ang mga nasa barko, tumayo si Pablo at nagsalita, “Mga kasama, kung nakinig lamang kayo sa akin at di tayo umalis sa Creta, hindi sana natin inabot ang ganitong pinsala. 22 Ito ngayon ang payo ko, lakasan ninyo ang inyong loob sapagkat walang mamamatay isa man sa inyo! Kaya nga lamang, mawawasak ang barko. 23 Nagpakita sa akin kagabi ang isang anghel ng Diyos, ang Diyos na nagmamay-ari sa akin at siya kong pinaglilingkuran. 24 Sinabi niya sa akin, ‘Huwag kang matakot, Pablo! Dapat kang humarap sa Emperador. Alang-alang sa iyo'y ililigtas ng Diyos ang lahat ng mga kasama mong naglalakbay.’ 25 Kaya, tibayan ninyo ang inyong loob, mga kasama! Nananalig ako sa Diyos na mangyayari ang lahat ayon sa sinabi niya sa akin. 26 Kaya lamang, mapapadpad tayo sa isang pulo.”
27 Ikalabing-apat na gabi na noon na kami'y napapadpad sa gitna ng Dagat Mediteraneo. Nang maghahatinggabi na, napuna ng mga mandaragat na nalalapit na kami sa pampang. 28 Gamit ang isang panaling may pabigat sa dulo, sinukat nila ang lalim ng tubig at nakitang may apatnapung metro ito. Pagsulong pa nila nang bahagya ay muli nilang sinukat, at nakitang may tatlumpung metro na lamang. 29 Sa takot na sumadsad kami sa batuhan, inihulog nila ang apat na angkla sa hulihan ng barko at ipinanalanging mag-umaga na sana. 30 Tinangka ng mga mandaragat na tumakas mula sa barko kaya't ibinabâ nila sa tubig ang bangka, at kunwari'y maghuhulog ng angkla sa unahan ng barko. 31 Ngunit sinabi ni Pablo sa kapitan at sa mga sundalo, “Kapag hindi nanatili sa barko ang mga taong iyan, hindi kayo makakaligtas.” 32 Kaya't nilagot ng mga kawal ang lubid ng bangka at hinayaan itong mahulog.
33 Nang mag-uumaga na, silang lahat ay hinimok ni Pablo upang kumain. “Labing-apat na araw na ngayong kayo'y hindi kumakain dahil sa pagkabalisa at paghihintay. 34 Kumain na kayo! Kailangan ninyo ito upang kayo'y makaligtas. Hindi mapapahamak ang sinuman sa inyo!” 35 At pagkasabi nito, kumuha siya ng tinapay, at sa harapan ng lahat ay nagpasalamat sa Diyos, pinagpira-piraso ang tinapay at kumain. 36 Lumakas ang loob ng lahat at sila'y kumain din. 37 Kaming lahat ay dalawang daan at pitumpu't anim[b] na katao. 38 Nang mabusog sila, itinapon nila sa dagat ang kargang trigo upang gumaan ang barko.
Ang Pagkawasak ng Barko
39 Nang mag-umaga na, nakatanaw sila ng lupa, ngunit hindi nila alam kung anong lugar iyon. Napansin nila ang isang look na may dalampasigan, at binalak nilang igawi doon ang barko kung maaari. 40 Kaya't pinutol nila ang tali ng mga angkla at iniwanan ang mga ito sa dagat. Kinalag din nila ang mga tali ng timon at itinaas ang layag sa unahan upang ang barko'y itulak ng hangin papunta sa dalampasigan. 41 Ngunit nasadsad ang barko sa parteng mababaw. Bumaon ang unahan ng barko kaya't hindi makaalis. Samantala, ang hulihan naman ay nawasak dahil sa kahahampas ng malalakas na alon.
42 Binalak ng mga kawal na patayin ang mga bilanggo upang walang makalangoy at makatakas. 43 Subalit nais ng kapitan ng mga kawal na iligtas si Pablo kaya pinagbawalan nito ang mga kawal. Sa halip, pinatalon niya sa tubig ang lahat ng marunong lumangoy upang makarating sa pampang. 44 Ang iba'y inutusan niyang sumunod na nakahawak sa mga tabla o piraso ng barko. At sa gayon, kaming lahat ay nakarating sa dalampasigan.
Footnotes
- Mga Gawa 27:9 ARAW NG PAG-AAYUNO: Ginaganap ito sa pagtatapos ng Setyembre o sa pagsisimula ng Oktubre. Sa panahong ito, mapanganib ang paglalakbay sa dagat dahil sa sama ng panahon.
- Mga Gawa 27:37 dalawang daan at pitumpu't anim: Sa ibang manuskrito'y pitumpu't anim .
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
