使徒行传 21
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
保罗前往耶路撒冷
21 我们和众人道别之后，乘船直接驶往哥士，第二天到达罗底，从那里前往帕大喇， 2 在帕大喇遇到一艘开往腓尼基的船，就上了船。 3 塞浦路斯遥遥在望，船从该岛的南面绕过，一直驶向叙利亚。因为船要在泰尔卸货，我们就在那里上了岸， 4 找到当地的门徒后，便和他们同住了七天。他们受圣灵的感动力劝保罗不要去耶路撒冷。 5 时间到了，我们继续前行，众门徒和他们的妻子儿女送我们出城。大家跪在岸边祷告之后，彼此道别。 6 我们上了船，众人也回家去了。
7 我们从泰尔乘船抵达多利买，上岸探访那里的弟兄姊妹，和他们住了一天。 8 第二天我们离开那里，来到凯撒利亚，住在传道人腓利家里。他是当初选出的七位执事之一。 9 腓利有四个未出嫁的女儿，都能说预言。 10 过了几天，一个名叫亚迦布的先知从犹太下来。 11 他到了我们这里，拿保罗的腰带绑住自己的手脚，说：“圣灵说，‘耶路撒冷的犹太人也要这样捆绑这腰带的主人，把他交给外族人。’”
12 听到这话，我们和当地的信徒都苦劝保罗不要去耶路撒冷。 13 但保罗说：“你们为什么这样哭泣，令我心碎呢？我为主耶稣的名甘愿受捆绑，甚至死在耶路撒冷。”
14 我们知道再劝也无济于事，只好对他说：“愿主的旨意成就。”
15 过了几天，我们收拾行装启程上耶路撒冷。 16 有几个凯撒利亚的门徒和我们一起去，并带我们到一个信主已久的塞浦路斯人拿孙家里住宿。
保罗会见雅各和众长老
17 我们抵达耶路撒冷后，受到弟兄姊妹的热烈欢迎。 18 第二天，保罗和我们去见雅各，众长老都在那里。 19 保罗向大家问安之后，便一一述说上帝如何借着他传福音给外族人。 20 大家听了，都同声赞美上帝，又对保罗说：“弟兄，你知道数以万计的犹太人信了主，他们都严守律法。 21 他们听见有人说你教导住在外族人中的犹太人背弃摩西的律法，不替孩子行割礼，也不遵守犹太人的规矩。 22 他们一定会听到你来这里的消息，这该怎么办？ 23 请你听我们的建议，这里有四位向上帝许过愿的弟兄， 24 你和他们一起去行洁净礼，并由你替他们付费，让他们可以剃头，好叫众人知道你严守律法，循规蹈矩，关于你的传闻都是假的。 25 至于那些外族信徒，我们已经写信吩咐他们，不可吃祭过偶像的食物，不可吃血和勒死的牲畜，不可淫乱。”
保罗被捕
26 于是，保罗和四位弟兄第二天行了洁净礼，然后上圣殿报告他们洁净期满的日子，好在期满后让祭司为他们每个人献祭物。 27 当七日的洁净期将满的时候，有些从亚细亚来的犹太人发现保罗在圣殿里，就煽动众人去抓他。 28 他们高喊：“以色列人快来帮忙！就是这人到处教唆人反对我们的民族、律法和圣殿。他还带希腊人进圣殿，玷污这圣地。” 29 这是因为他们在城里见过一个名叫特罗非摩的以弗所人和保罗在一起，以为保罗一定把他带进圣殿了。
30 消息一传开，全城轰动。众人冲进圣殿把保罗拉出来，随即关上殿门。 31 正当他们要杀保罗的时候，有人把耶路撒冷发生骚乱的消息报告给罗马军营的千夫长， 32 千夫长马上带着军兵和几个百夫长赶来了。众人一见千夫长和军队，便停止殴打保罗。 33 千夫长上前拿住保罗，命人用两条铁链把他锁起来，问他是什么人、做了什么事。 34 人群中有人这样喊，有人那样喊，情形混乱不堪，千夫长无法辨明真相，便命人将保罗带回军营。 35 保罗刚走上台阶，众人便凶猛地拥挤过来，士兵们只好把他举起来抬着走。 36 众人挤在后面喊着说：“杀掉他！”
保罗的申辩
37 士兵们抬着保罗来到军营门口，保罗问千夫长：“我可以和你讲几句话吗？”千夫长说：“你也懂希腊话吗？ 38 不久前煽动叛乱、带着四千暴徒逃到旷野去的那个埃及人是你吗？” 39 保罗说：“我是犹太人，来自基利迦的大数，并非无名小城的人。请准许我向百姓讲几句话。” 40 千夫长答应了，保罗就站在台阶上向众人挥手示意，他们都安静下来，保罗用希伯来话对他们说：
ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 21
1894 Scrivener New Testament
21 ως δε εγενετο αναχθηναι ημας αποσπασθεντας απ αυτων ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κων τη δε εξης εις την ροδον κακειθεν εις παταρα
2 και ευροντες πλοιον διαπερων εις φοινικην επιβαντες ανηχθημεν
3 αναφαναντες δε την κυπρον και καταλιποντες αυτην ευωνυμον επλεομεν εις συριαν και κατηχθημεν εις τυρον εκεισε γαρ ην το πλοιον αποφορτιζομενον τον γομον
4 και ανευροντες μαθητας επεμειναμεν αυτου ημερας επτα οιτινες τω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη αναβαινειν εις ιερουσαλημ
5 οτε δε εγενετο ημας εξαρτισαι τας ημερας εξελθοντες επορευομεθα προπεμποντων ημας παντων συν γυναιξιν και τεκνοις εως εξω της πολεως και θεντες τα γονατα επι τον αιγιαλον προσηυξαμεθα
6 και ασπασαμενοι αλληλους επεβημεν εις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδια
7 ημεις δε τον πλουν διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν εις πτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους εμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις
8 τη δε επαυριον εξελθοντες οι περι τον παυλον ηλθομεν εις καισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου του οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω
9 τουτω δε ησαν θυγατερες παρθενοι τεσσαρες προφητευουσαι
10 επιμενοντων δε ημων ημερας πλειους κατηλθεν τις απο της ιουδαιας προφητης ονοματι αγαβος
11 και ελθων προς ημας και αρας την ζωνην του παυλου δησας τε αυτου τας χειρας και τους ποδας ειπεν ταδε λεγει το πνευμα το αγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτως δησουσιν εν ιερουσαλημ οι ιουδαιοι και παραδωσουσιν εις χειρας εθνων
12 ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ
13 απεκριθη δε ο παυλος τι ποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανειν εις ιερουσαλημ ετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου ιησου
14 μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες το θελημα του κυριου γενεσθω
15 μετα δε τας ημερας ταυτας αποσκευασαμενοι ανεβαινομεν εις ιερουσαλημ
16 συνηλθον δε και των μαθητων απο καισαρειας συν ημιν αγοντες παρ ω ξενισθωμεν μνασωνι τινι κυπριω αρχαιω μαθητη
17 γενομενων δε ημων εις ιεροσολυμα ασμενως εδεξαντο ημας οι αδελφοι
18 τη δε επιουση εισηει ο παυλος συν ημιν προς ιακωβον παντες τε παρεγενοντο οι πρεσβυτεροι
19 και ασπασαμενος αυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον ων εποιησεν ο θεος εν τοις εθνεσιν δια της διακονιας αυτου
20 οι δε ακουσαντες εδοξαζον τον κυριον ειπον τε αυτω θεωρεις αδελφε ποσαι μυριαδες εισιν ιουδαιων των πεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσιν
21 κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεις απο μωσεως τους κατα τα εθνη παντας ιουδαιους λεγων μη περιτεμνειν αυτους τα τεκνα μηδε τοις εθεσιν περιπατειν
22 τι ουν εστιν παντως δει πληθος συνελθειν ακουσονται γαρ οτι εληλυθας
23 τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισιν ημιν ανδρες τεσσαρες ευχην εχοντες εφ εαυτων
24 τουτους παραλαβων αγνισθητι συν αυτοις και δαπανησον επ αυτοις ινα ξυρησωνται την κεφαλην και γνωσιν παντες οτι ων κατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτος τον νομον φυλασσων
25 περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεις επεστειλαμεν κριναντες μηδεν τοιουτον τηρειν αυτους ει μη φυλασσεσθαι αυτους το τε ειδωλοθυτον και το αιμα και πνικτον και πορνειαν
26 τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων η προσφορα
27 ως δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι οι απο της ασιας ιουδαιοι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλον τας χειρας επ αυτον
28 κραζοντες ανδρες ισραηλιται βοηθειτε ουτος εστιν ο ανθρωπος ο κατα του λαου και του νομου και του τοπου τουτου παντας πανταχου διδασκων ετι τε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερον και κεκοινωκεν τον αγιον τοπον τουτον
29 ησαν γαρ προεωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος
30 εκινηθη τε η πολις ολη και εγενετο συνδρομη του λαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου και ευθεως εκλεισθησαν αι θυραι
31 ζητουντων δε αυτον αποκτειναι ανεβη φασις τω χιλιαρχω της σπειρης οτι ολη συγκεχυται ιερουσαλημ
32 ος εξαυτης παραλαβων στρατιωτας και εκατονταρχους κατεδραμεν επ αυτους οι δε ιδοντες τον χιλιαρχον και τους στρατιωτας επαυσαντο τυπτοντες τον παυλον
33 τοτε εγγισας ο χιλιαρχος επελαβετο αυτου και εκελευσεν δεθηναι αλυσεσιν δυσιν και επυνθανετο τις αν ειη και τι εστιν πεποιηκως
34 αλλοι δε αλλο τι εβοων εν τω οχλω μη δυναμενος δε γνωναι το ασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην
35 οτε δε εγενετο επι τους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτον υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου
36 ηκολουθει γαρ το πληθος του λαου κραζον αιρε αυτον
37 μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην ο παυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπειν τι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις
38 ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτων των ημερων αναστατωσας και εξαγαγων εις την ερημον τους τετρακισχιλιους ανδρας των σικαριων
39 ειπεν δε ο παυλος εγω ανθρωπος μεν ειμι ιουδαιος ταρσευς της κιλικιας ουκ ασημου πολεως πολιτης δεομαι δε σου επιτρεψον μοι λαλησαι προς τον λαον
40 επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι των αναβαθμων κατεσεισεν τη χειρι τω λαω πολλης δε σιγης γενομενης προσεφωνησεν τη εβραιδι διαλεκτω λεγων
Actes 21
Segond 21
Retour en Judée
21 Après nous être séparés, nous avons pris la mer pour aller directement à Cos, puis le lendemain à Rhodes, et de là à Patara. 2 Ayant trouvé un bateau qui faisait la traversée vers la Phénicie, nous sommes montés à bord et sommes partis. 3 Arrivés en vue de l'île de Chypre, nous l'avons laissée à gauche, poursuivant notre route du côté de la Syrie pour débarquer à Tyr. Le bateau devait en effet décharger sa cargaison. 4 Comme nous avons trouvé des disciples, nous sommes restés 7 jours avec eux. Poussés par l'Esprit, les disciples disaient à Paul de ne pas monter à Jérusalem 5 mais, une fois les 7 jours passés, nous sommes repartis pour continuer notre route. Tous nous ont accompagnés avec leur femme et leurs enfants jusqu'à l’extérieur de la ville. Nous nous sommes agenouillés sur le rivage et avons prié. 6 Puis, après avoir pris congé les uns des autres, nous sommes montés sur le bateau tandis qu’ils retournaient chez eux.
7 Mettant un terme à notre navigation, nous sommes allés de Tyr à Ptolémaïs où nous avons salué les frères et sœurs et passé un jour avec eux.
8 Nous sommes repartis le lendemain pour Césarée. Là, nous sommes entrés chez Philippe l'évangéliste, qui était l'un des sept[a], et nous avons logé chez lui. 9 Il avait quatre filles vierges qui prophétisaient. 10 Nous étions là depuis plusieurs jours lorsqu'un prophète du nom d'Agabus est descendu de Judée 11 et est venu nous trouver. Il a pris la ceinture de Paul, s'est attaché les pieds et les mains et a dit: «Voici ce que déclare le Saint-Esprit: ‘L'homme à qui appartient cette ceinture, les Juifs l’attacheront de la même manière à Jérusalem et le livreront entre les mains des non-Juifs.’» 12 En entendant cela, nous-mêmes et les croyants de Césarée, nous avons supplié Paul de ne pas monter à Jérusalem. 13 Il a alors répondu: «Que faites-vous là à pleurer et à me briser le cœur? Je suis prêt non seulement à être emprisonné, mais encore à mourir à Jérusalem pour le nom du Seigneur Jésus.» 14 Comme il ne se laissait pas persuader, nous n'avons pas insisté et avons dit: «Que la volonté du Seigneur soit faite!»
Arrivée à Jérusalem
15 A la fin de ces quelques jours, nous avons fait nos préparatifs et sommes montés à Jérusalem. 16 Quelques disciples de Césarée sont aussi venus avec nous et nous ont conduits chez un certain Mnason, originaire de l'île de Chypre. Il était disciple depuis longtemps et nous devions loger chez lui. 17 A notre arrivée à Jérusalem, les frères et sœurs nous ont accueillis avec joie.
18 Le lendemain, Paul s’est rendu avec nous chez Jacques, où tous les anciens se sont réunis. 19 Après les avoir salués, il a raconté en détail ce que Dieu avait fait au milieu des non-Juifs à travers son ministère. 20 Après l'avoir entendu, ils se sont mis à célébrer la gloire du Seigneur. Puis ils lui ont dit: «Tu vois, frère, combien de milliers de Juifs on compte parmi les croyants, et tous sont zélés pour la loi. 21 Or, ils ont entendu dire que tu enseignes à tous les Juifs vivant parmi les non-Juifs d’abandonner la loi de Moïse; tu leur dirais de ne pas circoncire leurs enfants et de ne pas se conformer aux coutumes. 22 Que faire donc? Sans aucun doute [une foule se rassemblera, car] on apprendra que tu es venu. 23 C'est pourquoi, fais ce que nous allons te dire. Il y a parmi nous quatre hommes qui ont fait un vœu. 24 Prends-les avec toi, accomplis la cérémonie de purification avec eux et pourvois à leurs dépenses afin qu'ils se rasent la tête. Ainsi, tous sauront que ce qu'ils ont entendu dire sur ton compte est faux, mais que toi aussi tu vis en respectant la loi. 25 Quant aux croyants d’origine non juive, nous leur avons communiqué par écrit notre décision: ils doivent [seulement] s'abstenir des viandes sacrifiées aux idoles, du sang, des animaux étouffés et de l'immoralité sexuelle.»
De Jérusalem à Rome 21.26–28.31
Arrestation de Paul
26 Paul prit alors ces hommes, se purifia avec eux et entra le lendemain dans le temple pour annoncer à quelle date la période de purification prendrait fin et l'offrande serait présentée pour chacun d'eux. 27 Vers la fin des 7 jours, les Juifs d'Asie qui avaient vu Paul dans le temple soulevèrent toute la foule et s’emparèrent de lui. 28 Ils criaient: «Israélites, au secours! Voici l'homme qui donne partout et à tout le monde un enseignement dirigé contre le peuple, contre la loi et contre cet endroit. Il a même introduit des non-Juifs dans le temple et profané ce saint lieu.» 29 En effet, ils avaient vu Trophime d'Ephèse avec lui dans la ville et croyaient que Paul l'avait fait entrer dans le temple.
30 Toute la ville fut dans l'agitation et le peuple accourut de tous côtés. Ils s’emparèrent de Paul et le traînèrent à l’extérieur du temple, dont on ferma aussitôt les portes. 31 Ils cherchaient à le tuer quand on informa le commandant de la garnison romaine que tout Jérusalem était dans le désordre. 32 Il prit immédiatement des soldats et des officiers et courut vers la foule. Quand ils virent le commandant et les soldats, ils arrêtèrent de frapper Paul. 33 Alors le commandant s’approcha, s’empara de lui et ordonna qu’on l’attache avec deux chaînes. Puis il demanda qui il était et ce qu'il avait fait. 34 Cependant, dans la foule les uns criaient une chose, les autres une autre. Comme il ne pouvait rien apprendre de certain à cause du tumulte, il ordonna de conduire Paul dans la forteresse. 35 Lorsque celui-ci arriva sur les marches de l’escalier, il dut être porté par les soldats à cause de la violence de la foule, 36 car l’ensemble du peuple suivait en criant: «A mort!»
37 Au moment où on allait le faire entrer dans la forteresse, Paul demanda au commandant: «M'est-il permis de te dire quelque chose?» Le commandant répondit: «Tu sais le grec? 38 Tu n'es donc pas cet Egyptien qui s'est révolté dernièrement et qui a emmené 4000 rebelles dans le désert?» 39 Paul reprit: «Je suis juif de Tarse en Cilicie, citoyen d'une ville qui n'est pas sans importance. Je t'en prie, permets-moi de parler au peuple!» 40 Le commandant le lui permit et Paul, debout sur les marches, fit signe de la main au peuple. Un profond silence s'établit. Paul leur adressa la parole en langue hébraïque:
Footnotes
- Actes 21:8 L’un des sept: c’est-à-dire un des sept hommes élus à Jérusalem dans les débuts de l’Eglise (voir 6.3).
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Version Segond 21 Copyright © 2007 Société Biblique de Genève by Société Biblique de Genève