使徒行传 13
Chinese New Version (Traditional)
巴拿巴和掃羅奉差遣
13 安提阿教會中，有幾位先知和教師，就是巴拿巴、名叫尼結的西面、古利奈人路求、與分封王希律一同長大的馬念，和掃羅。 2 他們事奉主，並且禁食的時候，聖靈說：“要為我把巴拿巴和掃羅分別出來，去作我呼召他們作的工。” 3 於是他們禁食禱告，為兩人按手，就派他們去了。
第一次宣教旅程
4 他們既然奉聖靈差遣，就下到西流基，從那裡坐船往塞浦路斯。 5 他們到了撒拉米，就在猶太人的各會堂裡宣講 神的道，還有約翰作他們的助手。 6 他們走遍全島，到了帕弗，遇見一個猶太人，名叫巴．耶穌，是個術士，又是個假先知。 7 他常常和省長士求．保羅在一起；省長是個聰明人，他請了巴拿巴和掃羅來，要聽聽 神的道。 8 但術士以呂馬（以呂馬就是“術士”的意思）與使徒作對，要使省長轉離真道。 9 掃羅，也就是保羅，卻被聖靈充滿，定睛看著他， 10 說：“你這充滿各樣詭詐和各樣奸惡的人，魔鬼的兒子，公義的仇敵！你歪曲了主的正路，還不停止嗎？ 11 你看，現在主的手臨到你，你要瞎了眼睛，暫時看不見陽光。”他就立刻被霧和黑暗籠罩著，周圍找人牽他的手，給他領路。 12 那時，省長看見了所發生的事，就信了，因為他驚奇主的教訓。
在彼西底的安提阿
13 保羅和同伴從帕弗開船，來到旁非利亞的別加，約翰卻離開他們，回耶路撒冷去了。 14 他們從別加往前走，到了彼西底的安提阿，在安息日進了會堂，就坐下來。 15 宣讀了律法和先知書以後，會堂的理事們派人到他們那裡來，說：“弟兄們，如果有甚麼勸勉眾人的話，請說吧！” 16 保羅就站起來，作了一個手勢，說：
“以色列人和敬畏 神的人，請聽！ 17 以色列民的 神，揀選了我們的祖先；當他們在埃及地寄居的時候， 神抬舉這民，用大能（“大能”原文作“高”）的膀臂，把他們從那地領出來； 18 又在曠野容忍（“容忍”有些抄本作“養育”）他們，約有四十年之久； 19 滅了迦南地的七族之後，就把那地分給他們為業； 20 這一切歷時約四百五十年。後來 神賜給他們士師，直到撒母耳先知為止。 21 那時，他們要求立一個王， 神就把便雅憫支派中一個人，基士的兒子掃羅，賜給他們作王，共四十年之久。 22 廢去掃羅之後，又為他們興起大衛作王，並且為他作證說：‘我找到耶西的兒子大衛，他是合我心意的人，必遵行我的一切旨意。’ 23 神照著應許，已經從這人的後裔中，給以色列帶來了一位救主，就是耶穌。 24 在他來臨之前，約翰早已向以色列全民宣講悔改的洗禮。 25 約翰快要跑完他的路程的時候，說：‘你們以為我是誰？我不是基督。他是在我以後來的，我就是給他解腳上的鞋帶也不配。’
26 “弟兄們，亞伯拉罕的子孫，和你們中間敬畏 神的人哪，這救恩之道是傳給我們的。 27 住在耶路撒冷的人和他們的官長，因為不認識基督，也不明白每逢安息日所讀的先知的話，就把他定了罪，正好應驗了先知的話。 28 他們雖然找不出該死的罪狀，還是要求彼拉多殺害他。 29 他們把所記載一切關於他的事作成了，就把他從木頭上取下來，放在墳墓裡。 30 但 神卻使他從死人中復活了。 31 有許多日子，他向那些跟他一同從加利利上耶路撒冷的人顯現，現在這些人在民眾面前作了他的見證人， 32 我們報好信息給你們： 神給列祖的應許， 33 藉著耶穌的復活，向我們這些作子孫的應驗了。就如詩篇第二篇所記的：
‘你是我的兒子，
我今日生了你。’
34 至於 神使他從死人中復活，不再歸於朽壞，他曾這樣說：
‘我必把應許大衛的、神聖可靠的恩福賜給你們。’
35 所以他在另一篇說：
‘你必不容你的聖者見朽壞。’
36 “大衛在他自己的世代裡，遵行了 神的計劃，就睡了，歸回他列祖那裡，見了朽壞。 37 唯獨 神所復活的那一位，沒有見過朽壞。 38 所以弟兄們，你們當知道，赦罪之道是由這位耶穌傳給你們的。在你們靠摩西律法不能稱義的一切事上， 39 信靠他的人就得稱義了。 40 你們要小心，免得先知書上所說的臨到你們：
41 ‘傲慢的人哪！
你們要看、要驚奇、要滅亡，
因為在你們的日子，我要作一件事，
就算有人告訴你們，你們總是不信。’”
42 保羅和巴拿巴出來的時候，眾人請求他們下一個安息日再對他們講這些話。 43 散會以後，許多猶太人和歸信猶太教的虔誠人，跟從了保羅和巴拿巴。兩人對他們談話，勉勵他們要恆久住在 神的恩典中。
44 下一個安息日，幾乎全城的人都聚了來，要聽主的道。 45 猶太人看見這麼多人，就滿心嫉妒，反駁保羅所講的，並且毀謗他們。 46 保羅和巴拿巴卻放膽說：“ 神的道，先講給你們聽，是應該的。但因為你們棄絕這道，斷定自己不配得永生，所以我們現在就轉向外族人去了。 47 因為主曾這樣吩咐我們說：
‘我已立你作外族人的光，
使你把救恩帶到地極去。’”
48 外族人聽見了就歡喜，讚美主的道，凡指定得永生的都信了。 49 於是主的道傳遍那地。 50 但猶太人唆使虔誠尊貴的婦女和城內的顯要，煽動大家迫害保羅和巴拿巴，把他們驅逐出境。 51 兩人當眾跺掉腳上的塵土，往以哥念去了。 52 門徒滿有喜樂，又被聖靈充滿。
Gawa 13
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)
Ipinadala sina Bernabe at Saulo ng Banal na Espiritu
13 Doon sa Antioc ay may mga propeta at mga tagapagturo na miyembro ng iglesya. Silaʼy sina Bernabe, Simeon na tinatawag na Negro, Lucius na taga-Cyrene, Manaen na kababata[a] ni Gobernador Herodes, at si Saulo. 2 Habang sumasamba sila sa Panginoon at nag-aayuno, sinabi ng Banal na Espiritu sa kanila, “Italaga ninyo para sa akin sina Bernabe at Saulo, dahil may ipapagawa ako sa kanila.” 3 Pagkatapos nilang mag-ayuno at manalangin, pinatungan nila sina Bernabe at Saulo ng kanilang mga kamay at pinaalis na sila.
Ang Unang Paglalakbay ni Pablo Bilang Misyonero
4 Kaya pumunta sina Bernabe at Saulo sa Seleucia ayon sa sinabi ng Banal na Espiritu. Mula roon, naglayag sila patungo sa isla ng Cyprus. 5 Pagdating nila roon sa bayan ng Salamis, nangaral sila ng salita ng Dios sa mga sambahan ng mga Judio. Kasama rin nila si Juan Marcos at tumutulong siya sa kanilang gawain. 6 Inikot nila ang buong isla hanggang sa nakarating sila sa bayan ng Pafos. May nakita sila roon na isang Judiong salamangkero na nagkukunwaring propeta ng Dios. Ang pangalan niya ay Bar Jesus. 7 Kaibigan siya ni Sergius Paulus, ang matalinong gobernador ng islang iyon. Ipinatawag ng gobernador sina Bernabe at Saulo dahil gusto niyang makinig ng salita ng Dios. 8 Pero hinadlangan sila ng salamangkerong si Elimas. (Ito ang pangalan ni Bar Jesus sa wikang Griego.) Ginawa niya ang lahat ng paraan para huwag sumampalataya ang gobernador kay Jesus. 9 Pero si Saulo na tinatawag ding Pablo ay napuspos ng Banal na Espiritu, at tinitigan niyang mabuti si Elimas, at sinabi, 10 “Anak ka ng diyablo! Kalaban ka ng lahat ng mabuti! Panay pandaraya at panloloko ang ginagawa mo. Lagi mo na lang binabaligtad ang mga tamang pamamaraan ng Panginoon. 11 Parurusahan ka ngayon ng Panginoon. Mabubulag ka at hindi makakakita sa loob ng ilang araw.” Dumilim kaagad ang paningin ni Elimas at nabulag siya. Pakapa-kapa siyang nanghagilap ng taong aakay sa kanya. 12 Nang makita ng gobernador ang nangyari kay Elimas, sumampalataya siya, at namangha sa mga katuruan tungkol sa Panginoon.
Nangaral si Pablo sa Antioc ng Pisidia
13 Umalis sina Pablo sa Pafos at bumiyahe papuntang Perga na sakop ng Pamfilia. Pagdating nila roon, iniwan sila ni Juan Marcos, at bumalik siya sa Jerusalem. 14 Sina Pablo ay tumuloy sa Antioc na sakop ng Pisidia. Pagdating ng Araw ng Pamamahinga, pumunta sila sa sambahan ng mga Judio at naupo roon. 15 May nagbasa mula sa Kautusan ni Moises at sa mga isinulat ng mga propeta. Pagkatapos, nag-utos ang namumuno sa sambahan na sabihin ito kina Pablo: “Mga kapatid, kung may sasabihin kayo na makapagpapalakas-loob sa mga tao, sabihin ninyo.” 16 Kaya tumayo si Pablo, at sinenyasan niya ang mga tao na makinig sa kanya. Sinabi niya, “Mga kapwa kong mga Israelita, at kayong mga hindi Israelita na sumasamba rin sa Dios, makinig kayo sa akin! 17 Ang Dios na sinasamba nating mga Israelita ang siyang pumili sa ating mga ninuno. Pinadami niya sila noong nasa Egipto pa sila nakatira. At sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan, tinulungan niya sila para makaalis sa Egipto. 18 Sa loob ng 40 taon, pinagtiyagaan niya sila roon sa disyerto. 19 Pagkatapos, nilipol niya ang pitong bansa sa Canaan, at ibinigay niya ang mga lupain ng mga ito sa ating mga ninuno. 20 Ang lahat ng ito ay ginawa ng Dios sa loob ng 450 taon.
“Pagkatapos, binigyan niya sila ng mga taong namuno sa kanila hanggang sa panahon ni Propeta Samuel. 21 Nang humingi sila ng hari, ibinigay sa kanila ng Dios si Saul na anak ni Kish, na mula sa lahi ni Benjamin. Naghari si Saul sa loob ng 40 taon. 22 Nang alisin ng Dios si Saul, ipinalit niya si David bilang hari. Ito ang sinabi ng Dios: ‘Nagustuhan ko si David na anak ni Jesse. Susundin niya ang lahat ng iuutos ko sa kanya.’ ”
23 Sinabi pa ni Pablo sa mga tao, “Sa angkan ni David nagmula si Jesus, ang Tagapagligtas na ipinangako ng Dios sa Israel. 24 Bago pa magsimula si Jesus sa kanyang gawain, nangaral si Juan sa lahat ng Israelita na dapat nilang pagsisihan ang kanilang mga kasalanan at magpabautismo. 25 At nang malapit nang matapos ni Juan ang kanyang gawain, sinabi niya sa mga tao, ‘Marahil, iniisip ninyong ako na nga ang inyong hinihintay. Hindi ako iyon! Pinauna lang ako. Susunod siya sa akin, at sa katunayan hindi ako karapat-dapat man lang na maging alipin niya.’[b]
26 “Mga kapatid, na mula sa lahi ni Abraham at mga hindi Judio na sumasamba rin sa Dios, tayo ang pinadalhan ng Dios ng Magandang Balita tungkol sa kaligtasan. 27 Pero ang mga Judiong nakatira sa Jerusalem at ang kanilang mga pinuno ay hindi kumilala kay Jesus bilang Tagapagligtas. Hindi rin nila nauunawaan ang sinasabi ng mga propeta na binabasa nila tuwing Araw ng Pamamahinga. Pero sila na rin ang tumupad sa mga ipinahayag ng mga propeta nang hatulan nila si Jesus ng kamatayan. 28 Kahit wala silang matibay na ebidensya para patayin siya, hiniling pa rin nila kay Pilato na ipapatay si Jesus. 29 Nang magawa na nila ang lahat ng sinasabi ng Kasulatan na mangyari kay Jesus, kinuha nila siya sa krus at inilibing. 30 Pero muli siyang binuhay ng Dios. 31 At sa loob ng maraming araw, nagpakita siya sa mga taong sumama sa kanya nang umalis siya sa Galilea papuntang Jerusalem. Ang mga taong iyon ang siya ring nangangaral ngayon sa mga Israelita tungkol kay Jesus. 32 At narito kami ngayon upang ipahayag sa inyo ang Magandang Balita na ipinangako ng Dios sa ating mga ninuno, 33 na tinupad niya ngayon sa atin nang muli niyang buhayin si Jesus. Ito ang nasusulat sa ikalawang Salmo,
‘Ikaw ang aking anak, at ipapakita ko ngayon na ako ang iyong Ama.’[c]
34 Ipinangako na noon pa ng Dios na bubuhayin niya si Jesus, at ang kanyang katawan ay hindi mabubulok, dahil sinabi niya,
‘Ang mga ipinangako ko kay David ay tutuparin ko sa iyo.’[d]
35 At sinabi pa sa isa pang Salmo,
‘Hindi ka papayag na mabulok ang katawan ng iyong tapat na lingkod.’[e]
36 Hindi si David ang tinutukoy dito, dahil nang matapos ni David ang ipinapagawa sa kanya ng Dios na maglingkod sa kanyang henerasyon, namatay siya at inilibing sa tabi ng kanyang mga ninuno, at ang kanyang katawan ay nabulok. 37 Ngunit si Jesus na muling binuhay ng Dios ay hindi nabulok. 38-39 Kaya nga mga kapatid, dapat ninyong malaman na sa pamamagitan ni Jesus ay ipinapahayag namin sa inyo ang balita na patatawarin tayo ng Dios sa ating mga kasalanan. Ang sinumang sumasampalataya kay Jesus ay itinuturing ng Dios na matuwid. Hindi ito magagawa sa pamamagitan ng pagsunod sa Kautusan ni Moises. 40 Kaya mag-ingat kayo para hindi mangyari sa inyo ang sinabi ng mga propeta,
41 ‘Kayong mga nangungutya, mamamangha kayo sa aking gagawin.
Mamamatay kayo dahil mayroon akong gagawin sa inyong kapanahunan, na hindi ninyo paniniwalaan kahit na may magsabi pa sa inyo.’ ”[f]
42 Nang palabas na sina Pablo at Bernabe sa sambahan ng mga Judio, inimbitahan sila ng mga tao na muling magsalita tungkol sa mga bagay na ito sa susunod na Araw ng Pamamahinga. 43 Pagkatapos ng pagtitipon, maraming Judio at mga taong lumipat sa relihiyon ng mga Judio ang sumunod kina Pablo at Bernabe. Pinangaralan sila nina Pablo at Bernabe at pinayuhan na ipagpatuloy ang kanilang pagtitiwala sa biyaya ng Dios.
Bumaling si Pablo sa mga Hindi Judio
44 Nang sumunod na Araw ng Pamamahinga, halos lahat ng naninirahan sa Antioc ay nagtipon sa sambahan ng mga Judio para makinig sa salita ng Panginoon. 45 Nang makita ng mga pinuno ng mga Judio na maraming tao ang dumalo, nainggit sila. Sinalungat nila si Pablo at pinagsalitaan nang hindi maganda. 46 Pero buong tapang silang sinagot nina Pablo at Bernabe, “Dapat sanaʼy sa inyo munang mga Judio ipapangaral ang salita ng Dios. Ngunit dahil tinanggihan ninyo ito, nangangahulugan lang na hindi kayo karapat-dapat bigyan ng buhay na walang hanggan. Kaya mula ngayon, sa mga hindi Judio na kami mangangaral ng Magandang Balita. 47 Sapagkat ito ang utos ng Panginoon sa amin:
‘Ginawa kitang ilaw sa mga hindi Judio, upang sa pamamagitan mo ang kaligtasan ay makarating sa buong mundo.’ ”
48 Nang marinig iyon ng mga hindi Judio, natuwa sila at kanilang sinabi, “Kahanga-hanga ang salita ng Panginoon.” At ang lahat ng itinalaga para sa buhay na walang hanggan ay naging mananampalataya.
49 Kaya kumalat ang salita ng Panginoon sa lugar na iyon. 50 Pero sinulsulan ng mga pinuno ng mga Judio ang mga namumuno sa lungsod, pati na rin ang mga relihiyoso at mga kilalang babae, na kalabanin sina Pablo. Kaya inusig nila sina Pablo at Bernabe, at pinalayas sa lugar na iyon. 51 Ipinagpag nina Pablo at Bernabe ang alikabok sa kanilang mga paa bilang babala laban sa kanila. At tumuloy sila sa Iconium. 52 Ang mga tagasunod ni Jesus doon sa Antioc ay puspos ng Banal na Espiritu at masayang-masaya.
Acts 13
King James Version
13 Now there were in the church that was at Antioch certain prophets and teachers; as Barnabas, and Simeon that was called Niger, and Lucius of Cyrene, and Manaen, which had been brought up with Herod the tetrarch, and Saul.
2 As they ministered to the Lord, and fasted, the Holy Ghost said, Separate me Barnabas and Saul for the work whereunto I have called them.
3 And when they had fasted and prayed, and laid their hands on them, they sent them away.
4 So they, being sent forth by the Holy Ghost, departed unto Seleucia; and from thence they sailed to Cyprus.
5 And when they were at Salamis, they preached the word of God in the synagogues of the Jews: and they had also John to their minister.
6 And when they had gone through the isle unto Paphos, they found a certain sorcerer, a false prophet, a Jew, whose name was Barjesus:
7 Which was with the deputy of the country, Sergius Paulus, a prudent man; who called for Barnabas and Saul, and desired to hear the word of God.
8 But Elymas the sorcerer (for so is his name by interpretation) withstood them, seeking to turn away the deputy from the faith.
9 Then Saul, (who also is called Paul,) filled with the Holy Ghost, set his eyes on him.
10 And said, O full of all subtilty and all mischief, thou child of the devil, thou enemy of all righteousness, wilt thou not cease to pervert the right ways of the Lord?
11 And now, behold, the hand of the Lord is upon thee, and thou shalt be blind, not seeing the sun for a season. And immediately there fell on him a mist and a darkness; and he went about seeking some to lead him by the hand.
12 Then the deputy, when he saw what was done, believed, being astonished at the doctrine of the Lord.
13 Now when Paul and his company loosed from Paphos, they came to Perga in Pamphylia: and John departing from them returned to Jerusalem.
14 But when they departed from Perga, they came to Antioch in Pisidia, and went into the synagogue on the sabbath day, and sat down.
15 And after the reading of the law and the prophets the rulers of the synagogue sent unto them, saying, Ye men and brethren, if ye have any word of exhortation for the people, say on.
16 Then Paul stood up, and beckoning with his hand said, Men of Israel, and ye that fear God, give audience.
17 The God of this people of Israel chose our fathers, and exalted the people when they dwelt as strangers in the land of Egypt, and with an high arm brought he them out of it.
18 And about the time of forty years suffered he their manners in the wilderness.
19 And when he had destroyed seven nations in the land of Chanaan, he divided their land to them by lot.
20 And after that he gave unto them judges about the space of four hundred and fifty years, until Samuel the prophet.
21 And afterward they desired a king: and God gave unto them Saul the son of Cis, a man of the tribe of Benjamin, by the space of forty years.
22 And when he had removed him, he raised up unto them David to be their king; to whom also he gave their testimony, and said, I have found David the son of Jesse, a man after mine own heart, which shall fulfil all my will.
23 Of this man's seed hath God according to his promise raised unto Israel a Saviour, Jesus:
24 When John had first preached before his coming the baptism of repentance to all the people of Israel.
25 And as John fulfilled his course, he said, Whom think ye that I am? I am not he. But, behold, there cometh one after me, whose shoes of his feet I am not worthy to loose.
26 Men and brethren, children of the stock of Abraham, and whosoever among you feareth God, to you is the word of this salvation sent.
27 For they that dwell at Jerusalem, and their rulers, because they knew him not, nor yet the voices of the prophets which are read every sabbath day, they have fulfilled them in condemning him.
28 And though they found no cause of death in him, yet desired they Pilate that he should be slain.
29 And when they had fulfilled all that was written of him, they took him down from the tree, and laid him in a sepulchre.
30 But God raised him from the dead:
31 And he was seen many days of them which came up with him from Galilee to Jerusalem, who are his witnesses unto the people.
32 And we declare unto you glad tidings, how that the promise which was made unto the fathers,
33 God hath fulfilled the same unto us their children, in that he hath raised up Jesus again; as it is also written in the second psalm, Thou art my Son, this day have I begotten thee.
34 And as concerning that he raised him up from the dead, now no more to return to corruption, he said on this wise, I will give you the sure mercies of David.
35 Wherefore he saith also in another psalm, Thou shalt not suffer thine Holy One to see corruption.
36 For David, after he had served his own generation by the will of God, fell on sleep, and was laid unto his fathers, and saw corruption:
37 But he, whom God raised again, saw no corruption.
38 Be it known unto you therefore, men and brethren, that through this man is preached unto you the forgiveness of sins:
39 And by him all that believe are justified from all things, from which ye could not be justified by the law of Moses.
40 Beware therefore, lest that come upon you, which is spoken of in the prophets;
41 Behold, ye despisers, and wonder, and perish: for I work a work in your days, a work which ye shall in no wise believe, though a man declare it unto you.
42 And when the Jews were gone out of the synagogue, the Gentiles besought that these words might be preached to them the next sabbath.
43 Now when the congregation was broken up, many of the Jews and religious proselytes followed Paul and Barnabas: who, speaking to them, persuaded them to continue in the grace of God.
44 And the next sabbath day came almost the whole city together to hear the word of God.
45 But when the Jews saw the multitudes, they were filled with envy, and spake against those things which were spoken by Paul, contradicting and blaspheming.
46 Then Paul and Barnabas waxed bold, and said, It was necessary that the word of God should first have been spoken to you: but seeing ye put it from you, and judge yourselves unworthy of everlasting life, lo, we turn to the Gentiles.
47 For so hath the Lord commanded us, saying, I have set thee to be a light of the Gentiles, that thou shouldest be for salvation unto the ends of the earth.
48 And when the Gentiles heard this, they were glad, and glorified the word of the Lord: and as many as were ordained to eternal life believed.
49 And the word of the Lord was published throughout all the region.
50 But the Jews stirred up the devout and honourable women, and the chief men of the city, and raised persecution against Paul and Barnabas, and expelled them out of their coasts.
51 But they shook off the dust of their feet against them, and came unto Iconium.
52 And the disciples were filled with joy, and with the Holy Ghost.
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible) Copyright © 2009, 2011, 2014, 2015 by Biblica, Inc. ®