使徒行传 13
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
巴拿巴和扫罗接受差遣
13 安提阿教会中有几位先知和教师，就是巴拿巴、绰号“黑人”的希缅、古利奈人路求、与分封王希律一同长大的马念以及扫罗。 2 一天，他们正在敬拜主、禁食的时候，圣灵对他们说：“要为我把巴拿巴和扫罗分别出来，好让他们做我呼召他们去做的事。” 3 于是，他们禁食祷告并把手按在巴拿巴和扫罗身上，然后差遣他们出去。
4 二人受圣灵差遣，下到西流基，从那里乘船去塞浦路斯。 5 他们到了撒拉米，就在当地的犹太会堂传讲上帝的道。约翰·马可做他们的助手。
6 他们走遍全岛，远至帕弗，在那里遇见一个冒充先知的犹太术士巴·耶稣。 7 这人和当地的士求·保罗总督常有来往。士求·保罗是个聪明人，他邀请了巴拿巴和扫罗来，要听上帝的道。 8 但希腊名字叫以吕马的那个术士反对使徒，试图拦阻总督信主。 9 又名扫罗的保罗被圣灵充满，盯着他说： 10 “你这魔鬼的儿子，充满了诡诈和邪恶，是一切正义之敌，到现在还想歪曲主的正道吗？ 11 现在主要亲手惩罚你，使你瞎眼，暂时不见天日！”
他顿觉眼前一片漆黑，只好四处摸索，求人领他走路。 12 总督看见所发生的事，对主的道感到惊奇，就信了。
保罗传扬基督
13 保罗和同伴从帕弗乘船到旁非利亚的别加。约翰·马可在那里离开他们回耶路撒冷去了。 14 他们由别加继续前行，来到彼西底区的安提阿。在安息日那天，他们进了会堂坐下来。 15 读完律法书和先知书后，会堂主管派人告诉他们：“弟兄们，如果你们有什么劝勉众人的话，请讲。”
16 保罗站起来向大家挥手示意，说：“各位以色列同胞和各位敬畏上帝的外族朋友们，请听我说。 17 以色列的上帝拣选了我们的祖先，让他们在埃及寄居期间人丁兴旺成为大族，后来祂伸出臂膀带领他们离开埃及。 18 他们在旷野漂泊的那四十年间，上帝一直照顾、容忍他们。 19 后来上帝又灭了迦南境内的七族，把土地分给他们作产业。 20 前后历时约四百五十年。之后，上帝又为他们设立士师，直到撒母耳先知的时代。
21 “后来，他们求上帝为他们立一位王，上帝就选立便雅悯支派中基士的儿子扫罗为王，执政四十年。 22 之后，上帝废掉扫罗，选立大卫做王，并为他作证说，‘我找到了耶西的儿子大卫，他是合我心意的人，他必遵行我一切的旨意。’ 23 上帝照自己的应许，从大卫的后裔中为以色列人立了一位救主，就是耶稣。 24 在耶稣还未公开露面以前，约翰已经劝告以色列人要悔改，接受洗礼。 25 约翰在工作快要完成的时候说，‘你们以为我是谁？我不是基督。在我之后来的那位，我连给祂解鞋带也不配。’
26 “弟兄们，各位亚伯拉罕的子孙和敬畏上帝的外族人啊，这救恩之道原是传给我们的。 27 可是耶路撒冷的人和他们的官长不知道耶稣是基督，虽然每个安息日都诵读先知的信息，却把基督判死罪。这正应验了先知们的话。 28 他们虽然找不到判祂死罪的理由，却强求彼拉多将祂处死。 29 祂受死的记载全部应验之后，有人把祂从十字架上取下来，安放在石墓里。 30 但上帝却使祂从死里复活。 31 之后有许多天，那些从加利利跟随祂上耶路撒冷的人都看见过祂，他们如今在百姓中都是祂的见证人。 32 我们要报给你们一个好消息，上帝给我们祖先的应许， 33 祂借着使耶稣复活已为我们做子孙的成就了。正如诗篇第二篇所说，
“‘你是我的儿子，
我今日成为你父亲。’
34 圣经曾这样记载上帝使祂从死里复活、永不朽坏的事，
“‘我必将应许大卫的圣洁、
可靠的恩福赐给你们。’
35 又在诗篇上说，
“‘你必不让你的圣者身体朽坏。’
36 “大卫在世时遵行上帝的旨意，最后死了，葬在他祖先那里，肉身也朽坏了。 37 然而，上帝使之复活的那位却没有朽坏。 38 所以，弟兄们，你们应该知道，赦罪的信息是借着耶稣传给你们的。 39 你们靠遵行摩西律法不能被称为义人，只有信靠耶稣才能被称为义人。 40 你们要当心，免得先知说的话应验在你们身上，
41 “‘藐视真理的人啊，看吧！
你们要在惊惧中灭亡，
因为我要在你们的时代行一件事，
即使有人告诉你们，
你们也不会信。’”
42 保罗和巴拿巴离开会堂时，会堂里的人请求他们下一个安息日再来讲道。 43 许多犹太人和诚心改信犹太教的外族人都跟随保罗和巴拿巴，二人就与他们谈论，劝勉他们要坚定不移地信靠上帝的恩典。
44 到了下一个安息日，几乎全城的人都聚集起来，要听上帝的道。 45 犹太人看见那么多人聚集，充满嫉妒，便反驳保罗所讲的，诽谤他。 46 保罗和巴拿巴毫不畏惧地说：“上帝的道本该先传给你们，你们既然拒绝接受，认为自己不配得永生，我们现在就把这道传给外族人。 47 因为主这样吩咐我们，
“‘我已使你成为外族人的光，
好把救恩带到地极。’”
48 外族人听后，非常欢喜，颂赞主的道。凡被选定得永生的人都信了主。 49 主的道传遍了那个地方。
50 但犹太人煽动虔诚的贵妇和城中显要迫害保罗和巴拿巴，将二人赶出城去。 51 保罗和巴拿巴便当众跺掉脚上的尘土[a]，去了以哥念。 52 门徒满心喜乐，被圣灵充满。
กิจการ 13
Thai New Testament: Easy-to-Read Version
บารนาบัสและเซาโลได้รับมอบหมายให้ทำงานพิเศษ
13 มีพวกผู้พูดแทนพระเจ้า และพวกครูในหมู่ประชุมของพระเจ้าที่เมืองอันทิโอก คือ บารนาบัส สิเมโอนหรือที่คนเรียกว่าดำ[a] ลูสิอัสชาวเมืองไซรีน มานาเอน (เพื่อนสนิทของกษัตริย์เฮโรดตั้งแต่เป็นเด็ก) และเซาโล 2 ขณะที่พวกเขานมัสการองค์เจ้าชีวิตและถือศีลอดอาหารอยู่นั้น พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็พูดว่า “ให้แยกบารนาบัสและเซาโลออกมาสำหรับงานที่เราจะเรียกให้พวกเขาทำ” 3 หลังจากที่พวกผู้พูดแทนพระเจ้าและพวกครูถือศีลอดอาหารและอธิษฐานเสร็จแล้ว พวกเขาวางมือบนบารนาบัสและเซาโล จากนั้นก็ส่งพวกเขาไป
บารนาบัสและเซาโลไปอยู่ที่เกาะไซปรัส
4 เมื่อพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้ส่งพวกเขาออกไปแล้ว บารนาบัสและเซาโลก็เดินทางลงไปที่เมืองเซลูเคีย และพวกเขานั่งเรือจากที่นั่นต่อไปที่เกาะไซปรัส 5 เมื่อมาถึงเมืองซาลามิส พวกเขาได้ประกาศพระคำของพระเจ้าในที่ประชุมชาวยิว ยอห์นไปกับพวกเขาด้วยในฐานะผู้ช่วย 6 พวกเขาเดินทางรอบเกาะไปจนถึงเมืองปาโฟส ที่นี่เขาได้พบคนยิวชื่อว่าบารเยซูที่ใช้เวทมนตร์คาถาและอ้างว่าตัวเองเป็นผู้พูดแทนพระเจ้า 7 เขาเป็นที่ปรึกษาของท่านผู้ว่าชื่อ เสอร์จีอัสเปาโล ซึ่งเป็นคนฉลาดหลักแหลม เสอร์จีอัสเปาโลเรียกบารนาบัสและเซาโลมา เพราะอยากฟังพระคำของพระเจ้า 8 แต่เอลีมาสนักเวทมนตร์ขัดขวางเซาโลและบารนาบัส (เอลีมาสเป็นชื่อกรีกที่แปลมาจากบารเยซู) เขาพยายามที่จะยับยั้งท่านผู้ว่าไม่ให้เชื่อในองค์เจ้าชีวิต 9 จากนั้นเซาโลที่คนเรียกว่าเปาโล ก็เต็มไปด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ เขาได้จ้องไปที่เอลีมาส 10 แล้วพูดว่า “ตัวแกเต็มไปด้วยการหลอกลวงและเล่ห์กลชั่วร้ายต่างๆนานา แกเป็นลูกของมาร เป็นศัตรูของความถูกต้องทุกอย่าง แกจะไม่เลิกบิดเบือนหนทางแห่งความถูกต้องขององค์เจ้าชีวิตใช่ไหม 11 ดูสิ มือขององค์เจ้าชีวิตอยู่บนตัวแกแล้ว แกจะตาบอดมองไม่เห็นแสงอาทิตย์ไปสักพัก” ทันใดนั้นความมืดมิดก็เกิดขึ้นกับเอลีมาสทันที เขาเดินคลำไปรอบๆพยายามหาคนมาช่วยจูงมือให้ 12 เมื่อท่านผู้ว่าเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ท่านจึงเกิดความเชื่อ เพราะรู้สึกอัศจรรย์ใจในคำสอนเกี่ยวกับองค์เจ้าชีวิต
เปาโลและบารนาบัสไปเมืองอันทิโอกในแคว้นปิสิเดีย
13 เปาโลและเพื่อนๆของเขา นั่งเรือจากเมืองปาโฟสไปที่เมืองเปอร์กาในแคว้นปัมฟีเลีย แต่ยอห์นได้จากพวกเขากลับไปเมืองเยรูซาเล็ม 14 จากเมืองเปอร์กาพวกเขายังคงเดินทางต่อไปจนถึงเมืองอันทิโอกในแคว้นปิสิเดีย และในวันหยุดทางศาสนาเปาโลและบารนาบัส ได้เข้าไปนั่งอยู่ในที่ประชุมชาวยิว 15 หลังจากที่มีการอ่านกฎปฏิบัติของโมเสส และข้อเขียนของพวกผู้พูดแทนพระเจ้าแล้ว พวกเจ้าหน้าที่ของที่ประชุมชาวยิวได้ส่งบางคนมาบอกกับพวกเขาว่า “พี่น้องครับ ถ้าท่านมีคำพูดที่ให้กำลังใจผู้คน ขอให้พูดออกมาด้วย” 16 เปาโลยืนขึ้นโบกมือ[b] และพูดว่า “ฟังให้ดีชาวอิสราเอลและชาวต่างชาติที่เคารพยำเกรงพระเจ้า 17 พระเจ้าของเราชาวอิสราเอลเลือกบรรพบุรุษของเรา และทำให้คนของเรายิ่งใหญ่ตอนที่พวกเขาอาศัยอยู่ในแผ่นดินอียิปต์ และพระองค์ก็นำพวกเขาออกจากแผ่นดินนั้นด้วยฤทธิ์อำนาจอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ 18 พระองค์อดทนกับพวกเขาในที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้งเป็นเวลาประมาณสี่สิบปี 19 พระองค์ทำลายเจ็ดชนชาติในแผ่นดินคานาอัน และมอบแผ่นดินของชนชาติเหล่านั้นให้กับชาวอิสราเอลไว้ครอบครองเป็นเวลาสี่ร้อยห้าสิบปี 20 หลังจากนั้น พระองค์ได้ให้พวกผู้วินิจฉัยมาปกครองดูแลพวกเขา จนกระทั่งถึงช่วงสมัยของซามูเอลผู้พูดแทนพระเจ้า 21 พวกอิสราเอลก็ร้องขอให้มีกษัตริย์ พระเจ้าจึงมอบซาอูลบุตรชายของคีชที่มาจากเผ่าเบนยามิน ให้เป็นกษัตริย์ปกครองดูแลพวกเขาอยู่ประมาณสี่สิบปี 22 หลังจากที่พระเจ้าปลดซาอูลออกจากตำแหน่งแล้ว ก็ได้ตั้งดาวิดขึ้นเป็นกษัตริย์ของชาวอิสราเอล พระองค์พูดเกี่ยวกับดาวิดว่า ‘เราพบว่าดาวิดบุตรของเจสซีคนนี้เป็นคนที่เราชอบมาก เพราะเขาจะทำทุกอย่างที่เราต้องการให้เขาทำ’ 23 จากเชื้อสายของดาวิดนี่แหละ พระเจ้าได้สัญญาไว้ว่า จะให้พระเยซูพระผู้ช่วยให้รอดมาเกิดเพื่อคนอิสราเอล 24 ก่อนที่พระเยซูจะมา ยอห์นได้ประกาศกับคนอิสราเอลทุกคนเรื่องการเข้าพิธีจุ่มน้ำเพื่อแสดงถึงการกลับตัวกลับใจ 25 เมื่อยอห์นทำงานของเขาเสร็จแล้ว เขาพูดว่า ‘พวกคุณคิดว่าผมเป็นใครกัน ผมไม่ใช่คนนั้นที่พระเจ้าสัญญาไว้ แต่จะมีอีกคนหนึ่งที่มาภายหลังผม ซึ่งตัวผมเองยังไม่มีค่าพอที่จะถอดรองเท้าให้เขาเลย’ 26 พี่น้องทั้งหลายผู้เป็นลูกหลานของอับราฮัม และพวกท่านคนต่างชาติที่เคารพยำเกรงพระเจ้า พระเจ้าได้ส่งพระคำแห่งความรอดนี้มาให้กับพวกเรานี่แหละ 27 ส่วนพวกที่อาศัยอยู่ในเมืองเยรูซาเล็ม ตลอดจนพวกผู้นำของเขาก็ไม่รู้ว่าพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอด ที่พวกเขาได้ประณามพระองค์นั้น ก็ได้เป็นจริงตามคำพูดของพวกผู้พูดแทนพระเจ้าที่อ่านกันทุกครั้งในวันหยุดทางศาสนา 28 ถึงแม้พวกเขาจะไม่มีเหตุผลอะไรที่จะประหารชีวิตพระองค์ แต่พวกเขาก็ยังร้องขอให้ปีลาตฆ่าพระองค์อยู่ดี 29 เมื่อพวกเขาทำทุกอย่างสำเร็จตามที่พระคัมภีร์เขียนไว้เกี่ยวกับพระเยซูแล้ว พวกเขาเอาร่างของพระองค์ลงมาจากไม้กางเขน และเอาไปวางไว้ในอุโมงค์ฝังศพ 30 แต่พระเจ้าทำให้พระเยซูฟื้นขึ้นจากความตาย 31 พระเยซูปรากฏตัวให้กับคนที่ติดตามพระองค์ที่มาจากเมืองเยรูซาเล็มและจากแคว้นกาลิลี ได้เห็นเป็นเวลาหลายวัน และตอนนี้พวกเขาได้เล่าเรื่องของพระองค์ให้คนอิสราเอลได้รู้ 32 พวกเราได้บอกพวกคุณเกี่ยวกับข่าวดีที่พระเจ้าได้สัญญาไว้กับบรรพบุรุษของเรา 33 พระเจ้าได้ทำให้คำสัญญานี้เป็นจริงกับพวกเราผู้เป็นลูกหลานของพวกเขาโดยให้พระเยซูฟื้นขึ้นจากความตาย เหมือนกับที่ได้เขียนไว้ในหนังสือสดุดีบทที่สองว่า
‘ท่านเป็นลูกของเรา
วันนี้เราเป็นผู้ให้กำเนิดท่าน’(A)
34 พระเจ้าได้ทำให้พระเยซูฟื้นขึ้นจากความตาย และจะไม่มีวันเน่าเปื่อยอีกเลย พระเจ้าประกาศอย่างนี้ว่า
‘เราจะให้พรอันศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายกับพวกเจ้าอย่างแน่นอนตามที่เราได้สัญญาไว้กับดาวิด’(B)
35 ยังมีอีกที่หนึ่งในพระคัมภีร์ที่พูดถึงสิ่งนี้ด้วยว่า
‘พระองค์จะไม่ยอมให้ร่างของผู้รับใช้อันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ต้องเน่าเปื่อย’(C)
36 ในช่วงที่ดาวิดมีชีวิตอยู่ เขาได้ทำตามความต้องการของพระเจ้า ต่อมาเมื่อเขาตาย และถูกฝังไว้กับบรรพบุรุษ ร่างของเขาก็เน่าเปื่อยไป 37 แต่พระเยซูที่พระเจ้าทำให้ฟื้นขึ้นจากความตายนั้นไม่เน่าเปื่อย 38 ดังนั้นพี่น้องครับ ผมอยากจะบอกให้รู้ว่า ก็เพราะพระเยซูนี่แหละ บาปของพวกคุณถึงได้รับการยกโทษ กฎของโมเสสไม่สามารถช่วยให้ใครหลุดพ้นจากบาปได้หรอก 39 แต่พระเยซูทำให้ทุกคนที่ไว้วางใจในพระองค์ ได้รับการปลดปล่อยให้เป็นอิสระจากบาปเหล่านั้นได้ 40 ระวังให้ดี อย่าให้สิ่งที่พวกผู้พูดแทนพระเจ้าพูดไว้เกิดขึ้นกับคุณ นั่นคือ
41 ‘ดูก่อน พวกที่ชอบเยาะเย้ยถากถาง
เจ้าจะต้องประหลาดใจและจากนั้นก็ตายไป
เพราะเรากำลังทำสิ่งหนึ่งในช่วงชีวิตของเจ้า
เป็นสิ่งที่เจ้าจะไม่ยอมเชื่อ ถึงแม้มีคนมาบอกก็ตาม’”(D)
42 เมื่อเปาโลกับบารนาบัสกำลังจะไปจากที่ประชุมชาวยิว ผู้คนได้มาขอให้พวกเขา พูดเรื่องพวกนี้อีกในวันหยุดทางศาสนาครั้งหน้า 43 เมื่อการประชุมเลิกแล้ว มีชาวยิว และพวกที่เปลี่ยนมานับถือศาสนายิวหลายคนติดตามเปาโลและบารนาบัสไป ทั้งสองพูดคุยและกระตุ้นให้พวกเขายึดมั่นอยู่ในความเมตตากรุณาของพระเจ้าต่อไป 44 เมื่อวันหยุดทางศาสนามาถึงอีกครั้งหนึ่ง คนเกือบทั้งเมืองได้มาชุมนุมกันเพื่อฟังพระคำของพระเจ้า 45 เมื่อชาวยิวเห็นฝูงชนมากันแน่นขนัด ก็เกิดความอิจฉา จึงพูดดูถูกดูแคลนและคัดค้านคำพูดของเปาโล 46 แต่เปาโลและบารนาบัสก็พูดอย่างกล้าหาญว่า “เราจำเป็นที่จะต้องประกาศพระคำของพระเจ้าให้พวกคุณฟังก่อน แต่เมื่อคุณไม่ยอมเชื่อและตัดสินว่าตนเองไม่สมควรที่จะมีชีวิตอยู่กับพระเจ้าตลอดไป ตอนนี้เราก็จะหันไปหาคนที่ไม่ใช่ยิว 47 เพราะองค์เจ้าชีวิตได้สั่งพวกเราว่า
‘เราทำให้เจ้าเป็นแสงสว่างกับคนที่ไม่ใช่ยิว
เพื่อเจ้าจะได้นำความรอดไปทุกหนทุกแห่งในโลก’”(E)
48 เมื่อคนที่ไม่ใช่ยิวได้ยินอย่างนี้ก็ดีใจ และยกย่องพระคำขององค์เจ้าชีวิต ส่วนคนที่พระเจ้าได้เลือกไว้ให้มีชีวิตกับพระองค์ตลอดไปนั้น พวกเขาก็ได้มาไว้วางใจ
49 พระคำขององค์เจ้าชีวิต ก็ได้แพร่กระจายไปทั่วแคว้นนั้น 50 พวกยิวได้ไปยุยงพวกผู้หญิงที่เคร่งศาสนาและมีอิทธิพลกับพวกผู้ชายที่เป็นผู้นำในเมืองนั้น ให้มากดขี่ข่มเหงเปาโลและบารนาบัส และไล่ทั้งสองคนออกไปจากดินแดนของเขา 51 เปาโลและบารนาบัสสะบัดฝุ่นออกจากเท้า เป็นการประท้วงต่อคนเหล่านั้น แล้วทั้งสองก็ไปเมืองอีโคนียูม 52 แต่พวกศิษย์ของพระเยซูในเมืองอันทิโอก ต่างก็มีความสุขอย่างล้นพ้น และเต็มไปด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์
使徒行傳 13
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
巴拿巴和掃羅接受差遣
13 安提阿教會中有幾位先知和教師，就是巴拿巴、綽號「黑人」的希緬、古利奈人路求、與分封王希律一同長大的馬念以及掃羅。 2 一天，他們正在敬拜主、禁食的時候，聖靈對他們說：「要為我把巴拿巴和掃羅分別出來，好讓他們做我呼召他們去做的事。」 3 於是，他們禁食禱告並把手按在巴拿巴和掃羅身上，然後差遣他們出去。
4 二人受聖靈差遣，下到西流基，從那裡乘船去塞浦路斯。 5 他們到了撒拉米，就在當地的猶太會堂傳講上帝的道。約翰·馬可作他們的助手。
6 他們走遍全島，遠至帕弗，在那裡遇見一個冒充先知的猶太術士巴·耶穌。 7 這人和當地的士求·保羅總督常有來往。士求·保羅是個聰明人，他邀請了巴拿巴和掃羅來，要聽上帝的道。 8 但希臘名字叫以呂馬的那個術士反對使徒，試圖攔阻總督信主。 9 又名保羅的掃羅被聖靈充滿，盯著他說： 10 「你這魔鬼的兒子，充滿了詭詐和邪惡，是一切正義之敵，到現在還想歪曲主的正道嗎？ 11 現在主要親手懲罰你，使你瞎眼，暫時不見天日！」
他頓覺眼前一片漆黑，只好四處摸索，求人領他走路。 12 總督看見所發生的事，對主的道感到驚奇，就信了。
保羅傳揚基督
13 保羅和同伴從帕弗乘船到旁非利亞的別加。約翰·馬可在那裡離開他們回耶路撒冷去了。 14 他們由別加繼續前行，來到彼西底區的安提阿。在安息日那天，他們進了會堂坐下來。 15 讀完律法書和先知書後，會堂主管派人告訴他們：「弟兄們，如果你們有什麼勸勉眾人的話，請講。」
16 保羅站起來向大家揮手示意，說：「各位以色列同胞和各位敬畏上帝的外族朋友們，請聽我說。 17 以色列的上帝揀選了我們的祖先，讓他們在埃及寄居期間人丁興旺成為大族，後來祂伸出臂膀帶領他們離開埃及。 18 他們在曠野漂泊的那四十年間，上帝一直照顧、容忍他們。 19 後來上帝又滅了迦南境內的七族，把土地分給他們作產業。 20 前後歷時約四百五十年。之後，上帝又為他們設立士師，直到撒母耳先知的時代。
21 「後來，他們求上帝為他們立一位王，上帝就選立便雅憫支派中基士的兒子掃羅為王，執政四十年。 22 之後，上帝廢掉掃羅，選立大衛作王，並為他作證說，『我找到了耶西的兒子大衛，他是合我心意的人，他必遵行我一切的旨意。』 23 上帝照自己的應許，從大衛的後裔中為以色列人立了一位救主，就是耶穌。 24 在耶穌還未公開露面以前，約翰已經勸告以色列人要悔改，接受洗禮。 25 約翰在工作快要完成的時候說，『你們以為我是誰？我不是基督。在我之後來的那位，我連給祂解鞋帶也不配。』
26 「弟兄們，各位亞伯拉罕的子孫和敬畏上帝的外族人啊，這救恩之道原是傳給我們的。 27 可是耶路撒冷的人和他們的官長不知道耶穌是基督，雖然每個安息日都誦讀先知的信息，卻把基督判死罪。這正應驗了先知們的話。 28 他們雖然找不到判祂死罪的理由，卻強求彼拉多將祂處死。 29 祂受死的記載全部應驗之後，有人把祂從十字架上取下來，安放在石墓裡。 30 但上帝卻使祂從死裡復活。 31 之後有許多天，那些從加利利跟隨祂上耶路撒冷的人都看見過祂，他們如今在百姓中都是祂的見證人。 32 我們要報給你們一個好消息，上帝給我們祖先的應許， 33 祂藉著使耶穌復活已為我們做子孫的成就了。正如詩篇第二篇所說，
『你是我的兒子，
我今日成為你父親。』
34 聖經曾這樣記載上帝使祂從死裡復活、永不朽壞的事，
『我必將應許大衛的聖潔、
可靠的恩福賜給你們。』
35 又在詩篇上說，
『你必不讓你的聖者身體朽壞。』
36 「大衛在世時遵行上帝的旨意，最後死了，葬在他祖先那裡，肉身也朽壞了。 37 然而，上帝使之復活的那位卻沒有朽壞。 38 所以，弟兄們，你們應該知道，赦罪的信息是藉著耶穌傳給你們的。 39 你們靠遵行摩西律法不能被稱為義人，只有信靠耶穌才能被稱為義人。 40 你們要當心，免得先知說的話應驗在你們身上，
41 『藐視真理的人啊，看吧！
你們要在驚懼中滅亡，
因為我要在你們的時代行一件事，
即使有人告訴你們，
你們也不會信。』」
42 保羅和巴拿巴離開會堂時，會堂裡的人請求他們下一個安息日再來講道。 43 許多猶太人和誠心改信猶太教的外族人都跟隨保羅和巴拿巴，二人就與他們談論，勸勉他們要堅定不移地信靠上帝的恩典。
44 到了下一個安息日，幾乎全城的人都聚集起來，要聽上帝的道。 45 猶太人看見那麼多人聚集，充滿嫉妒，便反駁保羅所講的，誹謗他。 46 保羅和巴拿巴毫不畏懼地說：「上帝的道本該先傳給你們，你們既然拒絕接受，認為自己不配得永生，我們現在就把這道傳給外族人。 47 因為主這樣吩咐我們，
『我已使你成為外族人的光，
好把救恩帶到地極。』」
48 外族人聽後，非常歡喜，頌讚主的道。凡被選定得永生的人都信了主。 49 主的道傳遍了那個地方。
50 但猶太人煽動虔誠的貴婦和城中顯要迫害保羅和巴拿巴，將二人趕出城去。 51 保羅和巴拿巴便當眾跺掉腳上的塵土[a]，去了以哥念。 52 門徒滿心喜樂，被聖靈充滿。
Acts 13
Contemporary English Version
Barnabas and Saul Are Chosen and Sent
13 The church at Antioch had several prophets and teachers. They were Barnabas, Simeon, also called Niger, Lucius from Cyrene, Manaen, who was Herod's[a] close friend, and Saul. 2 While they were worshiping the Lord and going without eating,[b] the Holy Spirit told them, “Appoint Barnabas and Saul to do the work for which I have chosen them.” 3 Everyone prayed and went without eating for a while longer. Next, they placed their hands on Barnabas and Saul to show that they had been appointed to do this work. Then everyone sent them on their way.
Barnabas and Saul in Cyprus
4 After Barnabas and Saul had been sent by the Holy Spirit, they went to Seleucia. From there they sailed to the island of Cyprus. 5 They arrived at Salamis and began to preach God's message in the synagogues. They also had John[c] as a helper.
6 Barnabas and Saul went all the way to the city of Paphos on the other end of the island, where they met a Jewish man named Bar-Jesus. He practiced witchcraft and was a false prophet. 7 He also worked for Sergius Paulus, who was very smart and was the governor of the island. Sergius Paulus wanted to hear God's message, and he sent for Barnabas and Saul. 8 But Bar-Jesus, whose other name was Elymas, was against them. He even tried to keep the governor from having faith in the Lord.
9 Then Saul, better known as Paul, was filled with the Holy Spirit. He looked straight at Elymas 10 and said, “You son of the devil! You are a liar, a crook, and an enemy of everything that is right. When will you stop speaking against the true ways of the Lord? 11 The Lord is going to punish you by making you completely blind for a while.”
Suddenly the man's eyes were covered by a dark mist, and he went around trying to get someone to lead him by the hand. 12 When the governor saw what had happened, he was amazed at this teaching about the Lord. So he put his faith in the Lord.
Paul and Barnabas in Antioch of Pisidia
13 Paul and the others left Paphos and sailed to Perga in Pamphylia. But John[d] left them and went back to Jerusalem. 14 The rest of them went on from Perga to Antioch in Pisidia. Then on the Sabbath they went to the synagogue and sat down.
15 After the reading of the Law and the Prophets,[e] the leaders sent someone over to tell Paul and Barnabas, “Friends, if you have anything to say that will help the people, please say it.”
16 Paul got up. He motioned with his hand and said:
People of Israel, and everyone else who worships God, listen! 17 (A) The God of Israel chose our ancestors, and he let our people prosper while they were living in Egypt. Then with his mighty power he led them out, 18 (B) and for about 40 years he took care of[f] them in the desert. 19 (C) He destroyed seven nations in the land of Canaan and gave their land to our people. 20 (D) All this happened in about 450 years.
Then God gave our people judges until the time of the prophet Samuel, 21 (E) but the people demanded a king. So for 40 years God gave them King Saul, the son of Kish from the tribe of Benjamin. 22 (F) Later, God removed Saul and let David rule in his place. God said about him, “David the son of Jesse is the kind of person who pleases me most! He does everything I want him to do.”
23 God promised that someone from David's family would come to save the people of Israel, and this one is Jesus. 24 (G) But before Jesus came, John was telling everyone in Israel to turn back to God and be baptized. 25 (H) Then, when John's work was almost done, he said, “Who do you people think I am? Do you think I am the Promised One? He will come later, and I am not good enough to untie his sandals.”
26 Now listen, you descendants of Abraham! Pay attention, all of you Gentiles who are here to worship God! Listen to this message about how to be saved, because it is for everyone. 27 The people of Jerusalem and their leaders didn't realize who Jesus was. And they didn't understand the words of the prophets they read each Sabbath. So they condemned Jesus just as the prophets had said.
28-29 (I) They did exactly what the Scriptures said they would. Even though they couldn't find any reason to put Jesus to death, they still asked Pilate to have him killed.
After Jesus had been put to death, he was taken down from the cross[g] and placed in a tomb. 30 But God raised him from death! 31 (J) Then for many days Jesus appeared to his followers who had gone with him from Galilee to Jerusalem. Now they are telling our people about him.
32 God made a promise to our ancestors. And we are here to tell you the good news 33 (K) that he has kept this promise to us. It is just as the second Psalm says about Jesus,
“You are my son because today
I have become your Father.”
34 (L) God raised Jesus from death and will never let his body decay. It is just as God said,
“I will make to you
the same holy promises
that I made to David.”
35 (M) And in another psalm it says, “God will never let the body of his Holy One decay.”
36 When David was alive, he obeyed God. Then after he died, he was buried in the family grave, and his body decayed. 37 But God raised Jesus from death, and his body did not decay.
38 My friends, the message is that Jesus can forgive your sins! The Law of Moses could not set you free from all your sins. 39 But everyone who has faith in Jesus is set free. 40 Make sure what the prophets have said doesn't happen to you. They said,
41 (N) “Look, you people
who make fun of God!
Be amazed
and disappear.
I will do something today
that you won't believe,
even if someone
tells you about it!”
42 As Paul and Barnabas were leaving the synagogue, the people begged them to say more about these same things on the next Sabbath. 43 After the service, many Jews and a lot of Gentiles who worshiped God went with them. Paul and Barnabas begged them all to remain faithful to God, who had treated them with undeserved grace.
44 The next Sabbath almost everyone in town came to hear the message about the Lord.[h] 45 When the Jewish people saw the crowds, they were very jealous. They insulted Paul and spoke against everything he said.
46 But Paul and Barnabas bravely said:
We had to tell God's message to you before we told it to anyone else. But you rejected the message! This proves that you don't deserve eternal life. Now we are going to the Gentiles. 47 (O) The Lord has given us this command,
“I have placed you here
as a light
for the Gentiles.
You are to take
the saving power of God
to people everywhere on earth.”
48 This message made the Gentiles glad, and they praised what they had heard about the Lord.[i] Everyone who had been chosen for eternal life then put their faith in the Lord.
49 The message about the Lord spread all over this region. 50 But the Jewish leaders went to some of the important men in the town and to some respected women who were religious. They turned them against Paul and Barnabas and started making trouble for them. They even chased them out of this part of the country.
51 (P) Paul and Barnabas shook the dust from that place off their feet[j] and went on to the city of Iconium.
52 But the Lord's followers in Antioch were very happy and were filled with the Holy Spirit.
Footnotes
- 13.1 Herod's: Herod Antipas, the son of Herod the Great.
- 13.2 going without eating: The Jews often went without eating as a way of showing how much they loved God. This is also called “fasting.”
- 13.5 John: Whose other name was Mark (see 12.12,25).
- 13.13 John: See the note at 13.5.
- 13.15 the Law and the Prophets: The Jewish Scriptures, that is, the Old Testament.
- 13.18 took care of: Some manuscripts have “put up with.”
- 13.28-29 cross: This translates a Greek word that means “wood,” “pole,” or “tree.”
- 13.44 the Lord: Some manuscripts have “God.”
- 13.48 the Lord: Some manuscripts have “God.”
- 13.51 shook the dust from that place off their feet: This was a way of showing rejection.
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.
พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย ภาคคำสัญญาใหม่ © 2015 Bible League International
Copyright © 1995 by American Bible Society For more information about CEV, visit www.bibles.com and www.cev.bible.
