Add parallel Print Page Options

10 ανηρ δε τις ην εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος εκατονταρχης εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικης

ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων τε ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου διαπαντος

ειδεν εν οραματι φανερως ωσει ωραν εννατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε

ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον ενωπιον του θεου

και νυν πεμψον εις ιοππην ανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος

ουτος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παρα θαλασσαν ουτος λαλησει σοι τι σε δει ποιειν

ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων τω κορνηλιω φωνησας δυο των οικετων αυτου και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω

και εξηγησαμενος αυτοις απαντα απεστειλεν αυτους εις την ιοππην

τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ωραν εκτην

10 εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε εκεινων επεπεσεν επ αυτον εκστασις

11 και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον επ αυτον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις δεδεμενον και καθιεμενον επι της γης

12 εν ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου

13 και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε

14 ο δε πετρος ειπεν μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον η ακαθαρτον

15 και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου

16 τουτο δε εγενετο επι τρις και παλιν ανεληφθη το σκευος εις τον ουρανον

17 ως δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδεν και ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι απο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα

18 και φωνησαντες επυνθανοντο ει σιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται

19 του δε πετρου ενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν αυτω το πνευμα ιδου ανδρες τρεις ζητουσιν σε

20 αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος διοτι εγω απεσταλκα αυτους

21 καταβας δε πετρος προς τους ανδρας τους απεσταλμενους απο του κορνηλιου προς αυτον ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις η αιτια δι ην παρεστε

22 οι δε ειπον κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου

23 εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριον ο πετρος εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο της ιοππης συνηλθον αυτω

24 και τη επαυριον εισηλθον εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους

25 ως δε εγενετο εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσων επι τους ποδας προσεκυνησεν

26 ο δε πετρος αυτον ηγειρεν λεγων αναστηθι καγω αυτος ανθρωπος ειμι

27 και συνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους

28 εφη τε προς αυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω και εμοι ο θεος εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον

29 διο και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθε με

30 και ο κορνηλιος εφη απο τεταρτης ημερας μεχρι ταυτης της ωρας ημην νηστευων και την εννατην ωραν προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπρα

31 και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχη και αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου

32 πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν ος παραγενομενος λαλησει σοι

33 εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υπο του θεου

34 ανοιξας δε πετρος το στομα ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτι ουκ εστιν προσωποληπτης ο θεος

35 αλλ εν παντι εθνει ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν

36 τον λογον ον απεστειλεν τοις υιοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια ιησου χριστου ουτος εστιν παντων κυριος

37 υμεις οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενον απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννης

38 ιησουν τον απο ναζαρεθ ως εχρισεν αυτον ο θεος πνευματι αγιω και δυναμει ος διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι ο θεος ην μετ αυτου

39 και ημεις εσμεν μαρτυρες παντων ων εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ιερουσαλημ ον ανειλον κρεμασαντες επι ξυλου

40 τουτον ο θεος ηγειρεν τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι

41 ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις υπο του θεου ημιν οιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων

42 και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι οτι αυτος εστιν ο ωρισμενος υπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρων

43 τουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον

44 ετι λαλουντος του πετρου τα ρηματα ταυτα επεπεσεν το πνευμα το αγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον

45 και εξεστησαν οι εκ περιτομης πιστοι οσοι συνηλθον τω πετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα του αγιου πνευματος εκκεχυται

46 ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη ο πετρος

47 μητι το υδωρ κωλυσαι δυναται τις του μη βαπτισθηναι τουτους οιτινες το πνευμα το αγιον ελαβον καθως και ημεις

48 προσεταξεν τε αυτους βαπτισθηναι εν τω ονοματι του κυριου τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας

Cornelius’s Vision

10 There was a man in Caesarea named Cornelius, a centurion of what was called the Italian Regiment.(A) He was a devout man and feared God along with his whole household. He did many charitable deeds for the Jewish people and always prayed to God.(B) About three in the afternoon[a] he distinctly saw in a vision an angel of God who came in and said to him, “Cornelius.”(C)

Staring at him in awe, he said, “What is it, Lord?”

The angel told him, “Your prayers and your acts of charity have ascended as a memorial offering before God.(D) Now send men to Joppa and call for Simon, who is also named Peter. He is lodging with Simon, a tanner, whose house is by the sea.”(E)

When the angel who spoke to him had gone, he called two of his household servants and a devout soldier, who was one of those who attended him. After explaining everything to them, he sent them to Joppa.

Peter’s Vision

The(F) next day, as they were traveling and nearing the city, Peter went up to pray on the roof(G) about noon.[b] 10 He became hungry and wanted to eat, but while they were preparing something, he fell into a trance. 11 He saw heaven opened(H) and an object that resembled a large sheet coming down, being lowered by its four corners to the earth. 12 In it were all the four-footed animals and reptiles of the earth, and the birds of the sky. 13 A voice said to him, “Get up, Peter; kill and eat.”

14 “No, Lord!” Peter said. “For I have never eaten anything impure and ritually unclean.”(I)

15 Again, a second time, the voice said to him, “What God has made clean, do not call impure.”(J) 16 This happened three times, and suddenly the object was taken up into heaven.

Peter Visits Cornelius

17 While Peter was deeply perplexed about what the vision he had seen might mean, right away the men who had been sent by Cornelius, having asked directions to Simon’s house, stood at the gate. 18 They called out, asking if Simon, who was also named Peter, was lodging there.

19 While Peter was thinking about the vision, the Spirit told him, “Three men are here looking for you.(K) 20 Get up, go downstairs, and go with them with no doubts at all, because I have sent them.”(L)

21 Then Peter went down to the men and said, “Here I am, the one you’re looking for. What is the reason you’re here?”

22 They said, “Cornelius, a centurion, an upright and God-fearing man, who has a good reputation with the whole Jewish nation, was divinely directed by a holy angel to call you to his house and to hear a message from you.”(M) 23 Peter then invited them in and gave them lodging.

The next day he got up and set out with them, and some of the brothers from Joppa went with him.(N) 24 The following day he entered Caesarea. Now Cornelius was expecting them and had called together his relatives and close friends. 25 When Peter entered, Cornelius met him, fell at his feet, and worshiped him.

26 But Peter lifted him up and said, “Stand up. I myself am also a man.”(O) 27 While talking with him, he went in and found a large gathering of people. 28 Peter said to them, “You know it’s forbidden for a Jewish man to associate with or visit a foreigner,(P) but God has shown me that I must not call any person impure or unclean.(Q) 29 That’s why I came without any objection when I was sent for. So may I ask why you sent for me?”

30 Cornelius replied, “Four days ago at this hour, at three in the afternoon,[c] I was[d] praying in my house. Just then a man in dazzling clothing stood before me(R) 31 and said, ‘Cornelius, your prayer has been heard, and your acts of charity have been remembered in God’s sight. 32 Therefore send someone to Joppa and invite Simon here, who is also named Peter. He is lodging in Simon the tanner’s house by the sea.’[e] 33 So I immediately sent for you, and it was good of you to come. So now we are all in the presence of God to hear everything you have been commanded by the Lord.”

Good News for Gentiles

34 Peter began to speak: “Now I truly understand that God doesn’t show favoritism,(S) 35 but in every nation the person who fears him and does what is right is acceptable to him. 36 He sent the message to the Israelites, proclaiming the good news of peace through Jesus Christ—he is Lord of all.(T) 37 You know the events that took place throughout all Judea, beginning from Galilee after the baptism that John preached: 38 how God anointed Jesus of Nazareth with the Holy Spirit and with power, and how he went about doing good and healing all who were under the tyranny of the devil, because God was with him.(U) 39 We ourselves are witnesses of everything he did in both the Judean country and in Jerusalem, and yet they killed him by hanging him on a tree.(V) 40 God raised up this man on the third day and caused him to be seen, 41 not by all the people, but by us whom God appointed as witnesses, who ate and drank with him after he rose from the dead.(W) 42 He commanded us to preach to the people and to testify that he is the one appointed by God to be the judge of the living and the dead.(X) 43 All the prophets testify(Y) about him that through his name(Z) everyone who believes in him receives forgiveness of sins.”(AA)

Gentile Conversion and Baptism

44 While Peter was still speaking these words, the Holy Spirit came down(AB) on all those who heard the message. 45 The circumcised believers who had come with Peter were amazed because the gift of the Holy Spirit had been poured out even on the Gentiles.(AC) 46 For they heard them speaking in tongues[f] and declaring the greatness of God.

Then Peter responded, 47 “Can anyone withhold water and prevent these people from being baptized, who have received the Holy Spirit just as we have?” (AD) 48 He commanded them to be baptized in the name of Jesus Christ.(AE) Then they asked him to stay for a few days.

Footnotes

  1. 10:3 Lit About the ninth hour
  2. 10:9 Lit about the sixth hour
  3. 10:30 Lit at the ninth hour
  4. 10:30 Other mss add fasting and
  5. 10:32 Other mss add When he arrives, he will speak to you.
  6. 10:46 Or other languages