เลวีนิติ 24
Thai New Testament: Easy-to-Read Version
ตะเกียงที่มีขาตั้งกับขนมปังศักดิ์สิทธิ์
(อพย. 27:20-21)
24 พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า 2 “ให้สั่งประชาชนชาวอิสราเอลให้เอาน้ำมันบริสุทธิ์ที่คั้นจากมะกอก มาใส่พวกตะเกียงเพื่อจุดไฟให้สว่างอยู่เสมอ 3 อาโรนต้องตั้งตะเกียงนั้นไว้ด้านนอกม่านที่กั้นอยู่ตรงหน้าหีบข้อตกลงที่อยู่ในเต็นท์นัดพบ เพื่อให้มันจุดสว่างตั้งแต่เย็นจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้น เป็นประจำต่อหน้าพระยาห์เวห์ กฎนี้จะใช้ไปตลอดชั่วลูกชั่วหลานของเจ้า 4 อาโรนต้องตั้งตะเกียงบนขาตั้งที่ทำจากทองคำบริสุทธิ์ต่อหน้าพระยาห์เวห์ เพื่อให้มันจุดสว่างอย่างสม่ำเสมอ
5 ให้เอาแป้งอย่างดีมาอบเป็นขนมปังสิบสองก้อน โดยใช้แป้งประมาณสี่ลิตรครึ่งต่อขนมปังหนึ่งก้อน 6 ให้วางขนมปังนั้นเป็นสองแถว แถวละหกก้อน บนโต๊ะที่ทำด้วยทองคำบริสุทธิ์ ต่อหน้าพระยาห์เวห์ 7 ให้วางกำยาน[a] บริสุทธิ์ไว้ในแต่ละแถว เป็นส่วนที่ใช้เผาแทนขนมปัง กำยานนั้นเป็นของขวัญให้กับพระยาห์เวห์ 8 จะต้องจัดวางขนมปังพวกนี้ไว้ต่อหน้าพระยาห์เวห์เป็นประจำทุกๆวันหยุดทางศาสนา ชาวอิสราเอลจะจัดหาสิ่งเหล่านี้มาให้ เป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลงที่พวกเขามีต่อเราตลอดไป 9 ขนมปังนี้จะเป็นของอาโรนและพวกลูกชายของเขา พวกเขาจะกินมันในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ เพราะขนมปังนี้เป็นของเขา เป็นส่วนที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด จากพวกของขวัญที่นำมาถวายให้กับพระยาห์เวห์ ขนมปังนี้เป็นส่วนแบ่งของอาโรนตลอดไป”
คนที่สาปแช่งพระเจ้า
10 ชายคนหนึ่งมีแม่เป็นชาวอิสราเอล มีพ่อเป็นชาวอียิปต์ วันหนึ่งเขาได้ออกไปท่ามกลางคนอิสราเอล แล้วเกิดมีการต่อสู้กันขึ้นระหว่างลูกของหญิงชาวอิสราเอลคนนี้ กับชาวอิสราเอลอีกคนหนึ่งในค่ายนั้น 11 ลูกของหญิงอิสราเอลได้พูดสาปแช่งชื่อของพระยาห์เวห์ ดังนั้น ประชาชนจึงนำตัวเขาไปหาโมเสส แม่ของชายคนนี้ชื่อเชโลมิท นางเป็นลูกสาวของดิบรี มาจากเผ่าดาน 12 ชายคนนี้ถูกควบคุมตัวไว้ จนกว่าพวกเขาจะรู้ว่าพระยาห์เวห์ต้องการให้ทำยังไงกับเขา
13 พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า 14 “นำตัวชายคนที่พูดสาปแช่งเรา ออกไปนอกค่าย ให้คนที่ได้ยินเขาพูดวางมือลงบนหัว[b]ของชายคนนั้น แล้วให้คนในชุมชนเอาหินขว้างเขาให้ตาย 15 แล้วให้บอกประชาชนชาวอิสราเอลว่า ‘ถ้าใครสาปแช่งพระเจ้าของเขา เขาต้องถูกทำโทษสำหรับบาปที่เขาทำนั้น 16 และถ้าใครพูดดูหมิ่นเหยียดหยามชื่อของพระยาห์เวห์ คนๆนั้นจะต้องถูกฆ่า คนทั้งชุมชนทั้งหมดจะต้องเอาหินขว้างเขาให้ตาย ไม่ว่าจะเป็นคนต่างชาติหรือคนอิสราเอล จะต้องถูกฆ่าเหมือนกันหมด ถ้าเขาพูดดูหมิ่นเหยียดหยามชื่อของพระยาห์เวห์
17 ถ้าใครฆ่าคนตาย เขาต้องถูกฆ่าด้วย 18 ใครที่ฆ่าสัตว์ของคนอื่น เขาต้องชดใช้มัน ชีวิตต่อชีวิต 19 และเมื่อใครทำให้เพื่อนบ้านบาดเจ็บไม่ว่าจะด้วยวิธีใด ก็ให้ทำกับเขาอย่างนั้นด้วย 20 กระดูกหักต่อกระดูกหัก ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ใครที่ทำคนอื่นบาดเจ็บ ต้องบาดเจ็บในแบบเดียวกันด้วย 21 ใครที่ฆ่าสัตว์ต้องชดใช้มันคืน และใครที่ฆ่าคน ต้องถูกฆ่าเหมือนกัน
22 จะใช้กฎเดียวกันหมด สำหรับพวกเจ้า ไม่ว่าจะเป็นคนต่างชาติหรือประชาชนของเจ้า เพราะเราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า’”
23 โมเสสจึงพูดกับประชาชนชาวอิสราเอล พวกเขาจึงนำตัวชายคนที่สาปแช่งคนนั้นออกไปนอกค่าย และเอาหินขว้างเขาจนตาย ชาวอิสราเอลได้ทำตามที่พระยาห์เวห์สั่งโมเสสไว้
เลวีนิติ 24
New Thai Version
ดวงประทีปและขนมปัง
24 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า 2 “จงบัญชาชาวอิสราเอลให้นำน้ำมันมะกอกบริสุทธิ์สกัดแล้ว มาเป็นเชื้อเพลิงเพื่อให้ไฟจุดดวงประทีปต่อเนื่องโดยไม่ขาด 3 ณ บริเวณนอกม่านกั้นของหีบพันธสัญญาในกระโจมที่นัดหมาย อาโรนจะต้องดูแลดวงประทีปให้จุดอยู่ตั้งแต่เย็นจนถึงรุ่งเช้า ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าอย่างสม่ำเสมอ และจงถือเป็นกฎเกณฑ์ของทุกชาติพันธุ์ของพวกเจ้าไปตลอดกาล 4 เขาจะต้องดูแลดวงประทีปให้จุดอยู่ที่คันประทีปทองคำบริสุทธิ์ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าอย่างสม่ำเสมอ
5 เจ้าจงเอาแป้งสาลีชั้นเยี่ยมอบเป็นขนม 12 ก้อน แต่ละก้อนนวดจากแป้งหนึ่งส่วนห้าเอฟาห์ 6 และจงวางเรียงเป็น 2 แถวๆ ละ 6 ก้อนบนโต๊ะทองคำบริสุทธิ์ 7 จงวางกำยานบริสุทธิ์ที่แต่ละแถวให้เข้ากับขนมปัง เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งการถวายซึ่งถวายด้วยไฟสำหรับพระผู้เป็นเจ้า 8 ทุกๆ วันสะบาโตอาโรนจะจัดของไว้ให้พร้อม ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าอย่างสม่ำเสมอ เพื่อเป็นพันธสัญญาตลอดไปให้แก่ชาวอิสราเอล 9 อาโรนและบรรดาบุตรของเขาจะได้รับขนมปังนี้ และจะรับประทานในสถานที่ที่บริสุทธิ์เพราะเป็นสิ่งบริสุทธิ์ที่สุดสำหรับเขา เป็นส่วนที่มาจากของถวายด้วยไฟแด่พระผู้เป็นเจ้า จงถือเป็นกฎเกณฑ์ตลอดไป”
โทษของการพูดหมิ่นประมาท
10 ชายคนหนึ่งซึ่งมารดาเป็นชาวอิสราเอลและบิดาเป็นชาวอียิปต์ไปอยู่ท่ามกลางชาวอิสราเอล บุตรชายของหญิงชาวอิสราเอลคนนี้เกิดวิวาทกับชายชาวอิสราเอลคนหนึ่งในค่าย 11 และบุตรชายของหญิงชาวอิสราเอลพูดหมิ่นประมาทพระนาม และสาปแช่งพระองค์ เขาจึงถูกนำตัวมายังโมเสส มารดาของเขาชื่อเชโลมิทบุตรหญิงของดิบรีจากเผ่าดาน 12 เขาถูกจำขังจนกว่าคำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้าจะกระจ่างแจ้งแก่พวกเขา
13 และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า 14 “จงเอาตัวคนที่สาปแช่งออกไปจากค่าย และให้ทุกคนที่ได้ยินคำสาปแช่งวางมือของพวกเขาลงบนศีรษะของคนนั้น และให้มวลชนเอาก้อนหินขว้าง 15 และบอกชาวอิสราเอลว่า ‘ใครก็ตามสาปแช่งพระเจ้าของเขา ก็จะต้องรับโทษของตน 16 ผู้กล่าวหมิ่นประมาทพระนามพระผู้เป็นเจ้า จะต้องรับโทษถึงตาย ผู้คนจะต้องเอาก้อนหินขว้างเขา ไม่ว่าจะเป็นชาวต่างด้าวหรือชาวอิสราเอลโดยกำเนิด เมื่อเขาพูดหมิ่นประมาทพระนาม ก็จะต้องรับโทษถึงตาย
17 ผู้ใดที่ฆ่าคนจะต้องรับโทษถึงตาย 18 ผู้ใดที่ฆ่าสัตว์ของผู้อื่นจะต้องชดใช้คือ ชีวิตแลกด้วยชีวิต 19 เมื่อผู้ใดทำให้เพื่อนร่วมชาติได้รับบาดเจ็บ เขาจะต้องถูกกระทำตอบเช่นเดียวกัน 20 กระดูกต่อกระดูก ตาต่อตา และฟันต่อฟัน[a] เขาทำให้ใครบาดเจ็บอย่างไร เขาก็จะถูกกระทำตอบอย่างนั้น 21 ผู้ใดที่ฆ่าสัตว์ของผู้อื่นจะต้องชดใช้ และผู้ใดที่ฆ่าคนจะต้องรับโทษถึงตาย 22 พวกเจ้าต้องใช้โทษทัณฑ์สำหรับชาวต่างด้าวและชาวอิสราเอลโดยกำเนิดในวิธีเดียวกัน เพราะเราคือพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเจ้า’” 23 ดังนั้นโมเสสจึงกล่าวแก่ชาวอิสราเอล และพวกเขาเอาคนที่กล่าวคำสาปแช่งออกไปจากค่ายและเอาก้อนหินขว้างเขา ชาวอิสราเอลกระทำตามที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชาโมเสสไว้
Footnotes
Leviticus 24
New King James Version
Care of the Tabernacle Lamps(A)
24 Then the Lord spoke to Moses, saying: 2 (B)“Command the children of Israel that they bring to you pure oil of pressed olives for the light, to make the lamps burn continually. 3 Outside the veil of the Testimony, in the tabernacle of meeting, Aaron shall be in charge of it from evening until morning before the Lord continually; it shall be a statute forever in your generations. 4 He shall [a]be in charge of the lamps on (C)the pure gold lampstand before the Lord continually.
The Bread of the Tabernacle
5 “And you shall take fine flour and bake twelve (D)cakes with it. Two-tenths of an ephah shall be in each cake. 6 You shall set them in two rows, six in a row, (E)on the pure gold table before the Lord. 7 And you shall put pure frankincense on each row, that it may be on the bread for a (F)memorial, an offering made by fire to the Lord. 8 (G)Every Sabbath he shall set it in order before the Lord continually, being taken from the children of Israel by an everlasting covenant. 9 And (H)it shall be for Aaron and his sons, (I)and they shall eat it in a holy place; for it is most holy to him from the offerings of the Lord made by fire, by a perpetual statute.”
The Penalty for Blasphemy
10 Now the son of an Israelite woman, whose father was an Egyptian, went out among the children of Israel; and this Israelite woman’s son and a man of Israel fought each other in the camp. 11 And the Israelite woman’s son (J)blasphemed the name of the Lord and (K)cursed; and so they (L)brought him to Moses. (His mother’s name was Shelomith the daughter of Dibri, of the tribe of Dan.) 12 Then they (M)put him [b]in custody, (N)that [c]the mind of the Lord might be shown to them.
13 And the Lord spoke to Moses, saying, 14 “Take outside the camp him who has cursed; then let all who heard him (O)lay their hands on his head, and let all the congregation stone him.
15 “Then you shall speak to the children of Israel, saying: ‘Whoever curses his God (P)shall [d]bear his sin. 16 And whoever (Q)blasphemes the name of the Lord shall surely be put to death. All the congregation shall certainly stone him, the stranger as well as him who is born in the land. When he blasphemes the name of the Lord, he shall be put to death.
17 (R)‘Whoever kills any man shall surely be put to death. 18 (S)Whoever kills an animal shall make it good, animal for animal.
19 ‘If a man causes disfigurement of his neighbor, as (T)he has done, so shall it be done to him— 20 fracture for (U)fracture, (V)eye for eye, tooth for tooth; as he has caused disfigurement of a man, so shall it be done to him. 21 And whoever kills an animal shall restore it; but whoever kills a man shall be put to death. 22 You shall have (W)the[e] same law for the stranger and for one from your own country; for I am the Lord your God.’ ”
23 Then Moses spoke to the children of Israel; and they took outside the camp him who had cursed, and stoned him with stones. So the children of Israel did as the Lord commanded Moses.
Footnotes
- Leviticus 24:4 arrange or set in order
- Leviticus 24:12 under guard
- Leviticus 24:12 Lit. it might be declared to them from the mouth of the Lord
- Leviticus 24:15 be responsible for
- Leviticus 24:22 one standard of judgment
Leviticus 24
King James Version
24 And the Lord spake unto Moses, saying,
2 Command the children of Israel, that they bring unto thee pure oil olive beaten for the light, to cause the lamps to burn continually.
3 Without the vail of the testimony, in the tabernacle of the congregation, shall Aaron order it from the evening unto the morning before the Lord continually: it shall be a statute for ever in your generations.
4 He shall order the lamps upon the pure candlestick before the Lord continually.
5 And thou shalt take fine flour, and bake twelve cakes thereof: two tenth deals shall be in one cake.
6 And thou shalt set them in two rows, six on a row, upon the pure table before the Lord.
7 And thou shalt put pure frankincense upon each row, that it may be on the bread for a memorial, even an offering made by fire unto the Lord.
8 Every sabbath he shall set it in order before the Lord continually, being taken from the children of Israel by an everlasting covenant.
9 And it shall be Aaron's and his sons'; and they shall eat it in the holy place: for it is most holy unto him of the offerings of the Lord made by fire by a perpetual statute.
10 And the son of an Israelitish woman, whose father was an Egyptian, went out among the children of Israel: and this son of the Israelitish woman and a man of Israel strove together in the camp;
11 And the Israelitish woman's son blasphemed the name of the Lord, and cursed. And they brought him unto Moses: (and his mother's name was Shelomith, the daughter of Dibri, of the tribe of Dan:)
12 And they put him in ward, that the mind of the Lord might be shewed them.
13 And the Lord spake unto Moses, saying,
14 Bring forth him that hath cursed without the camp; and let all that heard him lay their hands upon his head, and let all the congregation stone him.
15 And thou shalt speak unto the children of Israel, saying, Whosoever curseth his God shall bear his sin.
16 And he that blasphemeth the name of the Lord, he shall surely be put to death, and all the congregation shall certainly stone him: as well the stranger, as he that is born in the land, when he blasphemeth the name of the Lord, shall be put to death.
17 And he that killeth any man shall surely be put to death.
18 And he that killeth a beast shall make it good; beast for beast.
19 And if a man cause a blemish in his neighbour; as he hath done, so shall it be done to him;
20 Breach for breach, eye for eye, tooth for tooth: as he hath caused a blemish in a man, so shall it be done to him again.
21 And he that killeth a beast, he shall restore it: and he that killeth a man, he shall be put to death.
22 Ye shall have one manner of law, as well for the stranger, as for one of your own country: for I am the Lord your God.
23 And Moses spake to the children of Israel, that they should bring forth him that had cursed out of the camp, and stone him with stones. And the children of Israel did as the Lord commanded Moses.
พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย ภาคคำสัญญาใหม่ © 2015 Bible League International
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
