Йеремия 5
Библия, нов превод от оригиналните езици (с неканоничните книги)
5 (A)„Походете по йерусалимските улици, разузнайте и потърсете по площадите на Йерусалим дали ще се намери някой да действа справедливо, който да търси истината, и Аз ще му простя. 2 Но ако и да казват ‘Жив е Господ’, лъжливо се кълнат.“ 3 (B)Господи, очите Ти не търсят ли истината? Наказал си ги, но не ги заболя; унищожаваш ги, но не се поправят. Направиха лицата си по-твърди от скала и не желаят да се обърнат. 4 Тогава аз си казах: „Наистина те са незначителни, тъй като не познават пътя на Господа, разпоредбата на своя Бог.“ 5 (C)Ще отида при големците и ще говоря с тях, понеже те познават пътя Господен, закона на своя Бог. Но и те са строшили ярема, разкъсали са оковите. 6 Поради това лъв от гората ще ги порази, степен вълк ще ги убие, леопард ще дебне край градовете им. Всеки, който излезе оттам, ще бъде разкъсан, защото се умножиха престъпленията им: тежки са отстъпничествата им.
7 „Защо да ти простя? Твоите синове Ме изоставиха и се кълняха в лъжливи богове. Когато се насищаха, изневеряваха Ми и на тълпи отиваха в блуднишката къща. 8 Те са като охранени коне: всеки цвили към жената на ближния си. 9 (D)Нима няма да накажа за това – казва Господ – и душата Ми няма да въздаде на такъв народ? 10 (E)Качете се на стените му и събаряйте, но не ги унищожавайте докрай. Унищожете зъберите му, понеже не са Господни, 11 тъй като Израилевият дом и домът на Юдея отстъпиха от Мене твърде вероломно“ – казва Господ. 12 (F)„Те се отрекоха от Господа и казаха: ‘Той не е тук и няма да ни постигне беда, и няма да видим нито меч, нито глад. 13 А пророците са вятър и словото[a] не е в тях. Така над тях ще се сбъдне това.’
14 (G)Затова така казва Господ, Бог Вседържител: ‘Понеже изговарят тези думи, ето ще направя словото Си в твоята уста огън, а този народ – дърва, и този огън ще ги погълне. 15 (H)Ето ще доведа върху вас, доме Израилев, един народ отдалече – казва Господ, – един силен народ, един древен народ, чийто език не знаеш и не разбираш какво говорят. 16 Колчанът му е като отворен гроб. Те всички са храбри хора. 17 И ще изядат твоята жътва и твоя хляб, ще унищожат твоите синове и дъщерите ти, ще изядат дребния и едрия ти добитък, ще изядат твоите лозя и смоковниците ти; с меч ще разбият укрепените ти градове, на които се уповаваш.
18 Но и в онези дни – казва Господ – няма да ви премахна докрай. 19 (I)И когато се случи да попитат: «Защо Господ, нашият Бог, ни направи всичко това?» – тогава им кажи: «Както Ме изоставихте и служехте на чужди богове във вашата страна, така ще слугувате на чужденци не във вашата земя.»
20 (J)Известете това на дома на Яков и разгласете в Юдея, като казвате: 21 (K)«Чуй това сега, народе глупав и неразумен, който има очи, а не вижда, уши има, а не чува! 22 (L)Не се ли боите от Мене – казва Господ, – не треперите ли пред Мене, Който поставих пясъка за граница на морето, вечен предел, който не бива да се преминава? Може вълните му да бушуват и няма да успеят, и да реват, но няма да го прехвърлят.» 23 Но този народ има буйно и непокорно сърце – отклониха се от пътя и тръгнаха. 24 (M)Не казват в сърцето си: «Нека все пак се боим от Господа, нашия Бог, Който навреме ни дава дъжд – ранен и късен, Който пази за нас определените седмици за жътва.» 25 Вашите беззакония обърнаха този порядък и вашите грехове отстраниха доброто.
26 Защото между Моя народ има нечестиви. Те дебнат, снишават се като ловци на птици, поставят примка да хванат човеците. 27 Както клетка се изпълва с птици, така домовете им са пълни с измама, чрез която се издигнаха и забогатяха, 28 затлъстяха, угоиха се, дори преминаха всякаква мярка на злото; не отсъждат правото на сираци, не отсъждат справедливите дела на сиромаси. 29 (N)Няма ли да накажа за това? – казва Господ. Няма ли да въздам на такъв народ?
30 Нещо изумяващо и ужасно става в тази страна. 31 (O)Пророците пророкуват лъжи, свещениците господстват чрез тях, а Моят народ обича това. Но какво ще правите накрая след всичко това?’“
Footnotes
- 5:13 В Септуагинта е добавено: „на Господа“.
Jeremia 5
Schlachter 1951
Herausforderungen und Strafgericht
5 Streifet durch die Gassen Jerusalems
und sehet doch nach und erkundigt euch und forschet nach auf ihren Plätzen,
ob ihr einen Mann findet, ob einer da sei,
der Recht übt und sich der Wahrhaftigkeit befleißigt;
so will ich ihr vergeben!
2 Aber wenn sie auch sagen: „So wahr der Herr lebt!“
so schwören sie dennoch falsch.
3 Herr, sehen deine Augen nicht auf Wahrhaftigkeit?
Du hast sie geschlagen, aber es tat ihnen nicht weh;
du hast sie fast aufgerieben, aber sie wollten keine Zucht annehmen;
sie machten ihr Angesicht härter als Fels,
sie wollten nicht umkehren!
4 Ich aber dachte: Nur die Geringen sind so;
sie benehmen sich so töricht, weil sie den Weg des Herrn,
das Recht ihres Gottes nicht kennen.
5 Ich will doch zu den Großen gehen und mit ihnen reden;
denn sie kennen den Weg des Herrn,
das Recht ihres Gottes!
Aber sie hatten allesamt das Joch zerbrochen,
die Bande zerrissen.
6 Darum schlägt sie der Löwe aus dem Wald,
überfällt sie der Steppenwolf;
der Pardel lauert an ihren Städten,
so daß, wer sie verläßt, zerrissen wird;
denn ihrer Übertretungen sind viele,
und groß sind ihre Abweichungen!
7 Wie wollte ich dir solches vergeben?
Deine Kinder haben mich verlassen
und bei Nichtgöttern geschworen;
und nachdem ich sie gesättigt hatte, brachen sie die Ehe
und drängten sich scharenweise ins Hurenhaus!
8 Wie brünstige Hengste schweifen sie umher;
jeder wiehert nach seines nächsten Eheweib.
9 Sollte ich solches ungestraft lassen, spricht der Herr,
und sollte sich meine Seele an einem solchen Volke nicht rächen?
10 Besteiget ihre Mauern und verderbet,
aber den Garaus machet nicht!
Schneidet ihre Schosse ab;
denn dem Herrn gehören sie nicht!
11 Denn gar treulos haben das Haus Israel und das Haus Juda an mir gehandelt,
spricht der Herr.
12 Sie haben den Herrn verleugnet und gesagt: Nicht Er ist's!
Kein Unglück wird über uns kommen;
weder Schwert noch Hungersnot werden wir zu sehen bekommen!
13 Und die Propheten sind nur Windbeutel,
und niemand redet durch sie;
ihnen selbst ergehe es so!
14 Darum spricht der Herr, der Gott der Heerscharen:
Weil ihr das gesagt habt,
siehe, so will ich meine Worte in deinem Munde zu einem Feuer
und dieses Volk zu Holz machen, daß es sie verzehren soll.
15 Siehe, ich bringe über euch, du Haus Israel, ein Volk von ferne her -
spricht der Herr -,
ein zähes Volk, ein uraltes Volk,
ein Volk, dessen Sprache du nicht kennst
und dessen Rede du nicht verstehst.
16 Sein Köcher ist wie ein offenes Grab;
und aus lauter Helden besteht es.
17 Es wird deine Ernte und dein Brot verzehren,
deine Söhne und deine Töchter,
deine Schafe und deine Rinder fressen;
es wird deinen Weinstock und deinen Feigenbaum abfressen;
und deine festen Städte, darauf du dich verlässest, wird es mit dem Schwerte erobern.
18 Aber auch in jenen Tagen, spricht der Herr,
will ich euch nicht den Garaus machen.
19 Und wenn es dann geschieht, daß ihr fragt:
„Weshalb hat der Herr, unser Gott, uns das alles angetan?“
so sollst du ihnen antworten: „Gleichwie ihr mich verlassen und in eurem Lande fremden Göttern gedient habt,
so müßt ihr auch jetzt Fremden dienen in einem Lande, das nicht euch gehört!“
20 Verkündiget solches im Hause Jakob
und laßt es hören in Juda und sprechet:
21 „Höre doch dies, du törichtes, unverständiges Volk,
die ihr Augen habt und doch nicht seht,
die ihr Ohren habt und doch nicht hört!“
22 Mich wollt ihr nicht fürchten, spricht der Herr,
vor mir nicht erzittern,
der ich dem Meere den Sand zur Grenze gesetzt habe,
zur ewigen Schranke, die es nicht überschreiten darf?
Wenn sich seine Wogen auch dagegen auflehnen, so sind sie doch machtlos;
wenn auch seine Wellen toben, können sie dieselben nicht überschreiten.
23 Aber dieses Volk hat ein halsstarriges, aufrührerisches Herz;
sie haben sich abgewandt und sind davongelaufen
24 und haben in ihrem Herzen nicht gedacht:
Wir wollen doch den Herrn, unsern Gott, fürchten,
der den Regen gibt,
Früh- und Spätregen zu seiner Zeit,
der die bestimmten Wochen der Ernte für uns einhält.
25 Eure Missetaten haben diese Dinge abgelenkt,
und eure Sünden haben den Segen von euch zurückgehalten.
26 Denn unter meinem Volke finden sich Gottlose;
sie liegen auf der Lauer, ducken sich wie Vogelsteller;
sie stellen Fallen, um Menschen zu fangen.
27 Wie ein Käfig voller Vögel geworden ist,
so haben sich ihre Häuser mit Betrug gefüllt;
auf solche Weise sind sie groß und reich geworden!
28 Sie glänzen vor Fett;
auch fließen sie über von bösen Reden.
Für das Recht sorgen sie nicht,
für das Recht der Waisen, um ihnen zum Siege zu verhelfen,
und die Rechtssache der Armen führen sie nicht.
29 Sollte ich solches ungestraft lassen? spricht der Herr.
Sollte sich meine Seele an einem solchen Volke nicht rächen?
30 Entsetzliches und Abscheuliches
geschieht im Lande:
31 Die Propheten weissagen falsch,
und die Priester herrschen mit ihrer Unterstützung;
und mein Volk liebt es so!
Was wollt ihr aber tun, wenn das Ende davon kommt?
Jeremías 5
La Biblia de las Américas
Corrupción de Jerusalén y Judá
5 Recorred las calles de Jerusalén(A),
y mirad ahora, e informaos;
buscad en sus plazas,
a ver si halláis algún hombre(B),
si hay quien haga justicia, que busque la verdad[a],
y yo la perdonaré(C).
2 Pues aunque digan: «Vive el Señor»,
de cierto juran falsamente(D).
3 Oh, Señor, ¿no buscan tus ojos(E) la verdad[b]?
Tú los heriste,
mas no les dolió;
tú los consumiste(F),
mas ellos rehusaron recibir corrección(G).
Endurecieron sus rostros(H) más que la roca[c],
rehusaron arrepentirse.
4 Entonces yo dije: Ciertamente estos solo son gente ignorante,
son necios,
porque no conocen el camino del Señor
ni las ordenanzas de su Dios(I).
5 Me dirigiré a los grandes
y les hablaré(J),
porque ellos sí conocen el camino del Señor
y las ordenanzas de su Dios.
Pero también todos ellos a una habían quebrado el yugo
y roto las coyundas(K).
6 Por tanto los herirá el león de la selva(L),
el lobo de los desiertos los destruirá(M);
un leopardo acecha sus ciudades(N),
y todo el que salga de ellas será despedazado,
porque son muchas sus transgresiones,
y numerosas sus apostasías(O).
7 ¿Por qué he de perdonarte por esto?
Tus hijos me han abandonado
y han jurado(P) por lo que no es Dios(Q).
Cuando los sacié, cometieron adulterio(R)
y fueron en tropel a casa de las rameras.
8 Eran caballos cebados y fogosos,
cada cual relinchando tras la mujer de su prójimo(S).
9 ¿No he de castigar a este pueblo[d]? —declara el Señor.
De una nación como esta,
¿no he de vengarme(T)?
10 Subid por entre sus hileras de vides y destruid,
mas no hagáis destrucción total;
arrancad sus sarmientos,
pues no son del Señor;
11 porque la casa de Israel y la casa de Judá
han obrado pérfidamente conmigo(U) —declara el Señor.
12 Han mentido acerca del Señor(V);
dijeron: Él no existe(W);
ninguna calamidad vendrá sobre nosotros(X),
y no veremos ni espada ni hambre(Y).
13 Los profetas son como el viento,
y la palabra no está en ellos(Z).
Que así se les haga a ellos.
14 Por tanto, así dice el Señor, Dios de los ejércitos:
Por cuanto han[e] hablado esta palabra,
he aquí, pongo mis palabras en tu boca por fuego
y a este pueblo por leña, y los consumirá(AA).
15 He aquí, voy a traer de lejos una nación contra vosotros(AB), oh casa de Israel —declara el Señor.
Es una nación fuerte,
es una nación antigua,
una nación cuya lengua no conoces,
y no podrás entender lo que hable(AC).
16 Su aljaba es como sepulcro abierto(AD),
todos ellos son valientes(AE).
17 Devorará tu mies y tu pan,
devorará a tus hijos y a tus hijas,
devorará tus ovejas y tus vacas(AF),
devorará tus viñas y tus higueras(AG);
a espada destruirá tus ciudades fortificadas(AH) en que confías.
18 Sin embargo, aun en aquellos días —declara el Señor— no llevaré a cabo una destrucción total de vosotros. 19 Y[f] cuando te pregunten[g]: «¿Por qué el Señor nuestro Dios nos ha hecho todo esto?». Les dirás: «Así como me dejasteis y servisteis a dioses extraños(AI) en vuestra tierra, así serviréis a extranjeros en una tierra que no es vuestra(AJ)».
20 Anunciad esto en la casa de Jacob
y proclamadlo en Judá, diciendo:
21 «Oíd ahora esto, pueblo necio e insensible[h],
que tienen ojos y no ven,
tienen oídos y no oyen(AK).
22 ¿No me teméis(AL)?» —declara el Señor.
«¿No tembláis delante de mí,
que puse la arena como frontera del mar,
límite perpetuo que no traspasará?
Aunque se agiten las olas, no prevalecerán;
aunque rujan, no pasarán sobre ella(AM).
23 Pero este pueblo tiene un corazón terco y rebelde(AN);
se han desviado y se han ido.
24 Y no dicen en su corazón:
“Temamos ahora al Señor nuestro Dios,
que da la lluvia a su tiempo(AO),
tanto la lluvia de otoño como la de primavera(AP),
y que reserva para nosotros
las semanas establecidas de la cosecha(AQ)”.
25 Vuestras iniquidades han alejado estas cosas(AR),
y vuestros pecados os han privado del bien.
26 Porque en mi pueblo se encuentran impíos
que vigilan como cazadores al acecho[i];
ponen trampa,
atrapan hombres(AS).
27 Como una jaula llena de pájaros,
así están sus casas llenas de engaño(AT);
por eso se engrandecieron y se enriquecieron.
28 Han engordado y se han puesto lustrosos(AU).
También sobrepasan en[j] obras de maldad;
no defienden la causa,
la causa del huérfano, para que prospere,
ni defienden[k] los derechos del pobre(AV).
29 ¿No he de castigar por esto?» —declara el Señor.
«De una nación como esta
¿no he de vengarme(AW)?».
30 Algo espantoso y terrible
ha sucedido en la tierra(AX):
31 los profetas profetizan falsamente(AY),
los sacerdotes gobiernan por su cuenta[l],
y a mi pueblo así le gusta(AZ).
Pero ¿qué haréis al final de esto?
Footnotes
- Jeremías 5:1 Lit., fidelidad
- Jeremías 5:3 Lit., fidelidad
- Jeremías 5:3 O, peñasco
- Jeremías 5:9 Lit., por estas cosas
- Jeremías 5:14 Lit., habéis
- Jeremías 5:19 Lit., Y sucederá que
- Jeremías 5:19 O, preguntéis
- Jeremías 5:21 Lit., sin corazón
- Jeremías 5:26 O, agachados
- Jeremías 5:28 O, no toman en cuenta las
- Jeremías 5:28 Lit., juzgan
- Jeremías 5:31 Lit., por sus manos
Copyright by © Българско библейско дружество 2013. Използвани с разрешение.
Copyright © 1951 by Geneva Bible Society
