Add parallel Print Page Options

Видение Корнилия

10 В Кесарии был человек по имени Корнилий, римский офицер из полка, носившего название Италийский. Корнилий, как и вся его семья, был человеком благочестивым и боящимся Всевышнего[a], он щедро раздавал милостыню и постоянно молился Всевышнему.[b] Однажды около трёх часов дня[c] Корнилию было видение. Он ясно видел ангела от Всевышнего, который явился ему и сказал:

– Корнилий!

Корнилий взглянул на него в ужасе и сказал:

– Что, владыка?

Ангел ответил:

– Всевышний вспомнил о тебе, потому что твои молитвы и милостыни вознеслись к Нему, как приятный запах жертвоприношения. Пошли людей в Иоппию, чтобы они позвали Шимона, которого называют Петиром, он остановился у кожевника Шимона, в доме у моря.

Когда ангел, говоривший с ним, ушёл, Корнилий позвал двух своих слуг и благочестивого солдата, исполнявшего его личные поручения. Пересказав им всё, что произошло, он послал их в Иоппию.

Видение Петира

В полдень следующего дня, когда посланные уже подходили к городу, Петир поднялся на крышу дома помолиться.[d] 10 Он был голоден и хотел есть. Пока готовили пищу, Петиру было видение. 11 Он видел раскрытые небеса и нечто похожее на широкое полотно, которое опускалось на землю, придерживаемое за четыре конца. 12 В этом полотне были всякие виды четвероногих животных, пресмыкающиеся и птицы. 13 Затем голос сказал ему:

– Встань, Петир, заколи и съешь.

14 – Ни в коем случае, Владыка! – ответил Петир. – Я сроду не ел ничего осквернённого или ритуально нечистого.[e]

15 Тогда голос сказал ему во второй раз:

– Не называй нечистым то, что Всевышний очистил.

16 Так было три раза, и тотчас полотно было поднято на небо.

Петир идёт в дом Корнилия

17 Петир всё недоумевал, что бы значило это видение, когда люди, посланные Корнилием, расспросив про дом Шимона, подошли и остановились у ворот. 18 Они стали спрашивать, здесь ли остановился Шимон, называемый Петиром. 19 Петир всё ещё обдумывал видение, когда Дух сказал ему:

– Тебя ищут три человека. 20 Вставай и спускайся вниз. Иди с ними без колебаний, потому что это Я их послал.

21 Петир спустился вниз и сказал этим людям:

– Я тот, кого вы ищете. По какому делу вы пришли?

22 Они ответили:

– Римский офицер Корнилий, человек праведный и боящийся Всевышнего, уважаемый всем иудейским народом, получил от святого ангела повеление пригласить тебя в свой дом и выслушать, что ты ему скажешь.

23 Тогда Петир пригласил их войти в дом и оказал им гостеприимство.

Петир в доме Корнилия

На следующий день Петир отправился с ними в сопровождении нескольких братьев из Иоппии. 24 На другой день они прибыли в Кесарию. Корнилий уже ждал их, созвав своих родственников и близких друзей. 25 Когда Петир пришёл, Корнилий встретил его и, павши к его ногам, поклонился ему. 26 Но Петир поднял его, сказав:

– Встань, я тоже человек.

27 Разговаривая с Корнилием, Петир вошёл в дом, где уже собралось много народу. 28 Он сказал им:

– Вы сами знаете, что иудею возбраняется общаться с иноплеменником и заходить к нему в дом.[f] Но Всевышний показал мне, что я ни одного человека не должен называть осквернённым или нечистым, 29 и поэтому, когда за мной пришли, я пошёл без возражений. Позвольте же мне спросить теперь, зачем вы послали за мной?

30 Корнилий ответил:

– Три дня назад в это самое время, в три часа дня я молился в своём доме, как вдруг передо мной предстал человек в сверкающей одежде. 31 «Корнилий, – сказал он, – твоя молитва услышана, и твои милостыни вспомянуты Всевышним. 32 Пошли людей в Иоппию за Шимоном, которого ещё называют Петиром, он гостит в доме кожевника Шимона, что у моря». 33 Я сразу послал за тобой, и хорошо, что ты пришёл. Сейчас все мы здесь, перед Всевышним, и хотим выслушать то, что Вечный повелел тебе сказать.

34 Петир начал говорить:

– Теперь я понимаю, что Всевышний действительно беспристрастен, 35 и в каждом народе Ему угоден тот, кто боится Его и поступает по правде! 36 Он послал народу Исраила Радостную Весть о том, что мы можем иметь мир с Ним через Ису Масиха, Который является Повелителем всех людей. 37 Вы знаете о тех событиях, которые происходили по всей Иудее, начиная от Галилеи, после того, как Яхия начал призывать народ пройти обряд погружения в воду[g]: 38 о том, как Всевышний помазал Святым Духом и наделил силой Ису из Назарета, и Он ходил, совершая добрые дела и исцеляя всех, кто был во власти дьявола, потому что с Ним был Всевышний. 39 Мы свидетели всему тому, что Иса делал в Иерусалиме и по всей стране иудеев. Его убили, повесив на дереве[h], 40 но Всевышний на третий день воскресил Его и дал Ему являться людям – 41 не всему народу, а заранее избранным Всевышним свидетелям, то есть нам, и мы ели и пили с Ним после того, как Он воскрес из мёртвых. 42 Он повелел нам возвещать людям Радостную Весть и свидетельствовать о том, что именно Ему Всевышний определил судить живых и мёртвых. 43 О Нём свидетельствуют все пророки, утверждая, что каждый верующий в Него получает прощение грехов благодаря Его имени.

44 Петир ещё говорил это, когда на всех слушавших его сошёл Святой Дух. 45 Верующие из обрезанных[i], которые пришли с Петиром, были удивлены, что дар Святого Духа был излит и на уверовавших язычников, 46 потому что они слышали, как те говорили на других языках и славили Всевышнего. Тогда Петир сказал:

47 – Может ли кто-нибудь помешать этим людям, которые получили Святого Духа так же, как и мы, пройти обряд погружения в воду?

48 И он велел им пройти обряд погружения в воду в знак единения с Исой Масихом. Потом хозяева попросили Петира остаться с ними ещё на несколько дней.

Footnotes

  1. 10:2 Боящиеся Всевышнего   – так назывались представители разных народов, которые поверили в единого Бога, но ещё полностью не перешли в религию иудеев, т. е. не прошли надлежащий обряд водного погружения и не были обрезаны, как того требовал Таурат.
  2. 10:2 Несмотря на то что Корнилий был человеком благочестивым, он, тем не менее, нуждался в спасении (см. 11:14).
  3. 10:3 То есть когда Корнилий совершал иудейскую молитву «минха», подобную арабской послеполуденной молитве «салату-ль-акр» (см. 10:30 и сноску на 3:1).
  4. 10:9 На Ближнем Востоке дома имели плоскую крышу, на которую вела наружная лестница.
  5. 10:14 Таурат подразделяет животных на ритуально чистых, разрешённых для употребления человеком в пищу, и на нечистых, употребление мяса которых запрещается и влечёт за собой ритуальное осквернение (см. Лев. 11). Отсюда и происходит отказ от употребления свинины в странах Центральной Азии.
  6. 10:28 В Таурате нет запрета входить в дома, принадлежащие неиудеям. Такой запрет был дан иудеям их религиозными учителями.
  7. 10:37 Или: «обряд омовения»; также в ст. 47 и 48.
  8. 10:39 См. сноску на 5:30.
  9. 10:45 То есть из иудеев.

10 At may isang lalake nga sa Cesarea, na nagngangalang Cornelio, senturion ng pulutong na tinatawag na pulutong Italiano.

Isang taong masipag sa kabanalan at matatakutin sa Dios siya at ang buong sangbahayan at naglimos ng marami sa mga tao, at laging nananalangin sa Dios.

Nakita niyang maliwanag, sa isang pangitain, nang may oras na ikasiyam ng araw, na pumapasok na patungo sa kaniya ang isang anghel ng Dios, at nagsasabi sa kaniya, Cornelio.

At siya, sa pagtitig niya sa kaniya, at sa pagkatakot niya, ay nagsabi, Ano ito, Panginoon? At sinabi niya sa kaniya, Ang mga panalangin mo at ang iyong mga paglilimos ay nangapailanglang na isang alaala sa harapan ng Dios.

At ngayo'y magsugo ka ng mga tao sa Joppe, at ipagsama mo yaong Simon, na may pamagat na Pedro;

Siya'y nanunuluyan sa isa na Simong mangluluto ng balat, na ang kaniyang bahay ay nasa tabi ng dagat.

At nang umalis ang anghel na sa kaniya'y nagsalita, ay tumawag siya ng dalawa sa kaniyang mga alila, at ng isang kawal na masipag sa kabanalan sa mga nagsisipaglingkod sa kaniyang parati;

At nang maisaysay na sa kanila ang lahat ng mga bagay, sila'y sinugo niya sa Joppe.

Nang kinabukasan nga samantalang sila'y patuloy sa kanilang paglalakad, at nang malapit na sa bayan, si Pedro ay umakyat sa ibabaw ng bahay upang manalangin, nang may oras na ikaanim;

10 At siya'y nagutom at nagnais kumain: datapuwa't samantalang nangaghahanda sila, ay nawalan siya ng diwa;

11 At nakita niyang bukas ang langit, at may isang sisidlang bumababa, gaya ng isang malapad na kumot, na nakabitin sa apat na panulok na bumababa sa lupa:

12 Na doo'y naroroon ang lahat ng uri ng mga hayop na may apat na paa at ang mga nagsisigapang sa lupa at ang mga ibon sa langit.

13 At dumating sa kaniya ang isang tinig, Magtindig ka, Pedro; magpatay ka at kumain.

14 Datapuwa't sinabi ni Pedro, Hindi maaari, Panginoon; sapagka't kailan ma'y hindi ako kumain ng anomang bagay na marumi at karumaldumal.

15 At muling dumating sa kaniya ang tinig sa ikalawa, Ang nilinis ng Dios, ay huwag mong ipalagay na marumi.

16 At ito'y nangyaring makaitlo: at pagdaka'y binatak sa langit ang sisidlan.

17 Samantalang natitilihang totoo si Pedro sa kaniyang sarili, kung ano ang kahulugan ng pangitaing kaniyang nakita, narito, ang mga taong sinugo ni Cornelio, nang maipagtanong ang bahay ni Simon, ay nangagsitayo sa harapan ng pintuan.

18 At nangagsitawag at nangagtanong kung si Simon, na pinamagatang Pedro, ay nanunuluyan doon.

19 At samantalang iniisip ni Pedro ang tungkol sa pangitain, ay sinabi sa kaniya ng Espiritu, Narito, hinahanap ka ng tatlong tao.

20 Datapuwa't magtindig ka, at manaog ka, at sumama ka sa kanila, na huwag kang magalinlangan ng anoman: sapagka't sila'y aking sinugo.

21 At pinanaog ni Pedro ang mga tao, at sinabi, Narito, ako ang hinahanap ninyo: ano baga ang dahil ng inyong ipinarito?

22 At sinabi nila, Ang senturiong si Cornelio, na taong matuwid at matatakutin sa Dios, at may mabuting patotoo ng buong bansa ng mga Judio, ay pinagpaunawaan ng Dios sa pamamagitan ng isang banal na anghel na ikaw ay paparoonin sa kaniyang bahay, at upang makarinig sa iyo ng mga salita.

23 Kaya't sila'y pinapasok at pinatuloy sila. At nang kinabukasa'y nagbangon siya at umalis na kasama nila, at siya'y sinamahan ng ilang kapatid na mula sa Joppe.

24 At nang kinabukasa'y nagsipasok sila sa Cesarea. At sila'y hinihintay ni Cornelio, na tinipon nito ang kaniyang kamaganakan at ang kaniyang mga kaibigang minamahal.

25 At nangyari, na pagpasok ni Pedro, ay sinalubong siya ni Cornelio, at nagpatirapa sa kaniyang paanan, at siya'y sinamba.

26 Datapuwa't itinindig siya ni Pedro, na sinasabi, Magtindig ka; ako man ay tao rin.

27 At sa pakikipagsalitaan niya sa kaniya, ay pumasok siya, at kaniyang naratnan ang maraming nangagkakatipon:

28 At sinabi niya sa kanila, Nalalaman ninyo na hindi matuwid sa isang taong Judio na makisama lumapit sa isang taga ibang bansa; at gayon ma'y ipinakilala sa akin ng Dios, na sinomang tao'y huwag kong tawaging marumi o karumaldumal:

29 Dahil din dito'y naparito akong hindi tumutol ng anoman, nang ako'y ipasundo. Itinatanong ko nga kung sa anong kadahilanan ipinasundo ninyo ako.

30 At sinabi ni Cornelio, May apat nang araw, hanggang sa oras na ito, na aking ginaganap ang pananalangin sa oras na ikasiyam sa bahay ko; at narito, tumindig sa harapan ko ang isang lalake na may pananamit na nagniningning,

31 At sinabi, Cornelio, dininig ang dalangin mo, at ang iyong mga paglilimos ay inaalaala sa paningin ng Dios.

32 Magsugo ka nga sa Joppe, at ipatawag mo si Simon, na pinamagatang Pedro; siya'y nanunuluyan sa bahay ni Simong mangluluto ng balat, na nasa tabi ng dagat.

33 Pagdaka nga'y nagsugo ako sa iyo; at mabuti ang ginawa mo't naparito ka. Ngayon nga'y kaming lahat ay nangaririto sa paningin ng Dios, upang dinggin ang lahat ng mga bagay na sa iyo'y ipinagutos ng Panginoon.

34 At binuka ni Pedro ang kaniyang bibig, at sinabi, Tunay ngang natatalastas ko na hindi nagtatangi ang Dios ng mga tao:

35 Kundi sa bawa't bansa siya na may takot sa kaniya, at gumagawa ng katuwiran, ay kalugodlugod sa kaniya.

36 Ang salita na kaniyang ipinadala sa mga anak ni Israel, na ipinangangaral ang evangelio ng kapayapaan sa pamamagitan ni Jesucristo (siya'y Panginoon ng lahat:)

37 Talastas ninyo ang salitang ito na nahayag sa buong Judea, magbuhat sa Galilea, pagkatapos ng bautismo na ipinangaral ni Juan;

38 Sa makatuwid baga'y si Jesus na taga Nazaret, kung paanong siya'y pinahiran ng Dios ng Espiritu Santo at ng kapangyarihan: na naglilibot na gumagawa ng mabuti, at nagpapagaling sa lahat ng mga pinahihirapan ng diablo; sapagka't sumasa kaniya ang Dios.

39 At mga saksi kami sa lahat ng mga bagay na ginawa niya sa lupain ng mga Judio, at sa Jerusalem; na siya nama'y kanilang pinatay, na siya'y ibinitin sa isang punong kahoy.

40 Siya'y muling binuhay ng Dios nang ikatlong araw, at siya'y itinalagang mahayag.

41 Hindi sa buong bayan, kundi sa mga saksi na hinirang ng Dios nang una, sa makatuwid baga'y sa amin, na nagsikain at nagsiinom na kasalo niya, pagkatapos na siya'y muling mabuhay sa mga patay.

42 At sa ami'y ipinagbilin niya na magsipangaral kami sa bayan, at saksihan na siya ang itinalaga ng Dios na maging Hukom ng mga buhay at ng mga patay.

43 Siya ang pinatotohanan ng lahat ng mga propeta, na ang bawa't sumasampalataya sa kaniya ay magkakamit ng kapatawaran sa mga kasalanan sa pamamagitan ng kaniyang pangalan.

44 Samantalang nagsasalita pa si Pedro ng mga salitang ito, ay bumaba ang Espiritu Santo sa lahat ng nangakikinig ng salita.

45 At silang sa pagtutuli na nagsisampalataya ay nangamanghang lahat na nagsiparoong kasama ni Pedro, sapagka't ibinuhos din naman sa mga Gentil ang kaloob na Espiritu Santo.

46 Sapagka't nangarinig nilang nangagsasalita ang mga ito ng mga wika, at nangagpupuri sa Dios. Nang magkagayo'y sumagot si Pedro,

47 Mangyayari bagang hadlangan ng sinoman ang tubig, upang huwag mangabautismuhan itong mga nagsitanggap ng Espiritu Santo na gaya naman natin?

48 At inutusan niya sila na magsipagbautismo sa pangalan ni Jesucristo. Nang magkagayo'y kanilang ipinamanhik sa kaniya na matirang mga ilang araw.