Font Size
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄ 3
1881 Westcott-Hort New Testament
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄ 3
1881 Westcott-Hort New Testament
3 αρχομεθα παλιν εαυτους συνιστανειν η μη χρηζομεν ως τινες συστατικων επιστολων προς υμας η εξ υμων
2 η επιστολη ημων υμεις εστε εγγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημων γινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων
3 φανερουμενοι οτι εστε επιστολη χριστου διακονηθεισα υφ ημων εγγεγραμμενη ου μελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξιν λιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιαις σαρκιναις
4 πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του χριστου προς τον θεον
5 ουχ οτι αφ εαυτων ικανοι εσμεν λογισασθαι τι ως εξ εαυτων αλλ η ικανοτης ημων εκ του θεου
6 ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος το γαρ γραμμα αποκτεινει το δε πνευμα ζωοποιει
7 ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον μωυσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην
8 πως ουχι μαλλον η διακονια του πνευματος εσται εν δοξη
9 ει γαρ η διακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλον περισσευει η διακονια της δικαιοσυνης δοξη
10 και γαρ ου δεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτω τω μερει εινεκεν της υπερβαλλουσης δοξης
11 ει γαρ το καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον το μενον εν δοξη
12 εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολλη παρρησια χρωμεθα
13 και ου καθαπερ μωυσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον αυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου
14 αλλα επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον ημερας το αυτο καλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης μενει μη ανακαλυπτομενον οτι εν χριστω καταργειται
15 αλλ εως σημερον ηνικα αν αναγινωσκηται μωυσης καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται
16 ηνικα δε εαν επιστρεψη προς κυριον περιαιρειται το καλυμμα
17 ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου ελευθερια
18 ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος
2 Corinzi 3
La Nuova Diodati
2 Corinzi 3
La Nuova Diodati
3 Cominciamo di nuovo a raccomandare noi stessi? O abbiamo noi bisogno come alcuni, di lettere di raccomandazione per voi o di raccomandazione da parte vostra?
2 Voi siete la nostra lettera, scritta nei nostri cuori, conosciuta e letta da tutti gli uomini,
3 essendo manifesto che voi siete una lettera di Cristo, che è il risultato del nostro ministero scritta non con inchiostro, ma con lo Spirito del Dio vivente, e non su tavole di pietra, ma sulle tavole di un cuore di carne.
4 Or questa fiducia noi l'abbiamo per mezzo di Cristo presso Dio;
5 non già che da noi stessi siamo capaci di pensare alcuna cosa come proveniente da noi stessi, ma la nostra capacità viene da Dio,
6 il quale ci ha anche resi ministri idonei del nuovo patto, non della lettera, ma dello Spirito, poiché la lettera uccide, ma lo Spirito dà vita.
7 Or se il ministero della morte, che era scolpito in lettere su pietre, fu glorioso tanto che i figli d'Israele non potevano fissare lo sguardo sul volto di Mosé, per la gloria del suo volto che però doveva essere annullata,
8 quanto piú glorioso sarà il ministero dello Spirito?
9 Se infatti il ministero della condanna fu circondato di gloria, molto piú abbonderà in gloria il ministero della giustizia.
10 Per cui, sotto questo aspetto anche ciò che fu reso glorioso non fu veramente glorioso, se messo a confronto con la piú eccellente gloria.
11 Perché, se ciò che doveva essere annullato fu circondato di gloria, sarà molto piú glorioso ciò che è duraturo.
12 Avendo dunque questa speranza, usiamo una grande franchezza nel parlare,
13 e non facciamo come Mosé, che si metteva un velo sul proprio volto, affinché i figli d'Israele non fissassero il loro sguardo sulla fine di ciò che doveva essere annullato.
14 Ma le loro menti sono diventate ottuse; infatti, nella lettura dell'antico patto lo stesso velo rimane senza essere rimosso, perché il velo viene annullato in Cristo.
15 Anzi fino ad oggi, quando si legge Mosé un velo rimane sul loro cuore.
16 Ma quando Israele si sarà convertito al Signore, il velo sarà rimosso.
17 Or il Signore è lo Spirito, e dov'è lo Spirito del Signore, vi è libertà.
18 E noi tutti, contemplando a faccia scoperta come in uno specchio la gloria del Signore, siamo trasformati nella stessa immagine di gloria in gloria, come per lo Spirito del Signore.
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄ 3
1550 Stephanus New Testament
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄ 3
1550 Stephanus New Testament
3 αρχομεθα παλιν εαυτους συνιστανειν ει μη χρηζομεν ως τινες συστατικων επιστολων προς υμας η εξ υμων συστατικων
2 η επιστολη ημων υμεις εστε εγγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημων γινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων
3 φανερουμενοι οτι εστε επιστολη χριστου διακονηθεισα υφ ημων εγγεγραμμενη ου μελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξιν λιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιας σαρκιναις
4 πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του χριστου προς τον θεον
5 ουχ οτι ικανοι εσμεν αφ εαυτων λογισασθαι τι ως εξ εαυτων αλλ η ικανοτης ημων εκ του θεου
6 ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος το γαρ γραμμα αποκτεινει το δε πνευμα ζωοποιει
7 ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη εν λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον μωσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην
8 πως ουχι μαλλον η διακονια του πνευματος εσται εν δοξη
9 ει γαρ η διακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλον περισσευει η διακονια της δικαιοσυνης εν δοξη
10 και γαρ ουδε δεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτω τω μερει ενεκεν της υπερβαλλουσης δοξης
11 ει γαρ το καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον το μενον εν δοξη
12 εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολλη παρρησια χρωμεθα
13 και ου καθαπερ μωσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον εαυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου
14 αλλ επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον το αυτο καλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης μενει μη ανακαλυπτομενον ο τι εν χριστω καταργειται
15 αλλ εως σημερον ηνικα αναγινωσκεται μωσης καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται
16 ηνικα δ αν επιστρεψη προς κυριον περιαιρειται το καλυμμα
17 ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου εκει ελευθερια
18 ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄ 3
1894 Scrivener New Testament
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄ 3
1894 Scrivener New Testament
3 αρχομεθα παλιν εαυτους συνιστανειν η μη χρηζομεν ως τινες συστατικων επιστολων προς υμας η εξ υμων συστατικων
2 η επιστολη ημων υμεις εστε εγγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημων γινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων
3 φανερουμενοι οτι εστε επιστολη χριστου διακονηθεισα υφ ημων εγγεγραμμενη ου μελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξιν λιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιας σαρκιναις
4 πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του χριστου προς τον θεον
5 ουχ οτι ικανοι εσμεν αφ εαυτων λογισασθαι τι ως εξ εαυτων αλλ η ικανοτης ημων εκ του θεου
6 ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος το γαρ γραμμα αποκτεινει το δε πνευμα ζωοποιει
7 ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη εν λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον μωσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην
8 πως ουχι μαλλον η διακονια του πνευματος εσται εν δοξη
9 ει γαρ η διακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλον περισσευει η διακονια της δικαιοσυνης εν δοξη
10 και γαρ ουδε δεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτω τω μερει ενεκεν της υπερβαλλουσης δοξης
11 ει γαρ το καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον το μενον εν δοξη
12 εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολλη παρρησια χρωμεθα
13 και ου καθαπερ μωσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον εαυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου
14 αλλ επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον το αυτο καλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης μενει μη ανακαλυπτομενον ο τι εν χριστω καταργειται
15 αλλ εως σημερον ηνικα αναγινωσκεται μωσης καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται
16 ηνικα δ αν επιστρεψη προς κυριον περιαιρειται το καλυμμα
17 ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου εκει ελευθερια
18 ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος
2 Corinthians 3
New International Version
2 Corinthians 3
New International Version
3 Are we beginning to commend ourselves(A) again? Or do we need, like some people, letters of recommendation(B) to you or from you? 2 You yourselves are our letter, written on our hearts, known and read by everyone.(C) 3 You show that you are a letter from Christ, the result of our ministry, written not with ink but with the Spirit of the living God,(D) not on tablets of stone(E) but on tablets of human hearts.(F)
4 Such confidence(G) we have through Christ before God. 5 Not that we are competent in ourselves(H) to claim anything for ourselves, but our competence comes from God.(I) 6 He has made us competent as ministers of a new covenant(J)—not of the letter(K) but of the Spirit; for the letter kills, but the Spirit gives life.(L)
The Greater Glory of the New Covenant
7 Now if the ministry that brought death,(M) which was engraved in letters on stone, came with glory, so that the Israelites could not look steadily at the face of Moses because of its glory,(N) transitory though it was, 8 will not the ministry of the Spirit be even more glorious? 9 If the ministry that brought condemnation(O) was glorious, how much more glorious is the ministry that brings righteousness!(P) 10 For what was glorious has no glory now in comparison with the surpassing glory. 11 And if what was transitory came with glory, how much greater is the glory of that which lasts!
12 Therefore, since we have such a hope,(Q) we are very bold.(R) 13 We are not like Moses, who would put a veil over his face(S) to prevent the Israelites from seeing the end of what was passing away. 14 But their minds were made dull,(T) for to this day the same veil remains when the old covenant(U) is read.(V) It has not been removed, because only in Christ is it taken away. 15 Even to this day when Moses is read, a veil covers their hearts. 16 But whenever anyone turns to the Lord,(W) the veil is taken away.(X) 17 Now the Lord is the Spirit,(Y) and where the Spirit of the Lord is, there is freedom.(Z) 18 And we all, who with unveiled faces contemplate[a](AA) the Lord’s glory,(AB) are being transformed into his image(AC) with ever-increasing glory, which comes from the Lord, who is the Spirit.
Footnotes
- 2 Corinthians 3:18 Or reflect
La Nuova Diodati (LND)
Copyright © 1991 by La Buona Novella s.c.r.l.
1550 Stephanus New Testament (TR1550)
1894 Scrivener New Testament (TR1894)
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.