⁸⁹ Orð þitt, Drottinn, varir að eilífu, það stendur stöðugt á himnum.

⁹⁰ Frá kyni til kyns varir trúfesti þín, þú hefir grundvallað jörðina, og hún stendur.

⁹¹ Eftir ákvæðum þínum stendur hún enn í dag, því að allt lýtur þér.

⁹² Ef lögmál þitt hefði eigi verið unun mín, þá hefði ég farist í eymd minni.

⁹³ Ég skal eigi gleyma fyrirmælum þínum að eilífu, því að með þeim hefir þú látið mig lífi halda.

⁹⁴ Þinn er ég, hjálpa þú mér, því að ég leita fyrirmæla þinna.

⁹⁵ Óguðlegir bíða mín til þess að tortíma mér, en ég gef gætur að reglum þínum.

⁹⁶ Á allri fullkomnun hefi ég séð endi, en þín boð eiga sér engin takmörk.

⁹⁷ Hve mjög elska ég lögmál þitt, allan liðlangan daginn íhuga ég það.

⁹⁸ Boð þín hafa gjört mig vitrari en óvinir mínir eru, því að þau heyra mér til um eilífð.

⁹⁹ Ég er hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar.

¹⁰⁰ Ég er skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.

¹⁰¹ Ég held fæti mínum frá hverjum vondum vegi til þess að gæta orðs þíns.

¹⁰² Frá ákvæðum þínum hefi ég eigi vikið, því að þú hefir frætt mig.

¹⁰³ Hversu sæt eru fyrirheit þín gómi mínum, hunangi betri munni mínum.

¹⁰⁴ Af fyrirmælum þínum er ég skynsamur orðinn, fyrir því hata ég sérhvern lygaveg.

¹⁰⁵ Þitt orð er lampi fóta minna og ljós á vegum mínum.

¹⁰⁶ Ég hefi svarið og haldið það að varðveita þín réttlátu ákvæði.

¹⁰⁷ Ég er mjög beygður, Drottinn, lát mig lífi halda eftir orði þínu.

¹⁰⁸ Haf þóknun á sjálfviljafórnum munns míns, Drottinn, og kenn mér ákvæði þín.

¹⁰⁹ Líf mitt er ætíð í hættu, en þínu lögmáli hefi ég eigi gleymt.

¹¹⁰ Óguðlegir hafa lagt snöru fyrir mig, en ég hefi eigi villst frá fyrirmælum þínum.

¹¹¹ Reglur þínar eru eign mín um aldur, því að þær eru yndi hjarta míns.

¹¹² Ég hneigi hjarta mitt að því að breyta eftir lögum þínum, um aldur og allt til enda.

¹¹³ Ég hata þá, er haltra til beggja hliða, en lögmál þitt elska ég.

¹¹⁴ Þú ert skjól mitt og skjöldur, ég vona á orð þitt.

¹¹⁵ Burt frá mér, þér illgjörðamenn, að ég megi halda boð Guðs míns.

¹¹⁶ Styð mig samkvæmt fyrirheiti þínu, að ég megi lifa, og lát mig eigi til skammar verða í von minni.

¹¹⁷ Styð þú mig, að ég megi frelsast og ætíð líta til laga þinna.

¹¹⁸ Þú hafnar öllum þeim, er villast frá lögum þínum, því að svik þeirra eru til einskis.

¹¹⁹ Sem sora metur þú alla óguðlega á jörðu, þess vegna elska ég reglur þínar.

¹²⁰ Hold mitt nötrar af hræðslu fyrir þér, og dóma þína óttast ég.

¹²¹ Ég hefi iðkað rétt og réttlæti, sel mig eigi í hendur kúgurum mínum.

¹²² Gakk í ábyrgð fyrir þjón þinn, honum til heilla, lát eigi ofstopamennina kúga mig.

¹²³ Augu mín tærast af þrá eftir hjálpræði þínu og eftir þínu réttláta fyrirheiti.

¹²⁴ Far með þjón þinn eftir miskunn þinni og kenn mér lög þín.

¹²⁵ Ég er þjónn þinn, veit mér skyn, að ég megi þekkja reglur þínar.

¹²⁶ Tími er kominn fyrir Drottin að taka í taumana, þeir hafa rofið lögmál þitt.

¹²⁷ Þess vegna elska ég boð þín framar en gull og skíragull.

¹²⁸ Þess vegna held ég beina leið eftir öllum fyrirmælum þínum, ég hata sérhvern lygaveg.

¹²⁹ Reglur þínar eru dásamlegar, þess vegna heldur sál mín þær.

¹³⁰ Útskýring orðs þíns upplýsir, gjörir fávísa vitra.

¹³¹ Ég opna munninn af ílöngun, því ég þrái boð þín.

¹³² Snú þér til mín og ver mér náðugur, eins og ákveðið er þeim er elska nafn þitt.

¹³³ Gjör skref mín örugg með fyrirheiti þínu og lát ekkert ranglæti drottna yfir mér.

¹³⁴ Leys mig undan kúgun manna, að ég megi varðveita fyrirmæli þín.

¹³⁵ Lát ásjónu þína lýsa yfir þjón þinn og kenn mér lög þín.

¹³⁶ Augu mín fljóta í tárum, af því að menn varðveita eigi lögmál þitt.

¹³⁷ Réttlátur ert þú, Drottinn, og réttvísir dómar þínir.

¹³⁸ Þú hefir skipað fyrir reglur þínar með réttlæti og mikilli trúfesti.

¹³⁹ Ákefð mín eyðir mér, því að fjendur mínir hafa gleymt orðum þínum.

¹⁴⁰ Orð þitt er mjög hreint, og þjónn þinn elskar það.

¹⁴¹ Ég er lítilmótlegur og fyrirlitinn, en fyrirmælum þínum hefi ég eigi gleymt.

¹⁴² Réttlæti þitt er eilíft réttlæti og lögmál þitt trúfesti.

¹⁴³ Neyð og hörmung hafa mér að höndum borið, en boð þín eru unun mín.

¹⁴⁴ Reglur þínar eru réttlæti um eilífð, veit mér skyn, að ég megi lifa.

¹⁴⁵ Ég kalla af öllu hjarta, bænheyr mig, Drottinn, ég vil halda lög þín.

¹⁴⁶ Ég ákalla þig, hjálpa þú mér, að ég megi varðveita reglur þínar.

¹⁴⁷ Ég er á ferli fyrir dögun og hrópa og bíð orða þinna.

¹⁴⁸ Fyrr en vakan hefst eru augu mín vökul til þess að íhuga orð þitt.

¹⁴⁹ Hlýð á raust mína eftir miskunn þinni, lát mig lífi halda, Drottinn, eftir ákvæðum þínum.

¹⁵⁰ Þeir eru nærri, er ofsækja mig af fláræði, þeir eru langt burtu frá lögmáli þínu.

¹⁵¹ Þú ert nálægur, Drottinn, og öll boð þín eru trúfesti.

¹⁵² Fyrir löngu hefi ég vitað um reglur þínar, að þú hefir grundvallað þær um eilífð.

¹⁵³ Sjá þú eymd mína og frelsa mig, því að ég hefi eigi gleymt lögmáli þínu.

¹⁵⁴ Flyt þú mál mitt og leys mig, lát mig lífi halda samkvæmt fyrirheiti þínu.

¹⁵⁵ Hjálpræðið er fjarri óguðlegum, því að þeir leita eigi fyrirmæla þinna.

¹⁵⁶ Mikil er miskunn þín, Drottinn, lát mig lífi halda eftir ákvæðum þínum.

¹⁵⁷ Margir eru ofsækjendur mínir og fjendur, en frá reglum þínum hefi ég eigi vikið.

¹⁵⁸ Ég sé trúrofana og kenni viðbjóðs, þeir varðveita eigi orð þitt.

¹⁵⁹ Sjá, hversu ég elska fyrirmæli þín, lát mig lífi halda, Drottinn, eftir miskunn þinni.

¹⁶⁰ Allt orð þitt samanlagt er trúfesti, og hvert réttlætisákvæði þitt varir að eilífu.

¹⁶¹ Höfðingjar ofsækja mig að ástæðulausu, en hjarta mitt óttast orð þín.

¹⁶² Ég gleðst yfir fyrirheiti þínu eins og sá er fær mikið herfang.

¹⁶³ Ég hata lygi og hefi andstyggð á henni, en þitt lögmál elska ég.

¹⁶⁴ Sjö sinnum á dag lofa ég þig sakir þinna réttlátu ákvæða.

¹⁶⁵ Gnótt friðar hafa þeir er elska lögmál þitt, og þeim er við engri hrösun hætt.

¹⁶⁶ Ég vænti hjálpræðis þíns, Drottinn, og framkvæmi boð þín.

¹⁶⁷ Sál mín varðveitir reglur þínar, og þær elska ég mjög.

¹⁶⁸ Ég varðveiti fyrirmæli þín og reglur, allir mínir vegir eru þér augljósir.

¹⁶⁹ Ó að hróp mitt mætti nálgast auglit þitt, Drottinn, veit mér að skynja í samræmi við orð þitt.

¹⁷⁰ Ó að grátbeiðni mín mætti koma fyrir auglit þitt, frelsa mig samkvæmt fyrirheiti þínu.

¹⁷¹ Lof um þig skal streyma mér af vörum, því að þú kennir mér lög þín.

¹⁷² Tunga mín skal mæra orð þitt, því að öll boðorð þín eru réttlæti.

¹⁷³ Hönd þín veiti mér lið, því að þín fyrirmæli hefi ég útvalið.

¹⁷⁴ Ég þrái hjálpræði þitt, Drottinn, og lögmál þitt er unun mín.

¹⁷⁵ Lát sál mína lifa, að hún megi lofa þig og dómar þínir veiti mér lið.

¹⁷⁶ Ég villist sem týndur sauður, leita þú þjóns þíns, því að þínum boðum hefi ég eigi gleymt.

Read full chapter

8 Þá er að minnast á kjötið, sem fórnað hefur verið skurðgoðum. Vér vitum, að þekking höfum vér allir. Þekkingin blæs menn upp, en kærleikurinn byggir upp.

² Ef einhver þykist hafa öðlast þekkingu á einhverju, þá þekkir hann enn ekki eins og þekkja ber.

³ En ef einhver elskar Guð, þá er hann þekktur af honum.

⁴ En hvað varðar neyslu kjöts, sem fórnað hefur verið skurðgoðum, þá vitum vér, að skurðgoð er ekkert í heiminum og að enginn er Guð nema einn.

⁵ Því að enda þótt til séu svo nefndir guðir, hvort heldur er á himni eða á jörðu, _ enda eru margir guðir og margir herrar _,

⁶ þá höfum vér ekki nema einn Guð, föðurinn, sem allir hlutir eru frá og líf vort stefnir til, og einn Drottin, Jesú Krist, sem allir hlutir eru til orðnir fyrir og vér fyrir hann.

⁷ En ekki hafa allir þessa þekkingu. Af gömlum vana eta nokkrir kjötið allt til þessa sem fórnarkjöt, og þá saurgast samviska þeirra, sem er óstyrk.

⁸ En matur mun ekki gjöra oss þóknanlega Guði. Hvorki missum vér neins, þótt vér etum það ekki, né ávinnum vér neitt, þótt vér etum.

⁹ En gætið þess, að þetta frelsi yðar verði ekki hinum óstyrku að falli.

¹⁰ Því sjái einhver þig, sem hefur þekkingu á þessu, sitja til borðs í goðahofi, mundi það ekki stæla samvisku þess, sem óstyrkur er, til að neyta fórnarkjöts?

¹¹ Hinn óstyrki glatast þá vegna þekkingar þinnar, bróðirinn, sem Kristur dó fyrir.

¹² Þegar þér þannig syndgið gegn bræðrunum og særið óstyrka samvisku þeirra, þá syndgið þér á móti Kristi.

¹³ Þess vegna mun ég, ef matur verður bróður mínum til falls, um aldur og ævi ekki kjöts neyta, til þess að ég verði bróður mínum ekki til falls.