² Luister, Herder van Israël,
U leidt immers uw geliefde volk als een kudde schapen.
U woont boven de engelen.
Kom in al uw stralende heerlijkheid naar ons toe.
³ Laat uw kracht
de stammen Efraïm, Benjamin en Manasse
voorgaan en red ons.
⁴ O God, maak ons volk weer tot een eenheid.
Laat uw licht schijnen,
want dan zullen wij worden bevrijd.
⁵ Here, God van de hemelse legers,
blijft uw toorn nog lang gericht tegen uw volk,
ondanks onze gebeden?
⁶ Hun tranen doorweekten het brood dat zij aten
en mengden zich met het water dat zij dronken.
⁷ De omringende landen ruziën spottend over ons,
onze tegenstanders steken de gek met ons.
⁸ O God van de hemelse legers,
maak ons volk weer tot een eenheid.
Laat uw licht over ons schijnen,
dan zullen wij bevrijd worden.
⁹ U hebt in Egypte ons volk als een wijnstok uitgegraven,
daarna hebt U hier de volken verdreven
en ons in dit land geplant.
¹⁰ U hebt dit land, deze grond, voor ons klaargemaakt,
zodat wij ons er thuis voelden
en ons er als volk konden vestigen.
¹¹ Wij hebben ons genesteld op de bergen
en in de schaduw van de bomen gezeten,
de bomen die U hebt geplant.
¹² Het volk zwermde uit naar alle kanten,
tot aan de Eufraat toe.
¹³ Waarom hebt U onze grenzen opengezet?
Nu worden wij steeds aangevallen.
¹⁴ Vreemde volken vallen ons aan
en plunderen ons.
¹⁵ O God van de hemelse legers,
kom toch bij ons terug.
Kijk vanuit de hemel op ons neer,
let erop hoe het met uw volk is.
¹⁶ Wij zijn het volk
dat U naar dit land hebt gebracht,
dankzij U
zijn wij ook een groot volk geworden.
¹⁷ Alsof wij vuilnis zijn,
worden wij bedreigd door branden,
als U ons helpt,
kan de tegenstander niets meer doen.
¹⁸ Bescherm het volk van uw keuze,
de mensen die U tot een groot volk hebt gemaakt.
¹⁹ Dan zullen wij U niet meer verlaten.
Als U ons bevrijdt,
zullen wij U zoeken, loven en prijzen.
²⁰ Here, God van de hemelse legers,
maak ons volk weer tot een eenheid.
Laat uw licht over ons schijnen,
dan zullen wij bevrijd worden.

² Jubel over God, Hij is onze kracht.
Loof en prijs de God van Jakob.
³ Zing een lied met de tamboerijn.
Laat harp en citer meeklinken.
⁴ Blaas op de trompet
wanneer het nieuwe maan is
en ook bij volle maan,
want God denkt aan u.
⁵ Dat is een voorschrift in Israël,
de God van Jakob heeft deze regel ingesteld.
⁶ Hij stelde dit in toen het volk Egypte verliet,
toen Hij hen uitleidde.
Onvermoede woorden hoor ik:
⁷ ‘Ik heb de last van hun schouders genomen,
zij hoefden geen manden meer te sjouwen.
⁸ In uw moeilijkheden hebt u Mij geroepen
en Ik heb u bevrijd.
Ik gaf u antwoord
vanuit de schuilhoeken van de donder.
Bij het water van Meriba
heb Ik u op de proef gesteld.
⁹ Luister, mijn volk!
Ik wil u op het hart drukken, Israël,
dat u altijd naar Mij moet luisteren.
¹⁰ Er mag bij u geen afgod te vinden zijn,
het is u verboden te buigen voor een heidense afgod.
¹¹ Ik ben de Here, Ik ben uw God.
Ik heb u uit Egypte weggevoerd.
Alles wat u nodig hebt, geef Ik u.
¹² Mijn volk heeft echter niet naar Mij geluisterd,
de Israëlieten kwamen tegen Mij in opstand.
¹³ Ik heb hen hun eigen gang laten gaan,
eigenwijs als zij zijn.
Zij zijn de weg gegaan
die zij voor zichzelf hadden uitgestippeld.
¹⁴ Ach, luisterde mijn volk maar naar Mij!
Bewandelde het volk Israël mijn wegen maar!
¹⁵ Ik ben bereid hun tegenstanders te vernietigen
en Mij tegen hun vijanden te keren.
¹⁶ De mensen die niet in de Here geloven,
zouden net doen alsof zij Hem eerden.
Er zou aan hun straf geen einde komen.
¹⁷ Hij zou hun het mooiste koren als voedsel geven.
Inderdaad, Ik zou u zoveel honing hebben gegeven
dat u niet meer op kon.’

God staat te midden van de bijeenkomst van de goden,
Hij treedt in hun midden als rechter op.
² Het lijkt wel of U de ongelovigen recht verschaft
en ons niet. Hoelang moet dat nog duren?
³ Spreek uw oordeel uit over armen en wezen,
laat het recht zegevieren voor de armzaligen
en hen die niets hebben.
⁴ Bevrijd de man die wordt vernederd en de arme,
red hen uit de handen van de misdadigers.
⁵ Zij zijn dom en kunnen niets vatten,
zij lopen in het donker en de aarde wankelt onder uw voeten.
⁶ Toch heb Ik gezegd:
‘U bent goden, kinderen van de Allerhoogste, allemaal.’
⁷ Net als andere mensen zullen zij sterven
en vallen als overwonnen koningen.
⁸ Kom, God, spreek recht over de aarde.
Alle volken zijn immers van U?

² Laat iets van U horen, o God.
Spreek toch en blijf niet werkeloos toezien.
³ Uw tegenstanders gaan tekeer.
De mensen die U haten, krijgen de overhand.
⁴ Zij beramen aanslagen tegen uw volk
en overleggen hoe zij uw volgelingen kunnen aanvallen.
⁵ Zij zeggen tegen elkaar:
‘We gaan dat hele volk uitroeien.
Niemand kent dan nog het volk van Israël.’
⁶ Zij waren het al snel eens
en hebben een verdrag gesloten
om gezamenlijk tegen U op te staan.
⁷ De Edomieten en Ismaëlieten,
de Moabieten en de Hagarenen.
⁸ De Gebalieten, Ammonieten en Amalekieten,
en ook de Filistijnen,
samen met de inwoners van de stad Tyrus.
⁹ Ook Assur kwam erbij,
het helpt de nakomelingen van Lot.
¹⁰ Doe met hen maar hetzelfde
als U met de Midjanieten deed
en als met Sisera.
Of zoals met Jabin bij de rivier de Kison.
¹¹ Zij werden bij Endor verslagen en gedood,
hun lijken dienden als mest voor het land.
¹² Dood hun leiders,
zoals U met de koningen Oreb en Zeëb hebt gedaan.
Doe met hun koningen hetzelfde als U deed
met de Midjanitische koningen Zebah en Zalmuna.
¹³ Want zij wilden uw land in bezit nemen.
¹⁴ Mijn God, laat hen zweven
als de zaadjes van een distel,
blaas hen weg
als kaf dat door de wind wordt verdreven.
¹⁵ Zoals het vuur een bos verbrandt
en de vlammen de bergen roodgloeiend maken,
¹⁶ achtervolg hen zo met uw storm,
jaag hun schrik aan met uw wervelwind.
¹⁷ Maak hen te schande,
misschien zullen zij dan ooit
nog eens naar U zoeken, Here.
¹⁸ Laten zij zich schamen
en door schrik overmand worden,
laat hen door de grond gaan van berouw.
¹⁹ Dan zullen zij eindelijk beseffen
dat U de Here bent,
dat U de Allerhoogste bent op de aarde.

² Here van de hemelse legers,
wat zijn uw woningen prachtig!
³ Ik smacht van verlangen om bij U te komen.
Mijn ziel en mijn lichaam zingen uw lof,
de lof van de God die leeft.
⁴ Uw ogen zien zelfs een mus
die een plekje zoekt om te nestelen,
zelfs het nest van de zwaluw
ontgaat U niet, noch haar jongen.
Ook zij zijn welkom in uw tempel,
Here van de hemelse legers.
U bent mijn Koning en mijn God.
⁵ Gelukkig zijn de mensen
die heel dicht bij U leven,
zij zingen lofliederen voor U.
⁶ Gelukkig zijn de mensen
die uw kracht kennen en ervaren,
zij weten hoe zij op uw weg moeten blijven.
⁷ Wanneer zij in hun leven door een donker dal gaan,
ontspringen daar opeens allemaal bronnen.
Problemen veranderen in zegeningen.
⁸ Zij leven door uw kracht
en worden altijd door U beschermd.
Zij ontmoeten God in Sion, waar Hij woont.
⁹ Och Here, God van de hemelse legers,
luister toch naar mijn gebed.
Luister goed naar mij, God van Jakob.
¹⁰ God, U beschermt ons.
Kijk naar de man die U hebt uitgekozen.
¹¹ Ik ben liever maar heel kort bij U,
dan jarenlang in een omgeving
waar men U niet kent.
Ik heb liever de minste plaats in uw huis
dan een ereplaats in een huis
waar men met U spot.
¹² God de Here is het licht in mijn leven.
Hij beschermt mij altijd.
Hij schenkt vergeving
en herstelt ons in ere.
Mensen die volkomen naar zijn wil leven,
worden rijk door Hem gezegend.
¹³ Here van de hemelse legers,
gelukkig is hij die zijn vertrouwen op U stelt.

² U bent altijd goed geweest voor uw land, Here.
U hebt het volk van Jakob uit de ellende gered.
³ U hebt de zonden van het volk vergeven en bedekt.
⁴ U hebt uw verontwaardiging laten varen
en U afgekeerd van uw grote toorn.
⁵ Bevrijd ons nu weer, o God,
U bent onze verlosser.
Laat uw weerzin tegen ons varen.
⁶ Blijft U altijd tegen ons?
Geldt uw toorn ook voor alle komende geslachten?
⁷ Wilt U ons volk weer tot leven brengen,
zodat alle mensen over U kunnen juichen?
⁸ Och Here, laat uw goedheid en trouw toch zien,
verlos ons.
⁹ Ik wil luisteren naar wat de Here God zegt.
Hij spreekt over vrede tot de Israëlieten
en tot allen die bij hen horen.
Maar zijn oordeel wacht hun,
als zij zich weer van Hem afkeren.
¹⁰ Het is werkelijk waar dat Hij mensen bevrijdt
die ontzag voor Hem hebben.
Waar zij wonen, heerst vrede en geluk.
¹¹ Daar komt men goedheid, liefde en trouw tegen.
Er heerst vrede omdat er rechtvaardig wordt geregeerd.
¹² Uit de aarde komt trouw voort
en vanuit de hemel komt de rechtvaardigheid.
¹³ De Here geeft altijd het goede
en op onze akkers groeien de gewassen overvloedig.
¹⁴ De rechtvaardigheid gaat voor God uit.
Die bepaalt zijn weg.