स्तोत्रसंहिता 30

Marathi Bible: Easy-to-Read Version

⁴ देवाचे भक्त परमेश्राची स्तुती करतात.
    त्याच्या पवित्र नावाचा महिमा गातात.
⁵ देव रागावला होता म्हणून
    त्याचा निर्णय होता “मृत्यू.”
परंतु त्याने त्याचे प्रेम दाखवले आणि मला “जीवन” दिले आदल्या रात्री मी झोपताना रडत होतो
    परंतु दुसऱ्या दिवशी सकाळी मी आनंदी होतो व गात होतो.

⁶ मी जेव्हा सुरक्षित व निर्धास्त होतो
    तेव्हा मला कोणीच अपाय करणार नाही असे वाटले.
⁷ होय, परमेश्वरा तू माझ्याशी दयाळू पणे वागात होतास
    तेव्हा कोणीही माझा पराभव करु शकणार नाही असे मला वाटत होते.
परंतु तू माझ्यापासून काही काळापुरता दूर गेलास
    आणि मला खूप भीती वाटली.
⁸ देवा, मी तुझ्याकडे वळलो आणि तुझी प्रार्थना केली.
    मी तुला मला दया दाखवण्याची विनंती केली.
⁹ मी म्हणालो, “देवा, मी मेल्यावर खाली थडग्यात गेलो तर चांगले होईल का?
    मेलेले लोक मातीत नुसते झोपतात.
ते तुझी स्तुती करत नाहीत.
    आम्ही तुझ्यावर किती अवलंबून आहे हे ते इतरांना सांगू शकत नाहीत.
¹⁰ परमेश्वरा, माझी प्रार्थना ऐक आणि माझ्यावर दया कर.
    परमेश्वरा, मला मदत कर.”

¹¹ मी तुझी प्रार्थना केली आणि तू मला मदत केलीस.
    तू माझे रडणे नाचण्यात बदलवलेस.
    तू माझे दुखाचे कपडे काढून टाकलेस आणि मला सुखात गुंडाळलेस.
¹² परमेश्वरा, माझ्या देवा मी तुझी सतत स्तुती करीन.
    अगदीच निशब्दता कधीच असू नये म्हणून मी हे करीन.
    तुझी स्तुती करण्यासाठी नेहमीच कुणीतरी असेल.