Psalme 57
Reimer 2001
Dee 57 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. Doo nijch fenijchte. En jeheemne Schats fonn Doft, aus hee fonn Saul flijchte deed enn ne Heel.
1 Sie erboarment to mie, O Gott, sie erboarment to mie, dan miene Seel deit enn die fetruehe, jo enn daut Schaute fonn diene Flijchte es miene Festäakjestäd, bott dee groote Fenijchtunj febie es.
2 Ekj woa däm aulahejchsta Gott aunroope, to Gott dee fa mie wirkjt.
3 Hee woat fomm Himel schekje un mie rade, hee woat dän to schaunde moake dee mie fekjneddre deit. Selah. Gott woat sien Erboarme un siene Woarheit schekje.
4 Miene Seel es mank dee Leiw; ekj ligj mank dän dee aun Fia aunjtesekjt sent, dee Menschesäns, dän äare Täne Spiese un Fiele sent, un äare Tunj es en schoapet Schweat.
5 Sie jepreist hejcha aus dee Himels, O Gott; lot diene Harlijchkjeit äwa dee gaunse Ead senne.
6 Dee ha en Nat reed jemoakt fa miene Staupe, miene Seel es dol jeboage; dee ha ne Kul jegroft fa mie, dee sent doa enenn jefolle. Selah.
7 Mien Hoat es faust opp eene Städ, O Gott, mien Hoat es faust opp eene Städ; ekj woa sinje en Preis jäwe.
8 Wakj miene Harlijchkjeit opp!. Wakj opp, Hoap en Jittoa! Ekj woa dän Morjeroot oppwakje met Preis.
9 Ekj woa die mank dee Felkja preise, O Herr, ekj woa to die sinje mank dee Natsjoone.
10 Dan dien Erboarme es groot bott dee Himels, un diene Woarheit bott dee Wolkje.
11 Sie oppjehowe bowe dee Himels, O Gott; diene Harlijchkjeit äwa dee gaunse Ead.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer