Markúsarguðspjall 15-16

Icelandic Bible

15 Þegar að morgni gjörðu æðstu prestarnir samþykkt með öldungunum, fræðimönnunum og öllu ráðinu. Þeir létu binda Jesú og færa brott og framseldu hann Pílatusi.

² Pílatus spurði hann: "Ert þú konungur Gyðinga?" Hann svaraði: "Þú segir það."

³ En æðstu prestarnir báru á hann margar sakir.

⁴ Pílatus spurði hann aftur: "Svarar þú engu? Þú heyrir, hve þungar sakir þeir bera á þig."

⁵ En Jesús svaraði engu framar, og undraðist Pílatus það.

⁶ En á hátíðinni var hann vanur að gefa þeim lausan einn bandingja, þann er þeir báðu um.

⁷ Maður að nafni Barabbas var þá í böndum ásamt upphlaupsmönnum. Höfðu þeir framið manndráp í upphlaupinu.

⁸ Nú kom mannfjöldinn og tók að biðja, að Pílatus veitti þeim hið sama og hann væri vanur.

⁹ Pílatus svaraði þeim: "Viljið þér, að ég gefi yður lausan konung Gyðinga?"

¹⁰ Hann vissi, að æðstu prestarnir höfðu fyrir öfundar sakir framselt hann.

¹¹ En æðstu prestarnir æstu múginn til að heimta, að hann gæfi þeim heldur Barabbas lausan.

¹² Pílatus tók enn til máls og sagði við þá: "Hvað á ég þá að gjöra við þann, sem þér kallið konung Gyðinga?"

¹³ En þeir æptu á móti: "Krossfestu hann!"

¹⁴ Pílatus spurði: "Hvað illt hefur hann þá gjört?" En þeir æptu því meir: "Krossfestu hann!"

¹⁵ En með því að Pílatus vildi gjöra fólkinu til hæfis, gaf hann þeim Barabbas lausan. Hann lét húðstrýkja Jesú og framseldi hann til krossfestingar.

¹⁶ Hermennirnir fóru með hann inn í höllina, aðsetur landshöfðingjans, og kölluðu saman alla hersveitina.

¹⁷ Þeir færa hann í purpuraskikkju, flétta þyrnikórónu og setja á höfuð honum.

¹⁸ Þá tóku þeir að heilsa honum: "Heill þú, konungur Gyðinga!"

¹⁹ Og þeir slógu höfuð hans með reyrsprota og hræktu á hann, féllu á kné og hylltu hann.

²⁰ Þegar þeir höfðu spottað hann, færðu þeir hann úr purpuraskikkjunni og í hans eigin klæði. Þá leiddu þeir hann út til að krossfesta hann.

²¹ En maður nokkur átti leið þar hjá og var að koma utan úr sveit. Hann neyða þeir til að bera kross Jesú. Það var Símon frá Kýrene, faðir þeirra Alexanders og Rúfusar.

²² Þeir fara með hann til þess staðar, er heitir Golgata, það þýðir "hauskúpustaður."

²³ Þeir báru honum vín, blandað myrru, en hann þáði ekki.

²⁴ Þá krossfestu þeir hann. Og þeir skiptu með sér klæðum hans og köstuðu hlutum um, hvað hver skyldi fá.

²⁵ En það var um dagmál, er þeir krossfestu hann.

²⁶ Og yfirskriftin um sakargift hans var svo skráð: KONUNGUR GYÐINGA.

²⁷ Með honum krossfestu þeir tvo ræningja, annan til hægri handar honum, en hinn til vinstri. [

²⁸ Þá rættist sú ritning, er segir: Með illvirkjum var hann talinn.]

²⁹ Þeir, sem fram hjá gengu, hæddu hann, skóku höfuð sín og sögðu: "Svei, þú, sem brýtur niður musterið og reisir það á þrem dögum!

³⁰ Bjarga nú sjálfum þér, og stíg niður af krossinum."

³¹ Eins gjörðu æðstu prestarnir gys að honum og fræðimennirnir og sögðu hver við annan: "Öðrum bjargaði hann, sjálfum sér getur hann ekki bjargað.

³² Stígi nú Kristur, konungur Ísraels, niður af krossinum, svo að vér getum séð og trúað." Einnig smánuðu hann þeir, sem með honum voru krossfestir.

³³ Á hádegi varð myrkur um allt land til nóns.

³⁴ Og á nóni kallaði Jesús hárri röddu: "Elóí, Elóí, lama sabaktaní!" Það þýðir: Guð minn, Guð minn, hví hefur þú yfirgefið mig?

³⁵ Nokkrir þeirra, er hjá stóðu, heyrðu þetta og sögðu: "Heyrið, hann kallar á Elía!"

³⁶ Hljóp þá einn til, fyllti njarðarvött ediki, stakk á reyrstaf og gaf honum að drekka. Hann mælti: "Látum sjá, hvort Elía kemur að taka hann ofan."

³⁷ En Jesús kallaði hárri röddu og gaf upp andann.

³⁸ Og fortjald musterisins rifnaði í tvennt, ofan frá allt niður úr.

³⁹ Þegar hundraðshöfðinginn, sem stóð gegnt honum, sá hann gefa upp andann á þennan hátt, sagði hann: "Sannarlega var þessi maður sonur Guðs."

⁴⁰ Þar voru og konur álengdar og horfðu á, meðal þeirra María Magdalena, María, móðir þeirra Jakobs yngra og Jóse, og Salóme.

⁴¹ Þær höfðu fylgt honum og þjónað, er hann var í Galíleu. Þar voru margar aðrar konur, sem höfðu farið með honum upp til Jerúsalem.

⁴² Nú var komið kvöld. Þá var aðfangadagur, það er dagurinn fyrir hvíldardag.

⁴³ Þá kom Jósef frá Arímaþeu, göfugur ráðsherra, er sjálfur vænti Guðs ríkis. Hann dirfðist að fara inn til Pílatusar og biðja um líkama Jesú.

⁴⁴ Pílatus furðaði á, að hann skyldi þegar vera andaður. Hann kallaði til sín hundraðshöfðingjann og spurði, hvort hann væri þegar látinn.

⁴⁵ Og er hann varð þess vís hjá hundraðshöfðingjanum, gaf hann Jósef líkið.

⁴⁶ En hann keypti línklæði, tók hann ofan, sveipaði hann línklæðinu og lagði í gröf, höggna í klett, og velti steini fyrir grafarmunnann.

⁴⁷ María Magdalena og María móðir Jóse sáu, hvar hann var lagður.

16 Þá er hvíldardagurinn var liðinn, keyptu þær María Magdalena, María móðir Jakobs og Salóme ilmsmyrsl til að fara og smyrja hann.

² Og mjög árla hinn fyrsta dag vikunnar, um sólarupprás, koma þær að gröfinni.

³ Þær sögðu sín á milli: "Hver mun velta fyrir oss steininum frá grafarmunnanum?"

⁴ En þegar þær líta upp, sjá þær, að steininum hafði verið velt frá, en hann var mjög stór.

⁵ Þær stíga inn í gröfina og sjá ungan mann sitja hægra megin, klæddan hvítri skikkju og þær skelfdust.

⁶ En hann sagði við þær: "Skelfist eigi. Þér leitið að Jesú frá Nasaret, hinum krossfesta. Hann er upp risinn, hann er ekki hér. Sjá, þarna er staðurinn, þar sem þeir lögðu hann.

⁷ En farið og segið lærisveinum hans og Pétri: ,Hann fer á undan yður til Galíleu. Þar munuð þér sjá hann, eins og hann sagði yður`."

⁸ Þær fóru út og flýðu frá gröfinni, því ótti og ofboð var yfir þær komið. Þær sögðu engum frá neinu, því þær voru hræddar.

⁹ Þegar hann var upp risinn árla hinn fyrsta dag vikunnar, birtist hann fyrst Maríu Magdalenu, en út af henni hafði hann rekið sjö illa anda.

¹⁰ Hún fór og kunngjörði þetta þeim, er með honum höfðu verið og hörmuðu nú og grétu.

¹¹ Þá er þeir heyrðu, að hann væri lifandi og hún hefði séð hann, trúðu þeir ekki.

¹² Eftir þetta birtist hann í annarri mynd tveimur þeirra, þar sem þeir voru á göngu á leið út í sveit.

¹³ Þeir sneru við og kunngjörðu hinum, en þeir trúðu þeim ekki heldur.

¹⁴ Seinna birtist hann þeim ellefu, þegar þeir sátu til borðs, og ávítaði þá fyrir vantrú þeirra og harðúð hjartans, að þeir hefðu ekki trúað þeim, er sáu hann upp risinn.

¹⁵ Hann sagði við þá: "Farið út um allan heim, og prédikið fagnaðarerindið öllu mannkyni.

¹⁶ Sá sem trúir og skírist, mun hólpinn verða, en sá sem trúir ekki, mun fyrirdæmdur verða.

¹⁷ En þessi tákn munu fylgja þeim, er trúa: Í mínu nafni munu þeir reka út illa anda, tala nýjum tungum,

¹⁸ taka upp höggorma, og þó að þeir drekki eitthvað banvænt, mun þeim ekki verða meint af. Yfir sjúka munu þeir leggja hendur, og þeir verða heilir."

¹⁹ Þegar nú Drottinn Jesús hafði talað við þá, var hann upp numinn til himins og settist til hægri handar Guði.