32 Lum ai të cilit i kanë falur shkeljen, ai të cilit i kanë mbuluar mëkatin!

² Lum ai njeri të cilin Zoti nuk e padit për paudhësi dhe në frymën e të cilit nuk ka vend mashtrimi.

³ Ndërsa po heshtja, kockat e mia treteshin midis rënkimeve që kisha tërë ditën.

⁴ Sepse ditë e natë dora jote rëndonte mbi mua, fuqia ime i përngjante thatësisë së verës. (Sela)

⁵ Para teje pranova mëkatin tim, nuk e fsheha paudhësinë time. Thashë: "Do t’ia rrëfej shkeljet e mia Zotit," dhe ti e ke falur paudhësinë e mëkatit tim. (Sela)

⁶ Prandaj çdo njeri i përshpirtshëm do të të thërrase në kohën që mund të gjendesh; edhe sikur ujërat e mëdha të vërshojnë, ato nuk do të arrijnë deri tek ai.

⁷ Ti je vendi im i strehimit, ti do të më ruash nga fatkeqësia, ti do të më rrethosh me këngë çlirimi. (Sela)

⁸ Unë do të të edukoj dhe do të të mësoj rrugën, nëpër të cilën duhet të ecësh; unë do të të këshilloj dhe do ta mbaj syrin tim mbi ty.

⁹ Mos u bëni si kali dhe si mushka që nuk kanë mend, goja e të cilëve duhet të mbahet me fre dhe me kapistër, përndryshe nuk të afrohen.

¹⁰ Të shumta janë dhembjet e të pabesit, por ai që ka besim tek Zoti do të rrethohet nga mirësia e tij.

¹¹ Gëzohuni tek Zoti dhe ngazëlloni, o njerëz të drejtë; lëshoni britma gëzimi, ju të gjithë, o njerëz me zemër të drejtë.

33 Ngazëlloni, o njerëz të drejtë, tek Zoti; lëvdimi u shkon për shtat njerëzve të drejtë.

² Kremtojeni Zotin me qeste; këndojini atij me harpën me dhjetë tela.

³ Këndojini një kantik të ri, bjerini me mjeshtëri veglës dhe brohoritni.

⁴ Sepse fjala e Zotit është e drejtë dhe të gjithë veprat e tij janë bërë me saktësi.

⁵ Ai e do drejtësinë dhe barazinë; toka është e mbushur nga mirësitë e Zotit.

⁶ Qiejtë u bënë me anë të fjalës së Zotit dhe tërë ushtria e tyre me anë të frymës së gojës së tij.

⁷ Ai mblodhi ujërat në një tog dhe vendosi thellësitë e tyre të mëdha si rezervuare.

⁸ Tërë toka le të ketë frikë nga Zoti dhe le të dridhen para tij tërë banorët e botës.

⁹ Sepse ai foli dhe gjëja u bë; ai udhëroi dhe gjëja u shfaq.

¹⁰ Zoti e bën të dështojë planin e kombeve dhe asgjeson synimet e popujve.

¹¹ Plani i Zotit mbetet përjetë dhe qëllimet e zemrës së tij për çdo brez.

¹² Lum ai komb që ka Perëndinë Zotin; lum populli që ai ka zgjedhur për trashëgim të tij.

¹³ Zoti shikon nga qielli; ai shikon tërë bijtë e njerëzve.

¹⁴ Nga vendi i banimit të tij ai këqyr tërë banorët e tokës.

¹⁵ Ai e ka formuar zemrën e të gjithëve, që kupton tërë veprat e tyre.

¹⁶ Mbreti nuk shpëtohet nga një ushtri e madhe; trimi nuk shpëton për shkak të forcës së tij të madhe.

¹⁷ Kali është një shpresë e kotë shpëtimi, dhe me forcën e tij të madhe nuk mund të shpëtojë asnjeri nga rreziku.

¹⁸ Ja, syri i Zotit është mbi ata që kanë frikë para tij, mbi ata që shpresojnë në mirësinë e tij,

¹⁹ për ta çliruar shpirtin e tyre nga vdekja dhe për t’i mbajtur të gjallë në kohë urie.

²⁰ Shpirti ynë pret Zotin; ai është ndihma jonë dhe mburoja jonë.

²¹ Po, zemra jonë do të gëzohet tek ai, sepse kemi besim, në emrin e tij të shenjtë.

²² Mirësia jote qoftë mbi ne, o Zot, sepse kemi pasur shpresë te ti.

34 Unë do ta bekoj Zotin në çdo kohë; lëvdimi i tij do të jetë gjithnjë në gojën time.

² Shpirti im do të krenohet me Zotin; njerëzit e përulur do ta dëgjojnë dhe do të gëzohen.

³ Lartojeni Zotin bashkë me mua, dhe të lëvdojnë të gjithë emrin e tij.

⁴ Unë e kërkova Zotin, dhe ai m’u përgjigj dhe më çliroi nga të gjitha tmerret e mia.

⁵ Ata e shikuan atë dhe u ndriçuan, dhe fytyrat e tyre nuk u turpëruan.

⁶ Ky i pikëlluar klithi dhe Zoti e plotësoi, e shpëtoi nga të gjitha fatkeqësitë e tij.

⁷ Engjëlli i Zotit zë vend rreth atyre që kanë frikë prej tij dhe i çliron.

⁸ Provojeni dhe shihni sa i mirë është Zoti; lum ai njeri që gjen strehë tek ai.

⁹ Kini frikë nga Zoti, ju shenjtorë të tij, sepse asgjë nuk u mungon atyre që kanë frikë prej tij.

¹⁰ Luanët e vegjël vuajnë nga mungesa e madhe dhe nga uria, por atyre që kërkojnë Zotin nuk u mungon asgjë.

¹¹ Ejani, o bij, dëgjomëni; unë do t’ju mësoj frikën e Zotit.

¹² Cili është ai njeri që dëshiron jetën dhe do ditë të gjata për të parë të mirën?

¹³ Mbaje gjuhën tënde larg së keqes dhe buzët e tua të mos thonë gënjeshtra.

¹⁴ Largohu nga e keqja dhe bëj të mirën, kërko paqen dhe siguroje.

¹⁵ Sytë e Zotit janë mbi të drejtët dhe veshët e tij janë të vëmendshëm të kapin britmën e tyre.

¹⁶ Fytyra e Zotit është kundër atyre që sillen keq, për të çrrënjosur kujtimin e tyre nga faqja e dheut.

¹⁷ Të drejtët bërtasin dhe Zoti i dëgjon dhe i çliron nga të gjitha fatkeqësitë e tyre.

¹⁸ Zoti qëndron afër atyre që e kanë zemrën të thyer dhe shpëton ata që e kanë frymën të dërmuar.

¹⁹ Të shumta janë vuajtjet e njeriut të drejtë, por Zoti e çliron nga të gjitha.

²⁰ Ai i ruan tërë kockat e tij, dhe asnjë prej tyre nuk copëtohet.

²¹ Ligësia do të vrasë të keqin, dhe ata që urrejnë të drejtin do të shkatërrohen.

²² Zoti shpengon jetën e shërbëtorëve të tij, dhe asnjë nga ata që gjejnë strehë te ai nuk do të shkatërrohet.

35 O Zot, përleshu me ata që përleshen me mua; lufto me ata që luftojnë kundër meje.

² Merr mburojën dhe parzmoren dhe çohu të më ndihmosh.

³ Nxirre shtizën dhe zëru rrugën atyre që më përndjekin; thuaji shpirtit tim: "Unë jam shpëtimi yt".

⁴ Mbetshin të shushatur dhe të turpëruar ata që kërkojnë jetën time; kthefshin kurrizin dhe mbetshin të shushatur ata që kurdisin të keqen kundër meje.

⁵ U shpërndafshin si byku nga era dhe engjëlli i Zotit i dëboftë.

⁶ Qoftë rruga e tyre e errët dhe me shkarje, dhe Engjëlli i Zotit i përndjektë.

⁷ Sepse pa pasur arsye më kanë ngritur fshehurazi rrjetën e tyre; pa pasur arsye ma kanë hapur gropën.

⁸ Një shkatërrim i papritur u rëntë mbi krye, i zëntë rrjeta që kanë fshehur dhe rënçin në gropën që kanë përgatitur për shkatërimin tim.

⁹ Atëherë shpirti im do të ngazëllejë tek Zoti dhe do të gëzohet për shpëtimin e tij.

¹⁰ Të gjitha kockat e mia do të thonë: "O Zot, kush është si ti, që e çliron të mjerin nga ai që është më i fortë se ai, të mjerin dhe nevojtarin nga ai që plaçkit?".

¹¹ Dëshmitarë të pamëshirshëm ngrihen kundër meje dhe më pyesin për gjëra për të cilat unë nuk di asgjë.

¹² Të mirën e shpërblejnë me të keqen, duke e lënë kështu të pangushëlluar jetën time.

¹³ Megjithatë, kur ishin të sëmurë, unë vesha grathoren dhe e mundova shpirtin tim me agjerim, dhe lutesha me kokën e përkulur mbi gjoks.

¹⁴ Shkoja rreth e rrotull, sikur të ishte fjala për një shok o për vëllanë tim; shkoja fort i kërrusur nga dhembja, ashtu si një njeri që mban zi për të ëmën.

¹⁵ Por kur u pengova, ata u gëzuan dhe u mblodhën bashkë; u mblodhën kundër meje disa shpifës, të cilët nuk i njihja; më kanë shqyer pa pushim.

¹⁶ Bashkë me disa palaço zemërkatranë kërcëllijnë dhëmbët kundër meje.

¹⁷ O Zot, deri kur do të vazhdosh të shikosh? Shpëto jetën time nga shkatërrimet e kurdisura prej tyre, të vetmen pasuri që kam nga dhëmbët e luanëve.

¹⁸ Unë do të të kremtoj në kuvendin e madh, do të lavdëroj në mes të një populli të shumtë.

¹⁹ Mos u gëzofshin me mua ata që pa hak më janë bërë armiq, mos e shkelshin syrin ata që më urrejnë pa arsye,

²⁰ sepse nuk flasin kurrë për paqe, por kurdisin mashtrime kundër njerëzve paqësorë të vendit.

²¹ Po, e hapin gojën e tyre kundër meje dhe thonë: "Ah, ah! E kemi parë me sytë tanë".

²² O Zot, ti i ke parë këto gjëra, mos hesht; o Zot, mos u largo nga unë.

²³ Zgjohu dhe çohu, për të më siguruar drejtësi dhe për të mbrojtur çështjen time, o Perëndi dhe Zoti im.

²⁴ Gjykomë sipas drejtësisë sate, o Zot, Perëndia im, dhe bëj ata të mos kënaqen me mua,

²⁵ dhe të mos thonë në zemër të tyre: "Ah, pikërisht ashtu siç e donim"; dhe të mos thonë: "E gëlltitëm".

²⁶ U turpërofshin dhe u pështjellofshin gjihë ata që gezohen nga e keqja ime; u mbulofshin me turp dhe me fyerje ata që ekzaltohen kundër meje.

²⁷ Këndofshin dhe gëzofshin ata që kanë në zemër çështjen time të drejtë dhe thënçin vazhdimisht: "Lëvduar qoftë Zoti, që e do paqen e shërbëtorit të tij".

²⁸ Gjuha ime do të kremojë drejtësinë tënde dhe do të këndojë lëvdimin tënd tërë ditën.