12 To dee Tiet jinjk Jesus aum Saubat derch en Kornflekj, en siene Jinja hungad, en funje aun dee Oare to plekje, en aete.

Oba aus dee Farisaea daut sage, saede see to am: 'Kjikj! diene Jinja doone waut aun Saubat nich erlaupt es."

Hee saed oba to an: "Ha jie nich jelaest waut Doft en dee met am, deede aus an hungad?

Woo see em Gotteshus enenn jinje en aute daut Broot daut Gott jeweit wea, daut am nich erlaubt wea to aete, uk nich daen met am, oba wea bloos fa dee Priesta?

Oda ha jie nich enn daut Jesats jelaest daut dee Priesta em Tempel aum Saubat daen Saubat feonnreinje, en doch nich Schuldich sent?

Ekj saj junt, en jratre aus dee Tempel es hia.

Wan jie oba jekjant haude waut daut meent: 'Ekj wel leewa Erboarme ha aus Opfa', dan wudd jie dee Onnschuldje nich fedaumt ha.

Dan dee Menschesaen es uk Herr aewa daen Saubat."

Read full chapter