14 Donn kjreach Kjeenich Heroodes fonn am to heare, dan sien Nome wea wiet en breet bekaunt, en see saede: "Jehaun dee Taufa es fom Doot oppjestone, doawaeajen wirkje dee kjraftkje Woakje enn am".

15 Oba aundre saede: "Hee es Elia", en noch aundre saede: "Hee es en Profeet, soo aus eena fonn dee Profeete".

16 Oba aus Heroodes doafonn head, saed hee: "Daut es Jehaun, daem ekj de Kopp aufneem".

17 Dan Heroodes selfst haud Jehaun jefange jenome, en am jebunje en em Jefenknes jestoppt omm sien Brooda Filip siene Fru Heroodias, dan hee haud sikj met aea befriet.

18 Jehaun haud to Herodes jesajcht: "Daut es nich rajcht daut du dien Brooda siene Fru hast.

19 Nu Heroodias hilt daut jaeajen am, en wull am jearen doot moake, oba kunn nich;

20 dan Heroodes enjst sikj fa Jehaun, wiel hee wist daut Jehaun en jerajchta en heilje Maun wea, en wan hee am head wort hee seeha Onnrueijch, oba horcht doch jearen no am.

21 Aus nu en pausende Dach kjeem opp Heroodes sien Jeburtsdach, muak hee en Owentkost fa siene Huachbeaumte, Beriemde, en Faeastona enn Galilaea.

22 Aus dee Heroodias aeare Dochta enenn kjeem en daunst, jefoll Heroodes daut seeha, uk daen dee bie am weare. En dee Kjeenich saed to daut Maeakje: "Froag mie no wautemma du west, ekj woa die daut jaewe."

23 Hee fespruak aea daut met en Schwua: "Wautemma du woascht fonn mie froage woa ekj die jaewe, bott daut haulwet fonn mien Kjeenichrikj."

24 See jinkj rut en fruach aeare Mutta: "No waut saul ekj froage?" See saed: "Jehaun dee Taufa sien Kopp."

25 See kjeem fuats trig, en saed: "Ekj wel nu fuats Jehaun dee Taufa sien Kopp opp ne Plot."

26 Dee Kjeenich wea seeha betriebt doaraewa, oba waeajen daut Schwua, en daen dee bie am saute, wull hee aea daut nich aufsaje.

27 En platslich schekjt dee Kjeenich en Henkja, en jeef befael daut sien Kopp sull jebrocht woare. Dee jinje nom Jefenknes en hakjte Jehaun daen Kopp auf,

28 en brochte daen Kopp opp ne Schiew, en hee jeef daut Maeakje daen, en daut Maeakje jeef aeare Mutta daen.

29 Aus siene Jinja daut heade, jinje see en neeme sien Lief en laede daut enn en Grauf.

Read full chapter

John the Baptist Beheaded(A)(B)

14 King Herod heard about this, for Jesus’ name had become well known. Some were saying,[a] “John the Baptist(C) has been raised from the dead, and that is why miraculous powers are at work in him.”

15 Others said, “He is Elijah.”(D)

And still others claimed, “He is a prophet,(E) like one of the prophets of long ago.”(F)

16 But when Herod heard this, he said, “John, whom I beheaded, has been raised from the dead!”

17 For Herod himself had given orders to have John arrested, and he had him bound and put in prison.(G) He did this because of Herodias, his brother Philip’s wife, whom he had married. 18 For John had been saying to Herod, “It is not lawful for you to have your brother’s wife.”(H) 19 So Herodias nursed a grudge against John and wanted to kill him. But she was not able to, 20 because Herod feared John and protected him, knowing him to be a righteous and holy man.(I) When Herod heard John, he was greatly puzzled[b]; yet he liked to listen to him.

21 Finally the opportune time came. On his birthday Herod gave a banquet(J) for his high officials and military commanders and the leading men of Galilee.(K) 22 When the daughter of[c] Herodias came in and danced, she pleased Herod and his dinner guests.

The king said to the girl, “Ask me for anything you want, and I’ll give it to you.” 23 And he promised her with an oath, “Whatever you ask I will give you, up to half my kingdom.”(L)

24 She went out and said to her mother, “What shall I ask for?”

“The head of John the Baptist,” she answered.

25 At once the girl hurried in to the king with the request: “I want you to give me right now the head of John the Baptist on a platter.”

26 The king was greatly distressed, but because of his oaths and his dinner guests, he did not want to refuse her. 27 So he immediately sent an executioner with orders to bring John’s head. The man went, beheaded John in the prison, 28 and brought back his head on a platter. He presented it to the girl, and she gave it to her mother. 29 On hearing of this, John’s disciples came and took his body and laid it in a tomb.

Read full chapter

Footnotes

  1. Mark 6:14 Some early manuscripts He was saying
  2. Mark 6:20 Some early manuscripts he did many things
  3. Mark 6:22 Some early manuscripts When his daughter