Lukas 9:37-49
Reimer 2001
37 De naekjste Dach aus see fom Boajch erauf kjeeme bejaejende am en groot deel Mensche.
38 En kjikj; en Maun mankem Follkj roopt lud en saed: "Leare, ekj pracha die, komm kjikj no mien Saen, dan hee es mien eensjet Kjint.
39 En kjikj; en Jeist jript am, en schricht, en schmit am han daut hee utem Mul schumt, en behaundelt am ruchloos, en felat am faust niemols.
41 En Jesus auntwuad en saed: "O jie onnjleewendet en fedreidet Jeschlacht - woo lang saul ekj noch bie ju senne en junt fedroage? Brinj dien Saen haea."
42 En sogoa aus hee kjeem, fereet dee beese Jeist daem Jung en schmeet am jewaultich han; oba Jesus bedreiwd daen beese Jeist, heeld daem Jung en jeef am trig no sien Foda.
43 En aule weare erstaunt aewe Gott siene groote Harlichkjeit. En waearent see aule erstaunt weare aewa aules waut hee deed, saed hee to siene Jinje:
44 "Lajcht dit deep enn june Uare enenn; dan dee Menschesaen woat boolt enn dee Mensche aere Henj enenn jejaeft woare."
45 Oba see festunnde nich waut hee saed, en daut wea fonn an festoake daut see daut nich bejriepe kunne; en an wea angst am doafonn to froage.
46 Donn funge dee Jinje aun sikj unjeranaunda to striede aewa waea daut jratste mucht senne.
47 En Jesus, wiel hee wist waut see enn aeare Hoate dochte, neem en Kjint en stald daut bie sikj,
48 en saed to an: "Waeaemma dit Kjint aunemt, nemt mie aun; en waea mie aunemt, nemt daem aun dee mie jeschekjt haft; dan waea mank junt daut jeringste es, dee eset jratste."
49 Jehaun auntwuad en saed: "Meista, wie sage waem dee enn dien Nome beese Jeista rut dreef, en wie feboode am wiel hee nich met onns die nofoljt."
Read full chapterCopyright © 2001 by Elmer Reimer