18 Jesus bruckt en Jlikjnes an to saje daut see emma baede sulle, en nich mootloos woare,

en saed: "Enn ne jewesse Staut wea en jewesse Rechta dee Gott nich fercht en fa Mensche kjeen Respakjt haud.

En enn dee Staut wea ne Waetfru, en see kjeem no am en saed: 'Rad mie fonn mien Jaeajna.'

Fa ne lange Tiet wull hee nich; oba nohaea docht hee bie sikj selfst soo: 'Wan ekj Gott uk nich fercht en ha nich Respakjt fa Mensche,

oba wiel dise Waetfru mie so fael Trubbel moakt, woa ekj aea rajchtfoadje, daut see mie nich aum Enj gauns februckt.'"

En de Herr saed: "Horcht waut dee onnjerajchte Rechta sajcht.

En woat Gott nich siene Uterwaelde rajchtfoadje dee Dach en Nacht am aunroope? en lang aewa an Jedult ha?

Ekj saj ju daut hee woat an haustich rajchtfoadje. En doch, wan de Menschesaen kome woat, woat hee oppe Ead Gloowe finje?"

Hee raed uk derch en Jlikjnes to daen dee sikj opp sikj selfst feleete daut see jerajcht weare, en fe-achte aundre.

Read full chapter